 |
| Jaap's place |
.
Jaap had een week vrij genomen zodat we samen het een en ander konden ondernemen, als ik dat wilde. Zoveel wensen had ik niet, alleen de Waverock zou ik wel willen zien. Ik had had gehoord dat er weinig tot niets te beleven was, maar toch.
Op de weg erheen een rook en koffiepauze genomen in Corrigin. Helaas was dat niet echt een succes, maar ik kon er gelukkig wel op een schoon toilet plassen.
De waverock was overweldigend. Het was er erg rustig, en ik heb er wat mooie foto's kunnen nemen.
In totaal 7 uur rijden voor wat foto's, maar toch erg blij dat ik er ben geweest.
Wat een relaxt begin van mijn vakantie!
Heerlijk uren lang zitten lezen, af en toe met Jaap of Karen mee het dorp in om wat boodschappen te doen (de honingham is overheerlijk!!!), rondneuzen op het terrein, en zowaar, zelfs een duik in het zwembad genomen!
 |
| oops, even vergeten dat hij niet alleen in huis is..... |
In Toodyay mijn nagels laten doen. En ik was er toch, dus ook mijn wenkbrauwen laten verven. Het is bijna niet te zien, maar het lijkt nu in ieder geval weer of ik wenkbrauwen heb. Blij mee.
Karen heeft ondertussen een pavlova gemaakt voor Alma.
Alma van het vliegveld gehaald. We stonden bij de verkeerde terminal en zodoende lagen we pas om 3 uur op bed. Quantas heeft een eigen terminal, en dat was Jaap even door het hoofd geschoten, hihi. In de auto al dolle pret. Die twee zijn aardig aan elkaar gewaagd!!
De banken tegen elkaar geschoven en in no time een extra bed gecreëerd.
De volgende dag de camper opgehaald. Dat was eigenlijk zo voor elkaar, dankzij de hartelijke hulp van een jonge gast die de aandacht van Alma zeer op prijs stelde.....
Alma en Jaap zijn het zwembad ingedoken, en hebben zich samen door de biervoorraad van Jaap heen gewerkt. Ikzelf heb het maar bij 1 whiskey gehouden, meer dan genoeg!
Ik lag al op bed toen ik Andre Hazes sr langs hoorde komen, luid meegezongen door Jaap en Alma.
Ik denk dat je dan wel weet hoe laat het was......
Camper ingepakt, en een traytje bier van Jaap ingepikt. Helaas was door het schudden van de camper een aantal flesjes half leeg gelopen.
Langs Tineke gereden om een koppie te doen. Even heerlijk bijgepraat. Ze woont in een prachtig huis in een goede buurt, en ik heb de indruk dat ze wel lekker in haar vel zit en het goed voor elkaar heeft, gelukkig. Haar meiden zijn schatjes.
Naar de supermarkt om sigaretten voor Alma, om zich vervolgens een ongeluk te schrikken. 36 dollar voor een pakje, dat is ongeveer 22 euro.
Bij het parkeren een trekhaak in de zijkant van de camper. Een vrouw die haar ogen niet gebruikte terwijl ze achteruit haar parkeerhaven uitreed.... Gelukkig zijn we allrisk tegen alles verzekerd.
Tanken, maar welke benzine???
Op de buitenkant van de tankdop stond een heel ander verhaal dan aan de binnenkant. We zijn op aanraden van een volgens Alma leuke Aussie voor de 91 gegaan.
Caravanpark opgezocht. Dicht, en het telefoonnummer wat gebeld kon worden was voor ons niet te bereiken.
Jaap ingeschakeld, en dat hebben we de hele rit nog een paar keer moeten doen.
Redelijk goed geslapen. We moesten voor 10 uur vertrekken, maar he, we hebben vakantie. Gelukkig maakte men er niets van.
Op naar Busselton, om een boot te pakken en walvissen te spotten.
Reserveren via internet was niet gelukt, dus we zijn maar op de bonnefooi naar de haven gereden.
Een uiterst vriendelijke en behulpzame baliemedewerker heeft voor ons met het bedrijf gebeld, en we konden dezelfde middag nog met een tocht mee. Opstappen op de Quandaloup boatramp zei ze. Gelukkig dat we op tijd de mail hebben gecheckt, deze opstapplaats was verkeerd. Snel in de camper gestapt en een paar kilometer terug gereden naar de juiste opstapplaats. Gelukkig op tijd.
Was weer een groot succes.
Vliegende vissen gezien, roggen, tonijn, albatrossen, dolfijnen, en een moederwalvis met 3 jongen.
Perfecte dag. Helaas zijn de foto's van de walvissen mislukt. door de lichtinval/zon moest ik de camera op de gok richten, en dat is me niet goed gelukt, helaas.
Om te overnachten zijn we een stukje terug gereden naar een camping aan het strand. Een gebrekkig Nederlands sprekende eigenaar die Nederlandse ouders heeft. We zijn er 2 nachten gebleven. 1 nacht onder de bomen, en de andere nacht met uitzicht op de prachtig blauwe Indische Oceaan.
No nonsens camping. Betalen als je weggaat Het heet Siestapark. stuk op t strand gelopen, en daar waren wat vissers vis aan het schoonmaken op een oude strijkplank. o.a. haring en inktvis. Helaas kregen we, ondanks het vissen, geen uitnodiging voor de bbq.
Boodschappen gedaan en gewandeld over het strand.
Voor de camper zagen we 2 bobtails. ik had ze nog niet gezien deze keer. Leuk!
Met een fles wijn op het strand gezeten, wat salades gegeten en boek er bij, en gezwommen.
Te veel gegeten en helaas alles er weer uit gegooid. En het was juist zo lekker.
Enge geluiden uit de bomen. eerst zagen we niets, maar toen het eenmaal pikkedonker was zagen we heel veel ogen schitteren. Volgens Jaap waren het possums.
En ze zijn bloednieuwsgierig en brutaal. Alle sigaretten doorgebeten, het antimuggenspul geprobeerd.
Het was een topplek! Eigenlijk konden we hier nog wel een aantal nachten blijven staan. Voor de prijs hoefden we het niet te laten, 20 dollar per nacht. Maar we wilden meer zien, dus weer verder.
Alma wilde met een koala op de foto, en er was een koalapark in de buurt van Perth, dus hup, het hele eind maar weer terug. Onderweg koffie bij de Mcdonalds gedronken. even lachen. een latte zonder melk????
Oh, en een papegaai vermoord. Die dacht dat hij sterker was dan een camper.....
 |
| familie van deze..... |
Uiteindelijk was het best nog wel zoeken naar het park. We hebben de toegangsprijs betaald, en de prijs om foto's van het vasthouden van een koala neergelegd, en zijn daarna weer snel vertrokken. Het was bloedheet, 40 graden, en in de auto was het lekker koel.
Alma's wens in vervulling, en daar ging het om.
Verder naar Madura, Roclingham, camping Cogeebeach, Ziet er goed uit maar haalt t niet bij de geweldige plek van gisternacht, en natuurlijk weer te laat. Jaaaap!!!
Even naar het strand voor de zonsondergang. Prachtig!
Het is bloedheet, en na laat in de avond gebakken ei met spek en kaas op tijd naar bed en als een blok in slaap gevallen.
10 uur weer op pad richting het zuiden.
Natuurlijk een koffiestop bij de Macdonalds. Tot nu toe de enige plek waar de koffie Hollandslekker is.
Onderweg aangehouden en Alma moest blazen. leuk fotomomentje hihi
Een bezoek gebracht aan de Calgardupcave. Ik niet. Slechte benen en veel trappetjes.
Je gelooft t niet, ze was bang! Aardedonker en niemand om even vast te houden, terwijl je van alles over de grond hoorde scharrelen. Hardlopend weer naar mammie toe. Heel lief, we kregen wel ons geld terug, en we hebben er een leuke foto aan over gehouden.
Daarna naar de contocoast. Offroad, tegen alle waarschuwingen in. Daar hebben we even maling aan, we willen de kust zien en die is prachtig.
Geprobeerd de nabijgelegen camping online te boeken, maar dat lukte weer niet. Ook niet met behulp van een op leeftijd zijnde vrijwilliger (Paul), die na een lang en gezellig praatje maar zei dat we een plekkie uit konden zoeken.
 |
| klotevliegen... |
De volgende dag reden we voor 8 uur al weg. Zoveel vliegen, we werden er gek van. Niet eens ontbeten. Wakker en gaan!!
Een stuk terug gereden vanwege een natuurlijke spa onder Yallingup.
Prachtig!
We zijn er niet in geweest, maar zowel de omgeving als het strand er omheen waren geweldig.Halverwege Augusta een kodakmomentje. Schitterend bos, een nationaal park bij Yallingup.
Door naar de oudste nog werkende vuurtoren op de zuidwest punt van Australië.
Daar komen de Indische en Grote oceaan bij elkaar. Leek me leuk op de punt een foto te nemen, maar helaas konden we er niet komen.
Het waterwiel waar in brochures over gesproken werd was eigenlijk ook niets.
Naar de camping dan maar, het Flinders Bay caravanpark. Vlak aan het strand van de Grote oceaan. We kregen een plek toegewezen maar Alma ontdekte een plek met uitzicht op het strand en we konden daar naar toe verhuizen.
Heerlijk kunnen douchen, een was gedraaid en verder lekker niks doen.
Rondje strand gelopen, en heel andere schelpen opgeraapt dan aan de Indische oceaanstranden.
Bij het nemen van een trappetje van 2 treetjes gaven de spieren in mijn enkel het weer eens op en ging ik onderuit. Ik ben het ondertussen gewend en vraag me alleen elke keer weer af hoe ik weer overeind kom, maar Alma schrok zich wezenloos. Gelukkig geen lichamelijke schade.
Eerder vandaag kwamen we grote groepen kangoeroes tegen, en een gezinnetje dat midden op de weg bleef staan. Gelukkig stopten de tegemoetkomende auto's ook.
Geweldige plek dus, maar al die steekvliegen!! We zitten onder de bulten en ondanks de schitterende plek zijn we na 1 nacht weer verder gegaan.
Rond 11 uur weggereden en ergens onderweg koffie met ananascake besteld, en laten staan. Reden mag duidelijk zijn neem ik aan.
De volgende stop was een benzinestation/roadhouse.
Het zag er niet echt klantvriendelijk uit maar besloten toch de fish and chips te proberen. Nog nooit zo lekker bij een benzinestation gegeten!! We hadden maar 1 portie besteld, en dat was zelfs teveel voor ons tweeën.
Veel dooie kangoeroes langs de weg.
Ze laten ze gewoon liggen, als voedsel voor andere dieren denk ik. Triest gezicht.
De derde stop was op een parkeerplaats waar we wilden overnachten. Toch een beetje eng idee, zo in the middle of nowhere, en we zijn toch maar doorgereden naar het volgende stadje. Echter niet voordat Alma haar dna had achtergelaten in de vorm van een bolus. Ze kan nooit ergens poepen, en hier zou en moest ze!Pas op borden gezien van Kangoeroes, die zijn normaal denk ik, maar borden waar op gewaarschuwd wordt voor schildpadden, emoes of ouderen(!) waren we nog niet tegen gekomen.
Ravensthorpe.
Hier gestaan op een camperparkeerplaats. Niet gezellig of zo, maar puur uit noodzaak zeg maar. Aan de overkant van de weg wat openbare wc's, schoon en met wc papier.
Voor de volgende ochtend koffie onder handbereik (Bp aan de overkant), maar eerst de kroeg in!
De bar van het Palacehotel. Halve liters, en ze gaan er best in. Erg rustig en de niet zo blij kijkende barjuf met een zeer kort rokje kon de pret niet drukken. Lichtelijk aangeschoten rond half 10 terug naar de camper. Natuurlijk vaak naar de overkant om te plassen, en evengoed de volgende morgen vroeg wakker.
7 uur reden we al, op weg naar Pink lake. Mooie foto's gemaakt, alleen stond het meer helaas grotendeels droog, en het roze was er al sinds tien jaar vanaf door het blokkeren van de verse toestroom van water. Jammer, maar geen spijt dat we er heen gereden zijn.
Lucky Bay.
Prachtig!!
Een nationaal park, dus 15 dollar entree betalen, maar ach, in Nederland betaal je voor een dag parkeren aan het strand al meer.
Een jonge kangoeroe (of walibi) geknuffeld en wat over het witte strand gewandeld. Het was slechts 20 graden dus geen zwemweer. Ook nog even naar Cape le Grand gereden. Ook een schitterende baai met spierwit zand en mooi blauw water.
Onderweg in het park zagen we nog een heel aparte rots met een gat erin.
Ojee, tank leeg.
We wilden bij een half lege tank bijtanken, zoals we aldoor deden, maar twee benzinestations achter elkaar waren gesloten. Het volgende station was 70 km verder, en het lampje brandde al een tijdje.
We waren al aan het overleggen wie zou gaan liften en wie bij de auto zou blijven, en als we leeg zouden komen te staan moest het maar meteen gebeuren. Nu reden er nog af en toe auto's langs om mee te kunnen liften. Peentjes zweten, maar gelukkig hebben we het gered.
Daar bij het benzinestation een heerlijke bak rijst met rundvlees mee genomen voor onderweg, en 20 km terug gereden waar een camping zou zijn. Dat bleek midden in een bos, zonder toezicht, zonder voorzieningen. We stuitten daar op een groep jongeren die duidelijk heel veel last van de muggen en vliegen hadden en we zijn omgekeerd en hebben besloten om door te rijden naar Kalgoorli.
Bij Kambalda zagen we bosbranden. Best eng, zo dichtbij. Op sommige plekke kon je het vuur zien. We moesten er omheen en hebben er verder gelukkig geen last van gehad. Er waren heel veel hulpverleners die zich aan de rand van een bos aan het verzamelen waren, en later ook helicopters die over het gebied vlogen.
In Kalgoorli hebben we een plek genomen op het Discoverypark. Natuurlijk moesten we Jaap weer inschakelen, maar we staan. Het is nog steeds bloedheet,34 graden, en ik ben benieuwd of het van slapen komt.
Net als op de 2 andere Discoveryparken zijn de voorzieningen netjes, maar de plaatsen zonder privacy of gezelligheid.
De volgende ochtend naar April en Jason gereden. En ze vonden het leuk dat we onverwacht vroeg voor hun neus stonden.
We hebben lekker bijgepraat, wat boodschappen gedaan en onze vakantie samen afgesloten met een heerlijk diner in het Palacehotel.
Kalgoorli viel me erg tegen. Ik heb altijd gehoord, gelezen dat het een typisch oud mijnstadje zou zijn, maar daar heb ik weinig tot niets van terug gevonden. Sommige gevels voornamelijk van restaurants, zien er nog wel authentiek uit, maar daarachter is niets meer van het vroegere mijnverleden over.
Geslapen op een hoog luchtbed in de woonkamer. Jason vond dat we niet in de camper konden slapen en had een luchtbed neergezet. Lief, maar was echt niet nodig.
De volgende dag is Alma met Tineke en haar kids naar het zwembad gegaan, en ik ben naareen nagelstudio gegaan (met April en de bruidsmeiden) om gelnagels te laten zetten. (zeg je dat zo??)
Knalrood en ik vind ze super!
'sAvonds met Jaap en Karen, die inmiddels ook waren gearriveerd, Tineke en haar kids, Alma en ik naar een kindvriendelijk restaurant gegaan waar we heerlijk hebben gegeten.
Jaap en Karen hebben een eigen huisje gehuurd, net als Tineke met haar kinderen.
 |
| wakker worden!! |
Op de trouwdag zijn Alma en ik met Jaap naar een minepit gereden. Indrukwekkend groot en diep, en we hebben er zeker een uur naar staan kijken.
Koffie gedronken in een koffiebar in een winkelcentrum en bij de Woolies pavlovaeieren gekocht, en 2 flessen lekker voor Jaap.
De camper hadden we voor het huisje van Jaap en Karen gezet, en daar hebben we in geslapen. We wilden April en Jason verder niet lastigvallen zodat zij zich volledig op hun trouwdag konden richten.
Veel voorpret bij het aankleden en klaar maken voor de bruiloft.
 |
| Tineke en Willow |
Wat vooral is opgevallen is dat de bruidstaart wel werd aangesneden maar niet werd uitgedeeld. Ik heb ook geen idee wat daar verder mee gebeurd is. Ik gok op een foutje in de regie....
Onderweg getankt, en daarna koffie gedronken in de oudste nog in bedrijf zijnde kroeg van Koolgardie.
Zoals dit eruit zag had ik in Kalgoorli hopen te zien.
Onderweg was het 34 graden, en luisteren we naar kerstsongs op de radio.......
Jaap was een uur eerder thuis dan wij, en hij ging kibbeling maken. Alma had er een knoflooksausje bij gemaakt en het was heerlijk!
Ik lag er vroeg in, en Alma en Jaap hebben nog wat aan de biervoorraad gedaan hihi.
Alma's laatste dag. Ze vliegt om half 1 richting Singapore, al is het nog even spannend of ze mee kan. (IPB ticket).
Even een emotioneel momentje op de luchthaven. We hebben samen een heerlijke vakantie gehad. Niet te diep ingegaan op wat er zou kunnen spelen, veel rare momenten gehad die lang niet allemaal beschreven zijn, veel gelachen en vooral veel genoten.
Ze zal ongetwijfeld gemerkt hebben dat mijn lijf net zoveel meer wil meewerken dan pakweg 5 jaar terug, maar ach, who cares.
Ze heeft nog steeds overal een antwoord op, kan iemand gigantisch in de zeik nemen, heeft haar gelijke gevonden in mijn broer, en door haar alles zeggen wat ze denkt komt ze vaak bot over, maar tegelijkertijd ook zo grappig. De mensen die haar een beetje hebben leren kennen zijn stuk voor stuk gek op haar!!!
Alma dus onderweg naar huis, en nadat we de camper hebben ingeleverd nog even naar Midland. Ik heb bij de nagelstudio een prachtige ring gezien om de vinger van de eigenaresse van de zaak, en zij vertelde me dat het een ring van Pandora was. Helaas vond ik dat de kleur roze, die haar zo goed stond, mij minder stond, en in en andere kleur was mijn ringmaat niet voorradig. Op mijn laatste dag naar Northam waar ook een Pandorawinkel zat. En zij hadden de ringen die ik wile in mijn maat. Super blij mee!!
Ik wist t al, maar Alma zal vreemd opgekeken hebben.
Op t vliegveld is het afzetten en door rijden. Niks even mee naar binnen.
Er is binnen weinig tot niets te doen, en het parkeren is nog duurder dan op Schiphol. Bijna iedereen rijdt dus meteen weer weg als de reiziger is afgezet.
Maandagnacht was t mijn beurt om weer naar huis te gaan. Eigenlijk zou ik nog wel een weekje willen blijven....
Koffer van Jaap meegenomen. De rugzak was te klein en achteraf ook niet erg handig.
Het vliegtuig naar Hongkong zat behoorlijk vol, dus geen mogelijkheid om te gaan liggen. Van Hongkong naar Londen had ik meer mazzel. 4 stoelen voor mij alleen, en ik heb heerlijk languit gelegen en ook nog redelijk kunnen slapen.
Op Hongkong nog even schrikken.
De trouwring van ma, die ik om mijn pink draag,was verdwenen. Alle mogelijke instanties ingeschakeld, en er werd van alle kanten medewerking verleend op zoek naar de ring..
Gelukkig kwam ik er later achter dat hij in mijn koffer lag. Waarschijnlijk van mijn vinger afgegleden bij het proppen van mijn jas. Zo opgelucht!!!
 |
| de langste roadtrain die we hebben gezien had 4 aanhangers. |
Van Londen naar Stockholm sloeg de moeheid toe. Bloedheet en toch rillerig. Ik heb even in het keukentje apart gezeten, een glas koud water gedronken en een broodje gegeten voor ik weer naar mn plaats terug ben gegaan. Eenmaal op Stockholm was ik weer redelijk opgeknapt, gelukkig. Vast oververmoeid gok ik.
Op Arlanda stond het busje van het Goodmorninghotel al te wachten. Ik kon dus redelijk snel een bed opzoeken, maar ondanks het moe zijn kon ik niet echt slapen.
De volgende morgen op tijd aan het ontbijt en weer terug naar het vliegveld voor het laatste stukje naar huis.
Koffers ingecheckt, ook de handbagagekoffer want er was plaats genoeg en zo hoefde ik de trap niet op en af sjouwen met een koffer. Op Hagfors bleek echter dat mijn koffers niet meegekomen waren. Balen natuurlijk. Formulieren ingevuld, met Direktflyg gebeld, en als de koffers met een volgende vlucht meekomen worden ze per taxi thuis bezorgd. Even afwachten dus maar.
Thuis.
Eerst Carlijn gebeld, die is jarig.
Daarna naar buurman Ronnie. Ik zat nog in de auto en hij riep al dat hij koffie had hihi. Ik ben maar even gebleven. Te moe en verlangend naar een paar uur slaap.
Net thuis, en nu al een brutaal reetje dat zich tegoed doet aan de eenjarige scheuten van de frambozenstruiiken. En nog geschoten ook.
'sAvonds de trog weer neer gezet, en sochtends stonden 2 reetjes zich vol te proppen. Gauw zakken voer halen.
Er staat een nieuwe vaatwasser. Ik weet nog niet hoe hij werkt, ik heb nog geen afwas. Volgens Danielle is het een makkie.
Ik zag ook hier en daar wat nieuwe tochtstrips zitten. Goed bezig broertje!!
Een afspraak gemaakt voor mn hallux en nog wat operatie, en ook weer afgezegd. Het komt allemaal beroerd uit. Het huis hier staat te lang zonder toezicht, zeker als het echt gaat winteren met temperaturen van -20 of nog lager. Ik schuif het vooruit tot het voorjaar.
Ik heb wel bijna 3 weken Nederland geboekt. De tijd dat broertje Kees hier met Jolanda zit, en paar dagen ervoor en erna. De laatste dag dat ik vanaf Hagfors kan vliegen, tot de eerste dag dat de dienstregeling weer hersteld wordt.
Zo. Superlang verhaal deze keer. En om iedereen op de hoogte te houden van het wel en wee in Uvana terwijl ik in Australië zat, is hieronder ook het stenoverslag van broertje Kees en Danielle toegevoegd.
3 weken uvana
25 okt. Vrijdag.
Eindelijk na weken dromen, met tegenzin naar het werk, lange dagen zweten, bloeden en zuchten. We zijn thuis!!! Eerst KLM daarna met zijn vijfen in een zeep kistje met een George Michael lookalike met gender neutrale afgeknipte leren handschoenen in Hagfors waar we weer hartelijk onthaald werden door Conny
26 okt. Zaterdag.
Hert in de tuin achtervolgd door een befteckel met een antenne nu in zijn reet die nu op een plank het meer over overdrijft.
Vraagje waarom staat er op mijn linker sok een R en op mijn rechter sok een L, lijkt mij toch logischer als op de linker een L staat en op de rechter een R. rare wereld
Weer met een Eland kop bezig, leuk
Phase 10 gewonnen
27 okt. Zondag.
Tering eind gelopen richting het noorden, ze werd een beetje 300 meter voor het eind. Eland klaar alleen nog een verfje, kasje leeg gehaald, goed bezig.
Phase 10 midden
28 okt. Maandag.
Groote dag feest fun ,naam op de brievenbus verandert van C naar D. Gelukt hoor wel met een uur vertraging maar ze heeft de lintjes door geknipt sleutel ontvangen, helemaal blij. Ook tijdens het wachten met een andere eland kop bezig geweest. s'avonds pannenkoeken nieuw recept.
29 okt. Dinsdag
Hè hè ze is weg. Beetje in de tuin aan het werk geweest, blaadjes op geharkt (Danielle) cq geblazen, oeps benzine slang lekt gauw op de vuurplaats eerdaags fikken
Phase 10 gewonnen.
30 okt. Woensdag
Tuin gedaan, met grof geschut. Verder niets balen, rust geen zin, maffen.
Phase 10 heb haar laten winnen
31 okt. Donderdag
Wasmachine, of je draait de kraan open mmmm koud ff gedecoupeerd passen en weer naar binnen. Lekker lezen en zo zzzzzzz
Phase 10 gewonnen
1 nov. Vrijdag
Dagen gaan te snel. Boodschappen gedaan lekker joh 130 door het bossen. Eland af gemaakt ook nog verfen. Vuur plaats warm gemaakt zonder whoes dit keer whoes spul was op mmm jammer.
Phase 10 gewonnen weer
2 nov zaterdag
Vandaag huishoudelijk werk pfff bek af s'middags een uur of wat gelopen.
Phase 10 alweer gewonnen.
3 nov zondag
Beetje huishoudelijk werk weer een eind gelopen, en weer een boek uit gelezen een lekkere relaxte zondag.
Phase 10 gelijk spel omdat zij dat wilt.
4 nov maandag Tijdens de ochtend wandeling stak er een kudde hertjes over de weg voor ik mijn camera klaar had waren ze alle twee al de bossen in, Dus niet geschoten………..Zijn vandaag ook binnen door naar Eskarat gereden en naar de brattfallen geweest prachtig met een beetje water en een heleboel ijs op de rotsen en ook nog een leuke wandeling door het bos.
Daar na zijn we gaan eten bij de ICA indianen terug naar Haghors voor een paar boodschappen en weer lekker 130 door de bossen.
5 november dinsdag.
Huishoudelijke werkjes gedaan, weer een uurtje lekker gelopen, en een beetje aan het experimenteren in de keuken< lekker
Phase alweer gewonnen
6 november woensdag.
Vandaag weer eens naar de moosefarm gegaan was weer een hele belevenis de kleine groeit. Alfie is alleen naar een andere farm verhuist ivm. Nieuw bloed in de lijn. Maar nog steeds vreselijk imposant hoor die algjes aan je en onder je handen weer een leuke dag.
Phase alweer gewonnen pfffff
2300 uur licht bij buurman rolf wc potten bevroren niets aan de hand, onverwarmd huis brrr koud daar
7 november donderdag.
Op jacht naar een stortplaatsvoor vuilnis uit de schuur, jammer auto vol met muizen poep zakken mee terug + boodschappen + vaatwasser.
Vaatwasser draait en is goed weer goed bevonden.
Phase ze mocht ook eens winnen.
8 november vrijdag.
Stripjes geplakt (waarschijnlijkdeverkeerderamen)
Lekker gelopen stenen in mijn schoenen, koekjes gebakken mmmm lekker maar jammer zijn op.
Phase ze heeft het goed geleerd van me s.k.
9 november zaterdag.
Lekker door de sneeuw gelopen niet zo lang hoor 45 min. Danielle is gaan sneeuw ruimen. Vogels gevoerd. Ha ha hertje in de tuin “geschoten” leuk
Phase gelijk spel omdat zij dat wil
10 november zondag.
Dag der bezinning wel weer de berg op.
Phase gelijk spel omdat …..
11 november maandag.
Vanochtend vroeg een koppel hertjes in de tuin. Geschoten
Weer sneeuw gevallen 40 mm erbij. Je blijft bezig eindelijk pad schoon begint het weer .!@#$%^&*()_ oude afwas ding gedumpt op de milieu platz.
Boodschappen gedaan afzuig ding gekocht kut te smal. Morgen weer door die vreselijke mooie bossen. Koekjes gebakken niet omdat het moest maar omdat ze zo goddelijk lekker zijn
Phase ze heeft weer gewonnen (ikschrijfditonderdwang)
12 november dinsdag.
Afzuig ding is in bestelling komt eind van de week binnen, jammer joh, maar we hebben wel weer een kerst klusje.
Phase gewonnen.
13 november woensdag.
1 uur naar het noorden gelopen en daar na weer een uur naar het zuiden. Vreselijk veel sporen gezien en daar bleef het ook bij. Eitje gebakken, vuurplaat op gestookt, viel tegen weinig hout en veel sneeuw.
Ronny even geholpen met takken spul naar de badplatz
Phase 10 verloren volgens D. dik met een kaart.
14 november donderdag.
He he de eerste eekhoorn gespot in de uilenkast. Boodschappen gedaan, Bier. Vuilnis uit de werkplaats gedumpt op de milieu platz we worden al herkend daar. Boel een beetje aan kant.
Kreeg vanochtend een vogelt van de poes (7:30) ze houd van me.
Phase weer gewonnen 9iseigenlijkontzettendbehoorlijkleuk)
15 november vrijdag
De meeste sporen in het huis uitgewist toch nog ff phase 10 spelen zij wilde zelf en heeft !@#$%^&*() weer gewonnen.
Het waren 3 hele lange vreselijk mooie gezellige koude en spannende weken.
We hebben na uitgebreid overleg besloten dat dit niet te vaak moet maar zeker voor herhaling vatbaar is.
