 |
| zonsopgang boven Varmland. |
1 oktober.
05.00 uur mijn bed uit, na een bijna slapeloze nacht.
Sinds een paar weken neem ik mijn telefoon mee naar bed, en vanaf 00.00 uur kreeg ik heel wat lieve gelukwensen toegestuurd, en ondanks dat ik het geluid bijna uit had staan, werd ik er toch elke keer wakker van. Lief bedoeld en blij ontvangen, en een bijna slapeloze nacht neem ik dan maar op de koop toe.
In het vliegtuig naar Amsterdam werd ik verrast met een klein flesje champagne, inclusief een glaasje met de hartelijke gelukwensen van de KLM.
Zo lief!!
Dennis stond me al ongeduldig op te wachten, het vliegtuig had ongeveer 20 minuten vertraging en hij wilde natuurlijk ook graag naar huis (gewerkt).
En omdat ik geen idee had of de meiden wat voor me in petto hadden, niet meteen naar mijn huis gereden. Dat had ik achteraf beter wel kunnen doen, dan had ik even bij kunnen komen en kunnen wennen aan mijn nieuwe inrichting. Nu kwam alles tegelijk bij me binnen. Mijn huis, en de kinders/kleinkinders in verband met mijn verjaardag. Op de een of andere manier kon ik dat even niet handelen. Gelukkig was dat de volgende dag over, en voelt nr 13 weer als mijn huis.
Dave had een heerlijke appeltaart voor me gebakken, en die ging er in als koek!
Iedereen weer even gezien, behalve Dani dan; die moest werken.
Naar een zonnebril gezocht.
Die vond ik achteraf toch veel te duur, en zeker voor die enkele keer dat ik hem nodig zou hebben. Na veel passen en meten voor glazen die je op je bril klemt, en die geen van allen in aanmerking kwamen, uiteindelijk gekozen voor een overzetbril. Die ziet er niet echt geweldig uit, maar om auto te kunnen rijden als de felle zon schijnt (in Australië) is het alleen maar nodig dat hij werkt!
En bovendien is hij behoorlijk goedkoper dan een nieuwe zonnebril.
Met Dave op zoek gegaan naar een verjaardagscadeau, maar wat hij graag wilde hebben was natuurlijk nergens te vinden. Wel vertelde hij dat hij aan het sparen was voor de nieuwste DS, en of ik het erg zou vinden om geld te geven in plaats van een ander cadeau. Nou, liever niet, maar als hij echt aan het sparen is wil ik daar wel in mee gaan, voor deze keer hihi. Voor erbij een boek gekocht van dezelfde schrijver als de boomhut en hij was erg tevreden volgens mij.
Bij Danielle groene curry gegeten, en dat was erg lekker en weer super gezellig. Eind deze maand stappen we samen naar de makelaar in Zweden om het blauwe huis over te zetten op haar naam. Ja, jullie lezen het goed, ik heb mn huis verkocht. Ik blijf er wel wonen, zolang het goed gaat, maar zij is de nieuwe eigenaar. Beetje dubbel gevoel. Blij dat ik er kan blijven wonen, en verdrietig dat het mijn huis niet meer zal zijn.
Beetje moeilijk te zien, maar het hele bezit staat op deze foto.
Met Alma naar Amsterdam, naar de Flying Tiger, om regenboogspul te kopen voor de speciale dag van Wilgaerden. Ze hadden meer dan genoeg, en ik vermoed dat ze daar een leuk en vooral kleurrijk feestje hebben gehad!
Ook een heerlijk broodje gegeten van een Amsterdamse slager op de Zeedijk, en lekker een Amsterdamse ossenworst en leverworst meegenomen. Aan de prijs maar o zo lekker!!
Karin en Rene, en Alma kwamen eland eten. Thuis in Zweden had ik een flinke pan Vildgrytta gemaakt, en dat in de vriezer gezet. Een portie meegenomen om het in Nederland te laten proeven. Viel bijzonder goed in de smaak!!
De aardappel/preitaart die ik erbij had gemaakt viel echter in het water. De stevigheid was zero, en de smaak ook, helaas. Nor maar eens proberen. Ik begreep later van Ann-Britt dat ik de aardappels niet onder water weg had moeten zetten, en dat ik er een volgende keer ook andere aardappels voor moet gebruiken. Hij komt dus vast nog wel een keer in de herkansing....
Verder hebben we veel lol gehad met een nepprofiel op Tinder.
Daar zeg ik verder niet veel over, laat je fantasie maar werken hihihi.
Na 6 dagen weer terug naar Zweden.
Het vliegtuig had bij vertrek al 40 minuten vertraging, en eenmaal op Arlanda was mijn ingecheckte handbagagekoffer niet te vinden. Tegen zessen op een holletje zonder die koffer naar de binnenlandse vlucht, maar helaas, die was deze keer op tijd en de gate was al gesloten. Zwaar balend weer terug naar de bagagehal van de vlucht uit Amsterdam, en toen was mijn koffer er wel. Ik vermoed een gevalletje van niet verder kijken dan je neus lang is en bagage vergeten op de band te plaatsen. Zoiets.
Afijn, het Goodmorning hotel gebeld of ze een kamer hadden en me op konden halen.
Ondanks alles heel goed geslapen, en de volgende morgen na een goed ontbijt opnieuw op weg voor de vlucht naar Hagfors (nieuw ticket moeten kopen).
Totale schade bijna 200 euro, die ik bij de KLM dacht te verhalen, maar die gaven helaas niet thuis. De vertraging viel binnen de grenzen, zeiden ze, en de vertraging van de bagage konden ze niet nakijken, of er was geen notitie van gemaakt. Eikels.
Nog voor ik binnen kwam wenkte buurman Ronnie me om te vertellen dat hij de stekker uit de afwasmachine had getrokken. Er was een vreemd geluid toen Ann-Britt binnen kwam om de kat eten te geven, alsof de machine aan stond. Stekker eruit en het was over.
Een week of twee later stond mn keuken blank. De machine nam, hoe het kan weet ik niet, maar hij nam water. Gelukkig geen grote hoeveelheden, maar genoeg om de machine uit te lopen en mn keuken blank te zetten. En natuurlijk geen kraantje op de leiding om af te kunnen sluiten. Weer buurman Ronnie gevraagd, en die heeft een kraantje op de waterleiding naar de machine gezet. Ook weer opgelost.
De verjaardag van buurman Ralf (50) gevierd in de keuken van de elandenkoelcel/jachtvereniging. Ik had er niet zoveel zin in, maar het was erg gezellig. Een biertje gedronken, stokbroodje gegeten, stukje eland van de bbq gegeten, veel gelachen met Josefine en Hendrik en toen weer naar huis.
De auto naar de keuring in Malung, en meteen even door naar de nieuwe Dollarstore.
Ik hoopte dat ik er waarschuwingsborden kon vinden van overstekende elanden, maar ook weer helaas pindakaas. In november wordt de Dollarstore naast de Lidl geopend, en ik hoop dan maar dat ze ze hebben.
Onderweg naar huis wel een eland gezien.
Helaas lag die met zn poten omhoog achter op een aanhangwagen.....
Inderdaad, het jachtseizoen is begonnen.
Begonnen aan de quilt voor Meina (dat schrijf je vast anders...).
Ze heeft me gevraagd er een te maken van de shirts van of voor haar dochter. Als kerstcadeau. Ik vind hem goed gelukt, alleen bij het wassen bleek dat er een donker shirt tussen zit wat nog afgeeft. Het ene lichte shirt wat er tussen zit is enigszins verkleurd. Ik hoop dat ze er geen probleem van maakt.
 |
| lache joh! |
Met Danielle naar de makelaar.
Een paar dagen eerder zijn zij en Kees naar Zweden gevlogen, en Danielle heeft van mijn rijstijl mogen proeven terwijl ze achterin op kussens zat ( :) ). Kees heeft zich alweer uitgeleefd aan het maken van elanden, en ze zijn weer prachtig!!
Rebecca, de makelaar die voor ons de papieren en wat dies meer in orde zou maken, had echter vergeten de afspraak in haar systeem te zetten, dus alles moest nog worden klaar gemaakt/uitgeprint voordat we onze handtekeningen konden zetten. Uurtje tijd om boodschappen te doen, maar daarna was na wat aanpassingen in mijn adresgegevens alles snel voor mekaar.
Toch een behoorlijk emotioneel momentje......
Bij terugkomst had Kees de vlag uitgehangen, en rondom waren lintjes gespannen. Een kussen met een schaar om de lintjes door te knippen, en op de altan vlaggetjes.
Helemaal leuk!!
Naar Australië.
De dag voor vertrek kreeg ik een mailtje over de binnenlandse vlucht, dat het vertrek was uitgesteld van half zeven tot tien over acht. Geen probleem. Uurtje langer slapen.
Er werd in Hagfors een probleem gemaakt van het feit dat mijn laptop in mijn ruimkoffer zat. Het waarom konden ze me niet duidelijk maken, maar ik moest hem eruit halen. En daar was ik niet toe bereid. Ik heb nog nooit gehoord dat een laptop niet in het bagageruim mocht. Uiteindelijk gingen ze er mee akkoord dat de koffer vervoerd zou worden in het handbagageruim.
Dik op tijd op Arlanda, en in 2,5 uur naar Londen gevlogen. Enige minpuntje was dat er in het vliegtuig niets te verkrijgen was.
Daarvandaan in 11 uur naar Hongkong. Wat een giga airport is dat!! Om naar mijn gate te komen moest ik de trein nemen. Een onbemande, en elke 3 minuten kwam er een nieuwe langs.
Vanuit de lucht kon je zien dat het hele vliegveld voor de kust gebouwd was.
We zijn net onder Zweden(!!!), over Rusland, Siberië en China gevlogen. Het was niet druk in het vliegtuig, en ik had drie stoelen voor mezelf. Heerlijk kunnen slapen dus, en redelijk gegeten.
De telefoon op kunnen laden en even wachten op de vlucht naar Perth.
Komt dat door het vliegen dat de telefoon zo snel wordt leeg getrokken ondanks dat hij niet gebruikt wordt?
 |
| Hartstikke helder.... |
Vroeger dan verwacht landden we op Perth, maar die landing ging niet vlekkeloos. Het vliegtuig trok bij het landen naar een kant, bijna van de baan af, en gelukkig had de piloot het weer snel onder controle. Wel flink door elkaar geschud en behoorlijk geschrokken. De piloot liet weten dat een van de wielen doorslipte bij het landen, en dat we voorlopig moesten blijven staan omdat er gekeken moest worden wat de oorzaak was voor we verder konden taxiën naar de gate. Zo waren we dus een half uur eerder, maar door dit akkefietje waren we die tijd weer kwijt.
Het passeren van de douane duurde ook behoorlijk lang, en anderhalf uur later kon ik pas naar buiten.
Jaap stond al een tijdje te wachten. Hij dus blij en ik ook!!
Snel naar Toodyay, koffie gedronken en snel naar bed. Ondertussen was het toch 2 uur geworden.
Sorry, dit keer weinig foto's, maar dat maak ik volgende maand vast wel weer goed!!
