De reetjes hebben ook last van de kou en de bevroren grond. Ze komen nu ook 's ochtends om brokken. Als ik deze maand in Eksharad kom niet vergeten om meer zakken wildbrokken en wortelen aan te schaffen.
Er werd al vroeg aan de deur geklopt: het energiebedrijf om de meter om te wisselen. Die zit buiten naast de zijdeur, dus eigenlijk was het niet nodig om me te waarschuwen. Ik was al wel mijn bed uit en wakker, had net koffie gemaakt en zag op de thermometer dat het weer erg koud was. De aangeboden koffie werd echter vriendelijk afgewezen. De wissel was een klusje van niks: de stroom is maar voor een paar minuten uitgeschakeld geweest en binnen 10 minuten was de beste man alweer weg.
Afspraak gemaakt om de auto voor een servicebeurt bij de garage te brengen. Nu de winter zo vroeg is begonnen moet ik wel op de auto kunnen vertrouwen, en ik wil ze vragen wat het kost om de voorverwarming van de motor te herstellen. Het is toch wel erg lekker als de auto schoon is als ik er in stap, en ik niet eerst een half uur ijs hoef te krabben.
De voorverwarming van de motor herstellen betekent een nieuwe waterpomp. De aansluiting met de voorverwarming werkt niet meer, en een nieuwe pomp gaat me 3500 sek kosten, en dat voor een voorverwarmde motor/auto...... Daar moet ik even heel hard over nadenken!
Me rot gezocht naar de kerstverlichting van de altan. Geen idee waar die is opgeborgen, die kom ik waarschijnlijk midden in de zomer wel ergens tegen. Ik heb andere opgehangen, maar dat is erg wit licht en niet mooi. Ik heb wel de gekleurde lichtjes die Kees vorig jaar in de vlaggenmast had gehangen, gevonden. Die hangen nu als enige versiering in de kerstboom op de altan, en ik moet zeggen dat ik daar meer tevreden over ben als die schreeuwerige vlaggenmast!
Met Tore naar twee kerstmarkten geweest. Een kleine in een buurtschap van Falun, en een grote op het terrein van de kopermijn. De kleine was heel leuk. Een stuk of 20 kraampjes denk ik, in een buurtgebouw, met veel handwerk, zelfgemaakte brouwseltjes en thuisvlijt.
De kerstmarkt bij de kopermijn was heeeeel groot. Wel veel van het zelfde, en meer commercieel, maar heel gezellig en leuk om er rond te kijken. Het schijnt dat uit heel Zweden (en Noorwegen) de liefhebbers met bussen vol aangevoerd worden, en er was ook bijna geen parkeerplek meer te vinden. Tot een kilometer buiten het terrein stond alles vol met bussen en auto's. Tore heeft een P-vergunning in verband met zijn slechte benen, en dat was in dit geval een dikke meevaller.
Hij zij dat het andere jaren nog drukker was, maar dat door de Covid veel reizen om kerstmarkten als deze te bezoeken waren afgelast. Ik vond het druk zat. Zo kon je goed langs de kramen lopen en zien wat er aangeboden werd. Was een hele leuke middag, en eenmaal weer terug hebben we broodjes garnalen/ei gegeten. Traditie op zondag, zegt hij. Die mag er van mij inblijven!
De reetjes zijn inmiddels weer vaste opvretertjes geworden. Ze zijn met 4, soms met 5, een volwassen, zwanger vrouwtje, een mannetje met een behoorlijk gewei, en een jong vrouwtje en man. En soms dus een tweede volwassen vrouwtje, maar die komt meestal alleen.
De boosterprik gehaald. Ik moest van te voren een afspraak op tijd maken, maar daar aangekomen zaten er een 15 man en vrouw op hun beurt te wachten. Was wel grappig. Iedereen op een stoel in verschillende ruimtes. Als de eerste aan de beurt was, moest iedereen opstaan om een stoel op te schuiven. Er waren twee dames bij die met het toezicht belast waren en als iemand diep in gesprek was en zijn doorschuifbeurt niet in de gaten had, volgde een behoorlijk boze blik en een waarschuwende hand op de schouder. Was grappig, en samen met een Nederlandse man hebben we er steeds harder om gegrinnikt.
Moest ik bij de eerste en tweede prik heel veel moeite doen om dat officieel geregistreerd te krijgen, deze keer duurde het nog geen week voor ik mijn bewijs had.
Naar Sjuul en Chris.
Was al een behoorlijke tijd terug dat ik daar was geweest.
Was heel gezellig, lekker bijgepraat, en Sjuul had via een Nederlandse online winkel onder andere heerlijke oude kaassalade en filet Americain. Lekker op toast!
De heenweg was wel behoorlijk slipperig. Ik ben buitenom gereden, maar terug binnendoor, over de grüsweg, en die was veel beter te rijden door het grind wat was gestrooid.
Nr. 13 staat op Funda, en wordt druk bekeken. Voor komend weekend (11 dec.) staan al 8 bezichtigingen gepland. Ik vind het spannend en ben tegelijkertijd ook bloed nerveus!
De hele nacht en dag is er veel sneeuw gevallen. Dat betekende dus sneeuw schuiven! Gelukkig vriest het nog steeds en is het "droge"sneeuw: geen zware klus dus. Ook al denkt mijn rug daar toch wat anders over.
Twee dagen later een pad naar de houtschuur vrijgemaakt, en dit keer was dat wel een behoorlijke klus. Boven nul, en erg vochtig. 'sAvonds dacht ik heerlijk naar een kerstfilm te gaan kijken, de hele maand december zijn er op rtl8 2 of 3 films per avond, maar helaas. Door de dichte bewolking (denk ik) geen tv signaal.
Verder gegaan aan de shabbyquilt die een vrouw uit Tyngsjo bij me heeft besteld, maar die wil niet echt lukken. Gelukkig heb ik nog even. Als hij voor de kerst maar klaar is, en dat gaat vast wel lukken.
Ritje Malung om een vogelvoederhuis te kopen. Kerstkadootje voor Tore.
Dat was nog een hele onderneming. De grüsweg was spekglad en de stop die ik maakte om een paar foto's te maken, kostte me bijna mn nek. Stoppen, op de handrem zetten want de weg liep omhoog, foto's gemaakt, en niet meer weg kunnen komen. Ik heb goeie winterbanden, maar op een ijspad kom je daar niet verder mee. Terug laten rollen naar het begin van het heuveltje, en daar kregen de banden gelukkig weer grip op de weg. Terug ben ik maar over Tyngsjo gereden.
Ik heb in Munkfors, bij Baukjes wolwinkel, een borduurloep met licht gekocht. Als ik aan het naaien ben, zwart garen op een zwarte ondergrond, en ik moet iets uithalen, zie ik het niet goed meer. Daar kan ik heel gefrustreerd over doen, maar verstandig nagedacht vind ik zelf. Als ik weer in Nederland ben, ergens in januari, heb ik een afspraak bij de oogpoli om vanwege mijn diabetes mijn ogen te controleren. Afwachten wat daar uit komt...
Daarna een uurtje bij Lidy bij gekletst. Ook dat was veel te lang geleden.
Nr. 13 verkocht onder voorbehoud!! Ik blij, en de jonge koper heel erg blij.
Er waren best wel een aantal gegadigden, waaronder, en dat vond ik lachen, een stel mannen uit Zweden. Hun bod was te laag....
Nog even terug naar de quilt.
Er zat een rood Tshirt bij waarvan ik twijfelde of het al eerder gewassen was. (dat vraag ik van te voren in verband met verkleuren van de hele quilt). Ik raakte dat shirt met een natte vinger aan, en mijn vinger was rood. Oei, foute boel. Natuurlijk zat dat shirt bijna in het midden en om het eruit te halen moest een heel stuk los gehaald worden om het rode eruit te halen en een ander in te passen. Voor dit soort klussen heb ik dus die borduurloep gekocht. Goed licht erop. Het was evengoed een rotklus, maar de loep maakte het wel wat makkelijker.
De vrouw die hem gemaakt wilde hebben was gelukkig heel tevreden met het resultaat. Ook al had ik hem niet gewassen voor ik hem afleverde. Ik durfde het niet aan, en heb haar verteld waarom. Als de ontvanger hem meer "fluffy" wil hebben, doet ze dat zelf maar. Dan is een mogelijke verkleuring mijn verantwoording niet meer.
 |
| zij vindt er niks aan.... |
Kerst in Falun gevierd. Op zn Zweeds.
Dat betekent Kalle Anka kijken en veel eten.
Te beginnen met veel verschillende koude visgerechten, daarna de koude vleesgerechten, o.a kerstham en veel worst, en tot slot de warme gerechten. Tore had rendiervlees gekocht, en dat was erg lekker. Hij had gehaktballetjes gedraaid, en van een gerookt stuk dunne plakken gesneden die in je mond wegsmolten. En natuurlijk de onvermijdelijke gerookte worstjes. Iets met uien, vlees en aardappels vond ik minder, maar verder was alles echt heerlijk!! Goed glas wijn erbij, en 's avonds een wiskey.
Zelf had ik een gekruid stuk gerookte zalm, een hele gerookte zalm, een Zweedse bietensalade met haring en ingrediënten voor het toetje meegenomen. Van wat over is kunnen we nog tig keer eten!
Aan het toetje zijn we niet toegekomen, maar ik heb genoten!!
Carlijn is de sleutel van mijn seniorenwoning in ontvangst gaan nemen. Ze heeft zich de afgelopen week al op nr. 13 gestort om dat zoveel mogelijk leeg te halen, en ik heb begrepen dat ze zich ook al op deze woning gestort heeft. En de foto's die ze stuurt laten zien dat het allemaal nog behoorlijk groot is!!
Weer veel sneeuw gevallen, en ik moet naar de pedicure in Eksharad. Omdat ik denk dat de gewone weg weer spekglad is, heb ik de grüsweg over Knoände genomen, en genoten van de prachtige vergezichten. (alweer hihi). Natuurlijk een paar alvast naar Kees gestuurd om zn Zweedwee en Zen gevoel op te roepen.
Voor iedereen: Doe voorzichtig met vuurwerk, pas op elkaar en op jezelf, alvast gelukkig 2022, zonder lockdowns als het even kan, en ik hou van jullie!!!
