Heerlijk een weekendje naar weer een huisje van Staatsbosbeheer. Midden in de Weerribben, een veen/moerasgebied met grote rietvelden en veel open water. De rietvelden zijn erg zompig, en als je er niet op voorbereid bent zak je zomaar door de bovenlaag heen en tot je middel het onderliggende water in.
Rond 12 uur hebben we (Tom en ik) Thigo opgehaald. Die was nog niet zo ver, hij zat te worstelen met huiswerk wat eerst af moest voor hij mee mocht, maar toen we er eenmaal waren was dat binnen een kwartier bekeken.......
Heeft wel wat leerwerk mee waar aan gewerkt moet worden, want er dienen dikke voldoendes verdiend te worden om zijn gemiddelde cijfers omhoog te krikken.
Op weg dus, en dacht ik dat het gebied op de grens van Friesland en Drenthe lag, het blijkt meer in de kop van Overijssel te liggen. Onderweg plaatsjes als Vollenhoven, Muggenbeet, Paasloo, Ossenzijl , en Oldemarkt, allemaal ten westen van Steenwijk.
In de buurt van het huisje gekomen was men druk bezig hele velden om te ploegen en vol met zand te storten. Zo te zien moest de natuur eraan geloven voor de aanleg van nieuwe wegen en fietspaden. Jammer, want enkele vierkante kilometers natuurgebied wordt zo wel om zeep geholpen, en ik baalde als een stekker, bang dat dat bij het huisje ook zo zou zijn. Bleek gelukkig mee te vallen. Het uitzicht vanuit het huisje was geweldig, op de rietvelden en een open plas voor het raam.
We mochten officieel pas om 4 uur in het huisje, maar om 2 uur de code geprobeerd, en zowaar, die was al geactiveerd. Mooi alles naar binnen gedragen, en de mannen hebben de sleutel van de ketting waarmee de kano vastlag opgezocht, en zijn heerlijk gaan kanoën.
Ik ben een stukje met Kaya gaan lopen, ondertussen genieten van het uitzicht en de rust.
Gezocht naar koffiefilters, maar daarvoor moest ik dus toch een winkel opzoeken, en die liggen hier niet in de buurt, dus toch de auto maar in en hopen op een winkeltje. Gevonden in Oldemarkt, en gelukkig was de weg terug zo weer gevonden.
Eindelijk een kop koffie,en onder het genot daarvan pannenkoekenbeslag gemaakt. Ondertussen komen alle kleurschakeringen van de regenboog in de lucht aan bod. Een geweldig gezicht, en de weerspiegeling daarvan in het gladde water maakt het dubbel spectaculair.
Tom bakt nu een stapel pannenkoeken voor een heel weeshuis, we gaan zo kijken hoever we komen met het soldaat maken daarvan en wat we daarna gaan doen zien we dan wel weer. Waarschijnlijk iemand motiveren om zijn geschiedenis en franse taal een paar keer door te nemen......
Het is geschiedenis geworden en Thigo heeft een klein uurtje geprobeerd zijn aandacht erbij te houden. Daarna was het echt pikkedonker buiten, en wat is er mooier dan buiten te zijn met een vriend en geen hand voor ogen kunnen zien. Rare titels van spelletjes hoor ik achteraf: moordenaartje spelen, zombiespel, psychopaatje spelen..... En dat allemaal om van grote afstand te zorgen het eerste bij de deur te zijn, de code in te toetsen en de deur voor de neus van de ander dicht te slaan. Grote lol en lekker bezig.
Daarna de kachel aan, en die geeft behoorlijk warmte!! Binnen notime was het hier 29,5 graden, en dat is erg warm.... Gelukkig had ik de slaapkamerdeur dicht en daar de ramen open laten staan, want ik was never nooit in slaap gevallen. Maar eerst nog even candycrushen op de laptop, en dankzij Thigo snel door een moeilijk veld heen. Rond half elf alles plat, en heerlijk geslapen.
Zaterdag 16 november.
Lekker geslapen, heerlijk bed. Geen zin bed uit te gaan en tot 10 uur liggen sluimeren. Tom is er eerder uitgegaan en is een rondje gaan hardlopen, en Thigo slaapt nog steeds.
Tafel gedekt, dan kunnen we zo ontbijten als iedereen zover is!.
Tom bleef lang weg en Thigo sliep nog steeds. Kaya had op de bank gelegen vannacht, en in een poging de haren eraf te borstelen schoot het in mijn rug. Shit. Geen kanotocht voor mij, geen leuke natuurwandeling, en natuurlijk dit keer geen medicijnen mee..... Uitgebreid onder de warme douche gestaan, maar dat verlichtte maar heel even. Zit niets anders op dan de mannen hun gang te laten gaan en gewoon rustig op een stoel naast de kachel te gaan zitten. Jammer, maar het is niet anders.
Tom ondertussen weer terug, die heeft 13 km getraind, Thigo uit bed en lekker ontbeten.
De mannen gaan zo het laarzenpad lopen: een 3,5 km lang wandelpad door zompig moerasgebied. Over vlonders, bruggetjes en dwars door de natuur van Nationaal Park Weerribben-Wieden zoals het officieel heet.
Halverwege loop je tegen een water aan, en daar ligt een pontje wat je zelf over het water moet trekken om weer verder te kunnen lopen. Dat pad had ik dus graag gelopen....
Het schijnt dat hier veel roerdompen in het riet zitten, dat behalve de gewone blauwe reiger hier veel zilverreigers (die hebben we onderweg hiernaartoe gezien) en purperreigers zijn. En in het gastenboek stond dat naast het bruggetje dat naar het huisje leidt, een otterspoor loopt. De bijbehorende otters zijn alleen helaas niet gezien, maar de mannen hebben net wel de drolletjes zien liggen.
Verder leven hier veel reeën, zit het water vol vis, zie je de snoeken duidelijk achter de vissen aan gaan en vindt voornamelijk Tom het erg jammer dat hij geen hengel heeft meegenomen.
Vanmiddag toch nog maar even opnieuw naar Oldemarkt gereden om paracetamol en ibuprofen te halen, onderweg terug nog ingenomen en hopen dat het wil helpen te pijn wat te verzachten.
Rustig gezeten om het in te laten werken, en rond 6 uur de Cottage pie in de oven gezet.
Die was heerlijk! Alleen Thigo zat snel vol en zei dat hij hem niet zo geweldig vond. Jammer.
Ik denk dat het ook komt omdat er wel erg veel gesnoept wordt deze dagen: vanmiddag een zak bugels met de nodige vulling natuurlijk, bij de supermarkt vandaan Quality street, wat zachte varkens van redband, en de nodige koeken. Dan blijft er natuurlijk weinig ruimte over voor een lekkere en gezonde warme maaltijd!!
Verder hebben we de hele dag moeten luisteren naar een gesprek tussen Tom en Thigo wat Thigo had opgenomen op zn telefoon, en in allerlei snelheden afspeelde. Eerlijk is eerlijk, we hebben in een deuk gelegen, en het blijft leuk om te horen, maar op een bepaald moment wordt het vervelend. Iemand duizend keer "Op e polle"te horen zeggen, en te horen vertellen dat ze het laarzenpad gaan lopen, met het pontje zullen gaan, en naar Kalenberg gaan lopen om een drogist te zoeken, op een aparte toon omdat het gezegde iets versneld wordt afgespeeld, gaat dan wel vervelen.
Thigo heeft vanavond een uur aan zijn Frans besteed, en ik verbaasde mij erover hoeveel ik na al die jaren nog uit het geheugen wist op te vissen van de taal en de uitspraak!
We zitten nu aan een koppie thee, de kachel brandt weer en het is hier dus weer behoorlijk warm, de mannen gaan zometeen nog een keertje massamoordenaartje spelen, en ik denk dat zeker ik op tijd op bed ga liggen.
Zondag 17 november.
Slechte nacht gehad. Eerst niet kunnen slapen en er maar weer uit gegaan voor een koppie thee, en daarna om de haverklap wakker om naar de wc te gaan. En, heel vervelend, de rugpijn heeft invloed op mijn blaas..... Nu ik dit schrijf is dat gelukkig weer over, maar het zegt denk ik veel over de soort pijn die ik heb.
Weer rond tien uur uit bed, na een lekker koppie thee op bed van Tom. Die is Kaya uit gaan laten, en van Thigo's kamer komt nog geen geluid. Dat blijft zo tot 12 uur, toen heb ik hem wakker gemaakt, want hij wilde nog een keer het laarzenpad lopen, een paar keer massamoordenaartje spelen, en natuurlijk nog een keer een stuk kanoën.
Na het laarzenpad hebben we erwtensoep gegeten, en zei Thigo voor het laarzenpad nog dat hij dat lustte, nu zei hij dat hij dat niet lekker vond. Balen, want ik had meer dan genoeg voor 3 man opgewarmt, samen met een lading knakworsten......
Verder heb ik de hele middag lang uit gelegen, dat is de beste manier om de pijn op te vangen, en de mannen heb ik horen weggaan, en uren later weer horen terugkomen. Goed geslapen dus.
Nog even fb gekeken, Thigo een spelletje gespeeld op de laptop, even candy crush en nu dus het laatste stukje schrijven, en over een uurtje de auto in.
Jammer van de rug, maar de mannen hebben zich opperbest vermaakt, en daar ging het tenslotte om.
Even afwachten wat Tom allemaal aan foto's heeft gemaakt, en daar zal vast wel weer een mooie herinnering uit voortvloeien! Met een liedje op de achterkant natuurlijk, nog even snel in elkaar geflanst door Thigo:
Row, row, row the boat
gently down the stream,
ninja ninja ninja ninja ninja ninja wheeee.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten