Natuurlijk allang thuis, maar heb geen gelegenheid gehad het laatste stuk van de blog te schrijven: mijn laptop heeft het begeven.....
Toch nog wel het laatste stukje in verkorte uitvoering op de tab gezet, en dat volgt nu dus hier.
Ondertussen alweer een dikke week terug in Nederland en nog maar een keer een poging wagen het laatste stukje blog te plaatsen.
De schoorsteenmeester is geweest.
Hij heeft mijn verhaal aangehoord en zei direct dat er geen scheur in het schoorsteenkanaal kon zitten. Hij heeft op dak gekeken en kwam tot de conclusie dat het verkeerde rookkanaal was geïnspecteerd.....
Dat de kachel zo slecht brandde was het gevolg van valse trek doordat er een kanaal verwarmd werd en het naastliggende kachelkanaal ijskoud was.
Die trekt dan de warme lucht naar binnen waardoor de rook dus niet omhoog gaat de schoorsteen uit maar direct het andere kanaal wordt ingezogen. Vandaar ook de rook in de kelder....
Hij heeft de schoorsteen nogmaals geveegd, verteld hoe belangrijk een huv op de schoorsteen is (tegen o.a. inregenen), en op het dak de niet meer gebruikte afvoer vanuit de kelder met een noodvulling van een plastic zak met een handdoek erin dichtgemaakt. Voorlopig probleem opgelost, en de rekening krijg ik opgestuurd.
Maar die zal geen 1500 euro zijn!!!
Andreas ook meteen op de hoogte gesteld, en die was duidelijk opgelucht. Kneep m dus toch wel wat... Hij vertelde dat op het bosperceel waar hij aan het werk is een groep van 9 elanden rond loopt, die soms gewoon tussen de machines rondlopen! Lijkt me een machtig gezicht. Ik heb gevraagd om een gewei. Als hij die vindt wil ik m graag overkopen. Is dan nooit een heel gewei, altijd een halve, maar dat maakt niet uit.
Rita is niet geweest.
Die was niet lekker en was haar bed weer ingedoken. Jammer, maar deze zomer zien we elkaar vaak genoeg denk ik!!
Uitgerekend op de dag dat we vertrekken is er weer een weiling in Eksharad. Een week te laat helaas. Nu zijn de prijzen van de goederen nog op normaal peil. Als van het voorjaar en zomer de toeristen weer mee gaan doen worden de prijzen naar belachelijke hoogtes gestuwd.
Wachten op komende winter dan maar!
We hoefden niets in te pakken om mee terug te nemen, dus we konden eigenlijk zo weg rijden. Gelukkig startte de auto meteen. Afgelopen week hadden we de radiator weer nodig, het had meer dan 20 graden gevroren. Ook weer veel gesneeuwd, dus kon Tom zich op zijn nieuwe hobby uitleven: sneeuw ruimen hihihi.
De weg was slecht.
Bijna helemaal tot de boot was het rustig aan rijden en zelfs een stuk file rijden...
Voor Karlstad wilden we nog langs de snoepfabriek maar vanwege het slechte weer zijn we door gereden. Geen zakken vol ;lekkere snoepjes en chocolade mee dit keer.
We hebben ook geen pauze genomen. Ik had een thermoskan heet water en oploskoffie mee, maar dat hebben we pas bij de boot gedronken.
Een uurtje gewacht, waren dus dik op tijd.
Weer heerlijk gegeten en geslapen, en de volgende morgen in een wit Duitsland en volop zon verder gereden. Ging ook weer voorspoedig, ook al was de weg ook lang niet overal even goed berijdbaar door sneeuw en vorst.
In Nederland even langs Ter Apel, waarvan ik dacht dat dat niet zo ver van de route af zou liggen, om soepk0ommen op te halen die ik via Marktplaats had gekocht, ooit.
Viel tegen, alles bij elkaar toch wel anderhalf uur later thuis dan anders.
En daar wareb ze weer bijna allemaal!! Kinders en kleinkinders. Iedereen weer blij elkaar te zien.
Toch wel raar idee. Volgende keer dat ik uit Zweden kom, kom ik logeren, op bezoek, of hoe je het noemen wil. Dan heb ik mijn thuis in Uvana.......
Xxxxxx.
19 januari 2015.
Schreef ik dat ik hertjes aan de andere kant van het riviertje heb zien scharrelen, en dat dat zo leuk is dat vanuit je woonkamerraam te kunnen zien, een paar dagen later staat er 's morgens tegen half 10 eentje IN mijn tuin op zijn gemak van alles onder de sneeuw vandaan te eten!! Geweldig toch....
We zijn van de week nog een keer naar de Tur en Retur, oftewel de loppis in Hagfors gereden.
Tom had er een onooglijk, oud, maar o zo mooi door de afgebladerde verf en de groene kleur, kastje zien staan en dat zijn we gaan halen. Op de foto staat het samen met de opgehangen ladder, die hieronder nog een keertje zonder kastje afgebeeld staat.
Ik heb gevraagd waar de kleding en andere zooi die boven in het gebouw uitgestald stonden naar toe was gegaan, en dat was een heel goeie vraag!!! In het zelfde gebouw, alleen op de andere hoek, was nog een ruimte (ooit een koffiehuisje gewest) en daar stond van alles en nog wat, en ook een ruimte met kleding. Tom en ik hebben samen heerlijk gerommeld en 22 tshirts met print gescoord. Normaal worden ze verkocht voor 20 sek per stuk, zeg maar 2,20 euro, maar het bod van 120 sek wat ik deed werd aangenomen. Zaten nog hele nieuwe shirts tussen, en alles was gewassen. Liggen nu op de stapel te wachten tot ik er weer mee aan de gang ga. In Nederland ligt ook nog het een en ander op me te wachten geloof ik, dus ik hoef me hier voorlopig niet te vervelen.
Maar er kan natuurlijk altijd nog meer bij!!!!
Ook bij die loppis een paar steunen gevonden om de trap op te hangen. Hij hangt scheef, maar dat heeft ook wel weer wat! Ik vind het in ieder geval leuk, en heb nog heel wat wat ik erin zou willen zetten!!
De stoute schoenen aangetrokken en bij Andreas et probleem van de schoorsteen uitgelegd en de mening van Torbjorn over oorzaak en gevolg voorgelegd.
Volgens hem kan het niet van het werken met dynamiet komen omdat dat niet in de grond is gebeurd maar dat de blokken eerst verlegd zijn naar een plek waar ze veilig gebroken konden worden.
Hem leek het verhaal van een scheur in de binnenmantel onwaarschijnlijk, omdat dan de buitenkant ook gescheurd zou moeten zijn. Ik krijg steeds meer het vermoeden dat er iemand is die wat extra Sek denkt te kunnen verdienen of bang is dat hij ondeskundig te werk is gegaan bij het aanbrengen van een plaat in de schoorsteen om een afgesloten kamer te maken waar de kachelpijp in uit komt.....
Andreas raadde mij aan om de keurmeester te laten komen om een rooktest uit te voeren. Dat mag alleen de keurmeester doen en dat heeft te maken met verzekeringsvoorwaarden.....
Gisteren de onverharde weg richting Malung gereden, tot we weer op de verharde weg kwamen, na een 35 km. Het was wat mistig maar Tom was helemaal content. Veel geweldige foto's geschoten. en natuurlijk ook weer mooie collages gemaakt. Maar we gingen voor de herten, reeën, elanden, wolven en/of vossen, maar niets van dit alles.
We hadden een klein jachtschoteltje kunnen eten als we de auerhoen die voor ons op de weg stond en geen haast maakte om weg te vliegen een tikje met de bumper hadden gegeven, maar ach, lijkt een best beest maar voor een schoteltje net te weinig vlees.....
Tom heeft vandaag de keuken afgekit, dus weer een klusje klaar.
Verder heb ik vanochtend met de schoorsteenkeurder gebeld met de vraag of hij langs kon komen voor een rooktest, maar de beste man was er zelf niet, en hij belt deze week nog terug.
Vrijdag komt Rita nog even langs. Die is alweer druk met naar school gaan, en heeft alleen de vrijdag nog over, maar dat is geen probleem. We hebben weinig in te pakken want er hoeft zo goed al niets mee terug. Zaterdagmorgen rond 10 uur willen we gaan rijden. Dan hebben we alle tijd weer om rustig naar Gotenburg te rijden, en kan ook een eventuele lekke band ons niet deren.
De laatste blog dus waarschijnlijk vanaf de boot, of als het internet aar weer kuren heeft gewoon vanuit Westwoud!!
14 januari 2015.
Iets later dan ik in gedachten had, dit vervolgblogje met alles wat ik in de vorige vergeten was te vertellen, en natuurlijk de belevenissen van afgelopen week....
Dus, niet verteld maar wel gedaan, is koekjes gebakken met een Zweedse twist. Speciale kruiden door het simpele zandkoekjes recept, natuurlijk met roomboter, en overheerlijk!! De eerste keer hebben ze net tijd gehad om af te koelen, de tweede keer dat ik ze heb gebakken heb ik ze iets verder de kast in gezet en er leven er nu nog 2.....
Op een van onze uitstapjes naar de Lidl, op een spekgladde weg, stond er midden op de weg een auto met een Nederlands kenteken stil, precies in een bocht, en de mensen stonden naar een bosrand te kijken. Schrikken en gelukkig kon ik er net aan voorbij. Ook gestopt en flink gemopperd en gescholden want het scheelde maar weinig of ik had er bovenop gereden. Bleek dat ze ineens waren gestopt omdat ze een eland zagen staan. We hebben hem ook gezien, helaas te ver weg om er een redelijke foto van te kunnen maken.
Tom heeft het provisorische pallethek bij de tractorschuur opgeruimd. Het lag al om, vermoedelijk door de harde wind, of omdat er iemand langs is gereden om de transportband die nog onder het afdak stond op te halen. Er zaten behoorlijke spijkers in, en als er wild langs of over zou gaan lopen konden ze in de spijkers trappen of met de poten tussen de planken vast komen te zitten. Zeker als de pallets onder de sneeuw zouden liggen. Van het voorjaar maar bezinnen op een ander soort hek.....
En weer problemen met de kachel. Daar heb ik ondertussen nachtmerries van. Is het het luchtwarmteweetikveelhoehetheetgeval niet, is het mijn houtkachel wel.
Hij brandde slecht, we kregen hoofdpijn, waren doodmoe en slaperig aan het eind van een dag. En er bleef veel te veel restmateriaal in de kachel achter, plus elke dag de ruit schoonmaken, er echt op moeten boenen, is ook geen pretje.
Torbjörn gebeld, die heeft een jaar terug de kachel geplaatst, en die kwam de volgende dag al kijken, en dezelfde week heeft hij de schoorsteen van binnen met een cameraatje bekeken. Er zit van boven naar beneden een scheur in die niet komt door te snel heet stoken. Volgens hem door bevingen of explosies. Ik dacht meteen aan het opblazen van de rotsblokken afgelopen zomer door Andreas om meer ruimte voor zijn bedrijf te creëren, maar hoe maak je dat hard?
Reparatiekosten ongeveer 1500 euro....... De schacht moet van binnenuit met cement gerepareerd worden, of er moet een metalen mantel in aangebracht worden. Qua kosten maakt dat niet uit.
Ik ben er weer erg blij mee!!
En er moet een overkapping op de schoorsteen tegen het inregenen en sneeuwen, en die kost ook rond de 400 euro.
Als het dan toch zoveel geld moet gaan kosten, waar de verzekering gelukkig wel 500 euro ongeveer van voor zijn rekening neemt, is het misschien ook nog een optie om de brandplaats te verzetten naar de andere hoek van de kamer. Gewoon met een dubbelwandige kachelpijp. Even goed over nadenken.
Ik had lichte gordijnen van Carlijn meegekregen, nog uit de Pergola, en bij de Ikea een gordijnrail gehaald, en ze hangen nu in de woonkamer. Sluiten mooi het erkertje af en houden de kou een beetje buiten. Nog achter twee embrasses aan en twee leuke haakjes en dan weer een projectje af.
Op een dag twee brieven in de brievenbus. Leuk!! Een met foto's voor de lijst die ik van sinterklaas heb gekregen, speciaal voor hier in Uvanå, van Els en Dave. Inclusief een tekening van een draaimolen. Dank je wel Dave!!
En eentje van Femke die een tekening had gemaakt van de Zweedse vlag met de opmerking dat ik weer snel terug moest komen, en met een lading receptenkaarten.
Veel lekkere maaltijden Femke!! Komen mooi van pas.
Van de week de tegels in de keuken boven het aanrechtblad met betonverf geverfd. Eigenwijs dat ik ben eerst wel ontvet, maar meteen de verf erop gesmeerd. Dat ging m niet worden, je kon het er zo weer afvegen..... Alles er weer afgehaald, en toch eerst maar een primer aangebracht. Had ik gewoon meegenomen, maar achtte het niet nodig.
Daarna 2 lagen verf erover, en nu nog even geduld, het moet een weekje uitharden. Ziet er goed uit, grijs en dat staan eigenlijk wonderwel erg goed bij het blauw van de kastjes. Tom nog even achter zn kont aanzitten dat hij een randje kit aanbrengt en dan is ook dat weer helemaal schoon en netjes.
Gisteren tegen schemer, en dat is hier al om een uur of drie, liepen er net aan de andere kant van het riviertje minimaal 3 reetjes te scharrelen. Geweldig, zo vanuit het kamerraam te zien. Ik hoop op meer natuurlijk! Aan de sporen in de sneeuw te zien (er ligt ondertussen weer een cm of 50) loopt er genoeg wild rond. Geen idee wiens sporen het zijn, maar ze gaan mijn hele tuin door.
Gister ook twee kussen gemaakt. Vorig zomer heb ik drie stukken gebreid met de bedoeling er kussens bij te maken, maar dat is er toen niet van gekomen. Ik vind ze zelf erg leuk. Geen hoogstandjes, maar ik ben niet zo kritisch hihi.
En vandaag weer geprobeerd de auto te starten zodat we wat boodschappen konden halen. Wel eerst de hele nacht op de oplader, maar vanmorgen was het starten en lopen!!
Heel langzaam gereden, in de hoop wat reetjes of zelfs elanden te spotten, en dat werd beloond!!
Een kilometer of 10 hier vandaan zag Tom tegen een witte berghelling door de sneeuw, een eland zitten/liggen. Mooie foto's heeft hij kunnen maken, en bij het opstaan en weglopen van de eland kwam er vlak achteraan nog een tweede aangelopen ook. Eindelijk! Blijft een geweldig gezicht dat je helaas niet meer zo algemeen tegenkomt.
Boodschappen gedaan bij de Lidl, en via de andere kant van het meer terug. Helaas niets meer gezien.....
Over tien dagen zitten we alweer in de auto richting Nederland. We hebben niet het idee dat we hier nu al 5 weken zitten, Tom heeft zich uitgeleefd op het collages maken van de vele foto's die hij heeft geschoten, en heeft 3 boeken uitgelezen, en ik heb nog 2 shabby-quilts gemaakt, een wandkleed van oude spijkerbroeken, het gordijn korter gemaakt en opgehangen, de keukentegels geverfd, twee kussens in elkaar genaaid, en ook nog drie boeken uitgelezen.
Geen moment verveeld dus.
We hebben ons verder verbaasd over de soms wel honderd kool-, pimpel-, zwartkop-, kuifmezen, grote en kleine boomklevers, grote en kleine bonte spechten, goudvinken en vlaamsegaaien die zich verdrongen om de diverse voederplaatsen die Tom heeft gecreëerd. Leuk gezicht als je ze 'smorgens hun best ziet doen om aan de nootjes en zaden te komen terwijl het hokje nog dicht zit vanwege de te verwachten sneeuw. Ik heb hele leuke voederhokjs en netjes op internet voorbij zien komen, inclusief werktekeningen/beschrijvingen. Misschien wat voor de loze uurtjes als ik me hier gesetteld heb!!
6 januari 2015.
Het kan nog net, iedereen een heel gelukkig, gezond nieuwjaar te wensen. Bij deze dus!
Op dringend verzoek van broertje Kees achter de laptop gaan zitten, ook al is er eigenlijk weinig belangrijks of opzienbarends te vermelden.
De auto start weer. Heeft een nacht op de oplader gestaan, en vervolgens onder de elektrische radiator gelegen om de motor een beetje op te warmen (want de verkoper van de acculader heeft wel gezegd dat er meteen een verwarming ingebouwd zit, maar dat geld voor de accu en niet voor het motorgedeelte en dat schijnt nou net de oorzaak te zijn van het leeglopen van de accu bij het starten....). Geen gezicht natuurlijk, maar het heeft wel geholpen!
Starten en lopen, en een zucht van opluchting.
Naar de loppis in Hagfors gereden om te kijken voor gordijnroedes en tshirts, maar van de hele loppis was weinig meer over. De bovenverdieping van het gebouw was omgebouwd tot kleine wooneenheden en het heerlijke snuffelen kan ik nu dus wel vergeten. Jammer, ging er graag heen.
Doorgereden naar Munkfors, om te kijken welke tijden die loppis open is, en omdat we toch langs de hamburgertent kwamen die ook maar met een bezoekje vereerd. Ze waren weer lekker!!
Nog wat boodschappen gedaan om bv niet zonder brood en groente te zitten, en weer mooi terug naar Uvanå. Op de terugweg in de slip. Schrik! En niet eens door een gladde weg vanwege sneeuw of ijs, maar door het zand en fijne grind wat op de weg ligt om te zorgen dat je tijdens sneeuwbuien juist niet in de slip raakt. Gelukkig reed ik niet te hard, en kwam ik net voor de greppel tot stilstand.
Oud en nieuw ook weer doorgekomen, en je raad het nooit: zit hier een Nederlands echtpaar met kinderen, heeft er niemand vuurwerk, behalve dus die Nederlanders. En vanwege de kinderen was dat al vanaf een uur of 6 te horen en te zien ook. Kaya blij.......
Na nieuwjaar is het gaan dooien, en binnen een paar uur was het mooie witte sneeuwdek van toch wel een centimeter of 15, zomaar zo goed als weg. Het waaide behoorlijk, en de wind was warm. Gevolg was wel dat het bij de lichte vorst die daarna in de vroege en de late uren heerste al het dooiwater weer bevroor en dus overal nog gevaarlijker gladde plekken ontstonden. Kaya uitlaten heeft Tom op zn schouders genomen,en ook dat waren meestal kleine rondjes.
Afgelopen zaterdag nog een keer naar Munkfors gereden om bij die loppis te kijken voor een gordijnroede, maar helaas, ze hadden niets staan. Doorgereden naar Karlstad, de Ikea, en daar natuurlijk wel geslaagd. De gordijnen in de woonkamer hangen dus, en er kan weer een klusje van de lijst worden afgestreept.
Ook even langs een kleine loppis, of tweedehands goederenzaakje, in Hagfors gereden en daar 4 spijkerbroeken meegenomen. Een probeerseltje wat redelijk goed is uitgepakt vind ik zelf, want natuurlijk ben ik daar de volgende dag meteen mee aan de slag gegaan.
Als hij echt helemaal droog is en er een stok door de lussen is gehaald, volgt een totaalfoto, waarschijnlijk wel op fb....
Gisteren een stukje Tyngsjö in gereden, maar dat gehucht stelt weinig voor. Wel de camping gevonden van waar vandaan o.a. kanotochten georganiseerd worden, maar zo in de winter ziet dat er erg troosteloos uit. En een mooi plaatje van wat ooit waarschijnlijk een prachtplek geweest is om te wonen, welke droom verstoord is door een boom die nou net dat huis had uitgezocht om boven op te vallen....
Vandaag wilde ik wel een stukje wandelen, behoefte aan wat frisse lucht. Tom wilde eerst niet mee, maar besloot toch maar wel te gaan, en daar was ik erg blij om. Het is weer begonnen met sneeuwen, en de gladde ijsvlaktes zijn dus niet meer te zien. Ik ben drie keer onderuit gegaan, waarvan de derde keer hard op mijn knie gevallen, die er nu akelig dik en bont en blauw uitziet, en die behoorlijk pijn doet..... Eigenwijs ik weet het, ik weet dat het spekglad is en erg verraderlijk door de sneeuw.
Voorlopig maar even niet verder dan de tuin dan maar.
Vlak voor kerst.....
Heb ik weer.
Willen we van de week naar Hagfors om nog wat vergeten boodschappen te halen, wil de auto niet starten. Vloeken op Mario van de Peugeot garage, die wist tenslotte dat we in de middle of know where zouden zitten bij temperaturen die ver onder nul zouden zijn, en nu start hij niet!
Nu woont er hier op het dorp een motorcrosser, die zo wordt verteld, zich ook vaak in de prijzen rijdt en er zijn beroep van heeft gemaakt, en daar aangeklopt om te vragen of hij wilde helpen.
Hij kwam aan met een mini-accu, net aangeschaft voor zijn motor, maar helaas daar wilde de auto ook niet op starten. Zijn auto ernaast gezet, na mijn auto uit de garage geduwd te hebben, en toen was het zo gepiept. Achteraf begrijp ik dat dat niet aan de accu ligt, maar aan de kou in combinatie met een dieselmotor. Denk ik er goed aan te doen een diesel aan te schaffen met het oog op de vele kilometers die gereden worden, blijkt dat achteraf toch niet zo'n hele goede zet geweest......
Meteen in Hagfors een acculader aangeschaft, die meteen iets onder de motorkap voorverwarmd zodat er gewoon gestart zou moeten kunnen. Nog niet uitgeprobeerd, we zijn nog niet weg geweest..... Wel weer een extra uitgave en daar zit ik niet op te wachten.
De kerstboom opgetuigd. Hij is erg open maar daardoor ook wel weer erg mooi, toch. Weinig lichtjes, weinig takken en dus aan elke tak een bal.
Kerstkleden op de tafels, kaarsjes aan, en ook hier is het kerstsfeertje binnengetreden!
Het is nog steeds behoorlijk fris hier, tussen de min 15 en min 20, maar er is sneeuw beloofd met hogere temperaturen. Tussen de min 5 en het nulpunt, en ook al geloof ik er weinig van, ik hou me er wel een beetje aan vast en hoop dat de auto dan weer normaal start en ik de lader nog niet hoef te gebruiken. Waarom niet? Geen idee eigenlijk, onbekend maakt onbemind of zo.
De kerstdagen rustig doorgekomen. Geen folders gelezen, of advertenties gezien, dat er ergens een kerstnachtdienst zou zijn. Jammer, had ik wel heen gewild, ook al zou ik er niks van verstaan hebben.
Tom heeft nog een halve marathon gelopen/getraind. Hartstikke gek, het vriest en is een ijzige -17. Ik vind het vragen om moeilijkheden, maar wat in zijn hoofd zit......
Al dagen achter de naaimachine, alweer, om alles wat er nog ligt zover klaar te maken dat het aan elkaar genaaid kan worden. Eerst nog wat extra shirts op maat knippen als ik weer terug ben... Verder ben ik van de resten die ik bewaard heb weer gecombineerde vierkantjes aan het maken. Ik hou dus maar weinig materiaal over wat ik echt niet meer gebruiken kan.
En ik heb beren gezien, en een wolf!!
We zijn bij het vismeer geweest, waar de buurman die zalmforellen heeft gevangen, en Dani zoveel baarsjes, en hebben een stuk richting de visplek gelopen.
Horen we een licht gebrom in de verte, en nieuwsgierig als we zijn, zijn we heel voorzichtig tussen de bomen door de richting van het geluid opgelopen. Schrik!!!! Twee beren die zich tegoed doen aan een kadaver dat zo te zien ooit een wolf geweest moet zijn. Snel omgekeerd. Beren hier zijn dan niet zo groot, ze komen denk ik ongeveer tot borsthoogte, maar wel heel indrukwekkend en zien er gevaarlijk uit!!
Ze zijn bruin/grijs kon ik nu zien en het brommen wat we hoorden was omdat ze duidelijk genoten van het vlees.
Omgekeerd dus, maar niet stil genoeg want ze merkten ons op. Alles wat ik ondertussen weet van wat te doen bij ontmoetingen met beren, vergeet ik ter plekke, en zet het op een rennen. Fout!!!!
Van toeschouwer verander je zo in een prooi, en een van de beren begon onze richting op te komen. Gelukkig niet in volle vaart, want dan had ik dit stukje niet meer kunnen schrijven.
Door blijven rennen, niet achterom kijken, maar de planken waar we over moeten zijn door sneeuw, ijs, en het water uit de vijver spiegelglad, en ik verlies mijn evenwicht. Het water is ijskoud, en wat er daarna gebeurde weet ik niet, ik werd rillend wakker, half boven het warme dekbed in een ijskoude slaapkamer.....
Af en toe sprokkelt het wat buiten, en in het volgende blogje hoop ik te kunnen vertellen dat er een flinke hoeveelheid is gevallen, en, heel belangrijk, dat mijn auto weer start!!
15 december 2014.
De plannen om kerst en oud en nieuw in Zweden door te brengen zaten al een tijdje in mijn hoofd, en eind oktober de stoute schoenen aangetrokken en geboekt voor de boot. Tom gaat mee, die moet de wolven, beren en hongerige andere roofdieren voor me neer knuppelen als ze te dicht in de buurt komen, hihi.
Ik hoorde van Rita, die daar een paar dagen heeft doorgebracht om er zeker van te zijn dat de nieuw geinstalleerde kachel het dit keer naar behoren deed, dat er 2 roedels wolven lopen. Spannend, en ik wil ze best wel horen, zien, maar wel op een afstandje graag!!
14 december de meeste dozen de auto ingezet, en getwijfeld of alles wat klaar stond ook daadwerkelijk mee zou kunnen. Er was bijna niets bij wat ik echt niet kan missen, maar er moet toch van alles die kant op dus zoveel mogelijk de auto in.
Tom heeft de laatste zware dingen erin gepropt, en na weer wat dozen eruit gehaald te hebben, en de bijna vergeten nieuwe televisie boven op de berg gelegd te hebben, zijn we 15 december even na 10 uur op weg gegaan.
De reis ging super vlot. Geen files, geen irritante wegwerkzaamheden, dus om ongeveer 4 uur konden we mooi in de rij aansluiten om de boot op te rijden.
De hut was deze keer echt waardeloos. Klein, geen stoelen, stapelbed (dit keer wel een stevige waar je niet van af rolde) geen voer en waterbakken voor Kaya, een tv die vanuit het onderste bed niet te zien was, en een zeepreservoir waar geen zeep uit kwam.
Dat wordt een dezer dagen een klaagbrief naar de Stena!
Het eten was weer heerlijk, maar later heb ik uren met kramp in mijn maag en darmen op de wc gezeten. Misselijk ook, maar gelukkig kon ik alles binnen houden. Geen idee waardoor het kwam. De zalm? de salade? in ieder geval de eerste uren in bed/op de wc behoorlijk moeten afzien.
Eenmaal in slaap wel behoorlijk geslapen, en wakker geworden door de omroeper die iedereen aanspoorde te komen ontbijten en de winkel ook nog even aan te doen voor de speciale aanbiedingen(!!!!). Gedouched, tanden gepoetst, en niet naar de ontbijtzaal gegaan. Had nog brood in de auto en later heb ik er daar nog twee van opgegeten.
16 december.
Kwart over negen de boot weer af, en de reis naar Mjönäs, naar Rita die een kommetje soep voor ons heeft klaar staan, begonnen.
Tom heeft genoten van het om zich heen kijken en het tellen van de elanden (waar hij heel snel klaar mee was....) maar ik vond het behoorlijk tegen vallen. Andere route genomen, die sneller zou moeten zijn, maar bijna alles tot Karlstad snelweg. En als je daarop dan lekker door kan kachelen, maar na een kilometertje 100 rijden word je terug gepakt met stukken 80, 70, soms 50 zodat het woord snelweg hier wel een heel andere betekenis krijgt!!
Ok, rond twee uur bij Rita, en die had geen kommetje soep voor ons maar een behoorlijke pan! Heerlijke soep, een allegaartje van wat ze nog in huis had, want morgen gaat zij de andere kant op, naar de familie in Nederland. We hebben drie keer opgeschept!!
De restjes uit haar koelkast meegekregen, zodat we niet direct naar de supermarkt hoefden te rijden, en na ook nog eens een heerlijk toetje zijn we naar Uvanå gereden. Het was nog geen vier uur, en toch al donker......
Vanaf Hagfors zagen we aan de weg dat er gestrooid was, bij Gustavfors werd de weg lichtelijk wit, en in Uvanå ligt 5 cm sneeuw!Gehoopt natuurlijk, maar niet verwacht!
Kaya was meteen door het dolle heen, die wilde buiten blijven, maar vanwege de wolven leek me dat geen goed idee!
Iedereen laten weten dat we heelhuids zijn aangekomen, De houtkachel aangestoken, het kerststuk gemaakt bij Boudien aan het huis gehangen, koffie gedronken, het werk van Popke in de kelder bekeken en goedgekeurd, en later de luchtwaterwarmte thermostaat een paar graden hoger gezet om ook de andere ruimtes iets warmer te krijgen. Het was trouwens niet koud in huis. De kachel doet zijn werk dus goed!
Zo de bedden opmaken. Het uitpakken komt de komende dagen wel, straks heerlijk slapen en morgen kijken wat voor spannende dingen er allemaal gebeuren in en om het dorp!!
zondag 21 december.
Toch wel leuk om te lezen op fb dat er volgers zijn die zich af vragen of er hier nog wel wat gebeurd.
Weinig dus, anders hadden jullie al eerder een vervolgblogje gekregen!
De sneeuw die viel dat we aankwamen is bijna helemaal weg. Het heeft een nacht geregend met een dooidag erachteraan, en het is nu overal spiegelglad.
De vorst is weer terug gekeerd, het vriest tussen de -5 en -10 graden overdag, en 'snachts enkele graden meer, en we hopen op nog enkele sneeuwbuien om verzekerd te zijn van een ouderwets witte kerst!
We hebben een kestboom gescoord. Die leek in het bos geweldig, maar nu hij voor het huis ligt te wachten tot hij naar binnen mag is het een miezerig boompje..... Maar vooruit, wel door Tom eigenhandig afgezaagd en meegetrokken!
Van de wolven en ander gespuis hebben we nog niets gehoord of gezien, en ik denk dat het hier wel meevalt, want Kaya, onze angsthaas, heeft geen last van vervelende, sterke, geursporen die er dan wel zouden moeten zijn.
Gisteren toch weer de weg door de bergen naar Eskharad gereden. Eigenlijk gekkenwerk, sneeuw, glad en smal. Maar wel weer erg mooi. Op wat opvliegende korhoenders na geen wild gezien, en daarvoor namen we eigenlijk die weg.
De terugweg toch maar omgereden via Hagfors, het was al aardedonker en je moet het geluk niet altijd willen tarten toch.
De shabby-quilt van Tshirts die ik voor Tom aan het maken was is af. Is ook een plaatje geworden, al zeg ik het zelf, al was het begin een drama. Dat ligt dus niet aan de machines, maar aan de stof. Die glijd niet altijd even lekker onder de naald door, voornamelijk door de opdrukken die soms van een rubberachtig, dus stroef materiaal zijn.
Na vandaag zet ik de machine even in de kast, het wordt tijd om te gaan braden en bakken!!
Geen spannende dingen dus afgelopen week, maar wat niet is kan altijd nog komen!!
