Vrijdag 8 augustus.
Een dag even helemaal niks.
Tara verlangde naar huis, naar Tyra, of eigenlijk wilde ze helemaal niet naar huis want ze vond het hier ook fijn, maar ze miste Tyra. Nou ja, zoiets, dus eigenlijk heimwee naar de hond.
Hierdoor had ze weinig zin om ook maar iets te ondernemen, en datzelfde gold eigenlijk ook voor Thigo. Ook daar zat weinig pit in vandaag. Niet erg natuurlijk, je kan niet de hele vakantie lang leve de lol blijven spelen!!
Robbin heeft zich weer op de tuin gestort, en het terrein lijkt steeds groter te worden hihi!!
Hij heeft een groot gedeelte van het wild groeiende frambozenbos weggesnoeid, inclusief de welig groeiende brandnetels, en heeft ook nog een keer het gras voor me gemaaid.
Het dammetje in de rivier heeft elke dag een aangroeibeurtje gekregen en wordt ook steeds breder en hoger. En steviger. Ben benieuwd of dat van de winter zal blijven staan. Eerlijk gezegd denk ik van niet. Er komen vast wel ijsbrokken met het water mee, of het riviertje is zelf helemaal bevroren, zodat de stenen meegesleurd gaan worden. Volgend voorjaar zien we het!!
Tara heeft het houten tafeltje wat op de altan stond verder wit geschilderd en Alma heeft de puntjes nog even op de i gezet en wat kale plekjes aangestipt. t Is een plaatje hoor, en samen met dat witte tafeltje en een schommelstoel zit ik daar volgend jaar heerlijk!!
Lekkere pan met nassi gemaakt. Alma was met Thigo naar Hagfors gereden om wat boodschappen te doen, en had Zweedse gehaktballetjes mee. Simpele witte rijst met zakje nassikruiden, gesnipperd worteltje en heel fijn gesnipperd uitje en een kostelijk maal.
Genoeg voor nog een keer!
En ik kreeg een kadootje! Geweldige, grote, tas met elanden erop. Heerlijk om bv mijn kleren in te doen als ik terug ga naar Nederland, of weer hier terugkom. Dank jullie wel, ben er erg blij mee!!
's Avonds met Alma en Tara nog maar een keer op elandenjacht gegaan. Dit keer achter Tyngsjö, een weg het bos ingereden, waar we op forellen hebben gevist, en lukraak wat paadjes ingereden. Doodstil, niets en niemand tegenkomen, en ook geen elanden dus. Of toch??
Op een gegeven moment de navigatie maar aangezet om te kijken hoe we naar huis moesten rijden, en toen bleek dat we op slechts 13 kilometer afstand reden.
Zaterdag 9 augustus.
Alma en Robbin wilden nog een stukje wandelen, en Alma had een leuk weggetje gezien net voorbij Gustavsfors. Daar loopt een loopbrug over een meer naar een eiland of schiereiland toe, en dat lijkt zo de bossen in te lopen.
Thigo ging mee, en Tara en ik hebben lekker tegen de regels in op de tabs gezeten. (De kids mochten dat alleen 's avonds om te voorkomen dat ze de hele dag binnen zouden zitten).
Na een uurtje of 2 waren ze alweer terug. Het pad liep naar een huis wat er staat, en er stond heel duidelijk een bordje bij met Privat erop. Nu heb je in Zweden het allemansrecht, dus je mag overal komen, maar ze hebben het bordje toch maar gerespecteerd.
Zijn naar de badplatz gereden en hebben een duik in het meer genomen. Veel bekijks, geen badkleding mee.......
Alma wilde naar een lokaal restaurant om Zweedse kost te eten, maar dat schijnt nogal moeilijk te zijn. In Råda zit een truckerscafe/restaurant waar je goed kunt eten hadden ze op de VVVin Hagfors verteld, maar dat was waarschijnlijk zaterdags gesloten, en ook in Råda, bij Björns Wärdshus (waar hebben we die naam eerder gehoord??) is elke dinsdag een buffet met streekgerechten maar dat hadden we dus even eerder moeten weten.
Dat Wärdshus heb ik een paar jaar terug met Rita en Dani bezocht. Er zat toen een Hollands stel in die er ook een expositie met een verhaallijn van de big five van Zweden hield.
In die vorm bestaat het niet meer. Het is nu alleen nog een restaurant.
Van de week heb ik al een paar keer geopperd dat we naar het hamburgerrestaurant kunnen gaan, en nu moest het er dan toch maar van komen. Op naar Munkfors dus.
Bij aankomst ontlokte het bij Tara de kreet: "het is gewoon een cafetaria ", en dat is het natuurlijk ook, maar wel met de heerlijkste hamburgers van heel Zweden!!
Langs de overkant van het meer terug gereden, en je raad het al, weer niks gezien.
Eenmaal weer terug begon het te stortregenen en zijn Tara en Thigo maar begonnen hun koffers in te pakken.Nog even een biertje en een koffie, en dit keer wel erg vroeg op bed!
Zondag 10 augustus.
Voor de eerste keer deze vakantie met zn allen ontbeten. Meestal zitten Alma, Robbin en ik alleen aan tafel, en druppelen Thigo en Tara veeeeeeeel later nog eens de keuken in, maar nu waren ook zij op tijd uit bed. Ik weet niet of ze wakker gemaakt zijn omdat de bedden afgehaald gingen worden, of dat ze wakker werden vanwege het aanstaande vertrek naar huis. Maakt ook weinig uit, het was gezellig.
De bedden dus afgehaald en Alma heeft de bovenverdieping gezogen, en nadat iedereen gedouched had ook de douche een beurtje gegeven. Alles weer lekker schoon dus!!
In Ekshärad nog even Zweedse broodjes en gehaktballetjes gehaald en door naar Kongsvinger.
Rustig aan gereden, en we waren bijna 3 kwartier te vroeg.
Lekker koffie gedronken, Robbin een biertje, en Thigo en Tara een flesje fris, bij een pizzeria waarvan de eigenaar een aantal jaren in Nederland had gewerkt. Sprak dan ook een leuk woordje Nederlands en natuurlijk ging het over voetbal hihi.
Wel weer apart. Ben je op vakantie in Zweden, ga je in Noorwegen bij een Italiaans restaurant met een Spaanse eigenaar koffie drinken die gewoon redelijk Nederlands blijkt te spreken!!
De bus was dik op tijd, en het was druk met mensen die allemaal naar Oslo wilden.
Koffers in de bagageruimte en snel een plekkie zoeken! Alleen met Alma nog even tot het laatste moment buiten gewacht, en waarom moet ik nou altijd janken als een van de kinderen en/of kleinkinderen weer naar huis gaat?? Raar fenomeen, emotie.........
En net kreeg ik een appie dat ze veilig en wel weer vaste voet aan de grond hadden in Holland. Foto erbij met 2 dikke kussen..
Ondertussen zullen ze dus wel weer in Hoorn zijn.
Ik heb weer mooie dagen gehad, ben blij met alles wat er gedaan is, heb genoten van de aanwezigheid van Alma en gezin, en het is me 100% mee gevallen. Want eerlijk is eerlijk, van te voren had ik eigenlijk wel mijn twijfels of ze het hier naar hun zin zouden hebben.
Het weer is niet echt voorspelbaar in deze tijd van het jaar, maar dat is alles bij elkaar best meegevallen. Het stikt van de muggen en knutjes, maar gelukkig hebben de steekvliegen het de laatste dagen voor gezien gehouden, en hebben we er allemaal wel last van gehad, maar geen grote allergische reacties gekregen. Ik ben blij dat Robbin het duidelijk naar zijn zin had in mijn tuin, en dat ze ook nog dingen ondernomen hebben. Naar Karlstad om te zwemmen bijvoorbeeld, of die dag ziplijnen en abseilen, gewandeld langs de Klarälven ook al viel die wandeling een beetje tegen.
Ik denk dat er voor iedereen die hier is geweest deze zomer een wereld open is gegaan. Dat Zweden helemaal geen koud land hoeft te zijn, dat de natuur geweldig mooi is, dat je enorm kan genieten van de stilte, en dat het land ook om doorheen te rijden hele mooie plaatjes oplevert.
En bovenal dat ik hier een geweldig mooi stekkie gevonden heb, waar nog wel wat aan geschaafd moet worden maar wat een bezoek meer dan waard is!!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten