Rare start van december.
De gevolgen van de stress na het totalloss rijden van mijn auto denk ik. Ik moest natuurlijk als de wiedeweerga achter een andere auto aan, en prijs me in deze rijk dat ik elke keer met buurman Ronnie mee kon rijden naar Karlstad. Die moest dagelijks heen en weer, en ook al was de reden van dit autoritje minder, ik was erg blij dat ik mee kon rijden.
En er zijn meer ritjes geweest. Naar de supermarkt bv, of naar de bank.
Gelukkig ligt dat achter mij, en ook Ronnie hoeft niet meer heen en weer.
Ik heb een VW Caddy 1.6 DSI uit 2013 gekocht, en hoop daar iets langer plezier aan te beleven als aan de Tucson.
Er zitten spijkerbanden onder, en dat rijdt super. Veel meer grip op de gladde ijzige wegen, en ook al pas ik mijn snelheid nog meer aan dan ik al deed, het geeft toch een beetje extra veilig gevoel. Die moeten er alleen onder vandaan. Buiten Scandinavië mag er niet mee gereden worden, dus als ik met kerst in Nederland wil zijn zal ik wat anders moeten. Ik heb ook nog de z.g.a.n. zomerbanden van de Tucson in de garage liggen, en aan de bandenwissel in Hagfors gevraagd of er een dealtje te sluiten was. Ik kreeg er niet veel voor terug, maar de "gewone"winterbanden had ik nu iets goedkoper. Zomerbanden lagen achterin de Caddy, inclusief de velgen, en zo te zien met weinig kilometers.
De verzekering per mail op de hoogte gesteld van de autowissel. Eerst per telefoon geprobeerd, maar na de mededeling dat het een uur zou duren voordat ik aan de beurt was snel de telefoon neergelegd..... t Kan ook te gek!!
Verder ben ik een paar keer gemeen onderuit gegaan.
Er was behoorlijk sneeuw gevallen, gevolgd door een dag dooi en regen. Spiegelglad, en ook al doe je dan nog zo voorzichtig, je gaat geheid onderuit. Een keer maakte ik een zware valpartij en belandde op mijn achterhoofd. Ben niet buiten westen geweest of zo, maar ik denk dat de evenwichtsproblemen die ik heb daar vanaf te leiden zijn. Erg vervelend allemaal, maar zal ook wel weer over gaan. Geheel tegen mijn principes in heb ik toch maar een zak strooizout gekocht. De as uit de kachel hielp niet echt....
Buiten de altan wat opgekerst. De lichtjes er weer aan natuurlijk, en zoals jullie boven aan kunnen zien de koe in de takken gezet en een bel omgebonden. De pilaren met kersttakken behangen, maar dat is niet echt een succes. Daar heb ik heul veul takken voor nodig, en ik heb met mn evenwicht even geen trek om het bos in te gaan. Het ziet er evengoed weer gezellig uit.
Binnen mogen Fiona en gezin, die een kleine drie weken in mijn huis komen genieten van de sneeuw, het zelf doen. Niets leukers dan met je dochter het bos in om een kerstboompje te scoren toch!
De reetjes worden steeds minder schuw. Ze komen nog niet enthousiast aanrennen als ik met de emmer lekkers rammel, maar staan dan wel al in de buurt. Zodra ik weer binnen sta komen ze kijken wat er op het menu staat. Zoveel variatie zit daar niet in, het zijn zowiezo de speciale brokken, aangevuld met wortelen meestal. Nu even niet, er waren geen wortelen te koop, alleen voederaardappelen. Daar dus maar een zak van meegenomen, en er blijft niets van over dus dat zit ook wel goed.
De eekhoorns ruziën nog steeds om de pinda's, en de gaaien worden steeds agressiever naar hen toe, maar voorlopig kunnen ze het nog niet van hen winnen.
De vogeltjes hebben een paar dagen kunnen genieten van een tulband die mislukt was. Keurig volgens de boeken het beslag gemaakt, een uur in de oven (150 graden werd gezegd) maar het was nog puur beslag in de vorm..... Nog maar een uur, en het resultaat was een vieze kleffe zooi met rozijnen erin. Nog geprobeerd er wat van te maken door het in het tostiapparaat te doen, maar buiten dat het een leuk ruitpatroon kreeg en behoorlijk heet eruit kwam, bleef het een vieze kleffe bende. Vogeltjes weer blij mee (hoop ik). Het zal vast aan de oven liggen.... Als ik terug ben uit Nederland misschien toch maar op blocket rond neuzen naar een ander exemplaar, net als naar een afwasmachine. Moet lukken om beide apparaten tegen een klein bedrag op de kop te tikken lijkt mij. Er staan er zoveel op!
Het vervolg van de autoverzekeringsaktiviteit. Ik heb ze toch nog maar een keer geprobeerd te bellen. Viel nu mee, ik heb een half uur in de wacht gestaan, maar toen was het ook in een paar minuten gepiept. De verzekering afgesloten zoals ik die had op de Tucson, maar nu ook inclusief het huren van een auto mocht dat nodig zijn. En wat een mazzel, meer verzekerd, maar minder premie!! Na alle ellende toch een kleine meevaller hihi.
Na de code rood in Nederland, (hoe zullen ze dat hier dan noemen??) wordt ook hier weer veel sneeuw verwacht las ik op internet. Mooi en aardig, maar ik hoop toch dat het eind van de week even een paar dagen stopt en de wegen dan weer goed begaanbaar zijn. Dinsdag vertrek ik naar Malmo, en aan glibberige wegen heb ik niets.....
Ook een wegenwacht abonnement afgesloten. Het heet hier andersmaar ik ben hiermee verzekerd van hulp in heel Europa mocht ik met pech komen te staan. Ook de dubbs vervangen door nieuwe winterbanden. Kreeg voor de zgan banden van de Tucson maar 400 sek per stuk terug, ze waren 1500 sek per stuk.... Vooruit maar, viel me erg tegen maar beter iets dan dat ze in de garage liggen te verstoffen.
Nog een keer naar Eksharat om wortels en aardappelen voor de reeen. Eerst een uurtje sneeuw ruimen, het had 's nachts goed gesneeuwd. Ik had alleen twee sporen vrij gemaakt om met de auto uit de garage te rijden, en toen ik terug kwam was alles schoon. Buurman Ronnie, de schat!!
Nu helemaal voor Jan met de korte achternaam naar Eksharat gereden. Geen wortelen en nu ook geen aardappelen te koop..... Ben over Hagfors gereden want omdat het hier afgelopen nacht goed gesneeuwd heeft leek me dwars over geen goed idee.... Nou ja, laten we het er maar op houden dat het goed is geweest voor mijn zelfverzekerdheid.
De eerste echt koude nacht en dag is een feit. Vannacht is het kouder geweest dan 22 graden onder nul, en overdag is het niet warmer geworden dan 16 graden onder nul. Een lekker zonnetje erbij, dat weer wel, maar de snottebellen in mijn neus waren al gauw ijspegeltjes.....
De auto ingeladen voor dinsdag. Het meeste zit er nu in. Nog twee dozen waar nog wat bij moet, en mijn kleding. o, en natuurlijk alles voor Kaya.
De bovenverdieping is er klaar voor, de douche en wc geboend, en morgen de rest. Eerst zalmen halen, en dan heb ik verder de hele dag om de slaapkamer, woonkamer en keuken te stofzuigen. dat is het enige wat ik nog moet doen.
Op naar de Malmo. Even half 7 's ochtends vroeg de auto in gestapt, om de eerste 50 kilometers over behoorlijk gladde wegen te rijden, en bij Malmo twee keer in een file te belanden. Vier uur zou de boot afvaren, en half 4 ben ik op het terrein van de Finnlines, maar heb geen idee waar ik naar toe moet.... Me gemeld op het kantoor, en na enige pogingen de juiste weg te vinden, stopte er een wagen van het terrein die me voor ging naar de boot. De personenauto's waren allemaal al ingescheept, en ik kreeg een plek tussen de vrachtwagens. Niet verkeerd, want ik kon er als een van de eersten weer af.
Kwart over vier lag ik op bed. Niet veel kunnen slapen door de buurhond die de hele reis alleen gelaten was en alles bij elkaar jankte en blafte. Kleine hazeslaapjes dus, en om 24.00 uur gedouched, Kaya uitgelaten (maar had geen zin in de kleine bak met een kartonnen bodem om op te piesen....) en half een de boot af. Erg donker natuurlijk, en een motregen, en vooral de laatste anderhalf uur heb ik heel veel pauzes moeten nemen vanwege de moeheid die toesloeg. Half 7 was ik in Zwaag. Carlijn uit bed gebeld, heerlijk aan de koffie en een uurtje op de bank.
Voelde weer goed!!
De dozen uit mijn auto zolang op zolder gezet. Staan daar niemand in de weg en de komende dagen zal ik wel kijken wat er inzit en mee terug moet. Ook veel kleren zitten her en der verstopt: het was immers de bedoeling dat mijn studio in mijn aanwezigheid zou worden opgeleverd, en de dozen uitgepakt zouden gaan worden. Dat verhaal is eind januari te lezen op een andere blog.....
Natuurlijk naar mam geweest. Ze praat soms best veel, maar helaas is er geen touw meer aan vast te knopen. En het ene moment is ze lief en aardig om twee tellen later je handen weg te duwen omdat ze niet wil dat je haar aanraakt.
Op kerstavond het kerstdiner met haar genuttigd. Het was erg druk en rumoerig en ik kon aan haar merken dat het allemaal te veel was. Om haar aan al de vele prikkels te onttrekken (wat een rare formele zin.....) zijn we niet aan de kersttafel gaan zitten, maar hebben samen in de voorkamer met het bord op schoot heerlijk gegeten. Een heel goede beslissing denk ik, het werd aan de lange tafels steeds rumoeriger.....
Eerste kerstdag hebben we bij Niels gegeten.
Het was heerlijk: suddervlees bereid met bier, veel kruiden en lekker lang staan garen; gebakken en gekookte aardappels, in honing geglazuurde worteltjes, bloemkool, witlof met ham en kaas in een tomatensaus. IJs toe, en afgesloten met koffie.
Tweede kerstdag gourmetten bij Carlijn thuis. Ulbe en Margriet waren ook van de partij, en de moeder en broertje van Ashley, de vriendin van Dani, waren er ook. Grote groep dus, en het was gezellig en erg lekker (en veel hihi).
Nog niet alle zalmen weg gebracht. In en om Hoorn wel, en ik ben naar Rotterdam gereden om er twee bij Rita af te leveren. Even bijgekletst, Zenaida ook nog even gezien, broodje gegeten en weer terug naar Zwaag. Ik wil nu nog naar Scheveningen, naar Annemarie, en naar Sommelsdijk, naar tante Gerie en kinderen. Ook begin januari koffie drinken bij Boudien uit Schellinkhout. Leuk om haar weer even te spreken.
Met Elma uit eten geweest in het voormalige cafe El Torro op het Kleine Noord.
Heeft daarna al verschillende namen gehad begreep ik, maar nu is het een restaurant dat Bij Meta heet. Heerlijk mosselen gegeten, met vooraf een voortreffelijke carpaccio en iets met peer en ijs toe.
Lekker en weer erg gezellig!
Natuurlijk de markt even over geweest, de supermarkt ingedoken, bij het Kruidvat pijnstillers gehaald (scheelt 75% met Zweden!!) en op oudejaarsdag me weer verwonderd over de enorme berg oliebollen die Carlijn en Ulbe hebben gebakken. Gewone bollen, krentenbollen, appelflappen, ananasflappen en kaasbollen. En allemaal errug lekker!!
Tot slot oudejaarsavond.
Lui naar de tv gekeken, en later gek gedaan op de muziek die mijn pet te boven gaat!
Wel vreselijk gelachen om het dansen en woordelijk mee kunnen zingen van de gekste rapnummers.Niet alleen de kids, maar ook Dennis en Carlijn kennen veel dansjes die bij de songs horen en de complete songteksten.
Een herrie aan vuurwerk natuurlijk, een kat die nergens te vinden was en twee honden die als ze een broek aan gehad zouden hebben erin gepiest zouden hebben.....
Kwart over twee vond ik het welletjes.
Een nieuw jaar dus, wat naar ik hoop iets beter begint dan 2017 is afgesloten!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten