dinsdag 30 oktober 2018

2018. oktober.







30 september heb ik een Hightea bij Mitzel, en ik dacht dat dat vanwege haar verjaardag was. Blijkt dat het voor alle inwoners van Uvana was omdat ze haar dochter en gezin geholpen hebben met verhuizen naar Mitzel's plaats. Nou ja, foutje en ik had voor de dochter niets mee. Ging toch allemaal vreemd en verwarrend. Ik kreeg een week van te voren een berichtje wat ik niet begreep, en google-translate vertaalde dat als "zij is vanochtend niet wakker geworden" en verder was er geen touw aan vast te knopen. Dus ik dacht dat Mitzel niet meer was opgestaan, en vroeg Ronny wat nu verder.... Die schrok enorm, want hem was niets bekend. Belde Ann-Britt en ook die wist van niets. Beetje paniek in de tent, en gelukkig werd al snel duidelijk dat er niets aan de hand was.....  Schaamde me dus rot, en ik vertrouw nooit meer blindelings op translate!

tegen 6 uur kwamen Kees en Danielle aan, en voor ze naar binnen gingen hebben ze eerst samen een half uur de tuin rond gelopen. Ik had heerlijke goulash gemaakt, en die ging er goed in. Nog net een portie over en dat is de vriezer ingegaan. Na het eten Phase 10-en; dat wordt na het eten standaard bij Kees thuis gespeeld.
En halverwege de avond met zn allen aan het aanrecht gestaan om appeltaartjes en een tulband te bakken. Veel lol en het resultaat mocht er zijn!!

 

1 oktober. Jarig!
Kreeg van Kees en Jolanda en Danielle een prachtige foto op hout van Kaya.


Was even een moeilijk momentje. maar wat ben ik er blij mee!!
Lidy kwam koffie drinken, en 's avonds Ronny, Ann-Britt, Josefine en Hendrick. Heel gezellige dag gehad. De appeltaartjes en het moskovische gebak vielen goed in de smaak.

Kees en Danielle hebben de garage weer op hoogte gebracht, en die zou nu een eventuele volgende dikke zware laag sneeuw makkelijk moeten doorstaan.


Ook is de grote voedertrog voor de herten een kopje kleiner gemaakt. De kleinere vrouwtjes hadden moeite om het voer uit de bak te eten. Als het goed is moeten ze er nu makkelijk bijkomen.

Ikzelf heb me op het kasje gestort. De tomaten hadden te veel last van de nachtvorst gehad, en begonnen in te drogen en/of te rotten. Ik heb ze er allemaal uitgetrokken en op de composthoop gegooid.

Doodzonde eigenlijk, maar kleuren doen ze toch niet meer, en ik las op Google dat groene tomaten wel verwerkt kunnen worden, maar dat de giftige stoffen er in zullen blijven zitten.  Geen goed idee dus.
Ook nog een poging gedaan het gras te maaien, maar de grond is veel te nat. Jammer, hoop op een nieuwe poging als het gras en de grond droger zijn, en anders jammer maar helaas en een van de eerste klussen voor het voorjaar.

Volgende dag veel last van mijn lijf. Duidelijk te veel gedaan.
Met Danielle boodschappen gedaan, en bij de Familyhouse spijkerbroeken voor Kees gekocht. En bij de Lidl kwamen we een skinnyjeans in zijn maat tegen en met veel lachen die ook mee genomen. Benieuwd naar zijn gezicht als hij die uit de zak zou halen en aan zou passen! 

de skinnyjeans en elandpantoffels...
Ik ben ook verder gegaan met de roze paardendeken voor de kleindochter van Ronny, en Kees heeft een hondenhok voor het graf van Kaya gemaakt. Danielle heeft het van een blauw kleurtje voorzien, metalen dak erop, vier witte heideplanten ervoor, en ze heeft een mooie laatste rustplaats!



Ook is het achterraam afgewerkt. Isolatie goed aangevuld, houtwerk er omheen en zowel boven als onder het raam een metalen plaat die moet voorkomen dat er vocht in de gevel komt waardoor het hout zou kunnen gaan rotten. Danielle heeft het geschilderd, en ik ben ook daar weer erg blij mee!


Mijn decoupeerzaag heeft het nu echt begeven. Maar goed dat ik geen nieuw duur onderdeel heb aangeschaft, zou weg gegooid geld zijn geweest. We gaan voor een nieuwe.

Kees heeft de ladder weer opgehangen. Op de wand naast de kachel. Ik dacht dat dat wandje te slap zou zijn, maar voorlopig hangt hij, en hij staat nu ook weer barstensvol.
De schommelstoel in de hoek, en een gezellig zitje zo.



Tuin is zo goed als winterklaar. Alleen het grasmaaien moet nog gebeuren.
De regentonnen heb ik leeg gehaald, de groentebakken zijn leeg, en ik heb een begin gemaakt met het schoon boenen van de lege emmers en potten waar o.a. de tomaten in hebben gestaan. Dat is ook niet afgekomen, maar het staat wel opgeruimd en gestapeld in de kas.

Houtjes, veel houtjes zijn er gehakt. Als iedereen die de kachel aanmaakt er een beetje zuinig mee omgaat heb ik voor de hele winter genoeg.
De kelder ligt weer vol hout,


al het afvalhout en de meeste takken op het terrein hebben hun weg naar de vuurplaats gevonden. Ook de metalen objecten die achter in de houtschuur lagen zijn op het vuur beland zodat ze schoon gebrand konden worden. 

Er is al een idee geboren voor een nieuw kunstwerk, maar de uitvoering moet nog even worden uitgewerkt. Want hoe laat je een zwaar metalen voorwerp toch enigszins in beweging komen...

Met de bus naar Rattvik. 
Daar is een marknad, oftewel een najaarsmarkt die kilometers lang is en door het hele stadje loopt.
Om 8 uur worden we bij de oude winkel opgehaald. Buiten ons drieën zijn ook Andreas met zijn vriendin en zijn vader, en Ann-Britt van de partij. 
Was een lange dag en veel gelopen. De markt stelde niet zoveel voor. Tig keer hetzelfde, net zoals op alle markten die ik tot nu toe heb bezocht. Wel de Hollandse kaasboer Sloof, en daar heb ik een lekker stuk oude Goudse gekocht, en twee stukjes pestokaas. 
Verder ook nog een paar elandenpantoffels voor de liefhebber hihi.


We hebben een broodje warme ham gegeten, net zoiets als we een broodje shoarma kennen, maar dan met gerookte, warme ham dus, en twee keer zo groot. Was een beste hap en erg lekker, en aan het eind van de dag een gefrituurd broodje met garnalen, een rakor heet het. Was ook erg lekker, en ook erg machtig.

das genieten!!
gefrituurde broodjes met heel veel noorse garnalen 
Tussendoor koffie gedronken in een restaurant aan het Siljanmeer. Mooi uitzicht, en het is het  grootste meer van Dalarna, en op 6 na het grootste van Zweden. De koffie was er trouwens niet te drinken.....
Daarna nog twee uur op een bankje gezeten en heerlijk mensen gekeken en van commentaar voorzien. Soms tranen met tuiten gelachen!!       
Al met al best een leuk dagje, maar volgend jaar sla ik denk ik over.

Het kunstwerk staat.
Kees vindt het niet soepel genoeg, er zit volgens hem te weinig beweging in. Ik vind het weer een
leuke aanvulling van het stukje tuin, en voor de beweging zag ik op pinterest een systeem met vogelhuisjes. Kees heeft de foto al hihi.
we noemen het PK...

De dag erna heeft hij van het hekwerk wat om de tuin heen stond (inmiddels dus ook verwijderd zodat herten en misschien elanden vrije doorgang hebben) op de houtschuur een eland gemaakt.
Helaas komt het op de foto niet goed over, en een betere lukt niet. Het is, geloof me maar, een plaatje!!

We hebben natuurlijk ook een paar keer een elandenrondje gemaakt. 
De eerste keer hebben we er wel een gezien maar niet kunnen vangen, en een volgende keer zagen we er drie staan.
Helaas was het eigenlijk al te donker om er knappe foto's van te maken, maar eentje is nog redelijk gelukt.

Het was vermoedelijk een moeder met twee kalfjes.
Ze bleven staan zolang ze de motor van de auto hoorden lopen, en zodra Kees die uitzette namen ze de benen.
Later hoorde ik van een van de jagers uit de jachtvereniging dat ze rustig blijven staan vanwege het monotone geluid van een lopende motor, en dat ze het niet meer vertrouwen zodra ze dat geluid niet meer horen. Onthouden voor een volgende keer.....

Op een loppis een tafel gekocht om boven te zetten en aan te kunnen knippen en naaien.
75 kronen, wie doet me wat. Kwast verf erover, en waarschijnlijk nog wel eentje en klaar is Kees.
Die heeft er blokken voor me onder gezet zodat ik er aan kan staan, en ik heb m helemaal geschuurd. Met zn allen naar boven getild(zo handig, die bochten in de trap) en ik kan aan de gang.

Zuurkool uit de oven gemaakt. Die was weer heel goed gelukt, maar viel zo zwaar dat het bord van Danielle het begaf en in tweeën brak.... Even heerlijk lachen.


Ook de uitzichttoren van Hagfors met een bezoekje vereerd. Helaas was het regenachtig en erg mistig, zodat van een mooi uitzicht geen sprake was. Ook de wind belette het om de toren op te klimmen. Een optie voor een volgende keer.

Boerenkool met worst. En om er een jusje bij te hebben een stuk vlees gebraden. Ging niet helemaal goed....
De olie/boter was heet en ik zou het vlees er in leggen. Valt uit de tang in de hete boter/olie, en alles in die hoek van de keuken, inclusief mijn kleding,  zat onder het vet. Meteen schoonmaken maar vergeten dat er vlees in de pan ligt.... Zwart natuurlijk. Gelukkig niet helemaal verkoold, en ik heb het zwarte er dik afgesneden, opnieuw olie/boter in de pan gedaan en het vlees opnieuw gebraden. 
De maaltijd was gered, alles weer schoon, alleen mijn muur vol met vetvlekken.....

De laatste dag. 
Half 9 en nog geen Kees gezien. 
Vast geen zin om weer naar huis te gaan, duidelijk dik verslapen hihi. 10 uur gaan ze rijden, en ik heb weer genoten van hun bezoek. Er zijn weer heel wat klusjes gedaan, en ik geloof dat ze het weer erg naar hun zin hebben gehad. Lekker relaxed, lekker bijtanken.

Veel lol achter het raam, de koe is weer wit, de kat heeft de eland getemd,
veel rood met witte stippen, en een zielig vergeten puf......
Ok, rust terug in huis en weer lekker mijn eigen dingen doen. Naaimachine kan weer op tafel, hoef nergens rekening mee te houden.

Nou, dat had ik gedacht, nog geen uur later komt er een Nederlandse auto de bocht om en ik zwaai. Rijden ze mijn pad op!!
Stappen er twee meiden uit, en ojee, vette tranen, Alma en Karin!!!!
Wie verwacht dat nou, maar zo leuk!
Die zijn na hun werk in de auto gestapt en hebben met een slaappauze van een uur of drie het hele stuk in 18 uur gereden. Even moeders terroriseren zeggen ze. Nou, dat mag hihi!



We zijn in de middag een rondje dorp gelopen, en zagen bij de schuur van Andreas vier 

elandenkoppen liggen. De mannen zaten nog bij het vuur en Daniel, ook  van oorsprong Nederlander, vertelde veel over de jacht. We konden ook in de cel kijken waar de elanden hingen. gevild en wel. Van zielig werd het ineens reuze interessant.....


De meiden zijn gaan wandelen bij Brattfallet, en kwamen vol verhalen terug.
Wat steekwoorden?
Bevers, honger, minikikkertjes, hamburgers, lifter, verdwalen, elandenvliegjes en heel veel lol.



Buurman Ronny kwam even langs om te vertellen dat het plaatsen van het raam in de achtergevel 300 sek kostte. En de man die het heeft geplaatst wil ook graag een deken, maar hij komt daarover zelf even babbelen. En als ik het goed heb begrepen, wil hij ook een deur voor me plaatsen zodra ik er eentje heb gevonden. Goed geregeld!!!

Naar het Fulufjallet nationaal park. Wel drie uur rijden, maar we hopen er buiten de hoogste waterval van Zweden ook rendieren te zien. 
Het was behoorlijk mistig, en dat was een beetje jammer. We konden niet echt ver weg kijken, en al die elanden die er onderweg vast hebben gestaan, hebben we niet gezien... Wel een overstekend zwijn maar ook die niet geschoten....
In het park was het een 2 km lange wandeling naar de waterval. Althans, dat maakte ik op uit de richtingsborden. De werkelijkheid was 4 km heen, en 4 km terug.
Goed dat ik dat van te voren niet heb geweten. Dan denk ik dat ik het niet aan gedurfd had.
Het was de moeite waard!!

De Njupeskar. 93 meter hoog.
Alma, 1.78 meter hoog.


Door het toch nog een beetje mistige weer is de waterval op de foto niet helemaal helder, maar je kunt wel zien hoe hoog hij is.
Het was een klimpartij om er te komen, maar zoals gezegd een geweldig gezicht.
In de winter kan je er, als de waterval bevroren is, ook ijsklimmen staat in de brochure.
Op de terugweg zagen we bij een rustplaats veel vogels die op je hand kwamen zitten om er brood uit te pikken. Ze zouden uit Siberië komen, maar hoe ze heten? Geen idee. Verder als een vinkensoort kom ik niet....
Nagevraagd via fb: Taigagaai.

In de auto op weg naar Idre. Geen rendieren gezien, wel achter elkaar hoge houten rekken waarvan we vermoedden dat ze er staan om de rendieren niet de weg over te laten schieten. 
In Idre eerst bij een cafe gevraagd of we nog wat konden eten. Helaas, 5 minuten te laat, keuken was dicht.... Het volgende restaurant, Lodjuret heette dat, had gelukkig geen sluitingstijd voor de keuken, en we konden kiezen uit een ruim aanbod van menu's. 
Heerlijk gegeten. De zalm was prima, net als de kip. Genoeg salades en drinken inbegrepen. Het was zoveel, dat we alle drie bijna de helft hebben laten liggen.....
Opnieuw op zoek naar de rendieren. Volgens de mevrouw in dat restaurant moesten we in Idrefjall zijn. Alleen stuurde zowel de navigatie van de auto als die van Google ons naar een skipiste....
De moed maar opgegeven, en terug gereden naar Uvana.
Daar zag ik de puff van Kees nog aan de lijn hangen hihi. Laat m hangen tot het volgende bezoekje...


En toen was het zondag en reden ze weer weg richting Nederland. 
Het was heerlijk. Hele avonden diepe gesprekken, en genoten van de aanwezigheid van dochter en vriendin!
Nu verder met het schilderen van de tafel, en al de shirts die op en om de keukentafel en mijn bed gestapeld liggen tot vierkanten knippen en naaien!!

grapje van de meiden
vruchten bij het mandarijnenstruikje en de
mangoboom....
Terug naar normaal dus.
De tafel staat op zn kop om ook de onderkant goed te kunnen schilderen, en mijn tafel in de keuken ligt alweer vol vierkanten. 
Uit Nederland had ik een paar tassen vol, en Lidy had ook een tas vol voor me mee. Paar dagen knippen, dan is mn tafel boven ook wel klaar en kan ik daar verder gaan.

Mijn hele huis vergeven van de kleine vliegjes.
Van die dikke fruitvliegjes, en natte aarde vliegjes. Irritantjes tot en met, en de lokglazen met zoetigheid werken niet. Ik heb dus maar, sorry, een flinke bus insectenspray gehaald en flink gespoten. En nog vliegen er een paar rond.....


In amper drie dagen zijn de mooie herfstkleuren van de bomen (ook hier noemen ze dat Indiansummer) veranderd in kale takken en veel blad op de grond.
Het regent vaker en snachts zijn de temperaturen weer onder nul gedaald. Af en toe een goeie bries doet de rest. 
Met de maaimachine de eerste bladeren van het gras gemaaid, maar daar is het nu veel te nat voor. Op een beetje zonnige dag maar aan het aanharken slaan denk ik, en het blad in compostbakken (gaas) opslaan zodat dat van het voorjaar over de groentebakken uitgestrooid kan worden. Of misschien doe ik dat ook wel meteen. De rekken van gaas erover en het kan geen kant op. We zien wel. Net hoeveel zin en energie ik heb!

Mijn tafel boven staat op zijn plek. Voor het raam en een lampje erboven. Mooie hoogte!! Ik kan nu rechtop blijven staan als ik aan het werk ben, en wie weet loop ik ook nog wel een keer tegen een hoge kruk aan. En anders heeft vast broertje Kees wel een idee om er een in elkaar te timmeren.


Het meeste van het afgevallen blad ligt op de diverse composthopen. Het was behoorlijk nat dus ik ben niet bang dat het weer alle kanten heen dwarrelt als het wat gaat waaien. De gaasbakken was een goed plan, maar de delen gaas zitten nog aan elkaar vast en ik had geen zin die los te halen. Dat is een klusje voor het voorjaar.
Wat ik nu wel voel is overal jeuk. Alsof er honderden spinnetjes onder mn kleren verstopt zitten. Tijd voor een douche dus hihi. (die anderhalve teek die hier zit zal toch niet in dat natte blad verstopt zitten, toch?)


Bij het hout halen zag ik dat de kleine berken die tegen het houthok aan staan vol nieuwe knoppen zitten..... Ook hier is de natuur flink van slag, er bloeien nog steeds bloemen in de tuin en in de wegbermen zag ik ook de lupines weer in bloei staan.
Voor de eerste week in november wordt sneeuw voorspeld. Natte sneeuw weliswaar, maar de winter is nu toch wel in aantocht vermoed ik.

Kreeg een appie van Alma met een foto:


Ze zijn erg onhandig zegt ze, maar wel lekker warm. En daar gaat het  tenslotte om.
Bovendien heeft ze de lachers op haar hand; iedereen die binnenstapt ligt in een deuk....

Ritje Torsby, de Dollarstore.
Kijken of ze de zijkanten van een partytent nog in de aanbieding hadden, maar helaas. Een paar weken terug lagen ze bij de kassa voor 50 sek per stuk. Had ik gewoon mee moeten nemen natuurlijk, maar zo is het maar net.
Ik ga 1 december op de kerstmarkt in Grasmark staan met de kleden, en mocht het regenen of sneeuwen sta ik in ieder geval droog: ik heb nog twee oude stukken van een partytent die aan de altan geniet waren toen ik dit huis kocht. Die komen vast nog wel van pas.
Ook op 24 november ga ik op een kerstmarkt staan in Sunnemo, samen met Lidy. Of eigenlijk gaat zij staan, en ik breng wat kleden naar haar toe, en blijf dan tot het eind van de markt.
Als ik maar 1 kleed verkocht krijg ben ik al blij!!

de roze paardendeken voor de kleindochter
van Ronny.
Sjuul en Chris waren gaan zwemmen in Torsby, en we hadden bij de Dollarstore afgesproken om daarna ergens koffie te gaan drinken. Dat ging niet zonder slag of stoot: als de auto van Chris was uitgezet moest hij worden aangeduwd en dat was een zwaar klussie!!
Naar een bakkerij annex broodjeszaak, en daar hebben we een heerlijk broodje uit de grill met salami, kaas, tomaat, pesto, en nog wel meer gegeten.  Jammer dan weer dat de koffie niet te drinken was..
Boodschappen gedaan bij de ICA XL , en eenmaal thuis een pan met water opgezet en de 3,5 kilo (!!) vlees gaar laten koken. Daarna 4 pakken spliterwten in de pan, en ondertussen de prei, wortel en selderijknol klein gesneden. Ruikt al heerlijk, Hollandse erwtensoep!!
Totaal is er 10 keer een liter de vriezer ingegaan. Daar kom ik de winter wel mee door!!


Weer geen stroom.....
Buurman Ronny kwam even buurten en die zei dat dat bekend was. Morgenochtend ook geen stroom.
Ik heb er geen bericht van ontvangen, maar gelukkig ging om half 1 alles weer piepen en zoemen.
Hij kwam vertellen dat zijn kleinkinderen zo blij waren met de dekens. Gelukkig! Wie weet krijg ik er nog wat opdrachtjes van binnen...

Een vraag van Femke of ze mij mag interviewen over de tijd dat ik 16 was. Die vraag heb ik een paar jaar terug ook al gehad hihi, maar toen van Dani.
Ja hoor, daar wil ik wel aan meewerken. Er moesten ook foto's bij, en dat vond ik eigenlijk nog leuker! Al die foto's bij elkaar geeft een leuk jeugdbeeld van mijzelf vind ik.
Ze had een 9,5 voor haar werkstuk!


De eerste sneeuw!
Bij het wakker worden, en het is zaterdag dus lekker uitgeslapen, (alsof ik dat op andere dagen niet mag of kan...) een heel dun laagje, en het poederde nog maar net denk ik. Van mij mag het doorzetten, maar het zonnetje komt er al bij en het is niet koud genoeg, nu nog 2 graden onder 0, om het te laten liggen. Maar het begin is er, laat die winter maar komen!! 
Betekend nu wel dat ik als de wiedeweerga mijn winterbanden onder de auto moet laten zetten. Broertje Kees had die al in de auto gelegd voor me. Ik dacht dat die er per 1 oktober onder moesten zitten, maar dat is verplicht per 1 december, of zodra de weg erom vraagt. Maar gauw een afspraak maken om de banden om te wisselen, de volgende dag lag er 4 cm!!


Weliswaar bleef dat niet lang liggen, de temperatuur steeg boven 0, het ging regenen, windje erbij en binnen no-time was bijna alle sneeuw weer weg. Jammer, maar we hebben even kunnen genieten van wat ons vast weer te wachten staat komende winter!!







Geen opmerkingen:

Een reactie posten