2020. januari

Nieuwjaarsnacht, of is t oudejaarsnacht, tot een uur of 4 met een boek op de bank gehangen. Weinig vuurwerk: voor 12-en werd er meer afgeschoten dan er na, en daar was ik niet rouwig om! En door de dikke mist kon je het alleen maar horen, en van de eventuele vuurpijlen was dus helemaal niets te zien.

Met Carlijn en gezin heerlijk wezen wokken. Mooi op ons gemakkie, en we hebben er allemaal van genoten. Helaas vergeten foto's te nemen, dus deze zijn van de site. (noodoplossing hihi)

Kees en Jolanda moesten ook weer terug naar thuis, Nederland. Ze hadden er weinig zin in geloof ik. De witte kerst waar ze op hoopten hebben ze nog net gehad, maar verder was het bijna Hollands weer als ik het goed begrepen heb.
Eind deze maand komt Danielle een lang weekend, en ach, het is zo weer tijd voor een volgende vakantie toch!!

Naar mam geweest om nieuwjaar te wensen, meteen even snel langs Elma om het etentje bij de Paerdestal kort te sluiten, en langs Aaf en Sip om even gedag te zeggen.
Auto die ik geleend had weer terug gebracht naar Carlijn, en ik had mazzel! Ze zaten aan de wraps en er was meer dan genoeg over. Jammie!!
Daarna naar de Mac voor een toetje......

sunday ice met caramel en nootjes....

Met Elma naar de Paerdenstal dus.
Was weer geslaagd. Gebakken camembert vooraf, een beste biefstuk met champignons en uien, helaas zonder groente, en een pavlova met ijs en wat aardbeien als dessert.

Het gaat wel van het ene etentje naar het volgende hihi.
Met Alma en de kids naar Loetje aan het IJ in Amsterdam.
Ik was er nog nooit geweest, had er zelfs nog nooit van gehoord, maar wat een geweldige tent.
Wel heel erg druk. Het personeel was vriendelijk, en we werden vrij snel geholpen.

Het eten was voortreffelijk, en we hebben er uitgebreid van kunnen genieten.
Echt voor herhaling vatbaar!!

En toen weer naar huis in Zweden.
Ik heb weer genoten en voor het eerst voel ik me totaal uitgerust. Ben nergens heen geweest, heb slechts 2 keer voor mezelf moeten koken, en omdat ik geen auto tot mijn beschikking had kon ik geen afspraken maken ergens langs te gaan. En dat is me eigenlijk best bevallen!!

Danielle heeft me naar de trein gebracht, en ik was dik op tijd op Schiphol. De vlucht naar Stockholm vertrok een kwartier te laat, file op de startbaan, maar op Arlanda moest ik toch een paar uur wachten op de binnenlandse vlucht, dus voor mij geen stress. En alweer: heerlijk dat ik die e-reader heb aangeschaft. Mooi zitten en lezen maar!!
Eenmaal thuis direkt naar Ann-Britt gelopen om haar een doos goede bonbons van de banketbakker te brengen voor de oppas op mn kat, en daarna heel vroeg op bed.
's Nachts werd ik wakker om naar de wc te gaan, maar was nog zo in de veronderstelling dat ik in Nederland was, dat ik de lamp naast mn bed niet kon vinden, en steeds meer gedesoriënteerd werd door de lichte paniek...... Het was aardedonker, en dat snapte ik al niet want dat is het op nr 13 nooit, en op gevoel voelde ik wel de kast (die staat hier in Zweden net als in Nederland naast de lange zijde van mn bed) maar het lichtknopje wat ik dan zou moeten vinden was er niet......
Tot ik de koffer op mn bed voelde en me realiseerde dat ik weer in Zweden was.
Het duurde voor mn gevoel best wel lang voor ik daar achter kwam, en het scheelde erg weinig tot een natte broek!

Voor degenen die hier al eens geweest zijn, of wellicht al de foto's goed hebben bestudeerd: wat missen jullie hier????

Naar Rita en Mirjam op de koffie.
Die zijn 1e kerstdag aangekomen in hun huisje in V.Skymnass (of is het Hoje??), en gaan de volgende morgen weer terug naar Nederland.

Mirjam had een heerlijke cake gebakken ((hoe krijgt ze de korst zo heerlijk krokant!) en we hebben uitgebreid over heel veel onderwerpen gediscussieerd. Ook over het eind van mijn loopbaan bij justitie, en ik schrok er eigenlijk van dat dat mij nog steeds zo erg aangrijpt. En na al die jaren vraag ik mij eigenlijk af (of misschien wel eindelijk) wat er toendertijd over mijn ontslag naar buiten is gebracht. Ik voel me nog steeds hevig tekort gedaan.
Toch Rita maar eens naar vragen.....

Naar de skatteverket om het formulier buitenlands belastbaar inkomen (zo heet dat geloof ik) te laten ondertekenen. Al de jaren kon dat gewoon in Hagfors: een stempel en een handtekening is alles wat ik nodig heb, maar de medewerker zei dat dat nog nooit toegestaan was, en dat het formulier naar een of ander kantoor opgestuurd zou gaan worden en ik het per post weer terug krijg. Geen idee hoe lang daar over heen gaat, we wachten het maar weer af.

En toen vond mijn koelkast het nodig de brui er aan te geven.
En aan de inhoud van de koelkast te voelen was dat al even aan de gang: alles voelde net zo warm als buiten de koelkast. De aangebroken kwark en yoghurt maar weg gegooid, en na overleg met Danielle naar de Norab in Hagfors voor een andere koelkast. Eentje uitgekozen met drie vriesladen zodat ik in voorkomende gevallen geen enge bewegingen hoef te maken op de keldertrap om aan brood te komen. Eigenlijk zit ik er nu op te wachten tot het fornuis ook aangeeft dat ik maar een andere mogelijkheid om te koken moet gaan zoeken. Dat apparaat is het enige wat nog niet vervangen is.
Maandag wordt de koelkast gebracht, geïnstalleerd en wordt het ouwe exemplaar mee terug genomen.

Hoog water in het riviertje. Van het dammetje is niets meer te zien en het walletje wat door Niels is opgebouwd tijdens het vissen staat grotendeels in het water.

 

Ik denk niet dat het water veel hoger gaat komen, er is tot nu toe bijna geen sneeuw gevallen dus ook weinig smeltwater wat verplaatst moet worden.

Ik heb het weer aan gedurfd een klein wandelingetje te maken. Kaya's rondje zeg maar, en eigenlijk ging dat hartstikke goed. Later op de dag wel een probleempje met mijn rechtervoet/enkel, maar of dat door het wandelen komt??

Jullie hebben vast dat hondje met een antenne op zn rug, waar broertje Kees melding van maakte in een van zijn toegevoegde verhalen,  nog in jullie hoofd zitten. Nou, hij liet zich wederom hier op het terrein zien. Alles ondergepist natuurlijk, en geen eigenaar te zien. Ik had hem eindelijk van het terrein weggejaagd, ik wil namelijk heel graag de reetjes te vriend houden zodat ze blijven komen, staat zn baas dat beest te roepen en vliegt ie weer over het terrein! Helaas kwam die man mij niet bekend voor, en ik vond het te veel moeite om me aan te kleden en er naar toe te lopen. 

Ik hoop t niet, maar volgende winter zal er misschien weer een vervolg op komen.

Kees en Jolanda hadden vlak voor ze terug naar Nederland vlogen twee zakken aardappels en een zak wortelen voor de reetjes gekocht. Helaas heb ik de wortelen op een hoop in de tuin moeten gooien: het was een zak snot geworden. Dat gaat al gauw. Een paar verrotte wortelen in de zak en het hele zooitje is zo aangestoken en kan je alles weggooien. 

Nu, eind januari, zijn de meeste weg, dus ik denk dat er toch nog lekker van gegeten is.

Mooi weer, lichte vorst en een zonnetje. Dat levert vreselijk mooie plaatjes op! 

Oja, wat je op de foto van de tuin achter de garage mist?

Ze hebben de elektrodraden en palen weg gehaald. Geen idee wanneer. Ineens was alles weg.
Jammer, ik had de palen wel willen hebben. Ideeën zat: om over het riviertje te leggen zodat je kan proberen naar de overkant te lopen of in tweeën zagen en gebruiken om er rond een vuurplaats zitplaatsen van te maken, en broertje Kees had er vast ook nog wel wat mogelijkheden in gezien.

zicht op de brug, ook zonder elektrodraden en palen.

Danielle is aangekomen. Gezellig! Ze blijft helaas maar tot komende dinsdag en we hebben geen plannen om ook maar iets te doen. Lekker rustig en genieten van de sneeuw die vandaag  gevallen is. Voor zo lang het duurt.

vanuit het bos, wazig door de sneeuwval.

En natuurlijk het verhaal van broertje Kees. Zijn verhaal heb ik pas gelezen toen ik weer thuis in Zweden was; vandaar geplaatst onder mijn verhaal van januari.

24 december.
06.00 uur stond ze al voor de deur: kom, we gaan.
Rijden als een gek naar Schiphol, pffff, 06.30 al daar. 08.30 vliegen, 10.00 op Arlanda en 10.30 onderweg naar Uvana.
Man, man, man, bekaf. Laatste helft door de sneeuw, ook op de weg. Schiet evengoed wel op.
Binnendoor naar Uvana gelijk in de kerststemming.
Onderweg een auto van een petje in de dieke.

25 december.
Het is een echte kerstdag, windstil met lichte sneeuw. De takken van de bomen zijn allemaal wit. Loop je er tegen aan heb je gelijk een sneeuwdouche.
Even naar de badplatz gelopen en natuurlijk weer lang uit. Er ligt ijs onder de sneeuw: in ieder geval waar ik loop cq lig.
De afzuigkap hangt ook. Je denkt doe ik ff maar er komt toch nog wel wat bij kijken. Latje zo, balkje zus, maar het is weer gelukt.
De rollade braadt, de eieren koken, de spinazie staat klaar, de piepers geschild. Wordt weer een feestmaal.

We hebben vanochtend al een hert gezien en er zit er nu ook een in de tuin uit de trog te eten. Altijd leuk. Nu weer twee: ze vreten je arm. Tering komt er nog een bij. Leuk.
Alleen eigenlijk jammer; we hebben geen piepende keukendeurtjes meer (domme)

(Even ter verduidelijking. Als de overige aanwezigen zich volop in een boek hebben begraven is het uitermate irritant als degene die met het eten bezig is expres de piepende kastdeurtjes open en dicht doet. En natuurlijk blijft dat dan niet bij 1 x....)

26 december.
2e kerst.
Nog steeds heerlijk rustig weer. We hebben een stukje gelopen naar nr. 10, en ook weer terug.
Het sneeuwblazertje heeft eindelijk zijn sneeuw mogen proeven. Stond te dansen, te brullen en te kwijlen van plezier.
"s Middags nog even naar de badplatz gelopen. Prachtige rode luchten in de lucht met weerschijn op de heuvel aan de andere kant van het meer. (stiltemomentje, kerstgevoel en meer van die koeiepoep).

Goulash gekookt, best wel lekker.
Vanmiddag ook weer drie van die opvreters in de tuin. Leuk.
De Glennfiddich is ook open. Mmmmm, vreselijk.

27 december.
Boodschappen gedaan. Lekker zijwaarts door de sneeuw. De ene donut na de ander. Het werd minder en minder en de weg naar Hagfors was schoon. Alsof het hoogzomer was met vorst.
Even rondje badplatz, staat er op de brug zo'n puber te vissen en zijn vriendin staat er naast. Stom volk. Er zijn toch veel leukere spelletjes. (Het is min 10 °C).
Ook nog maar eens koekjes gebakken. mmmm, lekker weer.
We hadden vandaag zes van die opvreters aan de trog. Leuk joh!!
Net even bij buurman Ronny langs geweest. Hij leeft nog. Ik had hem nog niet gezien en meestal rijdt hij zo'n 3 x per dag langs.
Poes komt binnen, kijkt heel benauwd. Heeft voor ze naar buiten ging even met Conny mogen videobellen.

28 december.
Dag van het onnozele kind.
De opvreters waren er al vroeg bij, 09.00 uur de eerste drie. We gaan de trog maar later vullen.
Weer een stuk lekker gelopen. De sneeuwploeg was langs geweest en dat loopt een stuk makkelijker (nr. 10).
Ruud gebeld, die is vandaag 75 jaar geworden.
Het sneeuwt weer een beetje, volgens de verwachtingen de laatste keer deze week. Er is evengoed weer zo'n 10 cm gevallen. Wel weer hele lichte sneeuw.
Er was vandaag ook weer een invasie van opvreters. Manman, zo gaan die wortels e.d. wel hard. Volgende week maar eens op zoek naar die Granngarden in Eksharad.
Loop er nu net (21.30 uur) weer een opvreter door de tuin. We lijken wel een walktroe.

29 december.
Eerst een stuk gelopen. De gebruikelijke vliegende opvreters gevoerd, terrein geïnspecteerd en gezien
dat de viervoetopvreters van alle kanten komen. Verder eigenlijk weinig. Typische zondag. Het regent en het dooit.
Van de week toen we boodschappen gingen halen: de auto sneeuwvrij gemaakt zodat er geen sneeuw in valt als je de deur open doet (dat hebben we al met de caddy gehad) motor starten met de deur open, staat de ruitenwisser op standje 100. Kut. Portiervak vol,  knopjes van de spiegels,ramen ook vol. Lekker bezig zo. Vloer ook vol.

30 december.
Weer een stuk gelopen. Lekker ontspannen op de weg dus geen geglibber.
Omgerotte boom weggehaald op een stuk na. Wie weet komt die nog en anders wel tijdens het grote whoes gebeuren.
Het werd weer vroeg donker. Tja, de meeste sneeuw is weg.
Weer eens een uur gelult met Danielle.

31 december.
Boodschappen. Eerst voor de hertjes wortel en piepers. Komen we daar: stangt, gesloten ivm oudejaarsdag. Rijden we dan 1000 km voor, maar wel weer mooi. Drank gehaald in Hagfors en de nodige en onnodige spulletjes bij de Lidl.

Weer een serie koekjes gebakken, mmm lekker. Buurman Ronny kwam even langs om alvast gelukkig nieuwjaar te wensen. Heeft gelijk de koekjes gekeurd en ze zijn goed bevonden. Even leuk gebabbeld. Moeten duidelijk toch eens naar de dierentuin in Mora??? (Dat is in Orsa, net voorbij Mora). Hij heeft gelijk een zak koekjes mee gekregen. mmm, lekker.

1 januari.
Gisternacht vuurwerk. Zeker wel een minuut of 15 en daarna ook niets, en daarvoor ook trouwens niet. Heel bijzonder.
Vanochtend lekker gelopen en verder lekker gehangen.

2 januari.
Ja hoor, we hebben ze. 1 zak wortels en 2 zakken piepers. Ik denk dat het dinsdag ook wel had gekund als we de juiste deur hadden geweten.
Ze zijn er weer blij mee.
Dooit als een gek.

3 januari.
Weer naar een ander thuis.
We vliegen maar heen en weer.
Was weer bijzonder lekker.

2019. december

Elke keer dat ik op de wc zit en mijn hoofd in de spiegel zie, word ik helemaal blij met mezelf. Mijn hoofd dan he, de rest is een puinhoop..... Australië heeft me duidelijk goed gedaan. De moeheid is grotendeels over, en ik maak ook hier nachten van 10 uur of langer. Duidelijk dat ik deze vakantie nodig had! Nu nog een paar kilo eraf en dan wordt het misschien nog wat.

De koffers die op mijn terugvlucht naar Hagfors niet waren mee gekomen, werden 2 dagen later per taxi afgeleverd. Was wel even heen en weer bellen met de vliegmaatschappij en het vliegveld in Hagfors, maar iedereen was het er over eens dat het niet mijn fout is geweest dus dat die taxi voor hun rekening zou komen. Goed geregeld dus!

Het is een beetje heen en weer weer hier.
Het is prachtig weer geweest, droog, zonnig, met een laag sneeuw van een paar cm.
Helaas kwamen er een aantal dagen dooi achteraan, wat resulteerde in een natte kliederzooi, Hollands zeg maar, en daardoor behoorlijk glad op de weg.
De poging die ik ondernam om naar Hagfors te rijden heb ik na 2 km maar afgebroken. Gewoon omgekeerd en wachten op een betere weg.
Inmiddels hebben ook de reetjes mijn tuin weer gevonden. Tot nu toe elke dag 4 stuks, en ik kan ze tot een meter of 3 naderen. Ik ben benieuwd of er veel afgeschoten zijn. Vorige winter kreeg ik dagelijks 12 gasten te voeden....

Ik werd uitgenodigd koffie met smorgastorte te komen eten bij Gunnar, de vader van Anders: hij was 90 geworden. In eerste instantie wilde ik niet heen, maar Ronny haalde me over toch even te gaan. Hij wilde iedereen op zijn verjaardag zien. Het probleem bij mij is nog steeds dat ik geen woord versta van wat er gezegd wordt. Dit keer echt helemaal niets. Soms worden gedeeltes wel vertaald, maar dat is toch anders dan een heel gesprek in het "Engels". De smorgastorte was trouwens wel weer erg lekker, net als de groene taart. (taart bekleed met groene marsepein).

Ik heb ook weer kerstkaarten verstuurd, en ben benieuwd of ik er ook toegestuurd krijg. Altijd leuk toch, als je weet dat er extra aan je gedacht wordt!
En ze waren ook vliegensvlug aangekomen. Twee dagen later hoorde ik van mn meiden dat ze ze al binnen hadden.

Toen de weg weer enigszins begaanbaar was, naar Hagfors om de nodige boodschappen bij de Lidl te halen, vis voor Carlijn te kopen bij de ICA (de rokerij in Gustavsfors is ingekrompen en meestentijds gesloten), en naar de Norab om een door broertje Kees/Danielle bestelde afzuigkap op te halen. Helaas was de medewerker niet op de hoogte of de kap al geleverd was. Nog maar een keer heen dus, en anders doet broertje het zelf wel als hij hier is.

Op aandringen van buurman Ronny ben ik mee geweest naar de seizoensafsluiting van het boekcafe in Tyngsjo. Er was een verteller die het ontstaan van vele Zweedse gewoontes uitlegde, en aan het gelach te horen was hij heel grappig. Er werden Zweedse kerstliederen gezongen, en ook de Stille Nacht kwam voorbij. Die deed me er aan denken dat ik al jaren geen traditionele kerstliedjes heb gezongen: ik kon me de Nederlandse versie niet meer herinneren......
Er was een broodtafel tussen de vertellingen door, en na afloop koffie of thee met veel soorten gebak en andere zoetigheden. Het was best gezellig, leuk, maar heb me nog maar eens een keer voorgenomen dit soort bijeenkomsten te mijden. Ik versta het niet en ben na afloop doodmoe en heb hoofdpijn door de vergeefse pogingen toch wat van wat er gezegd wordt te verstaan.
De vrouw (Meina. dat spreek je zo uit maar de schrijfwijze zal ongetwijfeld anders zijn) waarvoor ik in opdracht een kleed van de T-shirts van haar dochter heb gemaakt was er ook, en ze vertelde me hoe geweldig mooi ze hem vond. Ze komt waarschijnlijk met nog een opdracht er ook een te maken van shirts van haar zoon.  Helaas ben ik vergeten een foto van het kleed te maken....

De afzuigkap toch opgehaald. Hoeft broertje zich niet te vervelen als hij in het Blauwe Huis is. Verder natuurlijk een fles lekker en de nodige boodschappen gehaald zodat er niet meteen weer in de auto gesprongen hoefde te worden omdat er bv geen broodbeleg is.

En dan op naar Nederland.
De wekker heel vroeg gezet want Ann-Britt wist te vertellen dat het spiegelglad was op de weg.
Het was inderdaad een ijsbaan. Tot Hagfors, en verder was het goed te doen.
Op het vliegveld bleek dat ik de enige passagier zou zijn, maar er werd meteen verteld dat er vanaf Hagfors niet gevlogen zou gaan worden vanwege dichte mist. De taxi om me naar Torsby te brengen stond al klaar, en ook daar bleken er geen andere passagiers te zijn. De twee piloten hadden echter weer een vervelende mededeling: de kans dat er gevlogen zou gaan worden was ook daar erg klein. Niet vanwege de mist, maar nu vanwege een bevroren baan die ze niet berijdbaar kregen.....
Geen contact met de KLM kunnen krijgen. Op aanraden van de piloten zou ik kunnen proberen vanaf Oslo te vliegen. De taxichauffeur zou me dan naar Gardemoen kunnen rijden. Betaald door Direktflyg. Eerst nog even afgewacht of er misschien toch een kans was dat de baan geprepareerd kon worden. Er was verder ook nog een optie om de volgende dag te vliegen: de piloten moesten het vliegtuig dan naar Lelystad vliegen voor een check of zo iets.
Uiteindelijk waren al die opties niet nodig: 9 uur konden we vertrekken.
Even een resumee......

helemaal in mn uppie!!

Op Hagfors een man of 8 aanwezig voor mij als enige passagier, de taxichauffeur speciaal voor mij naar Torsby en daar 2 uur gewacht voor hij weer terug kon, op Torsby ook een man of 8 die bezig zijn geweest de baan en het vliegtuig ijsvrij te maken, en tenslotte twee piloten die alleen voor mij naar Arlanda zijn gevlogen. Ik heb me heel bevoorrecht gevoeld!!
Op tijd op Arlanda voor mijn vlucht naar Nederland en op Schiphol stond Robbin klaar om me op te pikken.

Eenmaal in Hoorn de laptop uit de koffer gehaald en een uittreksel van het persoonsregister aangevraagd. Had ik daar nu maar eerder naar gekeken: het kan gewoon via de site van de gemeente worden aangevraagd, en dan wordt het naar je huisadres gestuurd. Had dus al lang op het Zweedse kadaster kunnen liggen......

Voor de oplettende lezers..... er zit weer veel eetwerk in de rest van de blog. Sorry!!!

De auto van Carlijn mee. Ik moest wat boodschapjes doen, o.a. ijstaarten halen als toetje na het gourmetten, en moest alleen wel even tanken. Wordt ik 's avonds door Carlijn gebeld. Of ik wel wist dat er diesel getankt moest worden. Even schrikken, ik had euro 95 getankt, maar die schrik was snel over. Enerzijds omdat ik eigenlijk wel weet dat er euro in de tank moet, en anderzijds omdat Carlijn haar lachen niet kon houden. Ettertjes!!!

Voor de kerst mijn nagels weer laten doen. Weer met gellak, maar hierna laat ik mijn nagels eerst maar weer naar de normale dikte groeien. Voor het lakken worden de nagels ruw gemaakt door een laagje af te vijlen. Dit zorgt er echter voor dat de nagels dunner worden, en zeker na een tweede keer achter elkaar, makkelijker breken. Ze zijn nu olijfgroen, en ik vind ze schitterend! Ik hoop dat ze, net als de vorige behandeling, minstens 4 weken blijven mooi blijven.

Gourmetten bij Carlijn.
Zonder Dennis, die moest werken.
Er was zoals gewoonlijk meer dan genoeg, en het smaakte prima.
Bommetjevol met de auto naar huis, zodat ik de volgende dag niet op de fiets naar het kerstdiner bij mam hoefde. Daar was ik erg blij mee, het regende behoorlijk.
Even beeldappen met Kees. Die was inmiddels in Uvana aangekomen en genoot alweer van de rust en de sneeuw. Er lag 8 cm vers wit zei hij.

Kerst in Uvana

Het kerstdiner bij mam was gezellig. Mam was behoorlijk praterig, ik kon er helaas alleen niets van verstaan. Ze zag er vergeleken met de laatste keer dat ik haar heb gezien best goed uit. Had vaker haar ogen open, en hield me stevig vast. We hebben allebei goed gegeten, ik gewoon met het diner mee, en voor haar wordt het eten heel fijn gemalen. Sinds ze geen tanden meer in haar mond heeft krijgt ze het eten niet meer fijn gekauwd. Om haar toch de verschillende smaken te laten proeven wordt elke groente, aardappel en vlees apart gemalen. En ze geniet er duidelijk van!
De dag voor kerst was ik met Carlijn ook 's middags even een uurtje geweest. Er werden toen kerstliederen gezongen door wat ze het pastoriekoor noemen. Een aantal vrouwen die elke twee weken een middag komen zingen, en daarbij rekening houden met liedjes die bij de bewoners bekend zijn. En dat wordt door hen heel erg gewaardeerd!

1e kerstdag bij Niels en Els gegeten.
Ook weer erg lekker. een Tomaten-pastinaaksoepje om te beginnen. Verder had Niels een witlof schotel gemaakt, gewone aardappels en gebakken en gekruide krieltjes, een pan met overheerlijk suddervlees en als toetje een eigen gemaakte merinque rol.
Op het toetje zaten hazelnootschilfers, en oops, vergeten handen te wassen voor er met Dave gestoeid ging worden.
Hij had al gauw een jeukende rode, vlekkerig opgezette wang, maar gelukkig heeft hij er niet erg veel last van gehad. (notenallergie).
2e kerstdag blijf ik lekker thuis.

Dat thuisblijven werd onderbroken door een belletje van Dennis. Of ik kwam helpen de gourmet resten op te eten. Niet zo veel trek, maar wel gezellig hihi. Was ook weer lekker, en nog steeds niet alles op. De allerlaatste stukjes vlees zijn een paar dagen later opgebakken en opgegeten bij de boerenkool.

Met Alma de stad in.
Toen we in Australië waren had ze een stapel jurkjes en blouses van Karin mee genomen, en de meeste vond ik ook wel leuk. Ze kwamen allemaal uit een zaak in Hoorn vandaan, dus daar zijn we gaan kijken. Een compleet nieuwe garderobe aangeschaft! En ik ben er nog blij mee ook. Alleen bijpassende, knappe, schoenen heb ik nog niet gevonden. Heel erg dringend zijn die niet, ik heb gelukkig nog een paar goeie zwarte pumps die overal goed onder staan.
De middag daarop met Femke de stad in geweest. Die wilde ook wat nieuws, maar had even geen geld. Kon oma dat even voorschieten?

toch maar de pumps..

helaas te klein...

Van Kees een foto dat de afzuigkap hangt. Dat zal goed opgeknapt zijn! En wat ik begreep was er niet veel breek en hakwerk voor nodig om hem op zn plaats te hangen.

Oudejaarsmiddag bij Carlijn rond gehangen.
Zpals elk jaar was Ulbe er ook om oliebollen te bakken, en ze waren weer heerlijk!
Soepie gemaakt en gegeten, en daarna naar mn eigen stekkie.
Ik heb erg weinig met oudejaarsavond, en zit t liefst lekker op de bank met een goed boek.

o, nog even een foto van Kees over de sneeuw die normaal rond deze tijd een dikke laag zou moeten vormen.....

Komende week nog een aantal etentjes waar ik naar uit kijk, maar dat staat in t blog over januari 2020.

Iedereen een heel gelukkig nieuwjaar gewenst, met veel liefde, geluk, en vooral een goede gezondheid!