woensdag 1 januari 2020

2019. december






Elke keer dat ik op de wc zit en mijn hoofd in de spiegel zie, word ik helemaal blij met mezelf. Mijn hoofd dan he, de rest is een puinhoop..... Australiƫ heeft me duidelijk goed gedaan. De moeheid is grotendeels over, en ik maak ook hier nachten van 10 uur of langer. Duidelijk dat ik deze vakantie nodig had! Nu nog een paar kilo eraf en dan wordt het misschien nog wat.



De koffers die op mijn terugvlucht naar Hagfors niet waren mee gekomen, werden 2 dagen later per taxi afgeleverd. Was wel even heen en weer bellen met de vliegmaatschappij en het vliegveld in Hagfors, maar iedereen was het er over eens dat het niet mijn fout is geweest dus dat die taxi voor hun rekening zou komen. Goed geregeld dus!

Het is een beetje heen en weer weer hier.
Het is prachtig weer geweest, droog, zonnig, met een laag sneeuw van een paar cm.
Helaas kwamen er een aantal dagen dooi achteraan, wat resulteerde in een natte kliederzooi, Hollands zeg maar, en daardoor behoorlijk glad op de weg.
De poging die ik ondernam om naar Hagfors te rijden heb ik na 2 km maar afgebroken. Gewoon omgekeerd en wachten op een betere weg.
Inmiddels hebben ook de reetjes mijn tuin weer gevonden. Tot nu toe elke dag 4 stuks, en ik kan ze tot een meter of 3 naderen. Ik ben benieuwd of er veel afgeschoten zijn. Vorige winter kreeg ik dagelijks 12 gasten te voeden....

Ik werd uitgenodigd koffie met smorgastorte te komen eten bij Gunnar, de vader van Anders: hij was 90 geworden. In eerste instantie wilde ik niet heen, maar Ronny haalde me over toch even te gaan. Hij wilde iedereen op zijn verjaardag zien. Het probleem bij mij is nog steeds dat ik geen woord versta van wat er gezegd wordt. Dit keer echt helemaal niets. Soms worden gedeeltes wel vertaald, maar dat is toch anders dan een heel gesprek in het "Engels". De smorgastorte was trouwens wel weer erg lekker, net als de groene taart. (taart bekleed met groene marsepein).

Ik heb ook weer kerstkaarten verstuurd, en ben benieuwd of ik er ook toegestuurd krijg. Altijd leuk toch, als je weet dat er extra aan je gedacht wordt!
En ze waren ook vliegensvlug aangekomen. Twee dagen later hoorde ik van mn meiden dat ze ze al binnen hadden.

Toen de weg weer enigszins begaanbaar was, naar Hagfors om de nodige boodschappen bij de Lidl te halen, vis voor Carlijn te kopen bij de ICA (de rokerij in Gustavsfors is ingekrompen en meestentijds gesloten), en naar de Norab om een door broertje Kees/Danielle bestelde afzuigkap op te halen. Helaas was de medewerker niet op de hoogte of de kap al geleverd was. Nog maar een keer heen dus, en anders doet broertje het zelf wel als hij hier is.

Op aandringen van buurman Ronny ben ik mee geweest naar de seizoensafsluiting van het boekcafe in Tyngsjo. Er was een verteller die het ontstaan van vele Zweedse gewoontes uitlegde, en aan het gelach te horen was hij heel grappig. Er werden Zweedse kerstliederen gezongen, en ook de Stille Nacht kwam voorbij. Die deed me er aan denken dat ik al jaren geen traditionele kerstliedjes heb gezongen: ik kon me de Nederlandse versie niet meer herinneren......
Er was een broodtafel tussen de vertellingen door, en na afloop koffie of thee met veel soorten gebak en andere zoetigheden. Het was best gezellig, leuk, maar heb me nog maar eens een keer voorgenomen dit soort bijeenkomsten te mijden. Ik versta het niet en ben na afloop doodmoe en heb hoofdpijn door de vergeefse pogingen toch wat van wat er gezegd wordt te verstaan.
De vrouw (Meina. dat spreek je zo uit maar de schrijfwijze zal ongetwijfeld anders zijn) waarvoor ik in opdracht een kleed van de T-shirts van haar dochter heb gemaakt was er ook, en ze vertelde me hoe geweldig mooi ze hem vond. Ze komt waarschijnlijk met nog een opdracht er ook een te maken van shirts van haar zoon.  Helaas ben ik vergeten een foto van het kleed te maken....

De afzuigkap toch opgehaald. Hoeft broertje zich niet te vervelen als hij in het Blauwe Huis is. Verder natuurlijk een fles lekker en de nodige boodschappen gehaald zodat er niet meteen weer in de auto gesprongen hoefde te worden omdat er bv geen broodbeleg is.

En dan op naar Nederland.
De wekker heel vroeg gezet want Ann-Britt wist te vertellen dat het spiegelglad was op de weg.
Het was inderdaad een ijsbaan. Tot Hagfors, en verder was het goed te doen.
Op het vliegveld bleek dat ik de enige passagier zou zijn, maar er werd meteen verteld dat er vanaf Hagfors niet gevlogen zou gaan worden vanwege dichte mist. De taxi om me naar Torsby te brengen stond al klaar, en ook daar bleken er geen andere passagiers te zijn. De twee piloten hadden echter weer een vervelende mededeling: de kans dat er gevlogen zou gaan worden was ook daar erg klein. Niet vanwege de mist, maar nu vanwege een bevroren baan die ze niet berijdbaar kregen.....
Geen contact met de KLM kunnen krijgen. Op aanraden van de piloten zou ik kunnen proberen vanaf Oslo te vliegen. De taxichauffeur zou me dan naar Gardemoen kunnen rijden. Betaald door Direktflyg. Eerst nog even afgewacht of er misschien toch een kans was dat de baan geprepareerd kon worden. Er was verder ook nog een optie om de volgende dag te vliegen: de piloten moesten het vliegtuig dan naar Lelystad vliegen voor een check of zo iets.
Uiteindelijk waren al die opties niet nodig: 9 uur konden we vertrekken.
Even een resumee......
helemaal in mn uppie!!
Op Hagfors een man of 8 aanwezig voor mij als enige passagier, de taxichauffeur speciaal voor mij naar Torsby en daar 2 uur gewacht voor hij weer terug kon, op Torsby ook een man of 8 die bezig zijn geweest de baan en het vliegtuig ijsvrij te maken, en tenslotte twee piloten die alleen voor mij naar Arlanda zijn gevlogen. Ik heb me heel bevoorrecht gevoeld!!
Op tijd op Arlanda voor mijn vlucht naar Nederland en op Schiphol stond Robbin klaar om me op te pikken.

Eenmaal in Hoorn de laptop uit de koffer gehaald en een uittreksel van het persoonsregister aangevraagd. Had ik daar nu maar eerder naar gekeken: het kan gewoon via de site van de gemeente worden aangevraagd, en dan wordt het naar je huisadres gestuurd. Had dus al lang op het Zweedse kadaster kunnen liggen......

Voor de oplettende lezers..... er zit weer veel eetwerk in de rest van de blog. Sorry!!!

De auto van Carlijn mee. Ik moest wat boodschapjes doen, o.a. ijstaarten halen als toetje na het gourmetten, en moest alleen wel even tanken. Wordt ik 's avonds door Carlijn gebeld. Of ik wel wist dat er diesel getankt moest worden. Even schrikken, ik had euro 95 getankt, maar die schrik was snel over. Enerzijds omdat ik eigenlijk wel weet dat er euro in de tank moet, en anderzijds omdat Carlijn haar lachen niet kon houden. Ettertjes!!!

Voor de kerst mijn nagels weer laten doen. Weer met gellak, maar hierna laat ik mijn nagels eerst maar weer naar de normale dikte groeien. Voor het lakken worden de nagels ruw gemaakt door een laagje af te vijlen. Dit zorgt er echter voor dat de nagels dunner worden, en zeker na een tweede keer achter elkaar, makkelijker breken. Ze zijn nu olijfgroen, en ik vind ze schitterend! Ik hoop dat ze, net als de vorige behandeling, minstens 4 weken blijven mooi blijven.


Gourmetten bij Carlijn.
Zonder Dennis, die moest werken.
Er was zoals gewoonlijk meer dan genoeg, en het smaakte prima.
Bommetjevol met de auto naar huis, zodat ik de volgende dag niet op de fiets naar het kerstdiner bij mam hoefde. Daar was ik erg blij mee, het regende behoorlijk.
Even beeldappen met Kees. Die was inmiddels in Uvana aangekomen en genoot alweer van de rust en de sneeuw. Er lag 8 cm vers wit zei hij.

Kerst in Uvana
Het kerstdiner bij mam was gezellig. Mam was behoorlijk praterig, ik kon er helaas alleen niets van verstaan. Ze zag er vergeleken met de laatste keer dat ik haar heb gezien best goed uit. Had vaker haar ogen open, en hield me stevig vast. We hebben allebei goed gegeten, ik gewoon met het diner mee, en voor haar wordt het eten heel fijn gemalen. Sinds ze geen tanden meer in haar mond heeft krijgt ze het eten niet meer fijn gekauwd. Om haar toch de verschillende smaken te laten proeven wordt elke groente, aardappel en vlees apart gemalen. En ze geniet er duidelijk van!
De dag voor kerst was ik met Carlijn ook 's middags even een uurtje geweest. Er werden toen kerstliederen gezongen door wat ze het pastoriekoor noemen. Een aantal vrouwen die elke twee weken een middag komen zingen, en daarbij rekening houden met liedjes die bij de bewoners bekend zijn. En dat wordt door hen heel erg gewaardeerd!

1e kerstdag bij Niels en Els gegeten.
Ook weer erg lekker. een Tomaten-pastinaaksoepje om te beginnen. Verder had Niels een witlof schotel gemaakt, gewone aardappels en gebakken en gekruide krieltjes, een pan met overheerlijk suddervlees en als toetje een eigen gemaakte merinque rol.
Op het toetje zaten hazelnootschilfers, en oops, vergeten handen te wassen voor er met Dave gestoeid ging worden.
Hij had al gauw een jeukende rode, vlekkerig opgezette wang, maar gelukkig heeft hij er niet erg veel last van gehad. (notenallergie).
2e kerstdag blijf ik lekker thuis.


Dat thuisblijven werd onderbroken door een belletje van Dennis. Of ik kwam helpen de gourmet resten op te eten. Niet zo veel trek, maar wel gezellig hihi. Was ook weer lekker, en nog steeds niet alles op. De allerlaatste stukjes vlees zijn een paar dagen later opgebakken en opgegeten bij de boerenkool.

Met Alma de stad in.
Toen we in Australiƫ waren had ze een stapel jurkjes en blouses van Karin mee genomen, en de meeste vond ik ook wel leuk. Ze kwamen allemaal uit een zaak in Hoorn vandaan, dus daar zijn we gaan kijken. Een compleet nieuwe garderobe aangeschaft! En ik ben er nog blij mee ook. Alleen bijpassende, knappe, schoenen heb ik nog niet gevonden. Heel erg dringend zijn die niet, ik heb gelukkig nog een paar goeie zwarte pumps die overal goed onder staan.
De middag daarop met Femke de stad in geweest. Die wilde ook wat nieuws, maar had even geen geld. Kon oma dat even voorschieten?

toch maar de pumps..
helaas te klein...

Van Kees een foto dat de afzuigkap hangt. Dat zal goed opgeknapt zijn! En wat ik begreep was er niet veel breek en hakwerk voor nodig om hem op zn plaats te hangen.


Oudejaarsmiddag bij Carlijn rond gehangen.
Zpals elk jaar was Ulbe er ook om oliebollen te bakken, en ze waren weer heerlijk!
Soepie gemaakt en gegeten, en daarna naar mn eigen stekkie.
Ik heb erg weinig met oudejaarsavond, en zit t liefst lekker op de bank met een goed boek.

o, nog even een foto van Kees over de sneeuw die normaal rond deze tijd een dikke laag zou moeten vormen.....

Komende week nog een aantal etentjes waar ik naar uit kijk, maar dat staat in t blog over januari 2020.

Iedereen een heel gelukkig nieuwjaar gewenst, met veel liefde, geluk, en vooral een goede gezondheid!




Geen opmerkingen:

Een reactie posten