zaterdag 1 augustus 2020

2020. juli.





Zoals bovenstaande foto al aangeeft: Knutjestijd!
Ik zou gaan grasmaaien en werd direct aangevallen door gigantische zwermen bijtertjes. Direct de machine maar weer uitgezet en voorzorgsmaatregelen genomen.. Buiten handschoenen, de hoed, sjaal en het gaas ook dikke sokken en een joggingbroek met boorden om mijn enkels zodat er bijna geen knutje een aanval kon gaan uitvoeren op een mogelijk onbedekt stukje Conny.....

Zo is het echt bloedheet, en zo is het zo koud en vochtig dat de kachel een paar uur aangaat. Even lekker doorwarmen en het vocht (dat zit meer tussen mijn oren) uit huis. En de warmte is natuurlijk heerlijk om er languit op de bank met een boek bij te gaan liggen.


Alma heeft een huis toegewezen gekregen, en is er direct als een malle in te keer gegaan. Muren weg gebroken, muren zwart geverfd, radiatoren zwart, deuren zwart en dan toch maar weer wit. Grote plannen en ik durf er een maandloon om te verwedden dat ze die allemaal waar gaat maken ook!!

Zomaar, zonder dat ik er een reden of aanleiding voor kan geven, twee dagen hondsberoerd. Moe, en een vreselijke buikpijn. Ik gooi het maar op de gevolgen van het dieet wat ik sinds eind juni volg, en waarvan ik binnen niet te lange tijd een kilo of 20 hoop te verliezen.
Nu ik dat hier neerzet begrijp ik dat ik hier niet meer onderuit kom hihi.

Naar de pedicure, en onderweg moeten stoppen voor een familie overstekende kraanvogels. Helaas geen foto van kunnen maken, ze waren te snel weer weg.
Even later ook een reetje wat midden op de weg zich een ongeluk schrok.
Bij de ICA in Eksharad liep ik tegen witlof aan. Net als laatst de witte asperges was ook de witlof schandalig duur, maar ik heb er heerlijk van gegeten.
En bij de Lidl in Hagfors hadden ze makreelfilet. Ook meegenomen, maar die viel vies tegen. Erg droog helaas, en heel veel kruiden erover.


Let je even niet op, is er weer een hoge boom weg.
Bij de buurman (Jan) ging een boom om omdat die de ontvangst van de Zweedse tv zou ontregelen.... En die boom stond niet eens op zijn terrein. Ik vind dat dat wel even in overleg had kunnen gebeuren, maar ja, wie ben ik.

Broertje Kees en Jolanda zijn ook gearriveerd. Meteen weer beregezellig, en zijn motor is nog niet uitgeschakeld of hij is al aan het werk.
Begonnen met de stapel hout een koppie kleiner te maken, het regende en hij heeft het grote afdekzeil omhoog vast gezet zodat er toch doorgewerkt kan worden zonder dat het hout nat word.
Ook de lekkage aan de voorkant van het dak gemaakt. Spuitje kit was genoeg.


Het waterpompje uitgeprobeerd.
Ik wist al dat het nog werkte, maar vroeg me af of het krachtig genoeg zou zijn om de afstand van het riviertje tot minimaal de kas af te kunnen leggen.
Nou en of dat werkt!
Blij mee. Dan kan ik in geval van droogte water uit de rivier pompen naar bv een regenton zodat er weer een paar dagen water is.



Daarna de ladder op naar de nok van het huis.
Eerst de daklijst schoonmaken,

Daarna opnieuw wit schilderen met de rest verf die ik nog had staan. Ook aan de andere kant van het huis ziet het er weer netjes uit. Nu alleen het blauw nog, maar op dit moment is het even wachten op droog weer. Ik vermoed dat het een klusje voor volgend jaar gaat worden. Dan ben ik ondertussen ook wel weer een keer naar Noorwegen gereden om nieuwe emmers verf te kopen. (ander soort verf dan die in Zweden wordt verkocht. Blijft langer zitten.).
En natuurlijk ook af en toe een rustmomentje meepikken.



Een grote mierenhoop net naast de houtschuur. Dachten eerst dat het termieten waren, maar gelukkig bleek dat bij nadere inspectie niet het geval.


Regenachtig weer en er liggen ook nog twee elandenkoppen die ergens op de gevel gemonteerd moeten worden. Natuurlijk nadat ze dik in de verf gezet zijn.


En voor je het weet hangen ze ook al!!


Twee vriendelijke trollen/kabouters gezien bij de Jysk.
Helaas is niet iedereen hier enthousiast over, maar ze komen er echt nog wel deze maand!!!
Voor die tijd moeten we er wel voor zorgen dat alle hamers en ander slagmateriaal achter slot en grendel ligt. Er loopt hier iemand rond die er met liefde puin van wil maken....

 

Soms wordt het broertje toch iets te veel....


De vakantie van Kees en Jolanda zit er bijna op. wat ik van Kees begreep moeten zij van de baas bij terugkomst een coronatest gaan doen. Dat wordt ook aangeraden door de lieden die het allemaal zouden moeten weten, omdat Zweden in hun ogen nog steeds een code oranje land is..... Het zij zo.

De kat is weer eens door een of ander beest te pakken genomen. Ik denk niet dat het een kwaaie buurkat is geweest, maar denk meer in de richting van een vos of een das. Buiten een beste streep voor op zn kop, gelukkig net naast zijn oog, ligt de hals aan een kant van zn kop open. De vellen hangen er bij.

Scarface
Niels en Akka hebben hun weg naar het blauwe huis gevonden. Ze staan nieuwsgierig op de altan te wachten tot ze een vaste verblijfplaats toegewezen krijgen. 


Kom, gezellig, nog een laatste keer wandelen. Mooi weer, laten we de berg vlak voor Uvana maar weer eens een keer bedwingen. (hihihi....)

tot op het hemd...

De laatste nacht is Jolanda nog net even snel door het bed gezakt.
Kwestie van een schroefje erin, en broertje had dat zo gepiept.

Op faceboek las ik dat Kees in zijn journaal vermelde dat wij dames onder de ladder foto's van het schilderen aan het maken waren, omdat er '" eindelijk weer eens een man aan het werk was".
FOUT broertje!! We wilden je gewoon goed bekijken zodat we zeker zouden weten dat we je weer goed in elkaar konden zetten als je naar beneden zou kukelen.


En toen zat het er weer op.
Was gezellig en zoals altijd weer veel te kort, en het is weer even wennen aan de rust en stilte in huis.

De tuin eens goed bekeken.
Het is dit jaar huilen met de pet op.
De andijvie schiet door, veel van de sla ook. Alle peulvruchten zijn zielige plantjes geworden en niet zoals vorig jaar dat de rasters dik begroeid waren. De wortelen zijn helemaal niet opgekomen, en de radijs is na het opkomen ook meteen doorgeschoten. Net als de spinazie. De boerenkool wil ook niet groeien, de courgettes die aan de plant hingen zijn weg gerot door het natte weer. Ondertussen heb ik die afgedekt om te proberen nog iets van courgettes te kunnen oogsten maar ik ben bang dat het niets meer uithaalt. Veldsla en rucola zelfde verhaal en zelfs de aardbeien maken weinig vruchten aan. Wel veel nieuwe scheuten die ik er elke keer vanaf knip. De sperziebonen vertikken het dit jaar ook.


Alleen de frambozen geven dit jaar een goede opbrengst, en de aalbessen heb ik verkeerd gesnoeid denk ik. Slechts aan 1 struik hangen trosjes die heerlijk zoet zijn.


De coronatest van Kees en Jolanda was zoals verwacht negatief. Door wie moet je hier nu besmet worden. Alleen met buurman Ronnie heeft Kees op afstand een praatje gemaakt.

Adri en Hans hadden vroeger in hun tuin een aantal mooie grote boerenwormkruid planten staan. In Alkmaar gevraagd of er heel toevallig nog ergens een plukje stond, maar helaas.
Het staat hier ook wel in de bermen, en ik heb een paar stengels met wortels uit de grond getrokken en in de bak gezet. Het schijnt te werken tegen al het kleine, genieperige kruip, vlieg en steek gespuis wat in en om een groente of bloemenbak voor kan komen. Ik hoop dat de stengels aanslaan, en ik volgend jaar tussen de groenten boerenwormkruid kan zetten. Als het doet wat wordt beloofd ben ik een heel gelukkige tuinder!


De frambozen waar ik bij kon geplukt, en in de voedseldroger gelegd. Ik wil ze tot poeder malen en gebruiken als smaakmaker in de yoghurt. Ook de lavas kort gewiekt en deze ligt nu ook te drogen.
En ik had een zakje keukenkruiden uitgezaaid. Er zou peterselie, bieslook en basilicum op moeten komen, maar meer als een bak vol platte peterselie en een enkel plantje basilicum is het niet geworden. Maar ja, voor de eerstkomende tig jaar heb ik nu dus meer dan genoeg peterselie.


Wat doet het eigenlijk dan wel goed in d tuin en de kas?
In de tuin dus eigenlijk niets. Er staat een zonnebloem waar een knop in zit. Overblijfsel uit het vogelvoer van afgelopen winter. En zoals gezegd gaan de frambozen als een tierelier. Verder in de tuinbakken is het heel triest. Veel werk en geen opbrengst is knap waardeloos.
In de kas doen de minikomkommertjes het goed. Ik heb er van gegeten en ze zijn heerlijk. Hoop op een grote opbrengst, dan kan ik ze op zuur zetten.
De tomaten zien er ook goed uit. Ze kleuren nog niet, maar ik heb goede hoop dat ik er dit jaar een leuke opbrengst van kan plukken. Tot slot de paprika's: dat is nog even afwachten. Er beginnen zich bloemetjes te vormen maar of er tijd genoeg is om daadwerkelijk mijn eigen paprika's te kunnen eten lezen jullie ongetwijfeld in de volgende blog!






Geen opmerkingen:

Een reactie posten