Kiruna met Jaap (4)

 

Een vreselijk luie en ook vervelende dag. Zowel voor Jaap als voor mij. Jaap was bekaf en ik verging van de pijn. Gelukkig had ik mijn zo nodig pillen mee, maar helpen deden ze helaas niet.

Allebei veel op bed gelegen, en Jaap heeft een ritje supermarkt gemaakt om een brood en vleeswaren te halen.

Het was zwaar bewolkt en het had geen zin om op Noorderlicht jacht te gaan. Morgen de laatste kans. Heel vroeg naar bed.

Gelukkig voelen we ons allebei eter en na de koffie zijn we richting de  parkeerplaatsen waar we hebben staan wachten op de Noorderlicht gereden. De eerste, waar die gast ook stond die zijn autolichten niet uit wilde doen, bleek veel groter dan het in het donker leek. Bovendien waren er paden die door het bos en richting het meer/de rivier liepen. Leek ons leuk om die een stuk te volgen maar zakten tot onze knieen de sneeuw in en hebben het idee een stuk te lopen opgegeven.

Het infobord wat er stond met alle wetenswaardigheden over Kiruna, maar het was alleen in het Zweeds en ik begreep er weinig van. Jammer. Op naar de tweede parkeerplaats, die ingeklemd zat tussen een spoorlijn en de E10. Veel meer zicht op de lucht en we besloten daar de avond heen te gaan.

Terug naar het appartement voor koffie, en die was net ingeschonken toen op de Aurora-app te zien was dat er grot kans was dat het Noorderlicht zich zou laten zien. De koffie laten staan en hup de auto weer in. We zagen een flauw schijnsel maar het liet zich niet eens vangen door de camera. 

Terug in Kiruna naar Olssen geweest, puur uit nieuwsgierigheid, en ik liep er tegen Skip-bo aan. Meegenomen maar helaas had Jaap geen zin in een spelletje. En om de eerste trek te stillen even aangewipt bij de Burger King.

Het heen en weer rijden was nog niet voorbij. We zijn ook nog voor een derde keer naar de parkeerplaats gereden. ( 3 x 30 km heen en 3 x 30 km terug). We hebben toen een miniem klein groen schijnsel gezien en op een foto was het amper te zien, maar we hadden het er mee te doen.

Eenmaal verdwenen zijn we in Kiruna weer naar de Thai gereden om te eten. Iets met garnalen en het was heerlijk, en Jaap sate die ook heel goed was.

Een beetje opgeruimd en de koffer weer ingepakt zodat we vrijdagochtend eigenlijk zo weg konden rijden.

Kiruna was leuk maar een week is genoeg. Voor ons senioren is er weinig te doen en het is jammer dat we het Noorderlicht gemist hebben.

Het vliegtuig vertrok bijna een uur te laat en dat betekende bijna geen tijd om over te stappen naar het vliegtuig richting Amsterdam. Ik had assistentie gevraagd en gekregen in verband met de lange afstand tussen (voor de kenners!) terminal 5 en terminal 2, en de beste man die een rolstoel voor me had heeft geregeld dat we met een busje over het vliegveld naar de gate ,waar het vliegtuig naar Amsterdam klaar stond, mee konden rijden. Zo dus nog op tijd bij de gate.

Na een rustige vlucht half 4 weer voet op Hollandse bodem. Het was een mooie week, genoten van al de sneeuw en samen met Jaap veel jeugdherinneringen opgehaald. Jammer van het Noorderlicht....

Kiruna met Jaap (3)

Dinsdag.

Rustig wakker worden na een nacht vol herrie en dronkemans/vrouws gebral van de bovenburen, en na de koffie op weg naar een camping buiten de stad om te kijken of er een geschikte plek is om eventueel het noorderlicht te zien. Laat maar. Te veel lichten. 

Hiervandaan naar een houten kerk uit de tweede helft van de 19e eeuw. Een beetje als die van Eksharath maar behoorlijk groter. Hij is prachtig! Zowel van buiten als van binnen. Er staat een losse toren bij waar we in verband met een bouwinspectie niet in mochten.

Daarna naar het ijshotel. Dat was nog geen kwartiertje rijden, maar om er binnen te kunnen kijken moest je 25 euro per persoon neertellen. Dat hadden we er niet voor over. 

Het nummer 34 staat voor het aantal jaren dat dat hotel gebouwd wordt. Het duurt 6 weken voor het klaar is en er wordt gebruik gemaakt van het ijs van het naastgelegen meer. We hebben er koffie gedronken en wat rond gelopen, en weer terug gereden naar Kiruna.

Daar naar de Rusta, in de hoop dat ik er het spel Skip-Bo kon bemachtigen. Helaas. Het was ondertussen behoorlijk koud geworden door een ijzige wind, ondanks dat het maar 14 graden onder nul was. Maar weer gauw naar het appartement, en hopen dat de lucht open breekt!

Een middagdutje gedaan, (Ja,ja, we worden echt oud hihi) en ons dik ingepakt om te kijken of we ergens een gat in de bewolking konden vinden waar we kans hadden op het Noorderlicht. Tenslotte kwamen we daarvoor naar Kiruna. En we hadden geluk! Eerst veel te ver gereden om de parkeerplaats van van de week te zoeken, maar op de weg terug een nog betere plek met breder uitzicht. En we hadden mazzel! Het was geen oh en ah, maar er was Noorderlicht. Zo weinig dat het niet in een foto gevangen kon worden maar we hebben het gezien. We hebben nog 2 dagen om nog meer te ontdekken want met dit kleine beetje ( het werd niet eens groen) zijn we niet tevreden. Op de terugweg weer langs de Thai. Angus burgers gehaald en meegenomen. Net mn dikke kleding uitgedaan en ik denk dat het een vroegertje wordt vanavond!

Kiruna met Jaap(2)

 Ik schreef in de vorige post dinsdag 9 februari, maar dat moet natuurlijk vrijdag 9 februari zijn....

Zondag rustig wakker worden en ontbijten met de lekkere broodjes die ze hier in Zweden hebben. Even oppiepen in de oven en weer heerlijk zacht. Lekker met oude kaas (Västerbottensost) en salami, en later op de dag met warme worstjes. ( geen blikopener te vinden maar gelukkig kreeg handige Jaap het blik ook met een mes open).

Naar Abisko gereden( brrrr, -27°C onderweg) om op onderzoek te gaan naar een goede plek om het noorderlicht te zien. Dat zou de beste optie in heel Zweden zijn op een zo goed als zeker prachtige noorderlichtervaring. Het was overdag en het gierde van de bussen met touristen. Gestopt bij een supermarktje om te informeren waar we koffie konden krijgen. Doorgestuurd naar een kilometer verderop waar een informatiecentrum was, maar niet voordat Jaap een zak vol snaaiwerk had ingeslagen. De kenners kennen de Godisfabriek bij Karlstad nog wel, en Jaap kon zijn geluk niet op! 🤣🤣🤣 

De koffie was goed en we konden er ook de tagesratt (dagschotel) eten, maar daar hadden we nog geen trek in.

Kennen jullie het boek over Nils Holgerson's wonderbaarlijke reis op de rug van een gans die Akka von Kebnekaise heette. Op de foto hierboven is die berg waar ze vandaan kwam te zien. Het is de hoogste berg van Zweden, iets meer dan 2000 meter hoog.

Het was dik 100 km rijden naar Abisko en we vonden dat niet de moeite waard om 'savonds nog een keer te doen. Er waren vast parkeerplekken zat waar we de auto konden neerzetten.

Die waren er ook wel, maar de meesten langs de onverlichte weg waar de vrachtwagens vlak langs je heen rijden. Bloedlink als het donker is.
Gelukkig vonden we een picknicplaats waar het goed donker was. De vooruitzichten op het noorderlicht waren goed. Kiruna lag in het gele gebied op de Aurora app, en dat betekende dat we 50 procent kans hadden om het te zien. Helaas ging dat niet door.
Er kwamen nog wat auto's aan en een daarvan weigerde zijn lichten uit te doen. Dan is het zien van het noorderlicht helaas geen optie meer. Terug naar Kiruna dus maar, en onderweg trok de lucht steeds verder dicht. Achteraf zagen we dat de kans op het noorderlicht inderdaad 50 procent was geweest, dus toch wel balen en mopperen op de vervelende gast met zijn auto. De vooruitzichten zijn niet best. Wel de kans, maar niet om het te zien. Zwaar bewolkt de komende dagen. We duimen en blijven hopen!

Maandag weinig gedaan. 

Wat boodschappen: eet en drinkwerk, en daarna opnieuw naar de Thai. Weer lekker gegeten. Ik een curry en Jaap een hamburger met patat hihi.

De lucht lijkt wat op te klaren, maar we duiken straks lekker het bed in. De app zegt dat er geen kans is om het noorderlicht te zien. 

Uitzicht vanuit ons keukenraam.

Vandaag nog wel bij de SAS een vliegtuigstoel met extra beenruimte voor vooral Jaap geregeld. Naar Amsterdam toe moeten we maar afwachten of dat weer lukt.

.

Kiruna met Jaap.

 Kiruna met Jaap (broer).

Ik kreeg op mn kop dat ik niet, zoals gewoonlijk, mijn verhaal op fb of in een blog zette. Kan nu nog natuurlijk, dus daar komt het!

Dinsdag 9 februari al vroeg bij Dennis op de stoep. Hij stond al te wachten om ons naar Schiphol te brengen, dus instappen en gaan!!
Ik had bij de KLM al assistentie aangevraagd dus na een paar minuten stond er een rolstoel klaar. Dicht bij de gate aan de koffie die ik wel geproefd heb maar niet opgedronken Jaap wel, koffie is koffie zei hij.
Bij de stewardes gevraagd om een zitplaats met meer beenruimte voor Jaap, en het toestel was niet vol dus dat was geen probleem. (Als je dat van te voren regelt moet je bijbetalen!)

Op Arlanda was het wachten op de koffers. Achteraf bleken die op een andere band uitgeladen te zijn, en we zaten al krap in de overstaptijd.
Ook daar had ik assistentie, maar Jaap was eigenwijs en wilde geen gebruik maken van die mogelijkheid. Hij was kapot toen we eenmaal bij de gate waren......
Vliegtuig naar Kiruna dus. Dat zat wel stampvol dus geen mogelijkheid om te verwisselen naar een stoel met meer beenruimte. Hij zat echt klem!

Auto ophalen, niet de gevraagde VW maar een Skoda. Wennen aan het rechts rijden( ja, Jaap reed) en niet wijs kunnen worden uit de mededelingen op het dashboarddisplay. Die zijn in het frans.....
Gelukkig niet zo lang hoeven zoeken naar het appartement, maar daar aangekomen kregen we met geen mogelijkheid het sleutelkastje open. En onze telefoons hadden geen bereik. Gelukkig was er een behulpzame buurvrouw die voor ons naar de host belde. Schijnt dat ik een mail heb gehad met een nieuwe code. Zal best maar niet gezien.
Het appartement valt tegen. Het is schoon, maar in de huiskamer staan behalve een bank en tv ook nog 3 bedden. 

Geen deur maar een open toegang naar de keuken waar een wankele tafel staat dus totaal geen privacy. Jaap heeft de slaapkamer. En vreselijk gehorig! We kunnen de benedenburen woordelijk verstaan. Het is een groep Aziatische mensen die er vermoedelijk permanent wonen. Ook boven ons is het hetzelfde verhaal. Nouja, we hebben het er mee te doen.
Zaterdag wat boodschappen gedaan en een telefoonwinkel gezocht. Na veel zoeken het juiste winkelcentrum gevonden en de behulpzame telefoonnerd had het probleem redelijk snel opgelost. Alles resetten en klaar hihi. Je moet het maar weten!
Een restaurant zoeken viel ook niet mee. En we zijn naar een Thais iets geweest waar we lekker hebben gegeten.

Nou klinkt dit allemaal nog al negatief, sorry, dat was het beslist niet. Kiruna is best een redelijke stad en we hebben  nog lang niet alles bekeken of ontdekt. Jaap wil graag naar het ijshotel dat hier dichtbij staat, en hij wil een oude houten kerk bezoeken. Ik wil er opuit om een goede plek voor het zien van het Noorderlicht te vinden. Dat is het enge wat ik echt wil zien!