Turkije juli 2013

Turkije??? Ik???
Het land heeft me nog nooit getrokken, eigenlijk heb ik tot nu toe altijd volgehouden dat ik er nooit op vakantie heen wilde.

Soms word je gewoon overgehaald, in dit geval door Thea.
Haar woorden: mooie omgeving, niet erg toeristisch, aardige mensen, leuk dorp, aan een rivier en tussen een groot meer en de middellandse zee, en leuk een keer samen op vakantie te gaan.
Zij ging 4 weken, maar dat vond ik veel te lang, zeker voor een vakantie waarbij ik toch nog zo mijn twijfels bij had. 2 weken dus, lang genoeg.

Donderdag 11 juli.
Carlijn, Dani en Femke hebben me naar Schiphol gebracht, en in de gelukkig niet zo lange rij bij de bagagedrops stonden een aantal turkse families met vreselijk vervelende, jengelende kinderen. Carlijn zei al: veel plezier in het vliegtuig!!
Gelukkig viel dat mee. Ze hadden vast een andere bestemming.
Het vliegtuig zat niet vol, de vlucht ging op tijd en na 3,5 uur vliegen landden we al in Turkije, Dalaman.
Al donker, lang moeten wachten op de koffers, maar eenmaal in het busje zo op de plaats van bestemming.
Tijdsverschil: een uur later.

Thea stond al reikhalzend te wachten, en was duidelijk blij me te zien. Zij was 2 dagen eerder aangekomen.
We hebben maar even gepraat, ik heb een fles water gedronken en mijn kamer opgezocht. Daar had ik mazzel mee. Een 2 persoonskamer op de begane grond in mn uppie.

Het hotel is eenvoudig maar schoon en het personeel lijkt me vriendelijk en behulpzaam. De eerste indruk is dus best goed, en ik hoop dat dat zo blijft.

Slecht geslapen. Ook hier giert het van de muggen en ik kreeg er eentje niet te pakken. Me dik ingesmeerd met antimuggenbende maar dat werkt ook maar voor een paar uurtjes.

Vrijdag 12 juli.
Heerlijk ontbeten met vers brood, geitenkaas, honing, tomaat, komkommer en olijven.
Wat info gehad van de vertegenwoordigster van Corendon: veel over de omgeving, de markten, de bezienswaardigheden. En natuurlijk een lijst met excursies. Thea weet door haar jarenlange vakanties in Turkije ondertussen hoe en waar ze voordelig tripjes kan boeken, dus er viel wat dat betreft geen lire aan ons te verdienen.

'smiddags naar een turkse hamam geweest. Nooit geweten dat dat zo lekker is.
Eerst een kwartiertje aan de vochtige en warme ruimte wennen, daarna op een marmeren tafel flink hardhandig gescrubd, van top tot teen, en daarna een zeepmassage.
Sta je toch bijna dagelijks onder de douche, maar er komt een vuil van je lichaam af!!
Daarna afspoelen en nogmaals een massage. Ook deze was behoorlijk stevig, maar daar had ik bewust voor gekozen. Ik hoopte er een aantal spieren wat losser van te krijgen.
Toen naar een andere ruimte voor een aroma massage, een gezichtsmasker en een gezichtsmassage.
Bijna 2 uur puur genieten, en een heerlijk ontspannen gevoel en zachte huid.
Wat meer over de hamam: het was een prachtig versierde hete sauna, veel marmer, ouderwetse kranen en wasbekkens. Als je binnekwam kreeg je een speciale omslagdoek met een specifiek patroon, een pestemal. Dit is de traditionele hamamdracht.
Lires gepind, nog even gezwommen in het zwembad bij het hotel. Klein maar heerlijk om even in te springen.

savonds gaan eten bij een chique uitziend restaurant aan de haven, boven het water. Dat viel vies tegen! Ze hadden er traditionele schotels zei de man die ons naar binnen had gepraat (hoe noem je zo iemand eigenlijk??) , maar het brood was niet vers, mijn lamskotelet taai en echt niet lekker, en de mixed grill van Thea was hoofdzakelijk lever, en ook niet lekker.
Erg jammer en dus te duur. Morgen op zoek naar wat anders.

savonds had een Engelse gast van het hotel zijn gitaar meegenomen naar de bar, en met een kleun groepje hebben we geluisterd, meegezongen en erg genoten. Was gezellig, en de man was van veel markten thuis.
Weer niet te laat naar bed. Het warme weer waar ik nog niet aan gewend ben valt eigenlijk wel mee, maar is wel vermoeiend.

Zaterdag 13 juli.
Vandaag had Thea geregeld dat we een dag met een boot het meer op zouden gaan. Een vriend van haar heeft een bootje dat ook door een hotel gebruikt wordt, en de baas van het hotel had dat bootje aan een aantal gasten uitgeleend. Zoiets....
We konden savonds, maar daar hadden we niet zo'n trek in. We willen ook wel wat zien, en het is hier vroeg donker.
Ontbeten en achter Thea aan naar de haven om te kijken of we wat anders konden regelen, en dat was eigenlijk heel snel gedaan.
Met een boot waar wij de enige passagiers waren richting een strand van een heel groot, diep meer gevaren. We hebben een prachtdag gehad!!

Eerst dus naar dat strandje, nouja, kiezelstrand, heel gezellig en met slechts een paar mensen die er aan het bbq-en waren.
Heerlijk gezwommen in warm!!! water. Zoals ik al zei is het meer erg diep, ooit ontstaan door een aardbeving, en op heel veel plaatsen zijn er onderwatergeisers. Maar omdat het meer zo diep is krijgen die geisers niet de kans om te spuiten, maar het water is dus wel heel erg lekker warm, zeg maar douchtemperatuur. Vreemde ervaring. Op sommige plekken was het nog wel minder warm, dus je had aldoor een temperatuurschommeling.
Daar ook heerlijk gegeten. Thea kip en ik zeebaars van de bbq, met een salade die dreef van de olie maar hartstikke lekker was.
Rond een uur of 4 zijn we weer een stuk terug gevaren, naar een modderbadlokatie.
Me eerst onder gesmeerd met modder, dat laten drogen en daarna het meer in om het eraf te spoelen. Toen gedouched om vervolgens een zwavelbad te nemen. Stinken naar rotte eieren maar het schijnt te helpen tegen allerlei kwalen en kwaaltjes. Dan moet je het wel een aantal dagen achter elkaar doen....

Daar een pizza gegeten die ook niet verkeerd was, en toen terug naar Dalyan.
In het hotel onder de douche gesprongen en de laatste modder van me afgespoeld, daarna aan de koffie en doornemen wat we verder willen doen deze 2 weken.
Dat is in ieder geval een jeepsafari die over ruig terrein naar de top van de hoogste berg van Dalyan gaat met onderweg veel genieten van speciale natuurplekken, en een zeiltocht op een houten zeilboot die langs 12 eilanden voor de kust van Turkije vaart, de mooiste baaien laat zien, en een aantal keren voor anker gaat om iedereen de gelegenheid te gaan zwemmen.

Morgen gaan we toch die boottocht maken, incl een bbq. Over hetzelfde meer als vandaag, het Koycegizmeer, en ik hoop dat we andere plekken gaan zien. Eigenlijk maakt dat ook niet uit, het is heerlijk op het meer te zijn.
En alweer een loopje naar de pinautomaat. Ik had niet zoveel gehaald, maar het geld vliegt je zak uit.
Volgens Thea kreeg je vorig jaar nog water bij je eten, maar zelfs daar moet je nu dik geld voor neerleggen.

Zondag 14 juli.
Vandaag een heerlijke dag op het meer op die boot van een vriend van Thea. Was een erg warme dag, maar daar heb je op het meer geen erg in.

Waren voor 10 uur al weg, en na 7 uur pas weer terug.
Heerlijk gezwommen, veel gelezen, en halverwege de middag een bbq op de boot.
Een ongeduldige kapitein (Thea noemde hem Steffie) die liep te mopperen en ongecontroleerd met van alles en nog wat te zwaaien om het vuur van de bbq zo hoog mogelijk te houden.
Eindelijk gelukt, en kon het vlees erop. Een salade erbij, wat turks brood, hete pepers en smullen maar.
Daarna weer zwemmen en aan het eind van de middag als toetje 2 schilpadden zien zwemmen.

Zoals gezegd na 7 uur weer in de haven en Thea is met Steffie meegegaan om de boot te betalen. Ze had een vriendenprijsje afgesproken, maar daar wilde Steffie nu niets meer van weten. Er moest het dubbele betaald worden en dat is belachelijk. Ipv de afspraak van 200 lira, incl bbq, moest ze nu voor de boot dik 300 betalen. Als je weet dat we gister 100 lira betaald hebben begrijp je de kwaadheid.
Thea vreselijk kwaad en verdrietig, en een illusie armer. En een vriend minder.....
Ik hoop dat ze morgen een beetje over haar teleurstelling heen is, dan kunnen we de 2 tripjes reserveren die we zeker willen gaan doen, en meteen wat kleine boodschappen gaan doen in het dorp.

Maandag 15 juli.
Gisteravond toch nog op pad gegaan om 3 tochten te boeken, en dat is goed gelukt.
En met ons tweeen waren we voor 3 tochten minder kwijt dan wat we gister betaald hebben. Daarvoor gaan we op jeepsafari, een avond varen inclusief een bbq, en een dag zeilen in een houten zeilboot, tussen de turkse eilanden door, met mooie baaien.
De jeepsafari is morgen al, en ik heb er zin in!

Vandaag rustig aan gedaan. Gezwommen in het zwembad en mijn boek uitgelezen. 'savonds tegenover het hotel gegeten, de purper rose . Er was een turkse avond wat ons wel leuk en gezellig leek. Er waren maar weinig gasten, en het eten was maar zozo. Ik had een Tbone, die ik eerst terug gestuurd heb omdat hij veel te veel doorbakken was.

Daarna weer terug naar het hotel,  lekker koffie gedronken, een stukje geschreven en lekker naar bed....

Dinsdag 16 juli.
Gisteravond een groep dronken engelsen in de bar van het hotel. Zo dronken dat een vrouw met kleren en al het zwembad inviel en geholpen moest worden er weer uit te komen. Onaanspreekbaar. Later in de nacht wakker geschrokken van veel gebonk en glasgerinkel. Geen idee waar dat vandaan kwam en ik was te lui om te gaan kijken.
Hele nacht veel rumoer in en om het hotel: slecht geslapen dus.

Liep om half 7 al buiten richting pinautomaat. Was lekker rustig en nog koel.
9 uur zijn we opgehaald voor de jeepsafari, en dat was geweldig!
We zijn met 3 jeeps de bergen ingegaan, hebben heel veel mooie plekken en vergezichten gezien, en overal waar het maar mogelijk  was water naar elkaar gegooid. Was goed om de warmte te trotseren en goed voor de fun.Zijn begonnen met een uitleg en de regels die nageleefd moesten worden, en dat was er eigenlijk maar: geniet en have fun! Deze eerste meeting was tussen de citroen, granaatappel, sinasappel velden en onder een amberboom. Daar komt de mirre vanaf, en die schijnt heel goed te zijn tegen allerlei onduidelijke kwaaltjes.Zijn ook een rivierbedding van de Yuvarlakrivier ingereden waar we allemaal kletsnat uitkwamen, hebben daar alles wat maar kon met water gevuld om de andere auto's nat te gooien..., zijn om het Koycegiz meer heen gereden, met een tussenstop om te zwemmen. Helaas zaten er een paar vaders met hun kinderen te vissen, dus dat zwemmen hebben we maar achterwege gelaten.Zijn verder gereden naar de bron van de Yuvarlakrivier en heb daar hele mooie foto's kunnen nemen.
Hebben ergens midden in de bergen bij een restaurant Cinar gelunched. Dat ligt aan een heel snel stromend bergriviertje wat bovendien nog ijskoud is ook. Zo'n 4 graden werd er gezegd, en toch waren er heel veel gegadigden om er een duik in te nemen!!! Het eten was heerlijk. Een soort gehaktballen met brood en salade.
Hoger de bergen in kwamen we na een heftige ofroadrit ten zuiden van Dalyan uit, op het hoogste punt, mount Bozburun, en van daaruit had je een prachtig uitzicht op de streek en de kuststrook. Daar hebben we watermeloenen gegeten die eerder langs de weg bij een stalletje gekocht waren. Heerlijk, en veel smaak.

Weer omlaag en via wat bredere wegen de weg te vervolgen, maar die bleken alleen maar genomen te zijn zodat de auto's onder waterstralen konden doorrijden. Zeg maar zoals je in westerns van die waterreservoirs bij een station ziet staan.
Wat ook het vermelden waard is is dat er langs het hele traject van ongeveer 150 km zowel volwassenen als kinderen geronseld waren om met waterslangen klaar te staan zodat de inzittenden van de jeeps elke keer onverwachts de volle laag kregen.
Onderweg wel een uur oponthoud gehad door een jeep die het had begeven en die gerepareerd moest worden bij een garage. Was geen straf, want ook bij de garage was een waterpunt buiten, dus het watergevecht ging daar gewoon door!
Een extra frisdrank en gewoon de toer afgemaakt zodat we in plaats van om 6 uur pas om half 8 terug waren.

Zijn ook nog langs de schildpaddenopvang gegaan, waar gewonde zeeschildpadden worden opgevangen in de hoop dat ze herstellen van schade door oa scheepsschroeven, zodat ze weer teruggezet kunnen worden. Vandaaruit naar het strand gelopen om een duik te nemen in het blauwe, glasheldere water van de middellandse zee.
Een zeer geslaagde dag!
Nu lekker slapen en morgenavond de moonlighttour.


Woensdag 17 juli.
Rustig aan dagje vandaag.
Vanmorgen eerst met Thea naar de pinautomaat. Daar doe ik in mijn uppie een kwartiertje over, heen en terug, maar Thea moet om de paar meter even gaan zitten omdat haar benen anders verstenen en ze helemaal geen stap meer kan doen. Knap irritant, maar daar kan ze zelf ook weinig aan doen. Het is nog behoorlijk pijnlijk ook, en het betekent wel dat dat pinnen 2 ijsjes, een cappuccino en een thee en twee tonijnsalades met brood extra heeft gekost.....

Terug mijn badpak aangetrokken en een paar baantjes gezwommen. Krant gekocht en gelezen en het stadje weer in op zoek naar het toeristenburo. Niet gevonden maar het moet hier wel in de buurt zitten.....
Onverrichter zaken dus weer terug en toen maar uit het Corendonboekwerk wat gegevens overgenomen mbt de excursies die we hebben geboekt.
Zometeen de moonlighttrip. Ik dacht er net nog aan dat mijn badpak nog drijfnat was, en dat heb ik nog snel even buiten gehangen in de hoop dat het nog droogt.

Donderdag 18 juli.
Gisteravond mooi geen moonlighttocht. Ze waren ons vergeten op te halen werd er gezegd. Ik geloof er niks van, maar vanavond hebben we een herkansing. Maar de lol is er een beetje vanaf....
Vanmorgen eerst geprobeerd een broek schoon te krijgen. Ik heb alleen nog lange broeken en het is echt heet hier. Heb er trouwens tot nu toe weinig last van gehad.
Omdat de trip gisteravond niet doorging hebben we tegenover het hotel heerlijk kebab van kip in een kleipot gestoofd gegeten. Om door een ringetje te halen!

Ook een hartig woordje met Thea gesproken. Ik vind haar erg negatief en dat heeft invloed op mijn vakantiebelevenis. Ze loopt maar te mopperen, en ik begrijp dat ze pijn heeft en kwaad is omdat ze niet veel meer kan terwijl ze nog zoveel wil, maar ik vind dat ze dat niet op mij mag botvieren. Ook al zegt ze dat het niet persoonlijk bedoeld is, het voelt wel zo. Gisteren had ik echt de neiging om mijn koffers te pakken en te kijken of ik een vlucht terug kon krijgen. Dan begrijp je wel hoe ik er mee aan was.
Ik vind de streek en het plaatsje hier erg mooi, maar toch nog te veel toeristisch. En ik baal ervan dat er zo aan je getrokken wordt, en dat echt alles extra geld kost.
Ik heb begrepen dat er bijna geen droog brood te verdienen valt de laatste jaren omdat er te veel van alles is. En iedereen biedtb hetzelfde aan. Of het nu het eten is, de boottochten of de souvenierswinkeltjes die naadloos in elkaar overgaan, alles is een pot nat. Jammer, ik had anders gehoopt.
Ik geniet evengoed hoor, gelukkig wel!! Maar zo rustig als Thea me deed geloven is het echt niet. En ik vind 1 keer Turkije meer dan genoeg, dat weet ik nu al.

Tussen de middag weer lekker een salade gegeten in de turkse tuin waar we gisteren ook zijn geweest. Eentje met kaas dit keer. Verschilde niet zoveel met die van gisteren, alleen was de tonijn vervangen door geraspte, vrij scherpe kaas. Een glas granaatappelsap erbij genomen. Erg lekker.

Vanmiddag even gekeken naar shirts voor alle kleine gasten thuis. Jammer dat ik geen markt heb bezocht. Daar schijnen ze de helft zo duur te zijn dan hier in het dorp. Omgerekend zijn ze evengoed niet duur, maar ons hollanders willen alles zo goedkoop mogelijk, toch...

Net op tijd terug.Er barstte een noodweer los met heel veel donder en bliksem.Alle turken druk druk druk. Alles gebeurd buiten, dus alles was zo drijfnat. Hard werken om alles af te dekken met plastic.
De bgg van het hotel stond blank, en het had in tijden niet zo hard geregend zei men. Na een klein uurtje was het over, was de wind weer gaan liggen en scheen de zon weer volop. Wel af en toe een klein buitje toe, maar geen bliksem, donder of windstoten meer.
Ben benieuwd of de moonlighttrip op het meer door gaat vanavond. Als er ook maar gedacht wordt aan een mogelijke weersomslag, blijven de boten in de haven liggen. Terecht natuurlijk.

We waren er alweer zeker van dat er weer vergeten waren, maar dik na het afgesproken tijdstip werden we alsnog opgehaald voor de moonlighttrip. Was leuk en gezellig.

We gingen met 2 boten, die ongeveer halverwege de rivier aan elkaar gehaakt werden zodat we als een brede boot verder voeren. Ik denk dat het iets te maken had met het verschil van de boten, een elektrische en een traditionele op diesel, maar zeker weten doe ik dat niet. Er zaten een aantal mensen bij die we al kenden van de jeepsafari, en die waren allemaal in "onze" boot geplaatst.
Op het meer gingen we voor anker en konden we zwemmen. De kapitein stookte ondertussen de bbq op en na het zwemmen hebben we genoten van salades, kip en gehaktballen. Erg lekker en er was meer dan genoeg.

Hierna de modder en thermaalbaden aangedaan, maar ik had er geen zin in en heb koffie gedronken en wat rond gelopen. Na een uurtje weer opgestapt en richting Dalyan terug, waar we ongeveer 11 uur weer aankwamen. Leuke avond dus, met maar 1 minpunt. Bij het donker worden en het aangaan van de lichten kwamen overal kakkerlakken vandaan. Gelukkig had ik niks op de vloer liggen.....

Vrijdag 19 juli.
We konden vanmorgen mee met een boot om te gaan krabvissen en te zeevissen in de middellandse zee, maar daarvoor moesten we een behoorlijk stuk lopen. Nou ja, een paar honderd meter, en dat is voor Thea een behoorlijke opgave. Zijn dus niet gegaan en hebben geprobeerd dichterbij een boot te krijgen. Dat lukte, leuk prijsje van 30 lira, en half 11 vertrekken.
Er zat nog een Nederlands stel maar verder alles Turkse stellen, en die bleken elkaar allemaal goed te kennen, inclusief de kapitein.
Gingen eerst door de hele mooie rivierdelta naar een stuk water voor turtlebeach, en daar werden de schildpadden gelokt naar boven te komen door middel van een krab die aan een touwtje gebonden was. Paar mooie plaatjes, maar eigenlijk te zielig voor woorden. Er liggen een aantal schepen om de plek waar ze gelokt worden, en de kans dat een wegvarend schip een schildpad raakt is erg groot....
Je  kon hier meteen krab bestellen die een uur later aan boord werd gebracht, gekookt en gekraakt. Je kon die eten voor 5 lira extra, maar ik had het verkeerd begrepen dus helaas geen krab voor mij. 5 lira is ongeveer 2 euro, en dat is dus maar een schijntje. Ik kreeg nog een blauwe krab omgehangen voor een plaatje, en die had behoorlijk grote scharen....

Het werd ondertussen duidelijk dat deze trip geen vistrip zou worden. We waren daar allebei behoorlijk piussig om want we hadden het nog zo duidelijk aangegeven en degene die we benaderden begreep het drommels goed. Hij heeft waarschijnlijk gedacht dat de boot vol moest en dat hij een paar stomme toeristen daar zonder problemen bij gebruiken kon.
Na dat krabgedoe zijn we naar het turtlestrand gevaren waar we konden zwemmen. Was wel even lekker maar dat hadden we van de week ook al gedaan.
Terug op de boot naar een mooie baai waar we voor anker gingen en weer konden zwemmen terwijl de bbq werd aangestoken. Ook dit deel van de rivier was warm door de warmwaterbronnen.
De bbq was heerlijk.
Lekkere salades en goed vlees.

Nu werd duidelijk dat de turkse mensen samen hoorden, incl. de kapitein. Het vlees werd door een bemanningslid gebarbequed, en de salades werden gemaakt door een paar vrouwelijke passagiers. De kapitein was even verdwenen maar kwam later als captain Jack Sparrow terug. Het was het precies!!
Nog een keer gezwommen en toen over de rivier terug richting Dalyan en verder richting het meer waar we alweer een modder/thermaalbad ingingen. Voor de entree was een poeltje en daar zagen we 2 kleine waterslangetjes in en op het riet liggen, en een schildpadje.
Ik wilde er alleen maar koffie drinken maar we moesten evengoed de intree betalen. En de koffie was ook behoorlijk aan de prijs maar gelukkig wel lekker.
Nu een uurtje verder het meer op, door een rietveld in de hoop nog meer slangen en de grote zwarte schildpad te zien, maar helaas...
En weer voor anker om te zwemmen. Ondertussen had ik de kapitein duidelijk weten te maken dat we een andere trip geboekt hadden en dat we daar best nijdig om waren, maar dat hij daar ook niks aan kon doen. Bij terugkomst in Dalyan heb ik degene bij wie we geboekt hadden erop aangesproken. Hij had niet goed geluisterd zij hij. Jaja. Een uitnodiging op zak om savonds nog een keer het meer op te gaan om hapjes te eten, te zwemmen en te dansen, konden we terugkijken op toch eenb hele leuke dag, gelukkig. Nog even afwachten wat het vanavond gaat worden.

We hebben een geweldige avond gehad!
Het was natuurlijk al donker, en met wat vertraging zijn we naar het meer gevaren. Klein groepje, man of 12.
Daar gezwommen, maar daar heb ikzelf niet aan meegedaan.
Er was een kok mee van restaurant Cardak, en die ging iets speciaals maken. De turkse naam weet ik niet meer, maar het was iets met handcooking. Heel apart, heel heet en heel lekker.

Klein beetje vlees goed los gekneed, heel veel kruiden erdoor, allemaal stuk voor stuk toegevoegd en elke keer minstens een kwartier kneden. Het kneden heeft dik een uur geduurd, om er vervolgens een soort langwerpige ballen van te kneden die in een slablaadje gerold worden, samen met peterselie, jonge uitjes, koriander, tomaat en rucola. Schijfje citroen erbij en met kleine hapjes opeten. Tranen in de ogen, maar lekker!!
Een stiekem bezoek gebracht aan het gesloten modderbad/thermen, dus je zal begrijpen hoe illegaal dit tochtje was.
Waren pas om 02.00 uur terug. Snel in bed want morgen op tijd weer op voor de 12 eilandentocht.

Zaterdag 20 juli.
We werden vanmorgen om 9 uur door een bus opgehaald en naar de haven van Gocek gebracht waar een prachtig houten zeilschip op ons lag te wachten.
Grote zachte kussens, bijna knippend personeel. Heerlijk luxe gevoel!
We zijn tussen de 12 eilanden doorgevaren, hebben verschillende baaien gezien waar we hebben aangelegd en gezwommen. Hebben een heerlijke lunch gehad.
Het water is er glashelder, het is er meters diep en toch kan je tot de bodem kijken.
Ike, een van de begeleiders van de jeepsafari, was ook mee als gids en heeft veel verteld en ons op bijzondere zaken gewezen.

Zoals bijv. de Lycische koningsgraven; een eiland wat opgekocht is door een stinkendrijke Turkse bankier die vanaf de vaste wal op eigen kosten een waterleiding heeft laten aanleggen; een door de aardbeving van 1975 verdwenen vuurtoren die het vaarverkeer tussen Egypte en de eilanden bijlichtte. Onder water stond nog een gedeelte en daar kon je op staan. Heel apart.
En we hebben dolfijnen gezien. Dat schijnt zelden te gebeuren, en ze sprongen niet helemaal uit het water, maar eerst een vin en even later een halve dolfijn was leuk om te zien.
Halverwege de tocht werd het zeil gehezen en de moter uitgezet. Ongelooflijk stil, en iedereen genoot van het geluid van niks.... Duurde helaas maar een uurtje.
Eind van de middag weer terug naar de haven, en even na 1800 uur weer terug in het hotel.
Lekker gedouched, goed ingesmeerd met aftersun en zo heerlijk naar bed.
Tijdens het typen van dit stukje hoorden we tegenover het restaurant, in het purpel tulip restaurant wat toch al verdacht donbker was, geluiden komen van iemand die zijn inboedel kort en klein sloeg. Niemand keek er echt van op: het was normaal werd er gezegd.
Het bedrijf was failliet, en nu gesloten, en het schijnt dan zo te zijn dat je als eigenaar je serviesgoed stuk gooit.
Was toch wel even schrikken.... en erg triest natuurlijk.

Zondag 21 juli.
Heerlijk rustig dagje vandaag.
Thea was met een boottocht mee en ik heb genoten van een dag lekker niks doen.
Ben begonnen in een dikke pil en dat is spannend dus daar zak ik vast nog wel wat uurtjes in lezen.
Gelunched in de turkse tuin met een tonijnpannekoek, even een uurtje mijn ogen dicht gedaan en toen was de dag alweer om.
Thea was rond 7 uur weer terug, heeft zich opgeknapt en we zijn gaan eten. Weer een turks kleipotje, maar in een ander restaurant.
Lekker vroeg naar bed. Moe van het niets doen.....

Maandag 22 juli.
Weer een dag van weinig doen. Het was vandaag erg warm en weinig wind, en ik wil nu eigenlijk wel naar huis.
Vanmorgen even met Iklim naar een winkel geweest zodat ik wat shirts goedkoper kon aanschaffen, en vanavond nog een rondje Dalyan gedaan.

Niet naar een restaurant geweest maar een brood gekocht en een onsje ham. Ook lekker. En verder gelezen.
Het ophaalschema voor morgen hangt op het bord, en ik word pas om half 12 savonds opgehaald en vlieg om kwart over 2. Dat is op papier dus een extra dag vakantie.....
Spullen bij elkaar gezocht en koffer gedeeltelijk ingepakt. Heel even voor het hotel gezeten en me lek laten prikken door de muggen en op tijd naar mijn kamer,
De laatste nacht, van mij mag het morgen half 12 zijn....

Dinsdag 23 juli.
Vandaag nog even geld gepind voor Thea, hoefde zelf niet helemaal het dorpje weer in. Verder geestelijk voorbereid op thuis! Nog even snel wat laatste cadeautjes gekocht, vanavond gegeten bij

restaurant Cardak (mixed grill met vooraf paddenstoelen in knoflooksaus. Heerlijk!!) Lekker gedoucht en wachten op het busje.
Was er keurig op tijd, we waren na een half uurtje bij het vliegveld, het inchecken en de paspoortcontroles duurden behoorlijk lang, maar dat betekende ook dat eenmaal daardoor, ik zo het vliegtuig in kon stappen.
Geprobeerd te slapen, wel weggedommeld maar meer ook niet.
Woensdagochtend 24 juli om kwart voor 5 geland op Schiphol, en snel door de douane om te kijken of Carlijn er al stond. Die zou me op komen halen.
Heb een uur gewacht en toen maar eens gebeld. De doos had zich een dag vergist: dacht dat ik een dag later thuis zou komen. En we hebben er nog zo duidelijk (vind ik) over ge smst.....
De trein dus maar gepakt, dat was ook al jaren terug denk ik. Gelukkig stond ze wel op station Hoorn.....

Mooie vakantie gehad, maar een 2e keer zit er niet in. Ik ben toch meer een Scandinaviemens!