Zweden met Dani. 1 tot en met 10 mei 2013

1 mei 2013.

Erg vroeg hoor, 4 uur uit bed om op tijd richting Eindhoven airport te kunnen rijden.
Vliegtuig gaat 5 voor 9, en we weten niet hoe druk het op de weg is.

Bij Carlijn zit iedereen al in de startblokken, dus instappen en wegwezen!

De drukte op de weg valt erg mee, het is schoolvakantie en dat kan je goed merken.
Gelukkig maar, dan kunnen we lekker doorrijden.

Onderweg een benzinestation bezocht voor een sanitaire stop van Dani. Die was wat zenuwachtig en had er behoorlijk pijn in zijn buik van. Ik geloof dat hij een flinke boodschap heeft achtergelaten.

Op tijd in Eindhoven dus.
Gelukkig had ik gisteren een extra koffer ingechequed want ik had het vermoeden dat de koffers iets te zwaar zouden zijn. Nu kon ook alles mee wat ik er uit voorzorg al had uitgegooid: dikke trui, toilettas, wat extra handdoeken. En Rummikub!!
De koffer afgegeven en op naar de koffie.
Een snel bakkie, want we wilden op tijd door de controle.
Dat was maar goed ook: koffers van zowel Dani als van mij te dik....., en het lullige is dan dat je net een koffer hebt afgegeven waar nog plaats zat in was om spullen over te hevelen!

Terug dus en de boel opnieuw inpakken en maar hopen dat het nu wel in de controledoos zou passen.
Gelukkig was dat het geval, en konden we verder.

Bij de controlepoortjes weer een klein probleempje: schoenen had ik al uitgetrokken, en toch ging het poortje af. Carlijn, Dennis en Femke lagen in een deuk, die konden van boven af alles goed volgen.
Fouilleren dus hihi
Nadat de beveiligingsbeambte had geconstateerd dat ik geen enge zaken op mijn lichaam had verborgen, konden we weer verder. Al met al waren we een dik half uur extra tijd kwijt en was het dus een goede zet om dat bakkie koffie snel naar binnen te werken!

Op het platform nog even uitgebreid naar Carlijn, Dennis en Femke zwaaien, en dan het vliegtuig in.
Dani heeft nog even lekker een uurtje geslapen, en ik had het alleen maar spaans benauwd en bloedheet. Te kort slaap, wat stress denk ik en toch wel wat bangig wat betreft de gehuurde auto.
Een vorige keer was dat finaal verkeerd gegaan en kreeg ik geen auto mee, ofschoon die besteld en betaald was..... Duimen maar.

Mooi op tijd geland, koffer opgehaald en op naar Hertz voor de Ford Fiesta.
Was er druk, dus zenuwachtig wachten, maar eenmaal aan de beurt ging het als een trein.
En geen Ford onder mijn kont, maar een splinternieuwe Volvo!
Met leren bekleding, Met voor en achter een camera, en alles automatisch instelbaar.
Luxe!!!!!
Weg hoofdpijn, weg buikpijn, weg stress.

Onderweg heeft Dani weert lekker een paar keer zijn ogen dichtgedaan, hebben wat te drinken en broodjes gekocht, een sanitaire stop gemaakt, en rond 4 uur hebben we de sleutel opgehaald.
Waar we ook nog van opkeken is dat hier op veel plekken nog sneeuw ligt, en dat de meren deels nog bevroren zijn......

Op naar het huisje: een plaatje om te zien, ook van binnen.
Koffers uitgeladen, een bakkie koffie gedaan, en toen naar Rita. Die had voor ons spaghetti gekookt, en dat ging er best in. Voor Dani een broodje, die houdt niet van spaghetti....
Daarna snel weer naar het huisje, we hadden het allebei helemaal gehad, waren verreisd, en vooral ik verlangde wel naar een bed.

Nog even een spelletje Rummikub, en nog eentje, ok, dan nog maar eentje om een winnaar aan te wijzen, en al heel vroeg naar bed.

Wel even de dag doorgepraat natuurlijk, en ik werd na een half uurtje wakker gemaakt door Dani: Oma, je snurkt!
Dat heeft Tom ook al een aantal keren gezegd, en ik maar ontkennen, maar Dani had bewijs: opgenomen met de telefoon. Oops.
Sorry dus Tom, voor alle keren dat ik een beetje pissig reageerde omdat ik zeker wist dat ik niet snurkte.........

donderdag 2 mei.

Heerlijk geslapen, na een extra dekbed over onze voeten te hebben gelegd, want de dekbedden zijn aan de korte kant.
Ikzelf was er even voor 7 uur uit. Stralend blauwe lucht, geweldig weer!
Koppie thee, koppie koffie, douche gepakt en langzaamaan wakker geworden.
Rond half 10 Dani wakker gemaakt, en Femke gebeld om te feliciteren met haar verjaardag.
9 jaar alweer, het gaat hard!

Wat boodschappen gedaan, naar de VVV geweest om te horen of er rond deze tijd al activiteiten georganiseerd worden, en even gezocht naar een leuk klein huisje wat hier in de buurt te koop zou moeten staan (niet gevonden) en weer naar het huisje.
Rita zou langskomen met een internetstickie. Geïnstalleerd en uitgeprobeerd met een skypetelefoontje naar Femke, maar de verbinding is erg slecht, valt steeds weg. Dus bellen via skype is eigenlijk geen optie meer, dat doe ik dan wel een paar keer bij Rita thuis, of ik bel gewoon met de gsm. Verder kan ik tussen het uitvallen door wel bv deze Blog maken, en info opzoeken over wat we willen doen hier.

Stukje gelopen, en vrij verse elandenpoep zien liggen. Ze lopen hier dus nog steeds. Ook herten, want ook daarvan hebben we verse keutels gevonden. Ik hoop dat we ze gaan zien!

Een uurtje weg geweest, en daarna aardappels gebakken, met mayo en verder niks. Morgen naar de Lidl in Hagfors voor wat groente. Vers of eventueel in blik/pot, maakt niet uit.
Ron van Ellen nog even langs geweest. We kregen de tv niet aan de praat, en het is toch wel lekker als je af en toe even kan zappen....

Nu de haard aan, zo vast nog een spelletje Rummikub, en ik denk dat we weer niet laat op bed liggen.

Vrijdag 3 mei.

Al heel vroeg wakker, niet meer kunnen slapen, en dus om 6 uur al aan de thee. Is vannacht behoorlijk koud geweest: dikke laag ijs op de auto.
Langzaam komt het zonnetje erbij, en ik kijk veel naar de velden om het huis in de hoop herten of elanden te zien. Tot nu toe nog niets. Wel veel fel gekleurde vogeltjes. Knal oranje en fel geel heb ik al in de boom zien zitten. Lijken wel wat op kanaries, alleen kleiner en alleen de bovenkant is maar zo fel gekleurd.

Vandaag gaan we dus naar Hagfors. Boodschappen inslaan voor de rest van de dagen dat we hier zijn.
Straks komt Rita hierheen, die gaat mee en dan gaan we meteen even bij een bevriende makelaar langs. Een paar huisjes bekijken, vrijblijvend, maar wel ook van binnen. Zowiezo leuk om te doen, en Dani lijkt het ook wel wat.Als we niet te laat klaar zijn met rondneuzen misschien vandaag nog even naar Eksharad om info te krijgen over de mogelijkheid om een elandsafari te gaan doen. In het seizoen worden die vaak gehouden, maar we zitten hier nu wel erg vroeg. Maar je weet het maar nooit!!
Vanavond naar de hamburgertent, en daar volgen wel weer foto's van!
Dat uploaden van foto's duurt wel erg lang: per foto meer dan 10 minuten, en dan moet ik mazzel hebben dat de verbinding niet wegvalt, want dan kan ik opnieuw beginnen.....

Eerst naar de makelaar in Hagfors, sleutels halen van twee huisjes, en daarna eerst naar de Lidl.
Daar hebben we niet zo veel boodschappen gedaan als ik in mijn hoofd had, maar de eerste dagen komen we er wel mee door.
Daarna naar een huisje op een park waar ooit asielzoekers verbleven. Klein maar best aardig, alleen op de foto van de makelaar leek het of het redelijk vrij stond, en in werkelijkheid staan de huisjes te dicht bij elkaar. Weinig privacy, en eenmaal binnen: totaal uitgewoond!!
Gauw deur weer dicht en verder!

Toen naar een huisje in Uddeholm. Op de foto ziet het er  prachtig uit, en eenmaal binnen was het een plaatje. Prijs ongeveer 22.000 euro met maar een heel groot minpunt: In de fundering is bouwmateriaal gebruikt waar Radon (een edelgas) in is verwerkt. Een aardeigen gas wat toch wel behoorlijk wat schade aan de gezondheid kan brengen. Hoe aantrekkelijk ook (volledig ingericht, veel extra meubilair in de opslag, een auto in de garage en een lap "oude" grond eromheen, inclusief een aardkelder), toch maar niet......

Op de weg terug naar By, dwars door de bossen, ook nog een klein ander huisje aan de buitenkant bekeken, maar hoe lief het huisje ook was, het stond pal aan een vrij drukke hoofdweg. Ook niet dus.

Weer terug nog even een koppie gedaan met Rita, en later is Dani even languit op zijn favoriete meubelstuk gaan liggen.

Paar potjes Rummi gespeeld, nog even op internet info opgezocht over dat Radongas, voor de terugvlucht met Ryanair ook een extra koffer geboekt (anders moet ik er eentje achterlaten hihi) en langzaamaan ons voorbereid op de hamburger die soldaat gemaakt diende te worden!

Dani heeft niet de grootste genomen, en ik alleen maar patat, maar het smaakte nog net zo lekker als twee jaar terug!!

En zoals jullie kunnen zien is alles opgegaan!

Daarna nog even langs Rita om een koppie en een spelletje Rummikub en tegen 8 uur weer terug in ons huisje.

Ik dacht dat er morgen een loppis was in Råda, waar Rita ook met haar wol zou staan, maar ze belde net dat dat pas zondag is.
Kunnen we morgen mooi naar Eksharad om info te vragen over een elandenexcursie. Hoop echt dat die al worden georganiseerd!!

De internet verbinding was gisteren belabberd, maar dat lag niet alleen aan het bereik/de ontvangst. Er schijnt een storing in het netwerk geweest te zijn, en hij valt vandaag minder vaak uit. Blijft traag maar we zijn er tevreden mee!!

Zaterdag 4 mei 2013.

Gisteravond op bed een hoop gerommel boven ons hoofd. Er zit vast een hele familie martertjes, muizen, eekhoorns of misschien wel katten die met eikels, dennenappels, aardappels of knikkers aan het spelen zijn op de zolder. Ze hadden duidelijk veel lol, en het is een paar uur doorgegaan, maar acht, je went er gauw aan dus we zijn er snel doorheen geslapen.
Vanmorgen niet verplicht op tijd uit bed, dus alle tijd om wakker te worden.
Viel wel klein beetje tegen: het regende, en nu ik dit schrijf doet het dat nog steeds.
Rustig aan ontbeten, koffie gedronken en toen naar Eksharad op zoek naar de man van de elandenexcursie. Gevraagd bij de hengelsportwinkel en toen was het zo gevonden.
En wat een mazzel, ook al zijn we maar met ons tweeën, een excursie kan evengoed. Dus we gaan woensdagavond in de jeep de bush in, Duurt ongeveer 4 tot 5 uur, en er wordt voor broodjes en koffie gezorgd. Ik hoop eigenlijk dat we met zn tweeën blijven, maar mochten zich nog meer liefhebbers melden dan gaan die ook mee tot een max van 8 personen.

Op de terugweg toch nog even wezen zoeken naar het van de week niet gevonden huisje, en dit keer
hebben we dat wel gevonden, al moesten we even zoeken.
Ziet er leuk uit, de plek waar het staat is prima, en zo te zien is een schilderbeurtje genoeg om het weer toonbaar te maken. Er zitten twee gastenverblijven bij, en een schuurtje. Het is erg klein, en er zit geen water in. Dat is een minpunt, maar een put laten slaan kost ongeveer 1500 euro. Voor het huisje en de grond vragen ze 15.000 euro. Staat op 2500m2 grond. Heb het niet van binnen gezien, maar dat komt van de week vast ook nog wel goed.
Ik koop niets, maar hou het wel even in mijn achterhoofd......

Bovenste foto het huisje met een van de gastenverblijven, en de onderste foto het uitzicht.








Weer terug natuurlijk Rummi, en nog eentje, en nog eentje enz. Volgens mij kunnen we na deze vakantie geen rummisteen meer zien!!









Zondag 5 mei 2013.

Strakblauwe lucht en weinig wind bij het opstaan, en dat was ongeveer half 7. Wel erg koud nog, de nachten geven nog steeds vorst...
Els een berichtje gedaan (jarig) en voor Rita haar donatie overgemaakt naar Niels.
Dani lekker tot half 11 laten liggen, die was pas laat in slaap gevallen zei hij.
Ontbeten en even naar Råda, daar stond Rita op een loppis (rommelmarkt) Ze hadden er dus erg mooi weer bij, en ze vertelde dat ze goeie zaken deed.
Maar even gebleven,(wel voor weinig een elandengewei zien liggen......), terug naar het huisje en een uurtje later op naar Hagfors om een partijtje te bowlen.
Even moeten zoeken waar het ook al weer was, maar eenmaal gevonden en binnen bleek dat alle banen afgehuurd waren door een grote groep meiden. Zouden nog een dik uur blijven, maar Dani wilde daar niet op wachten. Ook geen afspraak gemaakt voor een andere dag van de week, hij wilde nu en wist niet of hij er een andere dag zin in had (??)......
Ilke nog heel even gesproken, en die was al op de hoogte dat ik naar huisjes was gaan kijken. Vroeg natuurlijk of ik wat had gezien en ik heb verteld van dat huisje hierboven. (in Forshult, Upper Råda, Hagfors). Natuurlijk veel goedbedoelde raad hihi....
In het huisje maar weer heel veel potjes Rummi,
Dani had in de Lidl van de week zijn favoriete snoepgoed gevonden, en er een flinke hoeveelheid van ingeslagen, maar zich daar waarschijnlijk iets te enthousiast op gestort: hij was niet lekker vanmiddag en had buikpijn.


Heeft ook geen trek, en het wil er niet uit, uit welk gat dan ook ;-(
Ligt nu op de bank.......

Morgen gaat Rita de sleutels van het huisje ophalen. Ik zal heel kritisch gaan kijken, met gebruik van mijn verstand, want diep van binnen ben ik helemaal al om......
Verder staat er morgen niets op het programma, dinsdag waarschijnlijk naar Karlstad, woensdag die elandensafari en donderdag opruimen en inpakken., en vooral heel vroeg naar bed!!
Vergeten foto's te maken vandaag, dus een stukje zonder beeldmateriaal!

Toch nog even een rondje om. Zulk mooi weer!
Dani heeft toch een broodje pasta naar binnen gewerkt en lijkt wat vrolijker.
Dwars door het bos, over een wildpad, vrij steil omlaag en ik moest me vasthouden om niet te vallen.
Breekt de tak, en het restant slaat in mijn gezicht. Buitenkant weinig schade maar binnenkant van mijn mond opengescheurd....... Ergste pijn is alweer weg, en ben benieuwd of het nog blauw gaat worden ook.


Mooi beekje met een fikse stroomversnelling gezien, en ja, toch wat foto's bij deze dag!



Dani is duidelijk weer opgeknapt: eenmaal terug even lekker gek doen: kleren uit en heerlijk in je onderbroek malle fratsen uithalen!!
Gelukkig maar.

Maandag 6 mei 2013.

Opgestaan, wakker geworden, thee en koffie op, broodje achter de kiezen, en toen paar boodschappen doen. Aardappelen om te bakken en de kaas was op, en dat is eigenlijk het enige wat ik op mijn brood eet.
Boodschappen teruggebracht, en ach, er staat voor vandaag weinig op het programma,(Rita is pas eind van de middag terug van de nodige medische controles, en de sleutels van het huisje....) dus we kunnen net zo goed vandaag in plaats van morgen naar Karlstadt gaan.
Onderweg een dode vos in de berm, en aan de andere kant van de weg een dode das. Blijft zielig om te zien, maar in beide gevallen was het wel duidelijk aan de sporen op de weg te zien dat de bestuurders flink op de rem getrapt hebben. Jammer dat dat niet geholpen heeft.

In Karlstadt hebben we het winkelcentrum opgezocht waar we eerder zijn geweest (naam is me ontschoten, maar vlak bij het station) en Dani heeft wat leuke dingen gekocht.
Ik had erop gerekend dat we de hele middag zoet zouden zijn, maar binnen een uur stonden we weer bij de auto.

Op naar de snoepwinkel!!

Ook die hadden we vrij snel gevonden, en het blijft leuk shoppen daar. Simpel van opzet, en je toch als een kind in een snoepwinkel weten hihi.





Na veel nadenken onderweg over wat te eten vandaag, de keuze was niet zo groot: pannenkoeken of kebab, kwam Dani met een hardop uitgesproken wens dat ie nog wel een keer naar de hamburgertent wilde. Geen grote hamburger, maar ditmaal een kleine. Ok, ik vind bijna alles goed deze vakantie! Zelf er ook maar een genomen, ook een kleine, met de bedoeling dan vanavond laat voor ons nog een broodje te maken.
Dat is er niet meer van gekomen, ik voelde me steeds beroerder, en heb heel veel tijd op de wc doorgebracht.
Rita belde dat ze vanavond langs zou komen met de sleutels, maar die had het vandaag ook erg druk, en voor ze hier was was het 9 uur. Te donker om nog te gaan kijken, dus dat gaan we morgenmiddag doen.

Vanmiddag lekker buiten in het zonnetje gezeten (toen voelde alles nog goed), en een potje Rummi gespeeld. Dat ging minder: door de af en toe best felle windvlagen vlogen de stenen en bordjes soms van tafel.....
Zo lekker naar bed, en hopen dat ik me morgen beter voel!

Dinsdag 7 mei 2013.

Gelukkig geen last meer van mijn darmen!
Was er weer vroeg uit, en het was al vroeg warm buiten. Het is hier winter, en meteen zomer, niks een overgang met een lente.... Vreemde gewaarwording, zo vriest het goed en zo lig je in je nakie in de zon....

Dani was lekker laat, kwart over elf pas kwam hij naar beneden. Moest ook, want Rita zou net na de middag hier zijn met de sleutels van het huisje en ik kon eigenlijk niet wachten om het van binnen te gaan bekijken.....
Eerst nog lekker languit in het zonnetje gelegen, en mijn gezicht en hals een beetje verbrand. Kom ik toch met een kleurtje terug.

Met Rita dus naar het huisje in Forshult. Deur openen en meteen goed ruiken of er mogelijk sporen van schimmel zijn. Het ruikt wel naar een winter afgesloten, maar niet muf. En alles ziet er goed uit. Klein, maar dat wist ik, en de apparatuur die er nog staat is waardeloos, maar er is een heel leuk huisje van te maken.
Het zou mooi zijn als een van de gastenverblijven gebruikt zou kunnen worden om het huisje uit te breiden en dan de indeling om te gooien, zodat er ruimte is voor een douche en een klein slaapkamertje. En een gemetselde schoorsteen zou ik ook geweldig vinden, voor een houtkachel......

In de schuur zitten 3 ruimtes: twee gebruikt als opslagplaats,( in een hing een gewei en twee grote oude wagenwielen!) en een kleine ruimte waar zich een ouderwetse tonnetjes wc bevindt. Die moet eruit!! Een septictank of een composttoilet moet er dus komen. Er zit helemaal geen afvoer van wat dan ook op het terrein. Maar een waterbron slaan kost ongeveer 1500 euro, en het aanleggen van een septictank ook zo iets. Dat is dus te doen. Moeten er alleen een paar mannen komen om de boel aan te sluiten en het huisje aan te passen......

 Ik zie me er al helemaal zitten. Geweldige altan ervoor, grond zo lang als een voetbalveld, en ongeveer half zo breed. Bos erachter, wel electrische leidingen vlakbij, maar niet storend, en geen hoogspanning. Het is een stuk natuurgrond, dus wat betreft onderhoud is het alleen een keer grof maaien rond het huisje als je er begin van het jaar weer komt. Voor de rest hoeft dat niet.
De rivier de Klaralven vlakbij,
Een geïsoleerde blokhut als gastenverblijf. Passen precies twee eenpersoonsbedden in en een tafeltje met twee stoelen.
Dus helemaal geweldig. Mijn gevoel is allang om, nu mijn verstand nog....
Want:wie gaat me helpen de boel om te gooien en te zorgen dat het water wordt aangesloten, wie bouwt er een fatsoenlijk toilet cq douche voor me??
Wil ik allemaal een antwoord op voor ik ja zeg......

Na vandaag hebben we geen internet meer. De eigenaar van het systeem komt vandaag ook naar Zweden, en die wil natuurlijk dat het internet weer bij haar huis is aangesloten. Jammer, dan moeten jullie maar wachten tot ik weer thuis ben voor het laatste stukje van de blog.....

Zometeen pannenkoeken bakken, en vanavond mijn schetsen van het huisje even netjes uitwerken.
Het kriebelt in mijn buik. Ik wil zo graag!!!!!


Weer met beide benen op de grond.....
Rita belde vanavond dat ze de verkeerde bedragen voor wat betreft waterboren en septictank aanleggen had gezegd. De bedragen liggen behoorlijk hoger, en in plaats van ongeveer 3.000 euro voor een bron en een tank komt die prijs op ongeveer 10.000 euro. En dat is een heel verschil, wat ik eigenlijk niet extra erbij wil leggen .
Ik was net over de streep............

woensdag 8 mei 2013

Vandaag heerlijk rustig aan, wel vroeg uit bed, het was al lekker om in het zonnetje te zitten. Dani laten liggen, die kwam er pas uit toen hij wakker werd toen Rita hier was om de internetverbinding weer op te halen.
Even naar de Lidl in Hagfors om nog wat van pakjes FRITT te halen, dat schijnen ze in Nederland niet meer in het assortiment te hebben. Niet echt naast de deur maar vooruit....
Verder niks gedaan.
Dani heeft zijn koffer alvast ingepakt, die verlangt nu toch wel erg naar zijn eigen bed, en tegen 5 uur zijn we naar Eskharad gereden voor de elandensafari. Ondertussen is er van het mooie weer niets meer over, het giet van de lucht. Jammer, want dan wordt de kans om elanden te zien behoorlijk kleiner: die blijven onder de bomen staan om zo min mogelijk nat te worden.
Precies om half 6 komt de jeep aanrijden, en dan blijkt ook dat wij de enige zijn die meegaan.
De man die ons meeneemt is van Duitse komaf, heet Per(?) en doet deze rondleidingen al 14 jaar. Kent het gebied dus op zijn duimpje en weet waar de beste plaatsen zijn om elanden te spotten.
Eerst de jeep in, en dat was voor mij al een behoorlijke opgave. Geen treeplank als opstapje, dus ik moest me echt de auto in trekken..... Dani mooi voorin, het was tenslotte zijn elandenmoment.
Al snel reden we van de weg af het bos/wildernis in, en Per vertelde veel. Is vast lachen geweest als een ander dat gehoord had. Een mengeling van Duitse, Nederlandse, Engelse woorden en af en toe iets Zweeds ertussendoor.
Zo vertelde hij dat er in de buurt ongeveer 20 beverburchten zitten. We hebben in de buurt van een burcht verse bijtsporen gezien, en jonge afgebeten boompjes. De burchten zelf zijn alleen vanaf het water te zien, en de bevers dus ook. Daarvoor heeft hij gecombineerde tochten: zoeken naar elanden en per kano kijken naar de beverburchten.
Het eerste wat we zagen  was een oud houten gevaarte wat tegen een boom stond.
Dat bleek een oude slee te zijn waar vroeger de bomen mee uit het bos getrokken werden. Er stonden dan een of twee paarden voor. Werd niet meer gebruikt, en stond er mooi te wezen.

We zagen al vrij snel een eland, redelijk dichtbij. (oops, camera in de auto laten liggen) Ze was erg nieuwsgierig en bleef rustig staan. De mannen zijn voorzichtig de auto uitgegaan om goed te kunnen kijken. Het was een jonge vrouwelijke eland, die worden rond deze tijd verstoten door hun moeder omdat ze binnen enkele weken opnieuw zullen bevallen van een of twee jongen. Het zijn dan ook meestal de jongere elanden die voor gevaar op de weg zorgen. Ze zijn nieuwsgierig, kennen de geluiden niet, en herkennen het gevaar nog niet. Jaarlijks worden in heel Zweden bijna 5.000 elanden doodgereden in het verkeer.
Als een moedereland bevalt is het jong ongeveer 80 cm hoog en weegt ongeveer 15 kilo. De moedermelk is rijk aan voedingstoffen en erg vet. Het lijkt wel slagroom, en de jongen groeien een kilo per dag!! Al na drie dagen kan hij zelf lopen en zijn moeder volgen, en begint hij ook blaadjes te eten.
De geweien van de mannetjeseland worden elk jaar afgestoten. Dat gebeurt in de winter, en in het voorjaar (mei) begint het nieuwe weer aan te groeien. Dat wordt elk jaar groter, tot ongeveer zijn tiende, dan groeit het niet meer, maar wordt het elk jaar iets kleiner.
Per vertelde dat een eland slecht kan zien. Wat meer dan 10 meter bij hem vandaan is kan hij niet meer onderscheiden. Bovendien ziet hij alleen in zwart wit en grijstinten. Zijn gehoor is daarentegen 20 keer zo goed als van een hond, en zijn reuk nog beter. Hij kan een vrouwtjeseland op een afstand van 5 kilometer ruiken!
Weer doorgereden en even later was het Dani die een eland zag staan.
Ook een jong vrouwtje, en op het moment dat ze wegliep zagen we dat er nog een was.
Leuk! Dus binnen korte tijd al drie elanden gezien.
Dat bleken ook de enige geweest die zich wilden laten zien, het begon steeds harder te regenen en ze bleven zich dus mooi schuil houden.
Hebben ondertussen wel genoten van de wildernis en de uitzichten. Hebben behoorlijk hoog gezeten, en konden voor ons gevoel over heel Zweden uitkijken.
Per vertelde ook dat de wilde zwijnen steeds meer richting Varmland aan het afzakken waren. Daar zijn de boeren niet zo blij mee, ze woelen alles om op zoek naar voedsel. Er wordt nog niet op gejaagd, maar we zijn het er beiden over eens dat het vlees van wildzwijn geweldig smaakt!!

Ook elandenvlees schijnt goed te smaken. In oktober mogen er elanden afgeschoten worden, puur voor het vlees voor eigen gebruik. De jagers kunnen een stuk van het bos toegewezen krijgen (bij inschrijving en tegen heel veel SEK) nadat ze bewezen hebben goed te kunnen schieten. Hiervoor zijn schietbanen in het bos, en op 80 meter afstand gaat een bord heen en weer waarop geschoten moet worden. 4 keer, en alle 4 de keren moet een bepaalde plek op het bord geraakt worden. Lukt dat niet krijg je geen jachtvergunning en geen perceel bos om te jagen.
Verder zijn er ook beren en wolven in dit gebied. Er is van 35 beren bekend dat ze zich hier ophouden, en er zitten ongeveer 120 wolven. Van beide dieren heb je geen last. Ze laten zich nooit zien. In de 14 jaar dat Per in Zweden woont en dit werk doet heeft hij maar 2 keer een beer gezien en de wolven alleen maar gehoord.
Hij is er dan ook niet bang voor. Wel voor elanden zegt hij, omdat die, zeker als de moeder een jong bij zich heeft, behoorlijk agressief kunnen zijn. Bovendien lopen ze zo de weg over (doordat ze dus weinig tot niets zien) en als je het treft dat het een mannetjeseland is heb je al snel 800 kg voor je auto.

Rond half 8 (denk ik) kwamen we aan bij die schietbaan en hebben daar stokbrood gegeten met salami en kaas. De koffie erbij was goed, en de koekjes gingen er ook best in, en voor Dani speciaal een flesje cola.
We konden er helaas niet bij gaan zitten, de picknicktafel was niet overdekt en het regende nog steeds.
De schietbaan was gelijk het ontmoetingspunt voor de groepen jagers. Ze jagen nooit alleen, altijd met een paar families tegelijk.
En hier was ook een slachthuis bij. Een slager zorgt dat de eland netjes wordt verdeeld, en ieder krijgt zijn deel. De geweien waar wij zo tuk op zijn worden door de jagers op een hoop gegooid. Het gaat bij hen echt puur om het vlees. Helaas lag er niets....... Kleine knaagdieren zijn er gek op omdat ze vol kalk en mineralen zitten, en je zult na een winter geen gewei meer vinden.....
Na het eten zijn we nog een uurtje doorgereden. Op de andere kant van de berg gekeken of daar elanden waren. Wel verse sporen maar verder niets.
Wel een paar koppels korhoenders op zien vliegen. Die zie je bij ons niet meer.
Door de regen werden de paden steeds slechter. Het was zelfs zo dat hele diepe geulen ontstonden, en brede scheuren. Zelfs de jeep kon dat eigenlijk niet meer aan, maar dat bleek pas toen we al met twee wielen in het ontstane gat zaten..... Was schrikken, maar hier meteen een demonstratie waarom je het beste met een jeep de bush in kunt. Het kostte wel behoorlijk wat moeite, maar dankzij de vierwielaandrijving lukte het toch eruit te komen zonder dat er kunstgrepen toegepast moesten worden.
Hierna nog een klein rondje, en toen weer terug naar de parkeerplaats waar de auto stond.
Het was jammer dat het zo regende, maar desondanks toch maar mooi drie elanden gezien!! Mooie tocht van 3,5 uur, en behoorlijk vermoeiend. Eenmaal in het huisje terug hebben we ons meteen klaargemaakt om ons bed in te duiken, en zijn als een blok in slaap gevallen.


donderdag 9 mei 2013.

Een keer wakker getikt door Dani omdat ik weer eens lag te snurken, maar verder aan een stuk door geslapen tot ongeveer half 7 vanmorgen.
Ik kon nog wel langer lekker blijven liggen, maar vanavond wil ik er om een uur of 8 in liggen omdat ik komende nacht een behoorlijke rit voor de boeg heb naar het vliegveld.
Dani is blij dat hij zijn vader, moeder en Femke weer ziet, ik zou hier zomaar nog een paar weken willen blijven. Hoop dat ik van het jaar nog een keertje kan!
Begonnen alles bij elkaar te zoeken, en de koffers gevuld. Nemen we vanmiddag mee naar Rita om ze te wegen; we willen niet weer voor een verrassing komen te staan doordat er dit keer een te zwaar is.
Dani ondertussen ook wakker, en die was al begonnen de bedden af te halen..... Oooops, daar moeten we vanavond nog wel een paar uur in slapen. Dan maar alleen onder de dekbedden voor deze keer.
De rode "ëxtra" koffer zo vol mogelijk gestouwd, Dani's koffer zit vol en de mijne is nog redelijk leeg. Moet dus lukken.
Naar de winkel om alle blikjes terug te brengen. Alles bij elkaar toch 3 euro aan statiegeld. Papier en plastic naar het afvalscheidingsstation gebracht en toen weer terug. Auto geparkeerd en even langs de loppis in het buurthuis gelopen. Paar mooie aardewerken lampenkappen gezien en een meelbakje gekocht. Niet eens uit Zweden, maar gemaakt in Tsjecho-Slowakije. Nog even een praatje gemaakt met Ilke. Die zat vol goede raad over het huisje in Forthull, en ze heeft ook nog eens gelijk(denk ik).
Zij zegt dat het aanboren van een waterbron en plaatsen van een septictank wel 15.000 euro gaat kosten. Dat heb ik er lang niet voor over, en wat ze verder zei is dat als je voor weinig een bouwval op een stuk grond koopt waar wel water electra en een afvoer zit, ben je altijd goedkoper uit dan het in dit huis aan te laten leggen. Ook al zou de huidige eigenaar het aan laten leggen zodat het goedkoper wordt door de subsidie die hij vangt. Dat is een punt. Blijft alleen het gegeven dat zo'n huis meestal niet midden in de bush staat.
Thuis maar verder kijken en gewoon nog een keer deze kant op.
Verder gewoon niks meer gedaan. Languit op de bank, helaas is alles buiten nog nat dus nog even lekker op de stoel in het zonnetje kan ik wel vergeten.
Eitje gekookt voor Dani, spelletje rummikub en dan naar Rita. Mijn extra koffer en Dani's koffer mee om ze te wegen zodat we niet tegen onverwachte zaken aanlopen.
Dat viel mee. De extra was eigenlijk 100 gram te zwaar maar dat wagen we er maar op, en die van Dani mooi op gewicht. In de mijne zit nog niet veel, daar gaan alle laatste dingetjes in die we nog tegenkomen, dus het moet allemaal van een leien dakje gaan morgen.
Bij Rita heeft Dani nog even met zijn moeder geskyped, hebben we koffie gedronken en lekker gegeten. Aardappelen in de schil gekookt, wortelen met peultjes en een bal gehakt. Toch nog wat gezonds naar binnen deze week....
Na het eten een paar spelletjes triominos, nog een keer koffie, en toen weer terug.
Waren we net weg belde Carlijn nogmaals via skype. Die wil duidelijk dat haar zoon nu maar naar huis moet komen!!

Dat is trouwens andersom ook zo. Dani had achteraf deze dag wel willen overslaan.....

Nog even een rondje in de auto want misschien kunnen we in de buurt ook zelf wel elanden vinden, maar het begon natuurlijk direct alweer te regenen. Zijn dus maar omgekeerd  en hebben ons bed opgezocht.

Ik ben eigenlijk direct in slaap gevallen, maar werd regelmatig wakker met het idee dat ik de wekker had gemist. En Dani lag ook vreselijk te woelen, die vertelde later hetzelfde....


Vrijdag 10 mei 2013.

3 uur gaat de wekker, en jeetje, wat is dat vroeg!!
Maar niet blijven liggen, dan zal je net zien dat je in een diepe slaap beland...
Het is buiten nog pikkedonker, en zo te zien behoorlijk mistig. Nou ja, er is waarschijnlijk geen kip op de weg, en de elanden zullen ook wel denken:"daar heb je haar weer, dus wegduiken!" dus mooi rustig aan richting Stockholm rijden.
Alles zat al in de auto, dus het was instappen en wegwezen.
Zelfs geen douche meer gepakt, en de tandenborstels zaten ook ergens onderin.
Dat zijn weer klussies voor thuis hihi.
Dani is op de achterbank gaan liggen, en is lekker verder gaan slapen. En net op het moment dat ik denk de auto aan de kant te zetten omdat ik moeite krijg mijn ogen open te houden, wordt hij wakker en praat honderd uit.
Ik heb dus maar een korte stop gemaakt, om wat te drinken.
Verder hebben we weinig gezien. Drie morsdode dassen, een kleine vos met een vogel in zijn bek, en twee kraanvogels. Die hadden we gisteravond ook gezien, mooie vogels en mooi van kleur!
Vlak voor Stockholm de auto afgetankt. Ik heb er ruim 2000 km mee gereden, en heb er maar voor 50 euro aan diesel in hoeven gooien.
Dik op tijd bij het vliegveld. Half 8 al, en het vliegtuig gaat pas om kwart over 10.
Broodje met salami en een kop koffie voor mij, Dani wilde niets, alleen maar zo snel mogelijk naar huis.
Om kwart over 8 de extra koffer ingechequet, en gelukkig geen problemen over het gewicht. Wij zijn meteen door de controle gegaan. Waren we er lekker vroeg, en had Dani misschien meer kansen op een plaats aan het raam.
Op de heenweg al gefouilleerd omdat ik niet geluidloos door het poortje kwam, nu werd mijn koffer ondersteboven gekeerd omdat ze er wel veel kabeltjes en electronica in zagen zitten of zoiets.
Laptop, tab en een stuk of 4 oplaadsnoeren........
Dat mag je er dan zelf weer indoen, en een beetje snel alsjeblieft. En dan maar hopen dat ie nog steeds binnen de maximale afmetingen valt.
Gelukkig werd er verder niet moeilijk gedaan, hebben we nog even moeten wachten, en waren we er als de kippen bij toen de gate openging.
Plaats aan het raam gelukt. En een bewolking waar je niet doorheen kon kijken. Jammer.
Paar minuten over 12 geland in Eindhoven.
Een heel blije vader, moeder en zus, snel naar de auto en snel naar huis.

Heerlijke dagen gehad, genoten van Dani, Zweden, het huisje, gewoon alles bij elkaar.
En morgen wil ik weer........