2016. januari

God fortsattning.
Lijkt mij vertaald Goeie voortzetting, goed vervolg.
De Zweden zeggen alleen op oudejaarsdag gelukkig nieuwjaar, Gott nytt ar.

En dat doen ze tot trettondejul, ofwel tot driekoningen.
De kerstboom gaat dan ook pas de deur uit, en nadat er omheen gedanst is worden ze op een stapel gegooid en gaat de fik erin. Daarbij worden de boze geesten uitgebannen en een goede zomer gewenst.
Ik hoop dat ik dat zo goed omschreven heb.

Het jaar begon goed!! Op 2 januari vroeg Kaya uitlaten over een vers gevallen sneeuwtapijt, en ja hoor, onderuit!! Gelukkig viel ik niet beroerd, maar verder maar goed oppassen waar ik loop. Ook al zie je onder de sneeuw niet waar het glad is. Ik heb van die antislipijzers voor onder mijn schoenen, maar die passen niet onder mijn o zo lekker warme laarzen. Wel onder mijn nieuwe ecco's maar daar wil ik niet mee door de sneeuw stampen.

Vandaag ook begonnen met op orde maken van de slaapkamers boven. Niet dat er veel opgeruimd moet worden, maar er stonden nog wat volle dozen. Die heb ik bekeken en in de kast gezet. nu nog even de stofzuiger erdoor en over twee weken de bedden opmaken, en de familie kan komen slapen!!
Ook de lamp weer goed aangesloten zodat die gaat branden als je de schakelaar omzet, en alles bij elkaar binnen een uurtje klaar. En daar heb ik zo tegen op gezien.......

Eindelijk weer een reetje gespot tijdens het uitlaten van Kaya. Het beestje wist niet hoe snel het weg moest komen. Is moet je maar rekenen vreselijk opgejaagd afgelopen 3 maanden. Gelukkig is het jachtseizoen weer gesloten, en zullen ze heel langzaam aan zich weer wat meer laten zien. Dat hoop ik  tenminste maar....
Het was vandaag ijzig koud, het voelde zo koud als het daadwerkelijk was: 15 gr. onder nul. Dus niet alleen de heerlijk warme col van Femke om (ze is er nog een voor me aan het breien, de schat!!) maar ook een muts op mn kop. Alleen mn omvang verraad nog dat ik ik ben hihi.

7 januari nog zo'n koude dag. De thermometer buiten gaf 25 graden vorst aan. Die is niet helemaal 100% dus je kan er gerust nog een graadje of 2, 3 bij tellen.....
Snel de houtkachel aangemaakt, en een paar minuten later opgeschrikt door een hoog sissend geluid. Mooi stom, de aansteker op de kachel laten liggen, en daar kon hij niet tegen.

Lijst gemaakt om boodschappen te gaan doen, was niet zoveel maar wilde er even uit, maar natuurlijk wilde de auto niet starten. Te koud en na 3 x proberen hoorde je dat de accu begon te sputteren.
Onder de oplader en de motervoorverwarmer gezet, zodat ik er morgenochtend zo mee weg kan rijden.

De naaimachine weer op tafel gezet. de kussenhoezen voor Carlijn in elkaar gezet zodat ze ze, als ze plaats heeft in haar koffer, mee kan nemen als ze hier is en weer terug gaat. Benieuwd of ze ze mooi vind. Zo niet neem ik ze van de zomer mee naar de Tiamiloskogen, of was het nou Tiomila?? Nou ja, maakt niet uit, dat cultuurweekend hier in de omgeving, het laatste weekend van juli.

Femke komt ook mee deze kant op. Ze zou met haar opa een paar dagen op wintersport, maar dat ging niet helemaal van een leien dakje. Vlieg en treinticket zijn rond en ze kan haar lol op hier met al die verse sneeuw!! Ik denk dat je haar samen met Dave weinig in huis zal zien.

Valt regelmatig een flinke hoeveelheid verse sneeuw, en ik heb geprobeerd het blazertje aan de praat te krijgen. Helaas, lukt me niet. Had ik nou maar beter opgelet toen broertje Kees voordeed hoe ik dat ding moest starten.... Heb er wel een handleiding bij, maar die is zo onduidelijk dat ik daar totaal niets aan heb.

Gelukkig heb ik een hele lieve buurman Ronnie. Die heeft een flinke sneeuwblazer, en bood aan het pad naar de garage schoon te blazen. Daar heb ik natuurlijk geen nee tegen gezegd!! Ook een pad naar de houtschuur heeft hij meegenomen. Blij mee!!
Het was alleen de verse sneeuw die weg moest, wat er daarvoor lag heb ik na elke sneeuwbui met de sneeuwschuiver  aan de kant geschoven. Het gebergte langs het pad begint alweer aardige vormen aan te krijgen!
Eigenlijk is het vechten tegen de bierkaai, want de volgende dag lag er weer een dikke laag verse sneeuw. Dus weer geschoven, om dat smiddags nog een keer te moeten doen.

Ondanks de sneeuw ben ik naar Malung gereden, ongeveer 60 km naar het noorden toe, over het eerste gedeelte van de route onverharde weg. Daar boodschappen gedaan bij de Lidl. Mooie winkel en groter met meer assortiment dan de Lidl in Hagfors. Ik vond Malung geen leuke stad, maar kwam er nu achter dat je meer naar het midden toe nog heel wat leuke winkeltjes tegen komt. Van de zomer maar eens uitgebreid gaan kijken wat ik er allemaal nog meer tegen kom!
Op de terugweg, een paar kilometers van huis vandaan, begon de auto te glijden. Ik reed keurig aangepast aan de conditie van de weg nog geen 50 (en deed er daardoor dik anderhalf uur over om naar Malung, en later ook weer terug te rijden) maar toch had de auto geen zin meer om midden op de weg te blijven. Hij gleed heel geleidelijk, over een afstand van ik denk 100 meter, van de weg de greppel in. Geen houden aan, dus gas en stuur maar los gelaten en afgewacht waar ik zou stranden. Blij met mn 4wd dacht ik, maar helaas, de twee wielen aan de rechter kant hadden geen grip, die hingen in de losse sneeuw, en ik kon er dus niet op eigen kracht uitkomen. Dat werd dus lopen, en dat was eigenlijk best eng. Het werd al donker en de weg was onverlicht. Dom als ik ben had ik het veiligheidsvest niet aangetrokken, dus bij elke auto snel in de diepe sneeuw gaan staan zodat ze me niet van de sokken zouden rijden. Was toch nog wel een kilometertje of 5 lopen, maar buiten mijn handen bleef ik daar wel lekker warm bij! Aan Efrida gevraagd of Andreas mij kon helpen, en ze zou het vragen zodra hij thuis was.

Samen met Daniel, de Nederlandse zalmkweker hier in het dorp, is hij met een shovel die kant op gereden en even later werd mijn auto ongedeerd, zo te zien, weer bij me afgeleverd.
Het schijnt elke winter veel Zweden ook te overkomen, en als de auto begint te glijden hou je hem dus echt niet meer. Daniel zei dan ook dat het niet de vraag was of de auto gaat glijden, maar meer wanneer het zou gebeuren.

De kussens, drie stuks, voor Carlijn zijn klaar.
Ze zijn goed gelukt, en ook de sluiting met extra strikken vind ik een goeie oplossing.

Als ze komen en ik naar Karlstad rijd om ze op te halen moet ik even langs de Ikea om binnenkussens te kopen. Die zitten strak opgerold in de verpakking en kunnen zo de koffer in.

Het buitenelement van de lucht enz. pomp heeft een storing. E3 staat er in het display in de keuken, maar in de handleiding wordt geen E3 storing vermeld. Lekker weer. Het hele element was intussen bevroren, dik ijs met pegels, en ik heb een heather erop gezet en een zeil erover gehangen zodat de warme lucht een beetje blijft hangen.
Daniel geprobeerd te pakken te krijgen, maar die zit in Nederland tot ergens in februari. Geen idee wie ik dan kan bellen, maar gelukkig doet hij het nog wel op stroom.
Ben benieuwd hoe hoog de energierekening zal zijn.......

Na mijn glijpartij heeft de auto niet meer gereden, en nu ik hem start laat die al pruttelend weten dat ik het verbruid heb bij hem. Ik had hem al op de acculader en de voorverwarmer gezet, een hele nacht, maar dat heeft dus niet geholpen. Ook hier een hele dag de heather op gezet, maar ook dat helpt niet.....
En ik heb m nodig om de kids uit Karlstad te halen!!
Andreas gevraagd waar ik het best een andere accu kan kopen, want dat die de boosdoener is lijkt me helder. PeBe garage in Eksharad zegt hij, en om daar te komen moet wel eerst de auto starten. Hij kwam met een extra zware accu aan, en na een paar keer tegenspartelen toch gelukt de auto aan de praat gekregen. Een kilometer of 10 gereden om alles weer goed door te warmen en bij terugkomst alles weer aangesloten op accu en verwarmer, zodat de kans dat hij de volgende dag zou starten iets groter zou zijn.....

Binnendoor naar Eksharad. Weg was goed had Andreas gezegd, maar ik vond dat vies tegenvallen. Heel rustig gereden, en heelhuids aangekomen bij PeBe.
Helaas had die geen accu die geschikt was voor mijn auto, en hij stuurde me door naar de OK benzinepomp waar ook een kleine garage bij was. Mooi ook geen geschikte accu.
De mannen konden hem wel bestellen, maar ik had m echt vandaag nodig! Morgen moet ik de kids ophalen.....
Rondgebeld en in Hagfors stond nog een accu die wel geschikt was. Daar aangekomen natuurlijk net lunchtijd, dus uurtje wachten. Daarna was het zo gepiept. Heerlijke rekening maar ja, ik ga er van uit dat de auto voorlopig weer tevreden met me is.

Op donderdag de 21e op tijd richting Karlstad vertrokken. Eerst naar de Ikea voor de eerder vermelde binnenkussens, en daarna naar Mitticity in het centrum van Karlstad.
Daar wat gegeten. De eerste keer dat iets niet lekker was. Gewokte zoetzure kip met rijst en groente, maar de kip was gekookt in plaats van lekker aangebraden..... Jammer.
Paar winkeltjes ingelopen, twee leuke mandella kleurboekjes voor Dave en Femke gekocht en uiteindelijk veel te vroeg in de wachtkamer van het station gaan zitten.

Het was er druk. Door de vorst en sneeuw waren er een aantal treinen uitgevallen en de man aan wie je al je vragen kon stellen had het heel druk (en waarschijnlijk de dag van zn leven hihi).
Na twee en een half uur kon ik iedereen heerlijk knuffelen en na nog twee uur in de auto was het huis gezellig vol!
Kaya uitgelaten en in het donker een snel rondje om het huis.
Stokbroodjes warm gemaakt en dik belegd met zalm, ging erin als koek!! De kinderen hadden over de hele dag genoeg gegeten en gesnaaid, en hadden geen trek.
Laat op de avond zijn de meiden en Kaya nog even naar het bruggetje gelopen, en hebben goed rond gekeken of ze herten zagen. Sporen genoeg in de sneeuw, maar de beestjes laten zich bijna niet zien.

Vrijdag zijn we, na een relaxed ontbijt, boodschappen gaan doen in Hagfors. Dat zou ik woensdag gedaan hebben maar door het gekut  met mijn auto was dat er niet van gekomen. Els heeft voor Dave een koptelefoon gekocht en Femke verblijd met nieuwe , goeie, oordopjes. Kunnen ze het geluid van de tabs zo hard zetten als ze willen zonder dat we het horen. Als er tenminste niet meegezongen wordt met de muziek.....
Uitgebreid door de tuin gelopen en alles laten zien. Carlijn was al door de ongerepte sneeuw gebanjerd dus dat mooie plaatje konden we vergeten hihi. Ikzelf was de hele sneeuwperiode nog niet verder gelopen dan naar de garage, en zag nu dat het water veel hoger staat dan normaal. Ik ben zomaar drie meter grond tijdelijk kwijt!

Els en Femke hebben hout lopen sjouwen. De kelder aangevuld met veel kruiwagen- en sleeladingen
houtblokken. Mocht het nog een keer zo gaan sneeuwen dan kan ik uit de kelder putten om het kacheltje op te stoken.

De meiden hebben uitgebreid het buurtje verkend, Kaya mee(die is dolblij met de vele keren dat ze extra wordt uitgelaten)en die weet precies hoe er gelopen dient te worden, en de rest volgt .
'sAvonds een spelletje Kezen,. Ik had er wel van gehoord maar nog nooit gespeeld, en vind het een leuk spel, maar winnen kon ik wel vergeten.....

Zaterdag hebben Els en Babette nog een paar ladingen hout naar de kelder gebracht. Voor deze winter ligt er nu meer dan genoeg!!



Carlijn had oliebollenmix mee, en heeft buiten oliebollen staan bakken. Els heeft er een paar naar buurman Ronnie gebracht, maar ik heb nog niet gehoord wat hij er van vond. Ze waren erg lekker!
Babette zou daarna appelflappen bakken. De appels waren geschild, gesuikerd en met kaneel bestrooid, maar het derde pak oliebollenmix was nergens te bekennen......

Nog geprobeerd een beslag van meel, melk en eieren te maken, maar dat werd geen succes. Jammer.
Naar de badplatz gelopen, Kaya lekker los, en dat was eigenlijk voor het eerst deze winter. Ging behoorlijk uit haar bol, en het luisteren was niet volledig, maar toch redelijk.

Tegen bomen schoppen om de sneeuw op iemand te laten vallen (Femke hihi, die had niets door toen haar werd gevraagd voor een foto onder een boom te gaan staan!!) en Dave vond dat zo leuk dat hij elke boom geschikt vond om iemand eronder te zetten zodat hij sneeuw omlaag kon laten vallen.

Eenmaal weer terug is Babette begonnen aan haar gehaktschotel met een aardappelpesto dakje. Was heerlijk, de schaal was schoon leeg!!
Els heeft mijn haar geknipt, en dat zit nu hartstikke goed. Ook weer erg blij mee dus!!
Weer spelletje kezen, en omdat Carlijn dat niet zo geweldig vind ook een potje phase 10en.



Zondag weer relaxed wakker worden en ontbeten. Ikzelf heb een beetje vervelend gevoel in mijn maag, dat later overgaat in behoorlijk veel pijn. Paar dagen rustig aan doen wat het eten betreft. Zal wel te veel van alles hebben genomen.
We zijn naar Kees zijn nummer 10 gelopen , en iedereen begreep waarom hij daar zo tot over zijn oren verliefd op is. Dik ijs op de ramen, maar met de nagels een klein stukje opengekrabd.  Er is denk ik toch wel iemand in geweest afgelopen tijd. Er stond nu een tafel op zn kant in, en een stoel, en ik kan me niet herinneren dat ik die van de zomer heb zien staan.

Dave was helemaal in zijn element. Die liep te rennen en te dansen en sprong in dikke lagen sneeuw. Volgens mij heeft hij op en top genoten deze dagen!!
Speciaal voor Kees veel foto's gemaakt.

Ik ben eenmaal terug op de bank gaan liggen, en Carlijn is het riviertje achter het huis over gestoken. Jammer genoeg geen natte voeten gehaald.....
Toch maar het bed in gedoken, en na een paar uur begon ik me wat beter te voelen. Balen zoals je zal begrijpen, maar helaas niets aan te doen. Een koppie thee gedronken en het soepje afgemaakt. Viel tegen, de smaak was een beetje melig en de balletjes waren ook niet je van het, helaas.
Babette en Femke hebben vier uur lang samen zitten kezen, en eigenlijk wilde Femke nog wel een  tijdje door gaan! Maar de spullen moesten bij elkaar gezocht worden, en de koffers voor een groot deel gepakt, want morgen, maandag, zit het er alweer op en breng ik ze terug naar de trein in Karlstad.
De meiden hebben nog een paar wassen gedraaid, het huis gezogen, afgewassen, en we hebben zoals elke avond tot ver na twaalven zitten kletsen over van alles en nog wat.

Maandag voor achten iedereen op en meteen een bedrijvigheid van hier tot gunder. Half 10 willen we rijden. Dan hebben we in Karlstad tijd om naar de snoepfabriek te gaan, en ook nog een kop koffie te drinken voordat de trein arriveert.
De snoepfabriek viel ook bij Dave in de smaak. Het lijkt natuurlijk door de spiegels een hele grote zaal vol met allemaal verschillende snoepbakken waaruit je nemen kan wat je wil!! Els was erg verstandig. Van alles wat hij dacht lekker te vinden een of twee stuks.
Ook Babette een zak vol voor thuis, Femke een zak voor zichzelf en een zak voor Dani.

In mitticity heerlijk koffie met wat lekkers gedronken, en op tijd op het station voor de trein.
Iedereen natuurlijk uitgebreid geknuffeld en bedankt. Ik heb een paar overheerlijke dagen gehad, en hoop dat zij hetzelfde kunnen zeggen!!

Achteraf hoorde ik dat al na twee haltes de trein de geest had gegeven, en dat alle passagiers met bussen verder vervoerd zouden worden. Goed geregeld zou je zeggen, maar van de twee uur die de meiden in Stockholm over hadden voor ze de bus naar het vliegveld moesten nemen, bleef geen seconde over!! Op het vliegveld waren ze te laat, de gate was al gesloten, maar dankzij de kinderen die hard meeliepen richting vliegtuig, werden ze toch doorgelaten. 15 minuten later zaten ze al in de lucht......