Dacht ik toch heerlijke mosselen in het zuur gekocht te hebben, en blij als een kind twee broodjes gesmeerd en het bakje opengemaakt, blijken het hele zoute mosselen te zijn. Dat is een vieze tegenvaller!! Echt niet lekker. Ik heb ze afgespoeld en bestrooid met paneermeel om ze vervolgens in de boter te bakken. Niet om over naar huis te schrijven (hihi, dat doe ik nu dus wel...) maar weggooien vond ik ook zo zonde. De knoflooksaus maskeerde de nog steeds erg zoute smaak enigszins, maar weer een lesje geleerd. Eerst zure haring die smerig zout bleek te zijn, en nu dus vieze zoute mosselen.
Ga ik naar Munkfors ivm een mogelijke uitverkoop van de shirts in de loppis daar (die wordt gedraaid door dak en thuislozen als ik het goed begrepen heb), kan ik zonder shirts weer terug! Er wordt aan de weg gewerkt en daarbij is een kabel stuk getrokken. De geldautomaten werken niet en ik kon dus nergens geld pinnen. Lekker dan, heen en weer toch 120 km!!
Morgen dan maar in de herkansing. Dan ga ik vroeg in de avond een koppie doen bij Lidy en dan ga ik maar wat vroeger op pad. Met cash dit keer!!
Het was gezellig bij Lidy. Ik was er al vroeg; eerst de shirts halen, en omdat het veel te vroeg was, naar de hamburgertent om een hamburgermenuutje op te halen. Onderweg een rustig plekje opgezocht en daar mijn broodje en frietjes opgegeten.
Richting Sunnemo gereden en een 25 km daar voorbij weer omgekeerd. Mooi stuk Zweden met veel bos, en heel veel kleine maar diepe canyons. Van het voorjaar nog maar eens gaan kijken en wellicht wat mooie plaatjes schieten.
Lidy vond het gelukkig geen probleem dat ik veel vroeger dan afgesproken voor haar neus stond. We hebben heerlijk gebept, met koffie natuurlijk, en ik heb de tuinkisten bewonderd. Heel handig zo, met grindtegels er omheen!
Ik had de courgettes die ik had geplukt voor haar meegenomen, en daar had ze al veel ideeën voor.
Appels geraapt bij haar buurman, twee emmers vol, en de volgende ochtend bezig geweest met controleren op andere liefhebbertjes van deze vruchten, ze in vieren gesneden en zo de sappan in.
Geen suiker toegevoegd, en het is even wennen, maar zo zuur, eh, puur is het echt heerlijk!
Alleen valt de hoeveelheid sap me wat tegen. Van twee emmers met een kop erop ongeveer 3 liter sap. Maar wel weer heerlijk eerlijke vitamientjes!!
Even heel vervelend echt wakker geworden vanmorgen.....
Kaya uitgelaten en meteen de post uit de brievenbus meegenomen, en daar zat een blauwe enveloppe tussen. Ik had al een flink bedrag betaald via de voorlopige aanslag, en ging er van uit dat er misschien twee honderd nabetaald moest gaan worden, maar de aanslag zei bijna 8.000 euro!!!!
Dat was even behoorlijk schrikken. Zal vast wel ergens een foutje zijn gemaakt, en het wordt uitgezocht voor me, maar toch. Hart in mijn keel, en ook nog voor 14 oktober te betalen.
Ilse geappt, en die zei ook meteen dat er ergens een foutje moet zijn gemaakt. Ze heeft het voor me uitgezocht, de belastingdienst gebeld, om er achter te komen dat er ergens vergeten was een hokje aan te vinken. Pff, komt dus allemaal wel weer goed, gelukkig!
Naar de jaarmarkt in Philipsstad geweest.
Heel groot en vooral heel warrige markt. Zit totaal geen logica in, en je bent er zo verdwaald. Ik dus ook hihi. Verder veel van het zelfde. Behalve een simpel broodje. Dat heb ik er niet kunnen vinden.
Wel veel eetkramen, natuurlijk met worst en hamburgers. Ook veel kramen met griekse olijven en salami's. Verder tig sokkenkramen, 16 paar voor 100 sek (ong. 11 euro) nog meer snoepkramen en de Hollandse kaasboer, waarvoor ik naar de markt kwam stond natuurlijk op het allerlaatste stukje van de markt waar ik nog niet was geweest.
Lekker stuk Oude Rijpenaar en een stuk pestokaas gekocht.
Ik kwam ook een kraam tegen waar ze gevilte en gevoerde wanten verkochten. Tegen een heel lief, betaalbaar prijsje, maar toen ik terug liep kon ik m niet meer vinden. Heel jammer, maar misschien staat deze kraam ook op de jaarmarkt in Malung. Daar ga ik dan ook nog wel even kijken.
Bij de Lidl 3 compostbakken gekocht. Er staat er nu een in gebruik en voor de andere twee moet ik eerst een vlak stuk grond in de volle zon zoeken of maken. Ze zijn behoorlijk groot, en als ik er met beleid ook het gras in gooi, heb ik volgend jaar geweldige compost.
Kaya is zomaar ziek, goed ziek. Ze piept en blaft en wil om het uur naar buiten. Ook 's nachts.
Ze graaft van alles op en eet daar van, en misschien zat er iets verkeerds tussen. Wie zal het zeggen. Vreselijk kwijlen en hijgen, maar na een nacht elk uur Kaya naar buiten laten en na een kwartier ook weer naar binnen natuurlijk, lijkt het iets beter te gaan. Ze eet slechts mondjesmaat, maar dat is op zich niet erg. Ze kan wel wat pondjes kwijt.....
 |
| Het oude zaaghuis. |
24 man/vrouw waren gekomen naar de gammal, tegenwoordig de vakantiewoning van Jacky en Sandy, om te kijken naar allerlei oude foto's en krantenknipsels van en over Uvanå.
Anders had er heel veel verzameld en op zijn computer gezet, en vooral de paar oudere mannen die waren gekomen, konden veel vertellen. Ann-Britt had een boek vol krantenknipsels met nieuws over Uvanå, en er was een map vol met oude rekeningen, nog van voor de oorlog, van de winkel.
Heel veel oude foto's van families die de meeste mensen wel konden, en helaas maar weinig foto's van bv de huizen die hier vroeger gestaan moeten hebben. Ik had er dus niet zoveel aan, maar de smörgasstorte was weer heerlijk!
 |
| Uvana vanuit het noordoosten gezien (nu de weg naar Tyngsjo) |
De keukentafel licht opgeschuurd en van een laag witte verf voorzien. Ik ben er nog niet uit of ik zoals bedacht alleen het tafelblad wit schilder, of dat ik ook de poten meeneem. Of misschien wel donkergrijs verf....... Morgen de tweede laag en een foto volgt natuurlijk!
Besloten ook de stoelen mee te nemen. Vandaag de slechtste van het stel uit elkaar geschroefd, die hing met tig schroeven en metalen plaatjes aan elkaar omdat de zitting in drieën was gebroken en de lijm tussen de verschillende delen van de stoelen was losgegaan. Alles geschuurd en de zitting in de verf gezet. Ben ik nog wel even mee bezig!
Ook aan de tafel wat herstelwerkzaamheden moeten uitvoeren. (wat klinkt dat toch heerlijk professioneel hihi). Een poot stond er bijna los onder, en de schroef aandraaien werkte niet. Eruit gedraaid om erachter te komen dat ik de hele schroef in mijn handen had. Dus het deel wat in de tafelpoot had moeten blijven zitten ook. Gat in de poot schoon gemaakt, een passende sleutel gezocht en het heeft best even geduurd maar hij staat weer als een huis!
Op de markt in Malung niets gekocht. Het was er niet gezellig, en geen gevilte of gebreide en gevoerde wanten gezien. Ook stond de kaasboer er niet en daar had ik op gehoopt. De kaas die ik uit Philipsstadt had meegenomen was zo op....
Ontevreden weer terug naar huis dus.
De week erop was er markt in Råda, en ook daar maar heen gereden. In het weekblad stond een advertentie van kaasboer Sloof en daar dus wat kaas gekocht. Die is hier veel duurder omdat ze geïmporteerd moet worden, en voor een kilostuk betaal je zo dik 26 euro. Maakt niet uit, het is lekker!
Ook mooie wanten gekocht en per ongeluk een paar leren in mijn tas gestopt. Hebben waarschijnlijk precies onder de wanten gelegen en zijn in een beweging in mijn tas beland. Kwam ik thuis pas achter.... Ook een paar gevoerde, leren herenhandschoenen gekocht. Kijken wie daar wel oren naar heeft.
Ook hier gaan steeds meer mensen mijn naam noemen als ze tshirts hebben. Vooralsnog gaat het via Ann-Britt, maar zo kom ik wel aan mijn Zweedse shirts. Ik moet ze hier alleen wel betalen, maar 10 kronen voor een mooi shirt is nog te doen.
 |
| onderweg in Noorwegen |
Op advies van Ronnie naar Noorwegen gereden om daar goeie verf aan te schaffen zodat broertje Kees en Danielle zich uit kunnen leven (als ze dat willen en het weer mee wil werken) op mijn huis. Het schijnt dat de prijs daar zeker 30 % goedkoper is dan hier in Zweden. En op een emmer van 190 euro (au!!) scheelt dat behoorlijk.
Twee emmers blauwe verf en een wit voor de kozijnen.(Jotun) Twee extra blokkwasten meegenomen, en in het atelier ;-) staat een krat vol met alle soorten en maten aan kwasten. Rib uit mijn lijf, maar als de ondergrond goed wordt schoongemaakt zodat de schimmel en algengroei een halt wordt toegeroepen, moet het er weer een jaar of vijf netjes uitzien.
Alleen een steiger heb ik niet kunnen scoren broertje.
In Hagfors heb ik het nog niet gevraagd, en misschien dat je, als je daar bent, bij de Colorama, dat is bij de rotonde, kan informeren of ze daar steigers verhuren. Stelling zeggen ze hier. Of bij de Bolist, aan de andere kant van Hagfors.
.
Het trappetje naar de altan loopt niet lekker, de opstap is te hoog en onderling verschillen de treden ook ietsiepietsie. Genoeg om mij op mijn bekkie te laten gaan. Een volle gieter water in mijn hand en na de val, die zo te voelen een beste blauwe plek gaat opleveren, een lege gieter, natte altan, nat karpet en natuurlijk ook ik drijfnat.
Ze willen in Nederland ook weer weten of ik nog steeds adem haal. Waarom dat allemaal zo officieel moet, alles kan tegenwoordig via internet geregeld worden, maar voor dit bewijs van in leven zijn hebben ze een officiële handtekening nodig. Het lijkt mij dat een verzoekje aan de gemeente om informatie veel simpeler is. Voor mij in ieder geval wel, ik moet er nu speciaal voor naar de skatteverket, die slechts beperkt open is....
De straatverlichting doet het gelukkig ook weer. Het begint al vroeg donker te worden en je zag buiten geen hand voor ogen. Niet dat ik in het donker vaak de weg oploop, maar het is wel lekker als je wat ziet.
In Tyngsjo was weer een loppisronde in het buurthuis.
Het vrouwtje die in de kapel altijd een loppis heeft voor het goede doel had een tas met meer dan 50 shirts aan Ann-Britt gegeven zodat ik uit kon zoeken. Op drie na allemaal perfect!! Ik heb er 300 sek voor betaald en dat is minder dan een euro per stuk.
Ik denk dat ik ook wat meer kleinere kleden ga maken, en dan voor aan de wand. Een paar lussen aan de bovenkant en een mooie tak daardoor. Dus als jullie naar het bos en/of strand gaan, en zien mooie redelijk rechte takken, meenemen!! In december kom ik met de auto en daar kan veel in.
Ook buurman Ronnie heeft zijn P900 camera binnen, en samen zijn we naar Kwantosen gereden om het vervallen huis op de foto te zetten. Ik had mijn hoofdlamp meegenomen want ik wilde in de kelder kijken.
Met de auto van Ronnie naar het huis. Het pad was duidelijk al jaren niet meer met een voertuig gebruikt, sommige boompjes waren al wel anderhalve meter hoog. Nu liggen ze plat.... auto vol krassen door de struiken maar het maakte buurman Ronnie niets uit.
Ronnie reed door naar het huis van een vriend van hem. Die was niet thuis, maar het uitzicht wat je daar hebt is geweldig!
Doorgereden naar een plek waar een bekende vioolspeler (fideler), Lejsme Per, had gewoond. Zijn uitvaart schijnt heel bijzonder geweest te zijn, door heel Dalarne/Varmland, met veel tussenstoppen om een borrel te drinken, per boot over het meer, om uiteindelijk door de dragers die inmiddels hartstikke dronken waren, naar zijn laatste rustplaats gedragen te worden.
Ook al zo'n geweldig uitzicht. En een oude schuur met een dak van houten tegels. Net zoiets als op de kerk van Eksharad, met dit verschil dat dit dak erg oud lijkt, maar het niet is. 40 jaar terug hebben ze dat gemaakt, en ze wilden dat het heel oud leek. Nou, dat is ze gelukt!!
Dwars door de bossen weer terug.
Mooi rondje, mooie foto's!
Nog twee nachten, dan vlieg ik naar Australie. Spannend en ik ben best nerveus.
Niet vanwege het vliegen, maar omdat ik huis en haard over moet geven aan mensen die ik eigenlijk niet ken. Ik heb Hennie en Anita slechts een keer bij Rita ontmoet, en dat is het.
Zal allemaal best goed komen hoor, en zo niet dan maar niet.....
In november zien en horen we het vast wel.
De vriezer zit vol, het huis is aan kant, alleen de bedden nog opmaken en twee wasjes draaien.
Alma en familie kunnen hun lol op. De tuin kan wel wat hulp gebruiken, dus vooral Robbin kan zich uitleven als hij daar zin in heeft!
\Misschien, je weet maar nooit, gaat Alma in een verloren uurtje mijn keukenstoelen te lijf. Zou wel heel mooi zijn. Ik heb er twee af, dus nog vier te gaan :-)....
De gigalijst voor broertje Kees en Danielle is klaar. Er staat voor meer dan een jaar werk op, die hoeven zich in het atelier van "Zoons hoomdesijn" dus echt niet te vervelen.
Eigenlijk hoef ik me dus nergens zorgen om te maken.
Aard van het beestje, al kom ik er nu net wel achter dat ik geen suiker in huis heb. Morgen dus toch nog een ritje naar Hagfors.....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten