maandag 31 december 2018

2018. December.



Julmarknad in Grasmark
Kerstmarkt in Gräsmark, en de avond van te voren de auto ingeladen met de dekens, mijn sjaals en mutsen breiwerken, een stoel om te zitten natuurlijk, en een rood en wit laken om op de kraam te leggen. Broodjes mee en een kan warme chocomelk en gaan!!
De markt is van 1300 uur tot 1600 uur, en het is gelukkig niet koud. Dat is dus goed vol te houden.
Eerst langs Sjuul voor een kop koffie en op de weg naar de markt een schitterende foto gemaakt van het kerkje.

De kramen op de markt waren leuk aangekleed met heel veel dennentakken en lichtjes. en over het algemeen genomen was er best wel pittig volk, kijkers vooral.


Geen kleden verkocht, maar wel 3 gebreide sjaals, zodat ik het marktgeld er toch uit heb. 
En het was gezellig, af en toe een drup regen waardoor het gras erg drassig werd, maar de spullen op de kramen bleven droog door de brede dakdelen er boven.
Sjuul en ik hebben besloten volgend jaar weer te gaan, maar dan ook iets te doen met eetwerk en/of kerstkransen.  Die kramen konden het werk bijna niet aan, ondanks de hoge prijzen die er voor gevraagd werden.
Vier uur weer gauw ingepakt, en op naar huis. Ik ben maar niet dwars over via Knoande gereden. Aarde donker en ik moet er niet aan denken daar met pech komen te staan....

Het was ook Julbord in Tyngsjö, en later op de avond kwam Ann-Britt drie dozen eten brengen: salades, vlees en uien, en een toetje.
En Hokan met zijn vrouw/vriendin kwamen mee om een kleed voor zijn eerst kleinzoon uit te kiezen. Het werden er drie, hihi, dat maakt mijn dag weer helemaal goed!! 
Twee kleinere, die ik hem als betaling voor het plaatsen van het raam in de achtergevel heb gegeven, en een grote voor de zoon van zijn vrouw/vriendin, die ik voor de halve prijs heb verkocht. Zo is het raam goed betaald denk ik, en allemaal blij.
Alhoewel, het Julbord vond ik erg tegen vallen dit jaar. De salades waren prima, het vlees en de ham ook, maar verder was het niet wat ik uitgezocht zou hebben. Vooral het toetje: rijstepap met bessensap......

Alweer een stroomonderbreking....
En natuurlijk weer als ik net koffie wil gaan drinken. Volgens mij doen ze het er om.
Het duurde een uur of 3, en ik heb in die tijd alle kleden en het breiwerk uit de auto gehaald en boven uit gehangen. 
De volgende dag naar Eksharat gereden voor aardappelen en wortelen, en meteen even langs de garage om te laten kijken naar het portierraam wat niet doet wat het hoort te doen.

onderweg, binnendoor....

Het was geen zekering, zoals ik dacht, en de monteur dacht dat er een breuk zou kunnen zitten in de stroomkabel in de deur. 
Kreeg een auto mee, en het kon anderhalf tot twee uur duren. Dat begreep ik tenminste van hem, maar toen ik na ruim een uur terug kwam stond de auto nog steeds op de parkeerplaats.....
Blijkt dat ik de auto mee gekregen had omdat ze er de volgende dag pas aan zouden beginnen. Een verloren uurtje dus.
Kom ik er, bijna thuis, achter dat al mijn sleutels aan de bos zitten, en ik geen losse huissleutel in mn zak heb. Hopen dat ik niet vergeten ben om de vooriedereendienaarbinnenwilalsikernietbensleutel te hangen waar iedereen die het aangaat weet waar hij hangt.....

Ik kon mijn huis in, gelukkig. En anders heeft buurman Ronnie ook nog een sleutel.
Broodje met gebakken ei gegeten. Had weinig zin om iets in elkaar te flansen, en de hele avond tot diep in de nacht achter de naaimachine gezeten. 
Ik ben bezig met een groot kleed in warme herfstkleuren, en dat zit nu in elkaar. Alleen nog knippen en de wasmachine in, en ook die kan weer op de stapel!
Moet nu echt aan een eigen site voor de verkoop of bestellingen van mijn quilts. En een pagina via facebook is dan wellicht ook handig. Kijken of ik me daarin kan verdiepen als ik in Nederland ben.


De auto had ik de volgende dag nog niet terug. Begreep niets van de uitleg, alleen dat er gewacht werd op een onderdeel dat was besteld. Dat is ook genoeg hihi.
Nouja, ik hoef toch nergens heen, en de Golf rijdt, in geval van nood, ook prima.

Hier geen Sinterklaasfeest, alles staat al weken lang in het teken van de kerst. Maar via facebook
sijpelt er af en toe een leuk bericht of een leuke foto door.
Deze bijvoorbeeld.....

 

Sinterklaas viering in Avondlicht, met Femke en Tara als Zwarte Piet en Alma als Klazina, de zus van Sinterklaas. Ik heb geen idee eigenlijk of ze daadwerkelijk de zus van Sinterklaas heeft gespeeld, of dat deze verkleedpartij alleen voor de foto was. Maakt niet uit, beide foto's zijn geweldig!!


Kleine appeltaartjes van bladerdeeg gemaakt. Welkommetje voor Fiona die ik vanavond op moet pikken op het vliegveld in Hagfors. Op de weg daarheen alleen nog even een bus slagroom en een pak melk halen (voor de vanillesaus).
De naaimachine en alle troep die daarbij hoort opgeruimd, en overal een natte doek over gehaald vanwege het stof door het knippen en naaien van de Tshirts. Er waren plekken waar ik mijn naam in schrijven kon.....

Fiona ophalen dus.
Ze zou om 7 uur ongeveer aankomen, en omdat de weg niet optimaal was ben ik om half 6 al gaan rijden. Eigenlijk zou ik wachten op een appie van haar dat ze in Stockholm klaar stond om in te stappen, dan zou ik vertrekken en zouden we tegelijk aankomen in Hagfors.
Had ik daar maar op gewacht...
Ik was om half 7 op het vliegveld hier, en daar werd verteld dat het vliegtuig dat om vijf uur vertrokken was niet kon landen in Stockholm omdat de aanvliegroute te mistig was. Ze moesten uitwijken naar een ander vliegveld in Stockholm, maar daardoor was er geen vliegtuig beschikbaar om de wachtende passagiers om kwart over 6 naar Hagfors te vliegen. En het kon wel een paar uur duren voordat er een vliegtuig beschikbaar was.
Wachten dus maar. Kreeg van de mannen daar een lekkere kaneelbol, en de chocolademelk uit de machine was gratis en goed te drinken.
Om een heel lang verhaal kort te maken: Net voor middernacht arriveerde ze in Hagfors. Het was ondertussen flink gaan sneeuwen, en de sneeuwschuivers (wat een joekels!!) hadden heel wat werk om de baan zover sneeuwvrij te krijgen dat het vliegtuigje kon landen.


In een slakkengangetje naar huis, waar het al dik over enen was voor we aankwamen. Even bijkletsen, en naar bed!!


Volgende dag het sneeuwblazertje gepakt, en na veel gevloek en getrek eindelijk aan de praat gekregen, om er verder geen beweging in te krijgen. Oja, je moet natuurlijk wel gas geven!!!
Volgens Fiona vlogen de stenen in het rond, rakelings langs haar heen. Even een half uurtje lol gehad hihi.
Ook naar de badplatz gelopen en genoten van het uitzicht.


De alles-wat-brand-berg bekeken, en besloten om met de auto terug te komen om er te shoppen.
Er lagen een paar houten Esso kratjes die ik erg mooi vond, en waar ik vast nog wel eens iets mee kan doen. Al is het alleen maar als decoratie tijdens de Tiomilaskogen.

 
Veel lol gehad om Fiona die deed alsof ze een reklamefilmpje voor de verkoop van de kratjes aan het maken was.  Maf wijf!!
De kratjes staan nu in de garage, en als de vorst over een tijdje weer verdwenen is kan ik ze schoonmaken en pas echt zien of het wat is.
Er lag nog meer hout. Mooie pallets, maar er lag zoveel sneeuw en ijs op dat we die hebben laten liggen. In de "opslag" ligt tenslotte ook nog hout genoeg.


Een kerstboom gescoord (sstt, niet verder vertellen...) en daarbij natuurlijk natte voeten gehaald omdat je nou eenmaal niet kunt zien waar je vaste grond onder de voeten hebt, of waar een dikke laag sneeuw verhult dat er een greppel vol water loopt...
Ik heb niet geholpen met optuigen, het is tenslotte niet mijn boom...


Het is een paar dagen blijven sneeuwen, en buurman Ronnie heeft zijn sneeuwblazer over mijn pad gehaald zodat er geen stenen meer alle kanten opvlogen. 
De weg naar mijn huis was een worsteling om doorheen te komen, ondanks de bijdrage in de kosten die we allemaal betalen om het pad sneeuwvrij te houden....
Daar wordt nog wel een hartig woordje over gesproken denk ik.
En net dat ik dit op schrijf komt de schuiver langs.....

Boodschappen doen, maar eerst de autoramen sneeuw en ijsvrij maken. 
Bovenop de auto vond ik niet nodig, dat vliegt er wel af tijdens het rijden. En dat deed het ook, alleen wel de verkeerde kant op. Op een stukje schuin omlaag begon het te glijden en bleef op mijn voorruit hangen. Auto achter me en een tegenligger. Je komt nooit iemand tegen, en nu dus zowel achter me als tegemoetkomend. Gelukkig wel een recht stuk van de weg, dus meteen mijn alarmverlichting aan en langzaam afremmen. Het schoof er toen meteen af, en dus maar wel een volgende keer ook de bovenkant van de auto sneeuwvrij maken.


Het bos in om berkentakken te scoren. Fiona heeft allerlei gedachten om een grote dromenvanger te maken, en er moesten vrij dikke takken worden gezaagd. Weer veel lol gehad en de beweging is ook weer mee genomen.
De takken heeft ze gebogen, en die in de rivier gelegd in de hoop dat ze de goede vorm krijgen/behouden.

We hebben de hele week al geen tv. Er ligt een hele berg sneeuw op de ontvanger, en het signaal is te zwak of er is helemaal geen signaal . Geen Salvage Hunter dus, maar verder wel lekker rustig.

Heerlijk paella gegeten, door Fiona gemaakt. Vol zeevruchten en chorizo, en een pan vol. Nog een lekker pannetje voor de volgende dag, en de rest in de vriezer. Jammie!!

 


De dag erop pannenkoeken. Om de liter melk die in de koelkast lag niet weg te hoeven gooien.
Lekker met bacon, en een paar met kaas. Ook weer erg lekker, maar minder gezond vanwege de stroop die er op gaat. Morgen een lekker makkelijk dagje. De paella en de laatste pannenkoeken zijn meer dan genoeg om weer van een heerlijke maaltijd te genieten.


De kelder aangevuld met hout, terwijl Fiona een fikkie probeerde te stoken om de opgezette driepoot (van de heksenketel) te ontdooien en uit de sneeuw te trekken. Dat wilde niet echt lukken, en ze besloot kleine houtjes te hakken. Alsof er in het houthok niet genoeg berkenschors ligt om vuurtjes mee aan te steken. Nou ja, lang verhaal kort: een bijl op haar vinger, en flink wat bloed....

De sneeuw voor een groot deel van de nieuwe altan geschept. Er ligt een beste laag, en als de sneeuw van het dak er ook nog bij valt vraag ik me af of de altan dat gewicht allemaal aan kan. Waarschijnlijk wel, Martijn heeft alles goed ondersteund, maar je weet maar nooit.....

Na de paella en de pannenkoeken volgde er ook nog een heerlijke pan chili con carne. Allemaal verse ingrediënten en kruiden, en weer overheerlijk! Kostte wel weer nog een vinger van Fiona: mes schoot uit bij het groente snijden, en nu dus twee vingers in de pleisters.

En toen naar Nederland.
Half 5 mijn bed uit, na een heel erg slechte nacht. Geen idee waarom, maar kon de slaap niet vatten.
Goed dat ik zo vroeg mn bed uit was: er lag sneeuw op de auto en het was spiegelglad.


Nog snel een foto genomen van de aardedonkere weg en in een heeeeel rustig tempo naar het vliegveld gereden; daar mn sleutels afgegeven zodat er als ik terug kom, een voorverwarmde auto staat die niet meer in de zeer waarschijnlijk dikke laag sneeuw verscholen gaat.
Met vertraging de lucht in. Het bleef sneeuwen en de schuivers hadden moeite de baan schoon te houden. Het aanbreken van een nieuwe dag was een mooi gezicht, en is ook het enige wat ik heb gezien. Heerlijk mn ogen nog even dicht gedaan.


Ook op Arlanda vertraging. Het was mistig, en de vlucht vanuit Amsterdam was behoorlijk te laat.
Een vlucht met kleine kinderen die om de beurt het op een krijsen zetten. Lekker irritant als je nog een keer je ogen dicht wil doen..... 
Ook op Schiphol liep het niet op rolletjes: op twee mannen na was iedereen uit het vliegtuig allang verdwenen met hun bagage, en wij hebben daarna nog een half uur staan wachten. Nou was dat niet zo heel erg, ik zou pas om half 1 opgepikt worden, maar de twijfel over het aankomen van mijn koffer sloeg toch wel toe. Maar gelukkig kwam ook die op de bagageband. 

Ed en Annemarie zouden de dag na aankomst langs komen, maar ik kreeg een appje dat Annemarie door de griep was geveld. Jammer, maar hoop dat ze nog zover opknapt dat ik hen voor ik weer terug ga, toch nog een keer ontmoet.

Net in Nederland en meteen maar wokken. Dan kunnen we dat van de "to do lijst" afstrepen hihi.
Was weer errug lekker, en ik heb me dit keer redelijk in kunnen houden wat de toetjes betreft. Wat soesjes en koffieijs.
De dag erna hoefde ik weer niet achter het aanrecht te staan: lasagna bij Carlijn. Jammie.
Verder deze week erwtensoep van Niels, met drie pannenkoeken erbij, hutspot van Carlijn. Die heb ik in de vriezer gelegd, zelf draadjesvlees op zn Belgisch gemaakt om te proberen of dat wat is voor de Pastorie. Niet dus: viel erg tegen. Ik denk te veel tijm en laurier. Gooi t niet weg, ik kijk of er een plekje vrij is in de vriezer en dan komt dat ook wel weer op. Ander justje erbij, nog even sudderen,  en dan moet het goed komen. Voor de Pastorie maak ik toch maar gewoon mijn eigen suddervlees met een iets gebonden justje....

De kapper met een bezoekje vereerd, en het ziet er weer picobello uit.
Langs de kringloop om Tshirts te scoren. En die meteen maar in de goede grootte geknipt en fleece tussen de lagen gestopt. De handleiding van mn naaimachine doorgenomen zodat ik, als ik er zin en tijd voor heb, kan gaan zitten naaien.
Op zoek gegaan naar een apparaatje van plastic dat op/onder een petfles geschroefd kan worden zodat, als de fles gevuld is met vogelzaad, de vogels voor een paar dagen genoeg voer tot zich kunnen nemen.
Een paar jaar terug werd je er mee dood gegooid, maar nu geen exemplaar meer te vinden.

Dikke vrouwen schilderen met Alma, Carlijn en Els. Was lachen en erg leuk om te doen. 
Voor alle drie de meiden was het ook een verrassing dat de eigenaar van de studio, Andrea, een vrouwtje is waarmee ze vroeger veel om gingen.

met de klok mee, rechtsboven beginnen:
Els, Alma, Carlijn en mijn creatie.
Ik heb begrepen dat in ieder geval die van Els en Alma, samen met die van mij, hier in Hoorn in mijn studiootje komen te hangen. Leuk!! 
Die van Carlijn staat inmiddels ook hier, en ik heb van die makkelijke "spijkers"gekocht die niet in de muur geslagen hoeven te worden maar op het behang geplakt een gewicht van max 1 kg kunnen houden.

Punt 2 van de lijst kan ook afgestreept worden. Avondje Ikea. 
De reddjur-skelletjes hangen al in de hut, en Carlijn heeft allerlei spulletjes gekocht om het nog gezelliger te maken. 1e kerstdag gaan we er bbq-en en kunnen we de gezelligheid gaan meemaken!

Na het debacle van het Belgische stoofvlees opnieuw een poging gedaan een flinke hoeveelheid suddervlees superzacht en lekker gekruid mee te kunnen nemen voor de Pastorie. Dit keer prima gelukt. Lekker zacht en goed van smaak.
Ook de zalm viel in de smaak, en gelukkig ging ook dat goed. Vergeten die op tijd uit de vriezer te halen, maar was gelukkig gaar en lekker.
Mam had het duidelijk naar haar zin, ze vertelde soms wat, al kon ik er geen touw aan vast knopen. We hebben geknuffeld, kusjes uitgewisseld en geneusd. Poes op schoot. Die had ze vast en geen seconde los gelaten. Er zitten wat kleine etensresten op die er uit gewassen moeten worden. Een volgende keer eens goed naar kijken of dat met een natte doek te doen is. Denk t wel.

Ondanks de afspraak niet aan kerstkadootjes te doen, kwam Carlijn met een fles Ballentines aan zetten. Erg lekker natuurlijk, en hoewel niet afgesproken, zal die er af en toe best in gaan!

Voor de bbq bij Carlijn heb ik het toetje op me genomen.
Ik zag in een van de woonbladen een heerlijk uitziend toetje met slagroom, mascarpone, hazelnootpasta en bokkepootjes in sterke koffie geweekt.
Voor Dave had ik lange vingers en chocoladepasta gekocht in verband met zijn notenallergie, maar vergat dat sterke koffie ook niet echt het favoriete smaakje van kinderen is.... Sorry Dave!!
De extra lange vingers vond hij gelukkig ook goed.
Volle glazen met laagjes koek en room, en allemaal waren ze leeg. Heel geslaagd dus!!

Vanuit Zweden krijg ik zo af en toe mooie fotoos toegestuurd, o.a. deze...


Er staat als ik het goed begrepen heb ondertussen een tweede stoel bij. Dat is toch heerlijk zitten bij een vuurtje. Ik zal er een speciale deken voor maken. Lekker warm om je heen slaan en genieten van de stilte!!
Ook de eekhoornkast die nog niet was opgehangen heeft een plek gevonden. Op een van de berkenbomen naast de garage, en hij wordt al druk bezocht door een hangjongere ook. Van mij mag hij blijven!

Met Thigo en Alma naar de stad om te gaan eten bij Tabasco, om er voor de deur achter te komen dat het restaurant gesloten was. Jammer maar niet getreurd. Een belletje naar Bommels of er nog plek was en daar hebben we overheerlijk gegeten. Een aanrader!!!

En er komen nog meer etentjes aan. 2 januari met Elma. We zouden naar de Argentijn op de Rode Steen in Hoorn. Die hadden via WFdeals een aanbieding, maar ik heb er niet meer aan gedacht daarop te reageren. Beetje dom, en we zien nu wel wat het wordt.

Koffie gedronken bij Kees en Jolanda, Ed en Annemarie niets meer van gehoord tot nu toe, en telefonische contact gehad met Corry uit Helmond. De volgende keer dat ik naar Nederland kom ga ik daar weer eens even lekker bijpraten!
Ook Thea gesproken. Die belde om fijne dagen te wensen, en ook daar ga ik een volgende keer weer even buurten. Zoveel mensen waar ik eigenlijk best even langs zou willen gaan, maar aan de andere kant: de meesten weten dat ik in Nederland ben en alleen mijn fiets ter beschikking heb........

Alvast aan het inslaan. Niet in grote hoeveelheden, het moet in mijn koffer passen.
Wat pakken zuurkool van de Aldi, wat doppinda"s (die zijn hier ongebrand bijna niet meer te koop omdat men liever gepelde pinda's heeft aldus de diverse dierenwinkels en tuincentra). Ik wil nu alleen nog wat verpakkingen spliterwten voor erwtensoep, maar dat kan ook wachten tot ergens in het voorjaar. Als het goed is ligt er nog voldoende in de vriezer.

De laatste dagen van het jaar vooral op bed gelegen en veel geslapen. Zo moe en nergens zin in.
Ik hoop maar dat het niet uitloopt op een griepje, daar zit ik niet op te wachten.
Zo wel naar Carlijn om er oliebollen te halen en een tonijnsalade te brengen die ik nog even snel in elkaar heb gefikst. Ik weet nog niet of ik daar oud en nieuw ga meemaken. Hangt een beetje af van hoe ik me voel ( en hoe druk ze het heeft).

Dit was het weer voor dit jaar.
Ik hoop dat jullie het lezen net zo leuk vonden als ik het schrijven: ik ga er het komende jaar gewoon mee door!
Voor iedereen een fijne jaarwisseling, denk om de ledematen, en voor 2019 heel veel gezondheid, liefde en geluk!!
                                              
                                                                       

zaterdag 1 december 2018

2018. November.






Na die ene dag sneeuw volgde regen, veel regen.
Nou kan de natuur dat allemaal best hebben, het waterpeil is nog steeds veel te laag en er zijn nog altijd inwoners met een eigen bron die droog staat, ik heb er na 2 dagen alweer meer dan genoeg van.
O, en weer leuk, de eerste reetjes in de tuin gezien! Erg schrikkerig, maar dat gaat er vanzelf wel af, en ze weten nu dat ik wortelen voor ze heb. Benieuwd of ze nu elke keer komen of wachten tot er weer sneeuw ligt.

De winterbanden onder de auto laten zetten, en of ik heb aldoor te veel betaald, of het is goedkoper geworden: het scheelde de helft! Van het voorjaar goed op letten wat ik dan betalen moet, 250 sek verschil is nogal de moeite.

Martijn belde. Hij koopt zijn gereedschap altijd in Duitsland, en altijd goedkoper omdat hij heel veel voor zijn werk nodig heeft, en er was een aanbieding van blauwe Bosch machines die misschien wat voor mij kan zijn. Een decoupeerzaag, een afkortzaag, een cirkelzaag en een accu-schroefboormachine. Inclusief een koffer voor nog geen 600 euro. Dat is een hoop geld, maar het is professioneel gereedschap en een decoupeerzaag heb ik niet meer, een cirkelzaag en/of afkortzaag scheelt veel tijd bij het maken van weet ik veel, en van de vele boor- en schroefmachines die in de schuur staan is er geen een meer die het fatsoenlijk doet.  Het aanbod trekt mij wel, maar ik moet er wel even heel goed over nadenken, en dan vooral over het nut van een afkortzaag en een cirkelzaag.

Met Ronny mee naar Mora.
Zijn auto had wat service nodig, en ik wilde bij Biltema kijken naar de kwaliteit en de prijs van gereedschap zoals ik hierboven beschreef. Niet dat ik daar veel verstand van heb, maar afgaande op Ronny hoopte ik iets meer inzicht te krijgen.
Eigenlijk komt het hierop neer. Het eigen merk gereedschap van de Biltema is prima voor een af en toe klussie van de doehetzelver, maar voor intensiever gebruik is het eigenlijk niet geschikt. Dus ik ga toch maar voor de blauwe Bosch. Als die aanbieding tenminste nog geldt....
Ook bij de Dollarstore naar binnen gestapt. Ze hebben daar raamvoederhuisjes voor weinig, en ik heb er 4 mee genomen. Altijd leuke cadeautjes.


Onderweg werd ik gebeld door Carlijn: slecht familienieuws vanuit Alkmaar, en diezelfde avond een vlucht geboekt naar Nederland. Zo ben ik er hooguit 1 x per kwartaal, en zo kom ik er 3 x, al had deze reis me gestolen kunnen worden zoals je zult begrijpen.
12 november vlieg ik weer terug naar Zweden.
Deze keer ook geen heel uitgebreide blog. Volgende maand nieuwe kansen!

Een heel indrukwekkende week. Veel verdriet en veel gelachen.
En op de dag van de uitvaart hing in de hele straat de vlag half stok. Prachtig, en heel fijn om te zien en te voelen dat hij zo geliefd was en gemist gaat worden.

Koppie gedaan bij Kees en Jolanda.
De eland boven dit stuk heeft hij, met een voorbeeld er naast, zelf gebogen en in elkaar geflanst, en hangt nu op de schutting in zijn tuin. Hij is nog mooier dan die bij mij op de houtschuur hangt....

Deze week ook bij mam langs gegaan natuurlijk.
Ze was voor haar doen best te spreken. Reageerde op wat ik zei en bij het weggaan kreeg ik zelfs een "ik ook van jou" op mijn afscheidskus en ik hou van je mam!
Haar verjaardagscadeau was ook binnen gekomen, en ze is er heel blij mee!

een rooie kater die Witje heet...
Vrijdag de 12e weer terug naar mn noordelijke thuis.
Dennis heeft me weg gebracht, ik vloog op tijd, maar helaas had de vlucht naar Hagfors een uur vertraging. Ik heb nog nooit gehad dat die vanuit Arlanda op tijd vertrok, en je krijgt nooit te horen wat de reden is van die vertraging...

uithoek van Schiphol...
Weer thuis een paar dagen de emoties hun gang laten gaan, en me toen weer op de quilt gestort waar ik mee bezig was voor ik naar Nederland kwam.
Een blauw-witte, en ik ben er best tevreden over.
Ik ben met mezelf aan het overleggen wat verstandig is. Ik heb nog veel shirts liggen, en nog meer stapels met vierkanten in diverse maten.
Ga ik nu verder met de shirts te verknippen, of ga ik eerst dat wat ik heb naaien tot shabby-quilts.
Ik heb stapels doosjes met vierkanten die ik nu niet meer uit de shirts knip: de afmeting is net te klein om van 4 een groter vierkant te maken die ik gebruiken kan in combinatie met de grote vierkanten die ik uit de shirts knip. Wat een zin, maar het komt er op neer dat ik bij het starten van dit project uit de kleine shirts 15 x 15 cm vierkantjes knipte, en uit de grote shirts 33 x 33 cm. Nu ik wat verder ben maak ik van 4 kleine vierkantjes 1 grote, en dan is de 15 x 15 dus te klein. (of de 33 x 33 te groot hihi).

Martijn belde met de vraag of Fiona iets eerder deze kant op mag komen. Het is tijd voor een paar niksaanjehoofd dagen om datzelfde hoofd leeg te krijgen van negatieve invloeden en weer op te laden met wekunnenerweertegenaan!!
Nou, dat mag! Dat hoofd leeg maken gaat hier zeker weten lukken!!
Verder had hij een huis gezien net voorbij Eksharad, en of ik toevallig in de buurt moest zijn een dezer dagen.
Nou dat moest ik, er stond een afspraak met de pedicure, dus dat kwam mooi uit.
Ik ben gaan kijken, en al was de eerste indruk van het huis niet al te best, het uitzicht was fantastisch. Het huis staat op een berg, en je kijkt over de omgeving heen en op het meer. Bovendien is de grond tot aan het meer, en een stuk bos aan de andere kant van het meer, bij de koop ingesloten.


Bij een paar keer om het huis lopen viel het eigenlijk wel mee. Zo te zien was op de bovenverdieping al het een en ander aan renovatie gedaan: de ramen en kozijnen zaten er nog niet zo lang in.
Een paar delen aan de onderkant van het huis moeten vervangen worden, er mist een deel van de dakgoot, en verder was het vooral schilderwerk wat zo te zien al tientallen jaren niet gedaan was.
Maar dat uitzicht!!

Oja, er staan wat bijgebouwen bij, die ongetwijfeld in de prijs mee gerekend zijn maar die allemaal plat kunnen.... En eigenlijk geldt dat ook voor de entree....
Bij nader inzien, ondanks de schitterende plek, is een vraagprijs die de helft lager is dan nu meer op zijn plaats.
Benieuwd hoe dat gaat aflopen.....

Wortels een aardappels gehaald voor de dieren.
Het vriest zowel snachts als overdag en elke avond staan er reetjes in de tuin. Achterin heb ik de zak wortels leeggegooid die nog in de kelder stond. Die zagen er niet best meer uit, maar ik ga er maar vanuit dat ze de slechte delen laten liggen.

En ik heb weer een opdracht voor een kleed.
Eentje voor een pasgeboren baby, een jongetje, en ik vind m zelf erg mooi worden.


Komend weekend ga ik op de kerstmarkt staan in Sunnemo. Niet de hele dag; ik heb een krat met voornamelijk witte dekens en de bak met mutsen en sjaals al naar Lidy gebracht. Zelf ga ik rond de middag daar naar toe. Duimen dat het niet alleen kijken is.....

Aan Annbritt gevraagd of ze me op de lijst met Julbordeters had gezet, maar helaas..... De tafels zitten ook vol, dus de kans dat ik nog ergens tussen gepropt kan worden is klein. Als dat niet lukt dan maar net als vorig jaar het eten gebracht krijgen. Minder gezellig maar net zo lekker.
Een paar dagen later valt ergens een kwartje: Ik ben er helemaal niet als het Julbord plaats vindt; ik sta dan in Grasmark op de kerstmarkt en ben dan nooit op tijd terug. Lekker snugger....

De reis naar Røros, een kopermijnstad net over de grens in Noorwegen, gaat niet door. Er zijn te weinig aanmeldingen en de bus moet echt vol zitten om er financieel mee uit te komen. Jammer...

Longontsteking.
Al een paar dagen pijnlijk bij het bewegen, en soms kan ik een pijnkreet niet onderdrukken. Paracetamolletjes en brufennetjes onderdrukken de pijn aardig, maar is niet echt een goed geneesmiddel natuurlijk, en ik zie er tegen op om contact te zoeken met de Vardcentral in Hagfors. De laatste keer dat ik me daar meldde was vanwege mijn vermoeidheid en afvallen, waar ze me na drie maanden nog niet urgent genoeg vonden om een arts te roepen. Achteraf kwam in Nederland, bij mijn toen nog ex huisarts, eruit dat ik diabetes had. En nu komt dus het taalprobleem naar boven: hoe maak ik duidelijk dat ik een longontsteking heb en een arts wil zien. Bovendien ben ik geen officiele inwoner van Zweden meer, en die sturen ze zowiezo heel graag weer weg.
Gegoogeld en er wordt alom gemeld dat knoflook en gember goede alternatieven zijn voor de antibiotica die een arts waarschijnlijk voor zal schrijven.
Dus een goor drankje geknutseld, op aanwijzen van Fiona, en dat 2 x per dag gedronken. Getver...., maar eerlijk is eerlijk, het hielp wel!!!

Naar Lidy op de kerstmarkt van Sunnemo gereden. Zij had een aantal kleden van mij en wat breiwerk mee, maar helaas niets verkocht. Dan maar hopen op de kerstmarkt in Grasmark, begin december.


Zoals gezegd, de herten zijn er weer, met zijn vijfen. Ik had al wortelen en aardappels gehaald, maar ik kan wel weer gaan halen. Het heeft flink gevroren, en ook een laag gesneeuwd, dus ze kwamen vaak kijken of er wat eten was te halen.
Nu is alles weer weg, het regent al een paar dagen, en daardoor vooral smorgens op de weg spiegelglad.

Bijna alle mogelijke winkels in Hagfors af gereden voor een batterij van mijn afstandsbediening  van de motervoorverwarming. Een gevalletje van het kastje naar de muur gestuurd worden. Zelfs de auto-onderdelenwinkel kon me niet helpen.
Gevonden bij een garage... (ja, logisch, ik weet het!!), maar is nu dus niet echt meer nodig, het vriest niet meer.

Net terug van de kerstmarkt in Grasmark, maar dat is voor een volgend blog!



dinsdag 30 oktober 2018

2018. oktober.







30 september heb ik een Hightea bij Mitzel, en ik dacht dat dat vanwege haar verjaardag was. Blijkt dat het voor alle inwoners van Uvana was omdat ze haar dochter en gezin geholpen hebben met verhuizen naar Mitzel's plaats. Nou ja, foutje en ik had voor de dochter niets mee. Ging toch allemaal vreemd en verwarrend. Ik kreeg een week van te voren een berichtje wat ik niet begreep, en google-translate vertaalde dat als "zij is vanochtend niet wakker geworden" en verder was er geen touw aan vast te knopen. Dus ik dacht dat Mitzel niet meer was opgestaan, en vroeg Ronny wat nu verder.... Die schrok enorm, want hem was niets bekend. Belde Ann-Britt en ook die wist van niets. Beetje paniek in de tent, en gelukkig werd al snel duidelijk dat er niets aan de hand was.....  Schaamde me dus rot, en ik vertrouw nooit meer blindelings op translate!

tegen 6 uur kwamen Kees en Danielle aan, en voor ze naar binnen gingen hebben ze eerst samen een half uur de tuin rond gelopen. Ik had heerlijke goulash gemaakt, en die ging er goed in. Nog net een portie over en dat is de vriezer ingegaan. Na het eten Phase 10-en; dat wordt na het eten standaard bij Kees thuis gespeeld.
En halverwege de avond met zn allen aan het aanrecht gestaan om appeltaartjes en een tulband te bakken. Veel lol en het resultaat mocht er zijn!!

 

1 oktober. Jarig!
Kreeg van Kees en Jolanda en Danielle een prachtige foto op hout van Kaya.


Was even een moeilijk momentje. maar wat ben ik er blij mee!!
Lidy kwam koffie drinken, en 's avonds Ronny, Ann-Britt, Josefine en Hendrick. Heel gezellige dag gehad. De appeltaartjes en het moskovische gebak vielen goed in de smaak.

Kees en Danielle hebben de garage weer op hoogte gebracht, en die zou nu een eventuele volgende dikke zware laag sneeuw makkelijk moeten doorstaan.


Ook is de grote voedertrog voor de herten een kopje kleiner gemaakt. De kleinere vrouwtjes hadden moeite om het voer uit de bak te eten. Als het goed is moeten ze er nu makkelijk bijkomen.

Ikzelf heb me op het kasje gestort. De tomaten hadden te veel last van de nachtvorst gehad, en begonnen in te drogen en/of te rotten. Ik heb ze er allemaal uitgetrokken en op de composthoop gegooid.

Doodzonde eigenlijk, maar kleuren doen ze toch niet meer, en ik las op Google dat groene tomaten wel verwerkt kunnen worden, maar dat de giftige stoffen er in zullen blijven zitten.  Geen goed idee dus.
Ook nog een poging gedaan het gras te maaien, maar de grond is veel te nat. Jammer, hoop op een nieuwe poging als het gras en de grond droger zijn, en anders jammer maar helaas en een van de eerste klussen voor het voorjaar.

Volgende dag veel last van mijn lijf. Duidelijk te veel gedaan.
Met Danielle boodschappen gedaan, en bij de Familyhouse spijkerbroeken voor Kees gekocht. En bij de Lidl kwamen we een skinnyjeans in zijn maat tegen en met veel lachen die ook mee genomen. Benieuwd naar zijn gezicht als hij die uit de zak zou halen en aan zou passen! 

de skinnyjeans en elandpantoffels...
Ik ben ook verder gegaan met de roze paardendeken voor de kleindochter van Ronny, en Kees heeft een hondenhok voor het graf van Kaya gemaakt. Danielle heeft het van een blauw kleurtje voorzien, metalen dak erop, vier witte heideplanten ervoor, en ze heeft een mooie laatste rustplaats!



Ook is het achterraam afgewerkt. Isolatie goed aangevuld, houtwerk er omheen en zowel boven als onder het raam een metalen plaat die moet voorkomen dat er vocht in de gevel komt waardoor het hout zou kunnen gaan rotten. Danielle heeft het geschilderd, en ik ben ook daar weer erg blij mee!


Mijn decoupeerzaag heeft het nu echt begeven. Maar goed dat ik geen nieuw duur onderdeel heb aangeschaft, zou weg gegooid geld zijn geweest. We gaan voor een nieuwe.

Kees heeft de ladder weer opgehangen. Op de wand naast de kachel. Ik dacht dat dat wandje te slap zou zijn, maar voorlopig hangt hij, en hij staat nu ook weer barstensvol.
De schommelstoel in de hoek, en een gezellig zitje zo.



Tuin is zo goed als winterklaar. Alleen het grasmaaien moet nog gebeuren.
De regentonnen heb ik leeg gehaald, de groentebakken zijn leeg, en ik heb een begin gemaakt met het schoon boenen van de lege emmers en potten waar o.a. de tomaten in hebben gestaan. Dat is ook niet afgekomen, maar het staat wel opgeruimd en gestapeld in de kas.

Houtjes, veel houtjes zijn er gehakt. Als iedereen die de kachel aanmaakt er een beetje zuinig mee omgaat heb ik voor de hele winter genoeg.
De kelder ligt weer vol hout,


al het afvalhout en de meeste takken op het terrein hebben hun weg naar de vuurplaats gevonden. Ook de metalen objecten die achter in de houtschuur lagen zijn op het vuur beland zodat ze schoon gebrand konden worden. 

Er is al een idee geboren voor een nieuw kunstwerk, maar de uitvoering moet nog even worden uitgewerkt. Want hoe laat je een zwaar metalen voorwerp toch enigszins in beweging komen...

Met de bus naar Rattvik. 
Daar is een marknad, oftewel een najaarsmarkt die kilometers lang is en door het hele stadje loopt.
Om 8 uur worden we bij de oude winkel opgehaald. Buiten ons drieën zijn ook Andreas met zijn vriendin en zijn vader, en Ann-Britt van de partij. 
Was een lange dag en veel gelopen. De markt stelde niet zoveel voor. Tig keer hetzelfde, net zoals op alle markten die ik tot nu toe heb bezocht. Wel de Hollandse kaasboer Sloof, en daar heb ik een lekker stuk oude Goudse gekocht, en twee stukjes pestokaas. 
Verder ook nog een paar elandenpantoffels voor de liefhebber hihi.


We hebben een broodje warme ham gegeten, net zoiets als we een broodje shoarma kennen, maar dan met gerookte, warme ham dus, en twee keer zo groot. Was een beste hap en erg lekker, en aan het eind van de dag een gefrituurd broodje met garnalen, een rakor heet het. Was ook erg lekker, en ook erg machtig.

das genieten!!
gefrituurde broodjes met heel veel noorse garnalen 
Tussendoor koffie gedronken in een restaurant aan het Siljanmeer. Mooi uitzicht, en het is het  grootste meer van Dalarna, en op 6 na het grootste van Zweden. De koffie was er trouwens niet te drinken.....
Daarna nog twee uur op een bankje gezeten en heerlijk mensen gekeken en van commentaar voorzien. Soms tranen met tuiten gelachen!!       
Al met al best een leuk dagje, maar volgend jaar sla ik denk ik over.

Het kunstwerk staat.
Kees vindt het niet soepel genoeg, er zit volgens hem te weinig beweging in. Ik vind het weer een
leuke aanvulling van het stukje tuin, en voor de beweging zag ik op pinterest een systeem met vogelhuisjes. Kees heeft de foto al hihi.
we noemen het PK...

De dag erna heeft hij van het hekwerk wat om de tuin heen stond (inmiddels dus ook verwijderd zodat herten en misschien elanden vrije doorgang hebben) op de houtschuur een eland gemaakt.
Helaas komt het op de foto niet goed over, en een betere lukt niet. Het is, geloof me maar, een plaatje!!

We hebben natuurlijk ook een paar keer een elandenrondje gemaakt. 
De eerste keer hebben we er wel een gezien maar niet kunnen vangen, en een volgende keer zagen we er drie staan.
Helaas was het eigenlijk al te donker om er knappe foto's van te maken, maar eentje is nog redelijk gelukt.

Het was vermoedelijk een moeder met twee kalfjes.
Ze bleven staan zolang ze de motor van de auto hoorden lopen, en zodra Kees die uitzette namen ze de benen.
Later hoorde ik van een van de jagers uit de jachtvereniging dat ze rustig blijven staan vanwege het monotone geluid van een lopende motor, en dat ze het niet meer vertrouwen zodra ze dat geluid niet meer horen. Onthouden voor een volgende keer.....

Op een loppis een tafel gekocht om boven te zetten en aan te kunnen knippen en naaien.
75 kronen, wie doet me wat. Kwast verf erover, en waarschijnlijk nog wel eentje en klaar is Kees.
Die heeft er blokken voor me onder gezet zodat ik er aan kan staan, en ik heb m helemaal geschuurd. Met zn allen naar boven getild(zo handig, die bochten in de trap) en ik kan aan de gang.

Zuurkool uit de oven gemaakt. Die was weer heel goed gelukt, maar viel zo zwaar dat het bord van Danielle het begaf en in tweeën brak.... Even heerlijk lachen.


Ook de uitzichttoren van Hagfors met een bezoekje vereerd. Helaas was het regenachtig en erg mistig, zodat van een mooi uitzicht geen sprake was. Ook de wind belette het om de toren op te klimmen. Een optie voor een volgende keer.

Boerenkool met worst. En om er een jusje bij te hebben een stuk vlees gebraden. Ging niet helemaal goed....
De olie/boter was heet en ik zou het vlees er in leggen. Valt uit de tang in de hete boter/olie, en alles in die hoek van de keuken, inclusief mijn kleding,  zat onder het vet. Meteen schoonmaken maar vergeten dat er vlees in de pan ligt.... Zwart natuurlijk. Gelukkig niet helemaal verkoold, en ik heb het zwarte er dik afgesneden, opnieuw olie/boter in de pan gedaan en het vlees opnieuw gebraden. 
De maaltijd was gered, alles weer schoon, alleen mijn muur vol met vetvlekken.....

De laatste dag. 
Half 9 en nog geen Kees gezien. 
Vast geen zin om weer naar huis te gaan, duidelijk dik verslapen hihi. 10 uur gaan ze rijden, en ik heb weer genoten van hun bezoek. Er zijn weer heel wat klusjes gedaan, en ik geloof dat ze het weer erg naar hun zin hebben gehad. Lekker relaxed, lekker bijtanken.

Veel lol achter het raam, de koe is weer wit, de kat heeft de eland getemd,
veel rood met witte stippen, en een zielig vergeten puf......
Ok, rust terug in huis en weer lekker mijn eigen dingen doen. Naaimachine kan weer op tafel, hoef nergens rekening mee te houden.

Nou, dat had ik gedacht, nog geen uur later komt er een Nederlandse auto de bocht om en ik zwaai. Rijden ze mijn pad op!!
Stappen er twee meiden uit, en ojee, vette tranen, Alma en Karin!!!!
Wie verwacht dat nou, maar zo leuk!
Die zijn na hun werk in de auto gestapt en hebben met een slaappauze van een uur of drie het hele stuk in 18 uur gereden. Even moeders terroriseren zeggen ze. Nou, dat mag hihi!



We zijn in de middag een rondje dorp gelopen, en zagen bij de schuur van Andreas vier 

elandenkoppen liggen. De mannen zaten nog bij het vuur en Daniel, ook  van oorsprong Nederlander, vertelde veel over de jacht. We konden ook in de cel kijken waar de elanden hingen. gevild en wel. Van zielig werd het ineens reuze interessant.....


De meiden zijn gaan wandelen bij Brattfallet, en kwamen vol verhalen terug.
Wat steekwoorden?
Bevers, honger, minikikkertjes, hamburgers, lifter, verdwalen, elandenvliegjes en heel veel lol.



Buurman Ronny kwam even langs om te vertellen dat het plaatsen van het raam in de achtergevel 300 sek kostte. En de man die het heeft geplaatst wil ook graag een deken, maar hij komt daarover zelf even babbelen. En als ik het goed heb begrepen, wil hij ook een deur voor me plaatsen zodra ik er eentje heb gevonden. Goed geregeld!!!

Naar het Fulufjallet nationaal park. Wel drie uur rijden, maar we hopen er buiten de hoogste waterval van Zweden ook rendieren te zien. 
Het was behoorlijk mistig, en dat was een beetje jammer. We konden niet echt ver weg kijken, en al die elanden die er onderweg vast hebben gestaan, hebben we niet gezien... Wel een overstekend zwijn maar ook die niet geschoten....
In het park was het een 2 km lange wandeling naar de waterval. Althans, dat maakte ik op uit de richtingsborden. De werkelijkheid was 4 km heen, en 4 km terug.
Goed dat ik dat van te voren niet heb geweten. Dan denk ik dat ik het niet aan gedurfd had.
Het was de moeite waard!!

De Njupeskar. 93 meter hoog.
Alma, 1.78 meter hoog.


Door het toch nog een beetje mistige weer is de waterval op de foto niet helemaal helder, maar je kunt wel zien hoe hoog hij is.
Het was een klimpartij om er te komen, maar zoals gezegd een geweldig gezicht.
In de winter kan je er, als de waterval bevroren is, ook ijsklimmen staat in de brochure.
Op de terugweg zagen we bij een rustplaats veel vogels die op je hand kwamen zitten om er brood uit te pikken. Ze zouden uit Siberië komen, maar hoe ze heten? Geen idee. Verder als een vinkensoort kom ik niet....
Nagevraagd via fb: Taigagaai.

In de auto op weg naar Idre. Geen rendieren gezien, wel achter elkaar hoge houten rekken waarvan we vermoedden dat ze er staan om de rendieren niet de weg over te laten schieten. 
In Idre eerst bij een cafe gevraagd of we nog wat konden eten. Helaas, 5 minuten te laat, keuken was dicht.... Het volgende restaurant, Lodjuret heette dat, had gelukkig geen sluitingstijd voor de keuken, en we konden kiezen uit een ruim aanbod van menu's. 
Heerlijk gegeten. De zalm was prima, net als de kip. Genoeg salades en drinken inbegrepen. Het was zoveel, dat we alle drie bijna de helft hebben laten liggen.....
Opnieuw op zoek naar de rendieren. Volgens de mevrouw in dat restaurant moesten we in Idrefjall zijn. Alleen stuurde zowel de navigatie van de auto als die van Google ons naar een skipiste....
De moed maar opgegeven, en terug gereden naar Uvana.
Daar zag ik de puff van Kees nog aan de lijn hangen hihi. Laat m hangen tot het volgende bezoekje...


En toen was het zondag en reden ze weer weg richting Nederland. 
Het was heerlijk. Hele avonden diepe gesprekken, en genoten van de aanwezigheid van dochter en vriendin!
Nu verder met het schilderen van de tafel, en al de shirts die op en om de keukentafel en mijn bed gestapeld liggen tot vierkanten knippen en naaien!!

grapje van de meiden
vruchten bij het mandarijnenstruikje en de
mangoboom....
Terug naar normaal dus.
De tafel staat op zn kop om ook de onderkant goed te kunnen schilderen, en mijn tafel in de keuken ligt alweer vol vierkanten. 
Uit Nederland had ik een paar tassen vol, en Lidy had ook een tas vol voor me mee. Paar dagen knippen, dan is mn tafel boven ook wel klaar en kan ik daar verder gaan.

Mijn hele huis vergeven van de kleine vliegjes.
Van die dikke fruitvliegjes, en natte aarde vliegjes. Irritantjes tot en met, en de lokglazen met zoetigheid werken niet. Ik heb dus maar, sorry, een flinke bus insectenspray gehaald en flink gespoten. En nog vliegen er een paar rond.....


In amper drie dagen zijn de mooie herfstkleuren van de bomen (ook hier noemen ze dat Indiansummer) veranderd in kale takken en veel blad op de grond.
Het regent vaker en snachts zijn de temperaturen weer onder nul gedaald. Af en toe een goeie bries doet de rest. 
Met de maaimachine de eerste bladeren van het gras gemaaid, maar daar is het nu veel te nat voor. Op een beetje zonnige dag maar aan het aanharken slaan denk ik, en het blad in compostbakken (gaas) opslaan zodat dat van het voorjaar over de groentebakken uitgestrooid kan worden. Of misschien doe ik dat ook wel meteen. De rekken van gaas erover en het kan geen kant op. We zien wel. Net hoeveel zin en energie ik heb!

Mijn tafel boven staat op zijn plek. Voor het raam en een lampje erboven. Mooie hoogte!! Ik kan nu rechtop blijven staan als ik aan het werk ben, en wie weet loop ik ook nog wel een keer tegen een hoge kruk aan. En anders heeft vast broertje Kees wel een idee om er een in elkaar te timmeren.


Het meeste van het afgevallen blad ligt op de diverse composthopen. Het was behoorlijk nat dus ik ben niet bang dat het weer alle kanten heen dwarrelt als het wat gaat waaien. De gaasbakken was een goed plan, maar de delen gaas zitten nog aan elkaar vast en ik had geen zin die los te halen. Dat is een klusje voor het voorjaar.
Wat ik nu wel voel is overal jeuk. Alsof er honderden spinnetjes onder mn kleren verstopt zitten. Tijd voor een douche dus hihi. (die anderhalve teek die hier zit zal toch niet in dat natte blad verstopt zitten, toch?)


Bij het hout halen zag ik dat de kleine berken die tegen het houthok aan staan vol nieuwe knoppen zitten..... Ook hier is de natuur flink van slag, er bloeien nog steeds bloemen in de tuin en in de wegbermen zag ik ook de lupines weer in bloei staan.
Voor de eerste week in november wordt sneeuw voorspeld. Natte sneeuw weliswaar, maar de winter is nu toch wel in aantocht vermoed ik.

Kreeg een appie van Alma met een foto:


Ze zijn erg onhandig zegt ze, maar wel lekker warm. En daar gaat het  tenslotte om.
Bovendien heeft ze de lachers op haar hand; iedereen die binnenstapt ligt in een deuk....

Ritje Torsby, de Dollarstore.
Kijken of ze de zijkanten van een partytent nog in de aanbieding hadden, maar helaas. Een paar weken terug lagen ze bij de kassa voor 50 sek per stuk. Had ik gewoon mee moeten nemen natuurlijk, maar zo is het maar net.
Ik ga 1 december op de kerstmarkt in Grasmark staan met de kleden, en mocht het regenen of sneeuwen sta ik in ieder geval droog: ik heb nog twee oude stukken van een partytent die aan de altan geniet waren toen ik dit huis kocht. Die komen vast nog wel van pas.
Ook op 24 november ga ik op een kerstmarkt staan in Sunnemo, samen met Lidy. Of eigenlijk gaat zij staan, en ik breng wat kleden naar haar toe, en blijf dan tot het eind van de markt.
Als ik maar 1 kleed verkocht krijg ben ik al blij!!

de roze paardendeken voor de kleindochter
van Ronny.
Sjuul en Chris waren gaan zwemmen in Torsby, en we hadden bij de Dollarstore afgesproken om daarna ergens koffie te gaan drinken. Dat ging niet zonder slag of stoot: als de auto van Chris was uitgezet moest hij worden aangeduwd en dat was een zwaar klussie!!
Naar een bakkerij annex broodjeszaak, en daar hebben we een heerlijk broodje uit de grill met salami, kaas, tomaat, pesto, en nog wel meer gegeten.  Jammer dan weer dat de koffie niet te drinken was..
Boodschappen gedaan bij de ICA XL , en eenmaal thuis een pan met water opgezet en de 3,5 kilo (!!) vlees gaar laten koken. Daarna 4 pakken spliterwten in de pan, en ondertussen de prei, wortel en selderijknol klein gesneden. Ruikt al heerlijk, Hollandse erwtensoep!!
Totaal is er 10 keer een liter de vriezer ingegaan. Daar kom ik de winter wel mee door!!


Weer geen stroom.....
Buurman Ronny kwam even buurten en die zei dat dat bekend was. Morgenochtend ook geen stroom.
Ik heb er geen bericht van ontvangen, maar gelukkig ging om half 1 alles weer piepen en zoemen.
Hij kwam vertellen dat zijn kleinkinderen zo blij waren met de dekens. Gelukkig! Wie weet krijg ik er nog wat opdrachtjes van binnen...

Een vraag van Femke of ze mij mag interviewen over de tijd dat ik 16 was. Die vraag heb ik een paar jaar terug ook al gehad hihi, maar toen van Dani.
Ja hoor, daar wil ik wel aan meewerken. Er moesten ook foto's bij, en dat vond ik eigenlijk nog leuker! Al die foto's bij elkaar geeft een leuk jeugdbeeld van mijzelf vind ik.
Ze had een 9,5 voor haar werkstuk!


De eerste sneeuw!
Bij het wakker worden, en het is zaterdag dus lekker uitgeslapen, (alsof ik dat op andere dagen niet mag of kan...) een heel dun laagje, en het poederde nog maar net denk ik. Van mij mag het doorzetten, maar het zonnetje komt er al bij en het is niet koud genoeg, nu nog 2 graden onder 0, om het te laten liggen. Maar het begin is er, laat die winter maar komen!! 
Betekend nu wel dat ik als de wiedeweerga mijn winterbanden onder de auto moet laten zetten. Broertje Kees had die al in de auto gelegd voor me. Ik dacht dat die er per 1 oktober onder moesten zitten, maar dat is verplicht per 1 december, of zodra de weg erom vraagt. Maar gauw een afspraak maken om de banden om te wisselen, de volgende dag lag er 4 cm!!


Weliswaar bleef dat niet lang liggen, de temperatuur steeg boven 0, het ging regenen, windje erbij en binnen no-time was bijna alle sneeuw weer weg. Jammer, maar we hebben even kunnen genieten van wat ons vast weer te wachten staat komende winter!!