![]() |
Julmarknad in Grasmark |
De markt is van 1300 uur tot 1600 uur, en het is gelukkig niet koud. Dat is dus goed vol te houden.
Eerst langs Sjuul voor een kop koffie en op de weg naar de markt een schitterende foto gemaakt van het kerkje.
De kramen op de markt waren leuk aangekleed met heel veel dennentakken en lichtjes. en over het algemeen genomen was er best wel pittig volk, kijkers vooral.
Geen kleden verkocht, maar wel 3 gebreide sjaals, zodat ik het marktgeld er toch uit heb.
En het was gezellig, af en toe een drup regen waardoor het gras erg drassig werd, maar de spullen op de kramen bleven droog door de brede dakdelen er boven.
Sjuul en ik hebben besloten volgend jaar weer te gaan, maar dan ook iets te doen met eetwerk en/of kerstkransen. Die kramen konden het werk bijna niet aan, ondanks de hoge prijzen die er voor gevraagd werden.
Vier uur weer gauw ingepakt, en op naar huis. Ik ben maar niet dwars over via Knoande gereden. Aarde donker en ik moet er niet aan denken daar met pech komen te staan....
Het was ook Julbord in Tyngsjö, en later op de avond kwam Ann-Britt drie dozen eten brengen: salades, vlees en uien, en een toetje.
En Hokan met zijn vrouw/vriendin kwamen mee om een kleed voor zijn eerst kleinzoon uit te kiezen. Het werden er drie, hihi, dat maakt mijn dag weer helemaal goed!!
Twee kleinere, die ik hem als betaling voor het plaatsen van het raam in de achtergevel heb gegeven, en een grote voor de zoon van zijn vrouw/vriendin, die ik voor de halve prijs heb verkocht. Zo is het raam goed betaald denk ik, en allemaal blij.
Alhoewel, het Julbord vond ik erg tegen vallen dit jaar. De salades waren prima, het vlees en de ham ook, maar verder was het niet wat ik uitgezocht zou hebben. Vooral het toetje: rijstepap met bessensap......
Alweer een stroomonderbreking....
En natuurlijk weer als ik net koffie wil gaan drinken. Volgens mij doen ze het er om.
Het duurde een uur of 3, en ik heb in die tijd alle kleden en het breiwerk uit de auto gehaald en boven uit gehangen.
De volgende dag naar Eksharat gereden voor aardappelen en wortelen, en meteen even langs de garage om te laten kijken naar het portierraam wat niet doet wat het hoort te doen.
![]() |
onderweg, binnendoor.... |
Het was geen zekering, zoals ik dacht, en de monteur dacht dat er een breuk zou kunnen zitten in de stroomkabel in de deur.
Kreeg een auto mee, en het kon anderhalf tot twee uur duren. Dat begreep ik tenminste van hem, maar toen ik na ruim een uur terug kwam stond de auto nog steeds op de parkeerplaats.....
Blijkt dat ik de auto mee gekregen had omdat ze er de volgende dag pas aan zouden beginnen. Een verloren uurtje dus.
Kom ik er, bijna thuis, achter dat al mijn sleutels aan de bos zitten, en ik geen losse huissleutel in mn zak heb. Hopen dat ik niet vergeten ben om de vooriedereendienaarbinnenwilalsikernietbensleutel te hangen waar iedereen die het aangaat weet waar hij hangt.....
Ik kon mijn huis in, gelukkig. En anders heeft buurman Ronnie ook nog een sleutel.
Broodje met gebakken ei gegeten. Had weinig zin om iets in elkaar te flansen, en de hele avond tot diep in de nacht achter de naaimachine gezeten.
Ik ben bezig met een groot kleed in warme herfstkleuren, en dat zit nu in elkaar. Alleen nog knippen en de wasmachine in, en ook die kan weer op de stapel!
Moet nu echt aan een eigen site voor de verkoop of bestellingen van mijn quilts. En een pagina via facebook is dan wellicht ook handig. Kijken of ik me daarin kan verdiepen als ik in Nederland ben.
De auto had ik de volgende dag nog niet terug. Begreep niets van de uitleg, alleen dat er gewacht werd op een onderdeel dat was besteld. Dat is ook genoeg hihi.
Nouja, ik hoef toch nergens heen, en de Golf rijdt, in geval van nood, ook prima.
Hier geen Sinterklaasfeest, alles staat al weken lang in het teken van de kerst. Maar via facebook
sijpelt er af en toe een leuk bericht of een leuke foto door.
Deze bijvoorbeeld.....
![](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgWTu3fNtpg1pzEuvNcseafyREhQa1qMWt_h2GQnHOTkhIhFj6aOv7-IVgdG2ZlO42xFYMsRcKWkR-LmyDK6sxXC30f-bRnbGzaJgsceSD5oxJS1VrJ3meCZhTV6QznqMGMhpKTXuz8GiM/s320/IMG-20181205-WA0001.jpg)
Sinterklaas viering in Avondlicht, met Femke en Tara als Zwarte Piet en Alma als Klazina, de zus van Sinterklaas. Ik heb geen idee eigenlijk of ze daadwerkelijk de zus van Sinterklaas heeft gespeeld, of dat deze verkleedpartij alleen voor de foto was. Maakt niet uit, beide foto's zijn geweldig!!
Kleine appeltaartjes van bladerdeeg gemaakt. Welkommetje voor Fiona die ik vanavond op moet pikken op het vliegveld in Hagfors. Op de weg daarheen alleen nog even een bus slagroom en een pak melk halen (voor de vanillesaus).
De naaimachine en alle troep die daarbij hoort opgeruimd, en overal een natte doek over gehaald vanwege het stof door het knippen en naaien van de Tshirts. Er waren plekken waar ik mijn naam in schrijven kon.....
Fiona ophalen dus.
Ze zou om 7 uur ongeveer aankomen, en omdat de weg niet optimaal was ben ik om half 6 al gaan rijden. Eigenlijk zou ik wachten op een appie van haar dat ze in Stockholm klaar stond om in te stappen, dan zou ik vertrekken en zouden we tegelijk aankomen in Hagfors.
Had ik daar maar op gewacht...
Ik was om half 7 op het vliegveld hier, en daar werd verteld dat het vliegtuig dat om vijf uur vertrokken was niet kon landen in Stockholm omdat de aanvliegroute te mistig was. Ze moesten uitwijken naar een ander vliegveld in Stockholm, maar daardoor was er geen vliegtuig beschikbaar om de wachtende passagiers om kwart over 6 naar Hagfors te vliegen. En het kon wel een paar uur duren voordat er een vliegtuig beschikbaar was.
Wachten dus maar. Kreeg van de mannen daar een lekkere kaneelbol, en de chocolademelk uit de machine was gratis en goed te drinken.
Om een heel lang verhaal kort te maken: Net voor middernacht arriveerde ze in Hagfors. Het was ondertussen flink gaan sneeuwen, en de sneeuwschuivers (wat een joekels!!) hadden heel wat werk om de baan zover sneeuwvrij te krijgen dat het vliegtuigje kon landen.
In een slakkengangetje naar huis, waar het al dik over enen was voor we aankwamen. Even bijkletsen, en naar bed!!
Volgende dag het sneeuwblazertje gepakt, en na veel gevloek en getrek eindelijk aan de praat gekregen, om er verder geen beweging in te krijgen. Oja, je moet natuurlijk wel gas geven!!!
Volgens Fiona vlogen de stenen in het rond, rakelings langs haar heen. Even een half uurtje lol gehad hihi.
Ook naar de badplatz gelopen en genoten van het uitzicht.
De alles-wat-brand-berg bekeken, en besloten om met de auto terug te komen om er te shoppen.
Er lagen een paar houten Esso kratjes die ik erg mooi vond, en waar ik vast nog wel eens iets mee kan doen. Al is het alleen maar als decoratie tijdens de Tiomilaskogen.
![](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgQyAT3tHnlAFB6k4IXpIyAAdHeMPZEtj8WTw7G_MsEdQq0yCYxN9Z3JZJYMM7FrKRuLIFgGX1GZd3J63nce2tWd2_m7ENZUg9bYLOAqXvq3w3zse5gl6XRcerJETAeFczh0QxRpzuTmbw/s320/20181208_142403.jpg)
Veel lol gehad om Fiona die deed alsof ze een reklamefilmpje voor de verkoop van de kratjes aan het maken was. Maf wijf!!
De kratjes staan nu in de garage, en als de vorst over een tijdje weer verdwenen is kan ik ze schoonmaken en pas echt zien of het wat is.
Er lag nog meer hout. Mooie pallets, maar er lag zoveel sneeuw en ijs op dat we die hebben laten liggen. In de "opslag" ligt tenslotte ook nog hout genoeg.
Een kerstboom gescoord (sstt, niet verder vertellen...) en daarbij natuurlijk natte voeten gehaald omdat je nou eenmaal niet kunt zien waar je vaste grond onder de voeten hebt, of waar een dikke laag sneeuw verhult dat er een greppel vol water loopt...
Ik heb niet geholpen met optuigen, het is tenslotte niet mijn boom...
Het is een paar dagen blijven sneeuwen, en buurman Ronnie heeft zijn sneeuwblazer over mijn pad gehaald zodat er geen stenen meer alle kanten opvlogen.
De weg naar mijn huis was een worsteling om doorheen te komen, ondanks de bijdrage in de kosten die we allemaal betalen om het pad sneeuwvrij te houden....
Daar wordt nog wel een hartig woordje over gesproken denk ik.
En net dat ik dit op schrijf komt de schuiver langs.....
Boodschappen doen, maar eerst de autoramen sneeuw en ijsvrij maken.
Bovenop de auto vond ik niet nodig, dat vliegt er wel af tijdens het rijden. En dat deed het ook, alleen wel de verkeerde kant op. Op een stukje schuin omlaag begon het te glijden en bleef op mijn voorruit hangen. Auto achter me en een tegenligger. Je komt nooit iemand tegen, en nu dus zowel achter me als tegemoetkomend. Gelukkig wel een recht stuk van de weg, dus meteen mijn alarmverlichting aan en langzaam afremmen. Het schoof er toen meteen af, en dus maar wel een volgende keer ook de bovenkant van de auto sneeuwvrij maken.
Het bos in om berkentakken te scoren. Fiona heeft allerlei gedachten om een grote dromenvanger te maken, en er moesten vrij dikke takken worden gezaagd. Weer veel lol gehad en de beweging is ook weer mee genomen.
De takken heeft ze gebogen, en die in de rivier gelegd in de hoop dat ze de goede vorm krijgen/behouden.
We hebben de hele week al geen tv. Er ligt een hele berg sneeuw op de ontvanger, en het signaal is te zwak of er is helemaal geen signaal . Geen Salvage Hunter dus, maar verder wel lekker rustig.
Heerlijk paella gegeten, door Fiona gemaakt. Vol zeevruchten en chorizo, en een pan vol. Nog een lekker pannetje voor de volgende dag, en de rest in de vriezer. Jammie!!
![](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgfO-5RTS0e3VbOkaFq-76M8nmSEqDrteo0OqCFxisZB2t92IOZPEDMFsG7_AKbG0fhIx9-468-45TN8qVd7O4k0B96ZphpfmVY_xKk5wpnlWnBwVWfonZLEnAHm_2b779MTrSemrf-bcM/s320/20181211_171707.jpg)
De dag erop pannenkoeken. Om de liter melk die in de koelkast lag niet weg te hoeven gooien.
Lekker met bacon, en een paar met kaas. Ook weer erg lekker, maar minder gezond vanwege de stroop die er op gaat. Morgen een lekker makkelijk dagje. De paella en de laatste pannenkoeken zijn meer dan genoeg om weer van een heerlijke maaltijd te genieten.
De kelder aangevuld met hout, terwijl Fiona een fikkie probeerde te stoken om de opgezette driepoot (van de heksenketel) te ontdooien en uit de sneeuw te trekken. Dat wilde niet echt lukken, en ze besloot kleine houtjes te hakken. Alsof er in het houthok niet genoeg berkenschors ligt om vuurtjes mee aan te steken. Nou ja, lang verhaal kort: een bijl op haar vinger, en flink wat bloed....
De sneeuw voor een groot deel van de nieuwe altan geschept. Er ligt een beste laag, en als de sneeuw van het dak er ook nog bij valt vraag ik me af of de altan dat gewicht allemaal aan kan. Waarschijnlijk wel, Martijn heeft alles goed ondersteund, maar je weet maar nooit.....
Na de paella en de pannenkoeken volgde er ook nog een heerlijke pan chili con carne. Allemaal verse ingrediënten en kruiden, en weer overheerlijk! Kostte wel weer nog een vinger van Fiona: mes schoot uit bij het groente snijden, en nu dus twee vingers in de pleisters.
En toen naar Nederland.
Half 5 mijn bed uit, na een heel erg slechte nacht. Geen idee waarom, maar kon de slaap niet vatten.
Goed dat ik zo vroeg mn bed uit was: er lag sneeuw op de auto en het was spiegelglad.
Nog snel een foto genomen van de aardedonkere weg en in een heeeeel rustig tempo naar het vliegveld gereden; daar mn sleutels afgegeven zodat er als ik terug kom, een voorverwarmde auto staat die niet meer in de zeer waarschijnlijk dikke laag sneeuw verscholen gaat.
Met vertraging de lucht in. Het bleef sneeuwen en de schuivers hadden moeite de baan schoon te houden. Het aanbreken van een nieuwe dag was een mooi gezicht, en is ook het enige wat ik heb gezien. Heerlijk mn ogen nog even dicht gedaan.
Ook op Arlanda vertraging. Het was mistig, en de vlucht vanuit Amsterdam was behoorlijk te laat.
Een vlucht met kleine kinderen die om de beurt het op een krijsen zetten. Lekker irritant als je nog een keer je ogen dicht wil doen.....
Ook op Schiphol liep het niet op rolletjes: op twee mannen na was iedereen uit het vliegtuig allang verdwenen met hun bagage, en wij hebben daarna nog een half uur staan wachten. Nou was dat niet zo heel erg, ik zou pas om half 1 opgepikt worden, maar de twijfel over het aankomen van mijn koffer sloeg toch wel toe. Maar gelukkig kwam ook die op de bagageband.
Ed en Annemarie zouden de dag na aankomst langs komen, maar ik kreeg een appje dat Annemarie door de griep was geveld. Jammer, maar hoop dat ze nog zover opknapt dat ik hen voor ik weer terug ga, toch nog een keer ontmoet.
Net in Nederland en meteen maar wokken. Dan kunnen we dat van de "to do lijst" afstrepen hihi.
Was weer errug lekker, en ik heb me dit keer redelijk in kunnen houden wat de toetjes betreft. Wat soesjes en koffieijs.
De dag erna hoefde ik weer niet achter het aanrecht te staan: lasagna bij Carlijn. Jammie.
Verder deze week erwtensoep van Niels, met drie pannenkoeken erbij, hutspot van Carlijn. Die heb ik in de vriezer gelegd, zelf draadjesvlees op zn Belgisch gemaakt om te proberen of dat wat is voor de Pastorie. Niet dus: viel erg tegen. Ik denk te veel tijm en laurier. Gooi t niet weg, ik kijk of er een plekje vrij is in de vriezer en dan komt dat ook wel weer op. Ander justje erbij, nog even sudderen, en dan moet het goed komen. Voor de Pastorie maak ik toch maar gewoon mijn eigen suddervlees met een iets gebonden justje....
De kapper met een bezoekje vereerd, en het ziet er weer picobello uit.
Langs de kringloop om Tshirts te scoren. En die meteen maar in de goede grootte geknipt en fleece tussen de lagen gestopt. De handleiding van mn naaimachine doorgenomen zodat ik, als ik er zin en tijd voor heb, kan gaan zitten naaien.
Op zoek gegaan naar een apparaatje van plastic dat op/onder een petfles geschroefd kan worden zodat, als de fles gevuld is met vogelzaad, de vogels voor een paar dagen genoeg voer tot zich kunnen nemen.
Een paar jaar terug werd je er mee dood gegooid, maar nu geen exemplaar meer te vinden.
Dikke vrouwen schilderen met Alma, Carlijn en Els. Was lachen en erg leuk om te doen.
Voor alle drie de meiden was het ook een verrassing dat de eigenaar van de studio, Andrea, een vrouwtje is waarmee ze vroeger veel om gingen.
![]() |
met de klok mee, rechtsboven beginnen: Els, Alma, Carlijn en mijn creatie. |
Ik heb begrepen dat in ieder geval die van Els en Alma, samen met die van mij, hier in Hoorn in mijn studiootje komen te hangen. Leuk!!
Die van Carlijn staat inmiddels ook hier, en ik heb van die makkelijke "spijkers"gekocht die niet in de muur geslagen hoeven te worden maar op het behang geplakt een gewicht van max 1 kg kunnen houden.
Punt 2 van de lijst kan ook afgestreept worden. Avondje Ikea.
De reddjur-skelletjes hangen al in de hut, en Carlijn heeft allerlei spulletjes gekocht om het nog gezelliger te maken. 1e kerstdag gaan we er bbq-en en kunnen we de gezelligheid gaan meemaken!
Na het debacle van het Belgische stoofvlees opnieuw een poging gedaan een flinke hoeveelheid suddervlees superzacht en lekker gekruid mee te kunnen nemen voor de Pastorie. Dit keer prima gelukt. Lekker zacht en goed van smaak.
Ook de zalm viel in de smaak, en gelukkig ging ook dat goed. Vergeten die op tijd uit de vriezer te halen, maar was gelukkig gaar en lekker.
Mam had het duidelijk naar haar zin, ze vertelde soms wat, al kon ik er geen touw aan vast knopen. We hebben geknuffeld, kusjes uitgewisseld en geneusd. Poes op schoot. Die had ze vast en geen seconde los gelaten. Er zitten wat kleine etensresten op die er uit gewassen moeten worden. Een volgende keer eens goed naar kijken of dat met een natte doek te doen is. Denk t wel.
Ondanks de afspraak niet aan kerstkadootjes te doen, kwam Carlijn met een fles Ballentines aan zetten. Erg lekker natuurlijk, en hoewel niet afgesproken, zal die er af en toe best in gaan!
Voor de bbq bij Carlijn heb ik het toetje op me genomen.
Ik zag in een van de woonbladen een heerlijk uitziend toetje met slagroom, mascarpone, hazelnootpasta en bokkepootjes in sterke koffie geweekt.
Voor Dave had ik lange vingers en chocoladepasta gekocht in verband met zijn notenallergie, maar vergat dat sterke koffie ook niet echt het favoriete smaakje van kinderen is.... Sorry Dave!!
De extra lange vingers vond hij gelukkig ook goed.
Volle glazen met laagjes koek en room, en allemaal waren ze leeg. Heel geslaagd dus!!
Vanuit Zweden krijg ik zo af en toe mooie fotoos toegestuurd, o.a. deze...
Er staat als ik het goed begrepen heb ondertussen een tweede stoel bij. Dat is toch heerlijk zitten bij een vuurtje. Ik zal er een speciale deken voor maken. Lekker warm om je heen slaan en genieten van de stilte!!
Ook de eekhoornkast die nog niet was opgehangen heeft een plek gevonden. Op een van de berkenbomen naast de garage, en hij wordt al druk bezocht door een hangjongere ook. Van mij mag hij blijven!
Met Thigo en Alma naar de stad om te gaan eten bij Tabasco, om er voor de deur achter te komen dat het restaurant gesloten was. Jammer maar niet getreurd. Een belletje naar Bommels of er nog plek was en daar hebben we overheerlijk gegeten. Een aanrader!!!
En er komen nog meer etentjes aan. 2 januari met Elma. We zouden naar de Argentijn op de Rode Steen in Hoorn. Die hadden via WFdeals een aanbieding, maar ik heb er niet meer aan gedacht daarop te reageren. Beetje dom, en we zien nu wel wat het wordt.
Koffie gedronken bij Kees en Jolanda, Ed en Annemarie niets meer van gehoord tot nu toe, en telefonische contact gehad met Corry uit Helmond. De volgende keer dat ik naar Nederland kom ga ik daar weer eens even lekker bijpraten!
Ook Thea gesproken. Die belde om fijne dagen te wensen, en ook daar ga ik een volgende keer weer even buurten. Zoveel mensen waar ik eigenlijk best even langs zou willen gaan, maar aan de andere kant: de meesten weten dat ik in Nederland ben en alleen mijn fiets ter beschikking heb........
Alvast aan het inslaan. Niet in grote hoeveelheden, het moet in mijn koffer passen.
Wat pakken zuurkool van de Aldi, wat doppinda"s (die zijn hier ongebrand bijna niet meer te koop omdat men liever gepelde pinda's heeft aldus de diverse dierenwinkels en tuincentra). Ik wil nu alleen nog wat verpakkingen spliterwten voor erwtensoep, maar dat kan ook wachten tot ergens in het voorjaar. Als het goed is ligt er nog voldoende in de vriezer.
De laatste dagen van het jaar vooral op bed gelegen en veel geslapen. Zo moe en nergens zin in.
Ik hoop maar dat het niet uitloopt op een griepje, daar zit ik niet op te wachten.
Zo wel naar Carlijn om er oliebollen te halen en een tonijnsalade te brengen die ik nog even snel in elkaar heb gefikst. Ik weet nog niet of ik daar oud en nieuw ga meemaken. Hangt een beetje af van hoe ik me voel ( en hoe druk ze het heeft).
Dit was het weer voor dit jaar.
Ik hoop dat jullie het lezen net zo leuk vonden als ik het schrijven: ik ga er het komende jaar gewoon mee door!
Voor iedereen een fijne jaarwisseling, denk om de ledematen, en voor 2019 heel veel gezondheid, liefde en geluk!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten