 |
| 13 augustus 2018. |
Logees weer naar huis.
Was heel gezellig maar ben ook wel weer blij het huis voor mij alleen te hebben.
Ze zijn weinig weg geweest, maar hebben wel veel gedaan.
Er is een altan gebouwd, er zijn broden gebakken, heerlijke maaltijden bereid, Kaya is vertroeteld en ze hebben zich toegelegd op het masseren van haar poot en het weken in de soda. Er is gevist in het riviertje, en er zijn ook vissen gevangen, we hebben takken gezocht en halve bomen voor de altan, Het riviertje is gepromoveerd tot badkuip, de legokist is op zn kop gegaan, er is een plaats gemaakt waar ik redelijk veilig water uit de rivier kan halen als dat nodig is. Ik ben geholpen bij het inrichten van mijn Tiomilaskogenkraam en was daar erg blij mee. Vuur hebben we geprobeerd te doven, er is bijna aldoor uit eigen tuin gegeten,alleen hebben ze helaas niet kunnen proeven van de tomaten.
De laatste nacht hebben ze nog rechtop in hun bed gezeten vanwege een harde knal uit de kelder. De boiler was van de muur gevallen, stroomde leeg en omdat daarbij de waterleiding gebroken was liep de kelder weer onder.
Snel de hoofdkraan uitgezet en maar weer dweilen.......
 |
| Ook in de kast weer drijfnat.... |
Hij zal het niet lezen, maar als iemand hem kent mag hij van mij totaal de grond in geboord worden:
Popke Ferwerda, wat heb je waardeloos werk geleverd!!!!!
Ik wist het al wel, de kelder zag er niet uit met al zijn rare elektra-verbindingen, maar dat de boiler van de muur valt is toch wel het toppunt!!!!
Gelukkig is daar buurman Ronnie, die in zn arbeidsverleden loodgieter was, en hij heeft de waterleiding weer aangesloten zodat ik in ieder geval over koud water kan beschikken.
Een paar dagen later heeft hij van grond tot plafond twee steunbalken (???) aan de muur bevestigd en daaraan de ophangsteun voor de boiler. Die hangt er inmiddels ook weer, gedeukt en al, en nu maar hopen dat hij het nog doet.
De verzekering in kennis gesteld, maar als er geen nieuwe boiler hoeft te komen heb ik de verzekering niet nodig.
De eerste tomaatjes gegeten.
Heerlijk!!
Ze lijken op de foto van was hihi, maar ik hoop dat er snel een hele lading geplukt kan worden.
Weer druk aan het naaien.
Op de Tiomilaskogenmarkt kwam Bart, mijn fysiotherapeut, met een grote tas vol hele grote shirts.
Mooie maat!!! Normaal haal ik 1 vierkant uit een shirt en hier kon ik uit sommige shirts er 4 halen!! Plus dan nog een stuk of wat kwarten, dus weer een heerlijke voorraad!!
Ronnie had net voor sluiting van de markt de zwarte deken gekocht, en wil er ook nog een met paarden erop.
Ik ga mn best doen die te vinden, het is voor zijn kleindochter en die is gek van paarden. Bijna geen shirts ervan te vinden hier.....
Ik ben begonnen de kleinere vierkanten die ik op voorraad heb liggen te verwerken. Ze zijn eigenlijk net een centimetertje te klein om van vier een vlak te maken wat bij de grote vierkanten past. Worden allemaal kleine dekentjes in 1 kleur. Dat is althans de bedoeling hihi.
En het volgende rampje zit eraan te koen. Welliswaar niet zo erg als de boiler die van de muur af kletterde, maar toch....
Ik ben met mijn laatste zak koffiepads begonnen.....
In totaal had ik een doos of 20 ingeslagen, ooit 2 halen 1 betalen bij de Appie, maar ze zijn nu echt op. Dat zal behoorlijk minder koffie drinken worden, het was erg handig om elke keer maar 1 kopje te zetten, en ik denk zo dat ik misschien wel overstap naar de oplos-cappuccino hier. Tot ik weer in Nederland ben geweest natuurlijk. Dan gaan er weer dozen vol mee terug!!
De planning is de eerste week van september, en dan het hele stuk rijden. Kaya mee en slapen in de auto. Heb wel gekeken om met de boot vanaf Gotenburg te gaan, maar er zijn geen hondenhutten meer en de prijzen zijn ook nog eens aan de hoge kant. Doorrijden naar zuid Zweden heeft ook geen zin, die boten zitten tot half september allemaal propvol. Dik kussen dus maar achterin en een rustig plekkie zoeken om te slapen. Verder een lading broodjes mee en een volle kan koffie uit het gewone koffiezetapparaat en dan komen we de reis wel door!
Rond de 22e weer terug om een week later broertje Kees met Jolanda, en Danielle vast ook wel, gezellig hier te hebben.
Zoals het er nu uitziet is de kans groot dat ik met kerst en oud en nieuw ook naar Nederland kom. Martijn is aan het uitzoeken naar de goedkoopste vliegreis en autohuur rond die tijd, en zodra hij dat weet en inderdaad deze kant weer op komt kan ik ook gaan boeken.
Het schijnt dat je met Transavia voor 29 euro per persoon vanaf Eindhoven op Stockholm kan vliegen. Dat is natuurlijk spot goedkoop, maar voor mij zou daar dan de treinreis naar Hoorn bijkomen, dus dan kom ik ongeveer qua kosten op het zelfde uit.
Storm.
Harde windstoten en ik hoorde al heel snel kettingzagen zingen. Zullen dus wel weer bomen om gegaan zijn in t dorp. Zelf heb ik er niet zoveel last van gehad. Op de een of andere manier zit ik precies goed en gaat het meeste onheil langs me heen. Zelfs de Lidlkas is blijven staan, terwijl ik op fb van bijna iedereen hoor dat die het bij hen heeft begeven.....
Wat afgebroken grote takken van de grove den, en wat dooie takken die uit de bomen zijn gevallen is eigenlijk alles. Ik heb het verzameld en op een hoop(je) gegooid voor de Woooooosh hihi. Kunnen Kees en Danielle hun hobby weer mee uitoefenen.
Het enige wat ik wel vervelend vind van de storm is dat er geen stroom meer is. Gelukkig had ik al op tijd gegeten, maar de koffie moest ik nog zetten. Dat kon ik wel vergeten natuurlijk. Nog geprobeerd een pannetje water op te zetten, maar helaas, ook het fornuis is elektrisch.
Geen tv, geen licht, geen naaimachine waar ik achter kan gaan zitten om de quilts/dekens te naaien, maar wel heel gezellig met wat kaarsen aan.
Somber, donker weer, dus vroeg donker. Zal vast vroeg naar bed worden..... Alhoewel, op het moment dat ik dat opschrijf trekt de storm weer aan. Mijn berk heeft t zwaar te verduren en als er in de uilenkast volk had gewoond waren ze behoorlijk zeeziek geworden. De dakplaten die bij buurman Conni gestapeld lagen, liggen nu overal verspreid. Ik ga er niet uit om ze op te ruimen, ik vermoed dat hij dit weekend komt en dan zal hij er zelf achteraan moeten.
Nog een probleem wat zonder stroom moeilijk wordt: De waterbron heeft geloof ik wel een noodstroomvoorziening, maar ik weet niet voor hoelang. Feit is dat er nu bijna geen water meer uit de kraan komt. We zitten nu 4 uur in het donker zeg maar.
Net opgezocht hoe lang mijn vriezer zonder stroom kan zonder dat de inhoud ontdooid, en dat viel gelukkig best mee. Na 24 uur moet ik me zorgen gaan maken, en ik ga er toch echt wel van uit dat er snel weer energie door de draden wordt aangevoerd!
Met Sjuul afgesproken om nog een keer een poging te wagen een vogeldrinkbad te maken van beton en een rabarberblad. De vorige, die hartstikke goed was gelukt, heeft de reis van Grasmark naar Uvana niet overleefd helaas. Precies in het midden in tweeen. Hij ligt nu nog in de garage op tafel, maar ik ga hem mooi in t zicht ergens neerleggen. Hij kan dan niet meer dienst doen als drinkbak of bad, hij is ook als decoratie in de tuin mooi.
Om nog even terug te komen op de stroomstoring, die heeft geduurd tot de volgende morgen half 12.
Toen de stroom er weer op stond gaf mijn vriezer code rood aan, maar gelukkig was dat na een half uurtje extra kou al weer opgelost. En wat ik als eerste heb gedaan is de koffiepot aanzetten!
Ik ga echt een campinggasbrander aanschaffen, en liters water in flessen aanschaffen, dan ben ik in ieder geval verzekerd van een mogelijkheid van water koken en wat op te warmen.
Kaya.
Het dagelijkse voetenbadje zette voor mijn gevoel echt zoden aan de dijk. Haar poot zag er redelijk uit, zonder rare donkere kleuren, en ze begon zelfs weer een beetje door de tuin de rennen.
Helaas was ze in zo'n dolle bui dat ze zich bij het rondrennen verstapte en door haar gezonde poot zakte. Piepen van de pijn, en ze kon er niet meer op lopen.
Door het extra belasten van haar zere poot ging dat na een paar minuten ook niet goed meer, en nu moet ik haar optillen om naar buiten of naar binnen te gaan. Ze heeft overduidelijk veel pijn: ze blaft en huilt met tussenpozen de hele dag door..... Ze sleept haar lichaam naar de plek die ze wil, gaat zitten om te plassen en kijkt me dan zo zielig aan.....
Ik heb naast haar zitten janken van medelijden en ellende. Wat moet ik nu??
In ieder geval weer een bezoek aan de dierenarts en maar hopen dat er niets is gebroken ofzo.
Wordt ook weer vervolgd......
De reis naar Nederland besproken. Ik ga toch met de boot. Van Malmo naar Travemunde, inclusief een hut. En die reis viel na wat puzzelwerk best mee. Nog geen 300 euro voor een retour. Dat is heel wat minder dan Malmo - Kiel of een van de andere mogelijkheden.
31 augustus stap ik vroeg in de auto, en 23 september ben ik weer terug in Zweden.
Al met Elma afgesproken dat we een avondje Schalm doen. Er is Kermis in het dorp en eens kijken hoe gezellig dat is. Heerlijk, die Radlertjes 0.0, kan ik gewoon met de auto terug naar huis.
De tomaten in de kasjes heb ik allemaal onthoofd. Ik hoop dat de vele tomaten die er aan hangen de komende drie weken goed op kleur komen en afrijpen. Dan kunnen ze voor ik naar Nederland rij de vriezer nog in.
Wat de groentebakken betreft, die zijn niets meer. De peulen waren aan een tweede leven begonnen maar daar heeft de storm een einde aan gemaakt. Ik heb alles er maar af geplukt (heerlijk met worteltjes en een beetje honing!!) en trek alles eruit. Sperzieboontjes zelfde verhaal. Er staat nog 1 andijvie struik in, twee kroppen gewone sla en heel wat ijsbergsla. Verder kan alles omgeschept worden.
Er komen tegenwoordig kikkers en padden in mijn kelder. Elke dag zet ik er minstens drie uit, (volgens mij dezelfde) maar de volgende dag zitten ze er weer. Alle ramen zijn ondertussen dicht en uit de afvoerputten kunnen ze ook niet komen. Een luchtkoker kunnen ze ook niet in, en ik vraag me af hoe ze er overleven. Geen slakken, geen vliegen, geen muggen en nu wel wat vochtig, maar verder geen water. Ik blijf volhouden ze naar buiten te zetten. Ze zullen het toch wel een keertje opgeven, of zullen het toch allemaal prinsen zijn die gekust willen worden????
Nogmaals Kaya......
Na grondig onderzoek door de dierenarts bleek dat haar kruisbanden in de tot nu toe goede poot totaal waren afgescheurd. En door de paar minuten volle belasting op haar toch al gewonde andere poot weigerde ook die verder dienst. Was helemaal niets aan te doen, alleen opereren, en dat verhaal kennen we......
Ik had verwacht dat haar poot ingezwachteld zou gaan worden, en had me ingesteld op in ieder geval een paar extra dagen van haar overal naar toe dragen, niet dat er niets voor haar gedaan kon worden en ik afscheid van haar moest nemen.
Ik heb haar mee naar huis genomen, en ze ligt nu op de plek waar het afdak heeft gestaan.
Ziet er nog niet zo mooi uit, ik heb autobanden op haar graf gelegd om te voorkomen dat er dieren gaan graven. Eigenlijk wil ik er een hondenhok ofzo op; lekker grof van boomstammetjes of takken. Wordt dus ook nog wel een keer vervolgd. Eerst herinneringen, en wennen aan een huis zonder hondebeest......
Nog wel iets speciaals (vind ik). Voor het huis vond ik deze......
Zoals eerder gezegd naar Chris en Sjuul geweest voor de 2e poging tot het maken van een betonnen water cq drinkbak voor de vogels. Of die is gelukt weet ik nu nog niet, een paar dagen voor ik naar Nederland kom ga ik nogmaals langs en dan zullen we wel zien wat het is geworden.
Lekkere kwarktaart, ook al was die niet opgestijfd. Smaakte evengoed prima!
Chris had drie boomstammen voor me, en heeft die helemaal kaal gemaakt. Mooi hout, en al aardig ingedroogd. Ben er blij mee, en ook die neem ik mee als ik weer daar kom.
Gekeken of we cantharellen konden vinden, maar helaas helemaal niets. Geen enkele paddestoel te vinden, en er staan toch meestal genoeg soorten in het bos.
Een stuk verder het bos ingereden, maar vergat even dat ik geen hoog op de wielen staande Hyundai meer rijd..... Maar weer omgekeerd zodra daar een mogelijkheid voor was, had geen zin om hulptroepen in te moeten schakelen om losgetrokken te worden.
Ook bij Sjuul gegeten.
Ze had lekker nassi gemaakt, en de rest van de kwarktaart als toetje.
 |
| foto genomen door Sjuul, op de voederplaats achter het huis. |
Op de terugweg wel 4 elanden gezien.
En ja broertje, ook geschoten, maar omdat het al behoorlijk donker was zijn het geen goeie foto's geworden, helaas.
Ik ben trouwens in het donker niet via Knoande, dus binnen door, gereden. Durfde ik toch niet aan, en heb een 60 km omgereden over Hagfors. Veel sanitaire stops moeten maken (blaasontsteking denk ik) en natuurlijk net als ik achter de auto zit komen er auto's aan. En stoppen dan ook nog met de vraag of ze kunnen helpen......
Vrij laat thuis dus, alles bij elkaar heb ik er een dikke 2 uur over gedaan om weer in Uvana te belanden. Moe en meteen naar bed.
Zo lief!
Josefine en Ann-Britt kwamen langs met een bloemetje en twee ingesealde foto's van Kaya om te laten weten dat ze meeleven. Doet me ook weer goed.
En de volgende stroomstoring. De tweede binnen een week. Kan ook te gek hoor!
En dus weer geen koffie kunnen zetten, geen water kunnen drinken, de telefoon en computers niet op kunnen laden, en de wc niet kunnen doortrekken......
Van de week bij de Dollarstore nog gekeken voor een campinggazkooktoestelletje, wat een woord, maar dat hadden ze er niet. Nu dit de 2e keer in een week is dat ik niets kan,ook al weet ik niet hoe lang het nu gaat duren, ga ik toch maar naar de Biltema of Jula in Karlstad of Mora. Van te voren eerst de catalogus doorbladeren, want voor t zelfde geld verkopen ook zij die niet. Verder gewoon flessenwater inslaan. Had ik ook al wel naar gezocht, maar alleen koolzuurhoudend gevonden. Iedereen is vast een voorraadje gaan inslaan.
Weer de kaarsjes aan dus, en omdat alle apparaten echt leeg zijn, zal het nu heel vroeg naar bed worden..... Gelukkig had ik al op tijd gegeten, kapucijners met spek uien en piccalilly. Heerlijk!!
Het viel mee dit keer. Duurde tot halverwege de avond, dus snel alles op de opladers, en nog even tv gekeken. De volgende ochtend word ik beroerd wakker. Pijn bij t plassen, en een vreemd bleh gevoel. Veel, heel veel drinken dus, en een beetje op de bank hangen. Ook wel eens lekker, en voor het weer hoef ik niet naar buiten. Het waait en voelt koud aan. 13 graden is het, en dat is een heel verschil met vorige week! De kans is groot dat het kacheltje aan gaat!
Dat kacheltje is niet bij die ene keer gebleven wat branden betreft. 's avonds en 's nachts is het behoorlijk koud en het is toch wel lekker om goed door gewarmd het bed in te duiken.
Het is nu best wel weer vochtig, zeker in de ochtend, en de paddenstoelen schieten ineens de grond uit. Mooie grote weer, en ze zijn niet giftig maar ook niet lekker om te eten. Maandag ga ik nog een keer naar Sjuul, om het bad en om een kabouter op te halen die ik in Nederland moet afleveren, en Chris heeft drie stukken boomstam voor me. Ingedroogd en ontschorst. Prachtig zijn ze!
Misschien kunnen we nogmaals gaan kijken of er nu cantharellen te vinden zijn.....
De sperziebonen en peultjes uit de bak gehaald. Ze waren half verdord en/of geel. De laatste bonen en peulen er af gehaald, fijn gemaald en die liggen nu in de droger. Van de week wortelen die ik vergeten was weggegooid, en er niet aan gedacht die ook in de droger te doen. Had bij elkaar een leuke start geweest voor gedroogde soep groente.
Ook weer een elanden rondje gereden.
5 stuks maar liefst: eerst een heel groot mannetje, maar die was al uit het oog voor ik mn camera te pakken had, en op de zelfde weg (andere kant van het meer) een jonge man. Die heb ik wel geschoten,
en op het open veld aan het einde van de weg richting Tyngsjo een moeder met 2 jongen. Die stonden een behoorlijk end weg, maar toch gelukt ze redelijk te schieten.
Heerlijk met broer Jaap een half uur aan de telefoon gehangen.
Iedereen daar en hier is de revue weer gepasseerd, dus we zijn allebei weer helemaal op de hoogte van elkaars leven hihi.
Buurman Ronnie heeft een raam voor boven de radiator in de kamer voor me. Kijk ik in ieder geval de natuur in, heb ik meer licht in de kamer, en hoef ik volgend jaar om van mijn altan te genieten alleen maar een deur in de achterpui te (laten) zetten
De ladder al leeg geruimd zodat, mocht er een gelegenheid komen dat iemand aanbiedt het raam voor me te plaatsen, hij/zij direct kan beginnen.
Wel een kaal gezicht.....
De kerst/oud en nieuw vakantie geboekt. 17 december kom ik weer naar Nederland, en 10 januari vlieg ik weer terug.
Eerst nog van 31 augustus tot 22 september, maar die doe ik per auto zoals eerder vermeld.
Gisteren een byalag vergadering, en ik heb er weer geen snars van begrepen. Nou ja, alleen een gedeelte discussie over de fiberaansluiting. Als we die zouden willen, betalen we per huishouden 1500 euro meer dan in Gustavfors. Er gaat een brief naar de gemeente Hagfors om te achterhalen waarom dat is. Ik weet nog niet of ik die aansluiting wel wil. Wat voor meerwaarde heeft dat voor mij. Sneller internet?? Waarom? De optie die ik nu gebruik bevalt me prima. (Aansluiting kost 35000 sek)
En ik krijg inderdaad een raam in de achterpui!! De man die bij Ronnie 6 ramen heeft vervangen komt ook dat raam wat ik van Ronnie heb gekregen erin zetten. Hij weet nog niet wanneer, het is een druk bezette man die in Noorwegen werkt en in Smaland woont. Misschien zit het er wel in als ik terug kom uit Nederland!! Ik heb voor de zekerheid maar aangegeven dat ik er niet mee zit als ik er niet bij ben, en dat buurman Ronnie de sleutel heeft. Spannend!!!
Mijn bloedsuikerwaarden zijn weer veel te hoog, en ondanks dat ik er rekening mee hou en zoveel mogelijk van de suikers afblijf, is de waarde 12.8. Dat is het dubbele van wat het mag zijn, en ik ben maar weer aan de pillen begonnen die ik nog heb liggen. In Nederland maar weer naar de huisarts en dan ook vragen of er iets anders is dan de medicijnen die ik hier kreeg. Daar ben ik mee gestopt omdat het van grote invloed was op mijn gevoel van welbehagen(met medeweten van de arts), en op mijn evenwichtsgevoel, en nu ik ze weer heb ingenomen merk ik dat gevoel van bleh weer terug is....
Natuurlijk kan dat tussen mijn oren zitten, maar dat wil ik dan wel even bevestigd of ontkend hebben.
Weer naar Sjuul en Chris geweest om de waterschaal voor de vogels, de kabouter die ik in Nederland af moet geven, en drie boomstamdelen op te halen.
En ze had een stuk of wat paddenstoelen van beton gemaakt die klaar stonden om te schilderen....
Lekker spaghetti gegeten, en rond 5 uur weer terug naar huis. Was weer erg gezellig, en ik heb van haar cranberry-capsules meegekregen die ervoor moeten zorgen dat de zuurwaarde in mijn urine omhoog gaat. Die blaasontsteking duurt al veel te lang, ondanks de vele liters water die ik drink.
 |
| bijna leeg.... |
 |
| maar hier kunnen we ook nog wel even mee toe... |
Ik ben ook maar weer begonnen met af en toe een lading hout naar de kelder te brengen. Mijn voorraad begint aardig te slinken, alhoewel, ik ben nog steeds met het hout bezig dat er lag toen ik dit huis kocht. Dus ja, eigenlijk mag ik niet klagen.
Nu ik niet meer achter de naaimachine kan zitten, die heb ik opgeruimd ivm mijn vertrek naar Nederland, heb ik tijd om andere dingen aan te pakken. Behalve zo af en toe een arm vol hout heb ik van de week ook de bellen allemaal schoon gemaakt en in het vet gezet. En een van de oude strijkijzers heeft de zelfde behandeling ondergaan. Ik ben tevreden!!
Ik heb de ring met bellen nog in de garage liggen, en wie weet kom ik daar ook nog wel aan toe zodat ik die mee kan nemen voor broertje Kees.
Ik beloof niks hoor broertje!!
Veel, heel veel paddenstoelen in de tuin. Zo maar in eens. En volgens de kenners op fb zou je deze kunnen eten. Het zijn boleten, dat weet ik dan wel weer, en daar zitten geen dodelijk giftige tussen, maar of ik het aandurf??? Ik vond mezelf vorig jaar al zo dapper dat ik de Karl Johanns goed herkende en geplukt, gedroogd en gegeten heb. (eekhoorntjesbrood zeggen wij) en ik denk dat ik het daar voorlopig maar bij hou! Nou ja, mocht ik cantharellen tegen komen durf ik me daar ook nog wel aan te wagen.
Alles redelijk aan kant gemaakt. Ruimte gemaakt voor mocht mijn raam in de achtergevel gezet worden, en nog een laatste blik geworpen op de kasjes vol groene tomaten.....
Ik heb Ann-Britt niet gevraagd daar ook voor te zorgen. Ze heeft het al druk genoeg met haar eigen besognes, en als ze dan ook elke dag bij mij de tomaten water moet gaan geven en de rode tomaten er af moet plukken kan ze helemaal niet meer op haar kont zitten!!
(Stiekem hoop ik natuurlijk dat ze af en toe wel even een blik in de kas gaat werpen....)
Klaar voor Nederland!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten