2019. Januari.

Als jullie dit lezen is 2019 al een maand oud, maar toch nog maar een keer voor iedereen een heel gelukkig rest van dit jaar!

Oudejaarsavond bij Carlijn en Dennis blijven hangen, De kinderen waren de hort op, de oliebollen waren lekker, en het soepie ging er in als koek. Het programma wat de televisie ons voorschotelde was ook te doen, dus voor we er erg in hadden was het 00.00 uur.....
De hele avond werden we al opgeschrikt door ik geloof dat ze het nitraatbommen noemen. Soms vielen door de trillingen de spullen van de muur. En arme poes, die wist niet waar hij het zoeken moest.....
Half 1 was het meeste vuurwerk gedaan, en ben ik met de auto van Carlijn naar huis gereden. Lekker, want zo hoefde ik nieuwjaarsmorgen niet op de fiets naar mam in Westwoud.

Mam had een hele goede dag. Ze had haar ogen open en ze leek me heel alert. Ze had het alleen erg koud, maar volgens mij waren ze vergeten de kachel omhoog te zetten. Ik vond het ook fris in het huis.
Uurtje gebleven, en toen meteen doorgereden om de auto weer terug te brengen.
Daarna doorgefietst naar het schelpenstrandje aan het Markermeer. De Nieuwjaarsduik.

Dave en Tara hadden de stoute schoenen aangetrokken en bij het startschot stoven ze het koude water in. Dave zei later dat het zeer deed op zijn blote lijf. Alsof hij werd geprikt Maar toch begon hij erover dat hij volgend jaar weer gaat. De bikkels!!
Ik weet niet hoeveel mensen het water in zijn gedoken, maar het was behoorlijk druk. Voornamelijk kijkers, en bij de start heel wat geduw om de beste foto van je familielid te kunnen maken.
De foto boven aan dit stuk is van Els, vlak voor de duik.

Danielle appte of ik nog een plekkie in de agenda had voor een etentje.
Natuurlijk heb ik dat hihi!!
Het kan niet op deze weken: eerst gewokt, toen met Alma en Thigo naar de Bommels, met Elma zou ik ook naar Bommels, maar die was gesloten op de dag dat we wilden. Dat werd eten bij Meta. Aan de bar, dat wel, want er waren geen tafels over. Er kwamen aldoor groepjes binnen die op de bonnefooi probeerden of er nog plaats was, maar die vingen bot.
Die tent loopt goed, en dat is terecht. Het eten is er meer dan voortreffelijk.

We zouden ook nog naar Almere om Roti te eten, maar of dat er nog van komt weet ik nu nog niet. Dat zou dan dit weekend moeten gebeuren, want volgende week moet Carlijn weer werken en zijn de kinderen weer naar school. Donderdag, de 10e, vertrek ik weer naar Zweden.

Wat heb ik (nog) niet gedaan wat ik wel had willen doen....
Strandwandeling. Ik hoopte Dani zijn auto te kunnen lenen, maar door een foutje van de garage staat die stil. Een nieuwe band die niet goed om de velg is gezet en langs de velg leeg loopt.....
Naar Alkmaar om eindelijk eens te gaan kijken waar al de Blokdijkjes wonen.
Naar de markt, naar mijn buurtjes in Westwoud, naar Helmond, daar wonen Corry en Leo, en die ken ik door de vakantie naar Zuid Amerika. Dat is dit jaar ook alweer vijftien jaar geleden. (Kan je ook lezen. Een aanrader, al is het alleen maar vanwege de prachtige foto's). Naar Goeree Overflakkee, naar de Zwarte Haan, naar Scheveningen en Rotterdam. Allemaal bestemmingen waar ik een auto voor nodig heb, dus als degenen die dit aangaan dit lezen: de volgende keer zal ik hoogst waarschijnlijk met de Caddy deze kant opkomen, dus niet getreurd!!

In Zweden loopt alles ook op rolletjes als ik het goed begrijp.
De sneeuw is aan het pappen vanwege temperaturen boven nul, maar als ik terug reis, zie ik op Klart.se, komt de vrieskou weer terug en valt er misschien ook weer verse sneeuw. Lekker!!
Komend weekend vertrekken Fiona, Martijn en Aaricia weer naar Nederland, en ik ben heel nieuwsgierig wat voor mooie knutsels en bouwwerken ik bij terugkomst aantref.
De hertjes waren al een aantal dagen niet geweest begreep ik, en er zijn uilen en eekhoornhotels gekraakt.
Op zoektocht naar wortels en aardappelen werd duidelijk dat er dit jaar veel te weinig voedsel is, en te veel honger onder alle bosbewoners. Gelukkig is het (nog) niet zo koud dat er geen energie gestoken kan worden in het zoeken en graven naar voedsel. Bij meer dan 20 graden vorst, wat helemaal niet extreem is in Zweden, vallen de dieren vermoedelijk bij bosjes dood neer vanwege de inspanning van het voedsel zoeken en te weinig energie wat opgebouwd is.
De wortels en aardappelen zijn echter niet meer voorradig. Bij terugkomst zal ik weer een paar zakken wildvoer of paardenbiks aanschaffen. Dan kan ik ze de winter door helpen.

Met Danielle gegeten bij de Paerdenstal, en ook dit etentje was uit de kunst!
Ik had een hertenbiefstuk en een wilde zwijnensteak, en at bijna mijn vingers er bij op.(ach, zielig...) Voor herhaling vatbaar dus, hihi. Een wafel met warme kersen en een dot slagroom toe, een gezellige tafeldame, dus weer een perfecte avond.!

Danielle vertelde dat ze zou gaan proef wandelen om te ervaren of haar rug zover hersteld was dat ze een 15 km wandeltocht aan zou kunnen. Vertrekken vanaf de grote parkeerplaats bij het Hargerstrand, en ik ben mee geweest om toch mijn strandwandeling te kunnen maken. Femke had daar ook wel zin in en is mee gegaan. Twee uur over het strand gebanjerd, en om de kou en wind te trotseren heeft Femke een schelpenslinger gemaakt. Erg goed gelukt en hij hangt bij Carlijn in de hut.
Natuurlijk van koffie cq chocolademelk met appeltaart genoten in een strandpaviljoen, en alles bij elkaar ook weer een heel gezellige dag!

En ook het ritje naar de Zwarte Haan is door gegaan.
Het stormde behoorlijk, en er was een weerswaarschuwing afgegeven, maar Dani en ik zijn toch gegaan. Uurtje rijden, eigenlijk een peststukkie dus, en weer overviel me het gevoel van vrijheid, rust, zodra ik van de snelweg afging richting St. Anne.

Er was weinig veranderd op de Zwarte Haan.
Het parkje was veranderd in een camper kampeer terrein, de boerderij van Willem stond leeg, het restaurant was dicht, en geen oude bekenden. Ook het huis van de drie broers stond leeg, en aan mijn huis van toen was totaal niets gedaan.

De schuur heeft al die jaren geen likje verf meer gehad, en zag er niet uit, en ik sprak er een vrouwtje wat in het huisje van de Amsterdamse woont die me vertelde dat het huis, en ook waar zij woonde, waarschijnlijk weer in de verkoop zou komen. Het begint meteen weer te kriebelen......
Natuurlijk op de dijk gekeken, en genoten van de erg harde wind en het hoge water wat tegen de dijk op spatte.
Paar heerlijke uurtjes!

In Den Oever kibbeling gegeten, en daar gezien hoe hoog het water eigenlijk stond. De kade stond onder water en de havenwinkel was niet te bereiken. Net als de schepen die aan de kade afgemeerd lagen. Het verschil tussen zee en kade was weg.

De laatste dag in Nederland mijn huisje een beetje doorgewerkt en de koffer ingepakt.
Geen zin om de deur nog uit te gaan, en Dani gevraagd of hij nog in de buurt kwam en dan bolletjes voor me mee zou willen brengen. Als ontbijt had ik al een zak boerentomatensoep gegeten (best lekker!) en meer had ik ook niet meer in huis..... Ja, een paar plakken kaas, maar die waren voor op de bolletjes, voor onderweg naar Zweden.
De koffer was ingepakt toen mn bolletjes er waren, en die is meteen mee gegaan zodat ik de volgende dag op de fiets naar Carlijn kon. Dan stond die daar maar vast.

En toen weer naar mn andere thuis.
Begon al goed. We zaten in het vliegtuig maar konden niet vertrekken. Foutje bij de check-in, er was een verward vrouwtje ingestapt die nu op de verkeerde vlucht zat en er dus weer uit moest. Niet zo'n groot probleem, maar ze had twee koffers die in het ruim beland waren, en die moesten er dus ook tussen uit worden geplukt. Ga er maar aan staan!
Dik half uur later pas vertrokken, en dus ook veel later in Stockholm.
Ik kneep m wel een beetje. De binnenlandse vlucht is als ik mee vloog nog nooit op tijd vertrokken, en je zou net zien dat dat uitgerekend vandaag wel zo zou zijn.
Gelukkig krap aan op tijd kon ik me melden bij de balie om mn koffer weer af te geven, en ik heb nog geen 10 minuten hoeven wachten op de vlucht. Ze kunnen het dus wel, op tijd vliegen!!
(Is niet de schuld van de luchtvaartmaatschappij, maar van de vluchtleiding op Arlanda. Die vinden een binnenlandse vlucht niet belangrijk genoeg en geven de grote maatschappijen voorrang. Aldus de medewerkers op Hagfors).

Heerlijk, sneeuw!
Voorzichtig gereden, en nog net op tijd om de Lidl in te duiken voor wat kleine boodschappen.
Morgen doe ik wel meer, dan weet ik wat er wel of niet nodig is.

Op tijd naar bed, en niet kunnen slapen. Het was vier uur, en ben er uit gegaan om een kop thee te drinken. Wennen aan de stilte, wennen aan het bed, wennen aan een koude slaapkamer.
Volgende nacht gelukkig wel meteen in slaap.
Het buitensetje, wat Martijn getimmerd heeft, is perfect (voor zover ik dat kan zien dan: dikke laag sneeuw erop), en er hangt een schitterende mobile bij Kaya's rustplaats.

Ik heb een tweede Kaya gevonden bij de foto in de trap, er staan geschilderde bloemetjes voor het raam, en er zou nog veel meer te ontdekken zijn maar  dat is denk ik bedolven onder de sneeuw. Ik kom het vast vanzelf tegen de komende tijd.

De paden weer gevormd. Het blazertje vertikte het weer natuurlijk, dus ik heb mijn spierballen maar op een andere manier aan het werk gezet. Pffff. Arme armen, arme rug!!
En het is weer gaan sneeuwen, dus waarschijnlijk zal dat een dagelijkse klus worden, wil ik overal op een redelijke manier bij kunnen. De vogeltjes en eekhoorns rekenen op mij, net als de reetjes. Ik ga daar tenminste wel van uit. En het pad naar de houtschuur moet ook bijgehouden worden wil ik regelmatig hout kunnen halen.

De eerste reetjes gezien. Liepen voor over de weg, maar sloegen mijn tuin over. Misschien hadden ze daar alles al verorberd. Ann-Britt vertelde dat er elke avond 11 of 12 achter haar huis aan het eten waren, maar dan hebben ze vast nog niet door dat na een paar avonden niks te halen er nu toch echt weer genoeg te eten bij mij ligt! De eekhoorn waar Fiona zo lyrisch over was is ook diep in zn hol gekropen denk ik. Ook nog niet gezien.

Heerlijk weer, het zonnetje geeft mooie foto's, en ik heb mn eerste wandeling er op zitten. Geen lange, het begon net te sneeuwen en ik wil niet onderuit gaan,  maar wel erg op mn houding gelet. Rechte rug, niet schommelen. Het plan is een dagelijkse wandeling, en dat zet ik hier bewust neer zodat ik mezelf niet om kan praten.
En het was heerlijk! vaak blijven staan om om me heen te kijken en te genieten. Zolang het niet glad wordt hou ik het denk ik wel vol!

En de eerste stroomstoring is een feit.
Natuurlijk net als ik in de keuken sta om de senseo van water te voorzien voor koffie.... En deze avond dus ook geen Salvage hunters. Maar wel erg gezellig met de kaarsjes aan.

Duurde dit keer niet zo lang, 9 uur kon ik de senseo weer aanzetten.

Ik moet nu bijna dagelijks, en soms zelfs 2 keer op een dag, sneeuw ruimen. En dat moet echt wel, want als ik denk komt morgen wel, is het helemaal een super zware klus. Als ik dit schrijf heeft het vannacht minstens 24 graden gevroren, en ik vermoed nog wel meer. De 24 graden vorst die ik op de thermometer zag staan was om 9.00 uur.
Echt een koude dag want om 1 uur was het nog 20 graden onder nul!!
De pomp van de kachel zag het werk ook niet meer zitten. In de stress en er mee opgehouden. Die werkt tot 20 graden vorst, dus de elektra er maar bij aangezet. 12 graden in huis is me net iets te koud!! En natuurlijk ook mijn heerlijke houtkachel al vroeg aan.
Snel aangekleed en de vogels (en ook de herten nu het zo koud is) voeren om na vijf minuten met de ijspegeltjes aan mn neus en bevroren traandruppels op mn wangen gauw aan de koffie voor de kachel te gaan zitten. Nog steeds zo blij met mijn houtkachel!!

Weer een quilt af, nou ja, bijna af. Ik moet m nog in rafels knippen, maar mijn schaar heeft zn beste tijd gehad: hij knipt niet goed meer omdat de bladen ondertussen behoorlijk verbogen zijn. Kan ook niet anders; hij moet regelmatig door 12 lagen stof heen! Wordt tijd voor een echte kleermakersschaar, maar die zijn schrikbarend duur......

En over duur gesproken, ik kreeg de energierekening over november/december en kreeg daar een hartverzakking van!! 5014 kronen, ofwel ongeveer 500 euro. Nog nooit zo'n hoge rekening gehad, zelfs niet toen we hier in april met 5 volwassenen verbleven, er een meter sneeuw lag en het nog kouder was dan nu! Even slikken.....

Water geknoeid in de keuken, en niet meteen droog gemaakt. Gevolg: een fikse uitglijder, een minuut of 10 op de grond gelegen om me te verbijten van de pijn, en een groot ei op mijn knie.
Achteraf, toen de pijn was weg getrokken, viel het gelukkig allemaal wel weer mee. Blauwe knie en lichtelijk opgezet. Trekt vast snel weer bij.

Het is 's ochtends zo koud buiten, dat zelfs de poes met een bevroren snor naar binnen komt. De kachel/pomp doet nog steeds weinig, en de houtkachel maakt overuren.
De deuren van mijn auto zitten vast gevroren en de motervoorverwarming werkt niet. Net een nieuwe batterij in de afstandsbediening, maar geen reactie.....
Het ritje Eksharad maar een paar dagen uitgesteld, ik heb nog een nieuwe zak paardenvoer liggen, dus daar moet het beestenspul het dan maar een dag mee doen.
De volgende dag mn kont tegen de deuren gegooid, en boven de ramen een paar flinke klappen gegeven, en zowaar, probleem ook weer opgelost.
En natuurlijk geen aardappelen en wortelen voor de dieren meer op voorraad. Maandag maar in de herkansing. Vlak voor Eksharad een vrachtwagen in de greppel. Met een aanhanger, en de hulpdiensten kwamen net aangereden. Op de terugweg was de weg gedeeltelijk afgezet, maar de vrachtwagen lag er nog net zo bij. Lijkt me een behoorlijke klus.

Weer eens een elandenrondje gereden, maar helaas. Misschien te vroeg, probeer t van de week nog wel een keer.
Met Ronny koffie gedronken bij Josefine. Die kan niet op of neer van de rugpijn, en had even gezelschap nodig. We reden een stukje verder om te kijken of er auerhoenen in de bomen zaten, maar ook die lieten zich niet zien.
Wel een leuk klein huisje gezien wat te koop staat, en daar ben ik de volgende dag opnieuw naar toe gereden. De bewoonster kwam net aan om de laatste dozen te verhuizen en nodigde me binnen uit. Dat liet ik me geen twee keer zeggen natuurlijk. Leuk, lief huisje, behoorlijk grond, hartstikke vrij, en de enige ruimte die nog gerenoveerd moet worden is de badkamer in de kelder. Ik ken iemand die dat huisje wel kan waarderen!!

De blauwe quilt hangt buiten te vriesdrogen, en ik ben nu 2 persoons dekbedhoezen tot 1 persoonshoezen aan het maken. Ik gebruik ze hier toch niet, en heb er zoveel dat deze twee wel vermaakt konden worden. Het zijn hoezen met een panter printje hihi.
Er ligt ook een hele stapel 2 persoons onder hoeslakens die ik vermaken wil tot twijfelaarsformaat. Dan passen ze goed om de bedden boven. Even bedenken hoe ik dat ga doen....

Hout halen uit de schuur. Helaas, het touw wat ik gebruik om de slee te trekken ligt achter de houtschuur, en om daar te komen moet ik me door de sneeuw heen worstelen.

Doen we niet! Ik las later in het reclameblad van de Lidl dat ze sterk koord in de aanbieding hebben, en ik moet toch wat boodschappen halen (o.a.aardappelen en spekjes voor de stimpestamp) dus dan neem ik voor een paar kronen een streng van dat koord mee. Scheelt een hoop sneeuwruimwerk met het daarbij behorende gescheld en gevloek. Voor deze keer heb ik lopen sjouwen met een tas vol hout.

Met Ronny naar Mora geweest. Hij moest zijn auto naar de garage brengen en ik moest naar de Jula om nieuwe waterfilters te kopen. En ik wil een soort ventilator voor op de kachel, die de warmte beter verspreid. Helaas waren die uitverkocht. De filters heb ik wel. Ook een stevig koord gekocht, hoef ik daarvoor niet naar de Lidl.
Onderweg een paar foto's geschoten van de schitterende aangevroren berken. prachtig gezicht, zeker als het zonnetje er op schijnt.

Volgens kenners is het een ideale avond/nacht om het noorderlicht te zien. We gaan het mee maken!!!