2021. februari.

 

Heb ik al verteld dat ik probeer elke dag een klein stukje te lopen? Lukt niet altijd, en soms is het maar een paar honderd meter, en als mijn voeten een goede dag hebben hou ik het wel een uurtje vol. Ik zou willen dat dat voetenprobleem eindelijk eens kon worden opgelost. De pijn in mijn geopereerde (!!!!) teen is soms niet te harden, hij is nog steeds vurig rood en dik, en soms lijkt het wel of hij in brand staat. Het "u moet het even de tijd geven" is nu toch wel voorbij zou ik zeggen. Via facebook werd ik gewezen op de Bergmankliniek. Daar doen ze alleen maar voeten en benen werk begreep ik, en een behandeling wordt ook vergoed door de verzekering. Als ik weer in Nederland ben maar een nieuwe verwijsbrief halen en contact opnemen met deze kliniek.

Buurman Ronny vertelde dat er wilde varkens in de buurt gespot zijn. Zelf heeft hij ze nog niet gezien maar even verderop, bij Avradstjarn, heeft men ze zien scharrelen. Erg leuk, vast wel, maar tot mijn tuin en niet verder alsjeblieft. Als ik op de Veluwe zie hoeveel schade ze kunnen aanrichten door het graven naar voedsel, laat dan maar. Zelf heb ik ze dus ook nog niet gezien; wel een wildrondje gereden, maar behalve de reeën niets gespot. Wel elandsporen die hier de weg overstaken. Het lijkt wel of er een elektronisch hek om dit buurtje staat, want ze mijden het hier als de pest, Zo kom ik nooit aan een prachtige up to date foto van die mooie beesten natuurlijk... Wel een jonge vos in de tuin gespot, en nog geschoten ook.  De foto is echter het plaatsen niet waard, midden in de nacht, zonder flits dus bijna niet te zien dat het een vosje is.

Tijdens een elandenrondje kreeg ik een melding dat mijn auto erg veel dorst had, en ben ik doorgereden naar Hagfors. En daar bij het benzinestation aangekomen zag ik dat ik een bijna lege achterband had. Natuurlijk op een zondag, dus even doorrijden naar de garage was er niet bij. Gevuld met lucht (kunt u me uitleggen hoe dat apparaat werkt ??) en op de gok naar huis gereden. De volgende morgen zat er in mijn optie nog genoeg lucht in de band om weer naar Hagfors te rijden en in de garage gevraagd of ze de band konden checken. Het blijkt dat de velgen van mijn auto versleten zijn waardoor ze scherpe randen vertonen die laagjes rubber van de banden afsnijden. De aardige jongeman heeft de velgen wat afgeslepen en me aangeraden voor andere velgen te gaan. De betreffende band was naar de filistijnen, maar hij had nog een goede gebruikte liggen. Het kostenplaatje viel zodoende gelukkig mee.

Me er toe gezet wat paden naar de garage, en de stuga te maken. Er lag wel een smal looppaadje, maar breder als een laars was dar niet. Niet helemaal gedaan wat ik op voorhand wilde doen. De sneeuw is behoorlijk zwaar en nat, en na een half uurtje zei mijn lichaam dat ik wel meer kon willen maar dat ze het opgaf. Als ik wil kan ik naar de stuga, en naar de voerbak en voederhuisjes was natuurlijk al een redelijk pad want de reeën en vogels verlangen hun dagelijkse portie brokken en zonnebloempitten.

Overal  langs de weg hangen gekleurde strookjes plastic in de struiken. Een teken om te laten zien hoeveel wild er afgeschoten is in dat betreffende jachtgebied. En het zal niet alleen om elanden gaan, want zoveel er geschoten is, zoveel elanden liepen hier niet meer rond. Het zullen dus reeën zijn, en die lopen er meer dan genoeg. Het is eigenlijk vreemd hoe je gevoel over de jacht veranderd. Toen ik net in Zweden kwam, vond ik dat er alleen gejaagd zou moeten worden als er echt teveel wild rondliep en dat je verder de natuur zijn gang moest laten gaan. Nu ik hier een aantal jaren woon vind ik nog steeds dat de elandenjacht een paar jaar stil gelegd zou moeten worden, maar dat het afschieten van een gedeelte van de grote reeën populatie nou eenmaal nodig is om ziekte en inteelt te voorkomen. 

Dat heb ik niet van mezelf, maar door gesprekken met jagers (Daniel voornamelijk) heb ik wel iets meer inzicht in het hoe en waarom gekregen. En zolang de reetjes nog steeds massaal door het dorp van huis naar huis springen en zich staan te verdringen aan de voederbak zit het wel snor. Het zou alleen wel eens tijd worden dat er een lekker reestuk bij me afgeleverd wordt als bedankje dat ik meehelp de dieren gezond en op gewicht te houden.

Het grootste aantal wat tot nu toe aan de trog heeft gestaan is 9. Bij buurman Ronny hebben er 11 gestaan zei hij. 

Eindelijk de slaapkamer eens uitgemest. Zo af en toe de stofzuiger erdoor deed ik nog wel, en een stofdoek tot op ooghoogte was ook nog wel te doen, maar boven op de kasten was al veel te lang terug. Ik weet het, schandalig!! Maar alles ziet er weer redelijk netjes uit. En dametjes, voorheen juffertjes, je raad nooit wat ik boven op de kledingkast nog tegen kwam. Een bijna compleet vuurwerkpakket! Geen idee of daar nog kracht in zit, maar ik heb het niet weggegooid. Al kan ik dat voor de veiligheid misschien beter wel doen.....

Buurman Ronny jarig. Ik ga er maar niet naar toe. Natuurlijk wel een felicitatieberichtje gestuurd, maar de koffie hou ik maar te goed. Zowel Ronny als Annbritt zijn heel erg gefocust  op afstand vanwege het virus. En ook al kom ik nergens behalve de supermarkt, het blijft toch een risico. Al moet ik zeggen dat in tegenstelling tot het begin van de uitbraak, de mensen nu wel meer rekening houden met bv het houden van afstand en het dragen van mondkapjes.

En ineens schijnt de winter voorbij te zijn, althans, Klart geeft aan dat we voorlopig even geen vorst meer krijgen. Ik ben benieuwd, van mij mag de winter nog wel even aanhouden. Het hoeft niet kouder dan 20 graden onder nul meer te worden, maar acht, ik heb persoonlijk geen bezwaar tegen bijvoorbeeld nog wat flinke sneeuwbuien. Ik ben benieuwd of er nog een nieuwe koudegolf aan komt. 

Ha! Eindelijk weer eens een eekhoorn in de tuin. Ik hoop dat het een blijvertje is, en dat er nog meer bij komen. Het is een leuk gezicht als ze achter elkaar aan rennen, of aan het vechten zijn om de zonnebloempitten. Er hangen kasten genoeg zou je zeggen, maar ze zijn misschien wel niet chique genoeg...... of te groot zou ook nog kunnen.

Bijna een hele nacht geijzeld. De toplaag van de sneeuw was redelijk hard, dus het klonk alsof er steentjes naar beneden kwamen. Kort nachtje, maar dat maakt de bank vanmiddag wel weer goed. Het is nu wel angstaanjagend glad buiten, dus een stukje wandelen kan ik wel vergeten, en boodschappen doen stel ik ook nog maar even uit.

Nog net op tijd de voordeur voor de kat dicht gegooid. Ik heb er niks op tegen dat hij zijn eigen vlees op opscharrelt, maar  dat eet hij maar lekker buiten op. Zeker als ik 4 pootjes zie trappelen in een poging los te komen....

De eerste goudvink heeft de voedertafel met zonnepitten ook weer ontdekt. Ik hoop dat er nog vele zullen volgen. Zo leuk, al die oranje vogels in de bomen en op de witte sneeuw.... 

Ondertussen is het nog steeds flink aan het dooien. In de nacht lichte vorst, maar overdag gaat de temperatuur al gauw naar de 10 graden, soms er over heen. En voor zover ik dat op Klart kan zien, blijft dat ook zo tot zeker half maart.  Je  leest het vast eind deze maand wel weer.