2022. september Australië week 4.

Zaterdag 

Lekkere steak, Conny???

Heerlijk, die "we zullen Conny in de watten leggen" dagen!

Toen we gisteren thuis kwamen had hij ook al vers wit brood gehaald en saucijzen met uien gebakken. Ook erg lekker.

Het weer valt even tegen. In Kalbarri was het de laatste dagen heerlijk zomerweer, en hier is het behoorlijk koud. Ik hoop wel dat dat de komende dagen gaat veranderen, ik wil korte broeken aan!

's Middags een uurtje lang uit, ik heb slecht geslapen afgelopen nacht.

Jaap heeft van Karen een kaart gehad met een bericht dat hij een retour business klas naar Nederland kan boeken. Ze had er geld voor gereserveerd, en hij had zich eerder al tegenover mij laten ontvallen dat hij tegen een burn-out aan zat. Dat is niet zo verwonderlijk: hij heeft al jaren geen vrije dagen opgenomen en werkt zich ook in de weekenden uit de naad.

Hij sputterde eerst tegen begreep ik van Karen, maar ging al gauw op internet kijken hoe en wanneer hij kon vliegen. Goed gedaan Karen!!!

Ik heb de hele dag op mijn luie kont gezeten, Candy Crush gespeeld, geknuffeld met de katten en een was opgehangen en er ook weer afgehaald. En redelijk vroeg mijn bedje in.

Zondag.

Bij de buren heeft een erg jong knulletje een minimotor en hij vond het nodig om daar vanochtend rondjes mee te gaan rijden. 8 uur, wie verzint zoiets!!! Wat een herrie.

Met Jaap naar Midland. Eerst naar de Kmarkt om een paar speciale bh's te halen en een oplaadsnoer voor de telefoon. Dat was achter gebleven in Kalbarri, waarschijnlijk op de grond gevallen bij het inpakken van mijn koffer. Jaap heeft een gekleurde voor me gevonden, die valt op als hij op de grond valt.

Daarna naar de Aldi. Karen had een lijst gemaakt wat er gehaald moest worden, en we hebben geen extra rondje gemaakt. Hadden we beiden geen zin in.

Terug een dutje op de stoel, dat ging vanzelf. Jaap heeft er een afschuwelijke foto van geschoten die ik jullie besparen zal hihi.

Lekker gegeten: lamsbout met zoete aardappelen, sperziebonen, wortelen en gebakken aardappelblokjes.

Maandag.

Naar Toodyay om koffie te drinken. 

Het is een nationale vrije dag, en er staan en rijden bizar veel motoren. Het valt mij op dat daar heel veel splinternieuwe Harleys tussen zitten. Ze zijn prachtig!!

Voor Jaap een fles Glenfiddich gehaald, en wat hebbedingetjes winkels ingelopen. Veel leuke dingen gezien maar niets waarvan ik dacht dat ik het mee wilde nemen.

Jaap werkt niet vandaag, en werd door zijn maat Dave gebeld dat er vannacht een Bobcat was gestolen. Het schijnt al de zoveelste keer te zijn dat er ingebroken en wat gestolen is op het terrein waar de vrachtwagen staat, en de mannen hebben er vaak genoeg op gehamerd dat er camera's opgehangen moeten worden. Die schijnen al lang in kantoor te liggen maar niemand neemt de moeite ze te installeren. Ik vermoed zo maar dat die er nu wel snel zullen komen!

Jaap is pizza's aan het maken. Alles home-made. Het deeg heeft in de zon staan rijzen en wordt op dit moment gekneed, en gekneed, en nog een keer gekneed. Hij heeft een steen oven en ik denk dat het weer heerlijk eten wordt!!

Dinsdag.

Naar Tineke, en dat was erg gezellig. Ik had kinderreiskoffertjes voor de meiden mee, en die vonden ze gelukkig erg leuk. Daniel was thuis, dus kennis kunnen maken. Luca geknuffeld en eten gegeven, en zo leuk, hij bleef naar me kijken en lachen....

Later lag hij op de grond en de tv stond aan op Shaun the sheep, en hij kwam niet meer bij. Vrolijk jochie!

In Northam 2 foute kerst tshirts gekocht. Lachen! Ik ben benieuwd of ik de kans krijg ze zelf aan te trekken..

Woensdag.

Hoezo geen katten in mijn slaapkamer??

Even niet opgelet..

Op internet een lading sokken besteld. Ze hadden ook hele leuke kangaroe sokken maar helaas, die waren uitverkocht.

Gaan we vandaag naar de supermarkt, hebben ze het rek met sokken net aangevuld. Dat is balen, want dezelfde sokken maar wel 1.50 dollar goedkoper. (en geen verzendkosten).

Karen heeft vandaag via de tourist-information een ander telefoonnummer van de emoefarm gekregen en een afspraak voor vrijdag kunnen maken. Lijkt me leuk. 

Donderdag.

Heel slecht geslapen. De rechterkant van mijn bovenlichaam doet behoorlijk pijn, en als ik er op druk ga ik door de grond. Karen denkt dat het mijn galblaas is, en ik hoop dat dat vanzelf overgaat. Tegen de pijn Imobrufen 200 bij de apotheek gehaald: 400 krijg je hier niet mee, maar 2 x 200 is ook 400 toch!

Boodschappen gedaan in Northam. vlees voor de bbq zaterdag, en zachte sla, knoflookbrood en slasauzen. Karen gaat ook een cheese cake maken, en ik heb begrepen dat haar vriendin, Evan, weer een chocolade cake gaat maken. Verder de fruitvoorraad aangevuld en de TimTams waren (alweer!!) in de aanbieding dus daar ook van geprofiteerd.

Bij de doe het zelf zaak wat tuinspullen gehaald, en bij de drankenwinkel een fles minder dure whiskey om dat dat in het beslag voor Irish coffee muffins nodig is. Dat lijken me heerlijke muffins te worden!

Bij het postkantoor in Toodyay postzegels gekocht, maar daar moet ik voor terug. Ze hebben hele mooie met Australische dieren, met planten en met insecten. Nu heb ik een velletje met de Queen.....

Van de week een paar prachtige kaarten gekocht, geschilderd door een van oorsprong Nederlandse man, Jos Coufreur. Google maar even, hij heeft er veel  gemaakt.

Toeval. Wij hebben vandaag kip op stokjes gekocht, en komen thuis en Jaap heeft hetzelfde gekocht. (wij noemen dat saté, maar dat is heel wat anders, zegt Jaap...)

Voor zondag  een walvistour proberen te boeken, maar de sites geven niet thuis... Morgen bellen, ik wil wel graag nog een keer mee.

Vrijdag.

Vanochtend gebeld met de klantenservice van het walvis kijken bedrijf, en de boeking was nu zo gepiept. Als het niet wordt afgezegd ga ik zondag dus walvissen spotten!

Karen is cupcakes aan het maken, Irishcoffee cupcakes met whiskey en koffielikeur. Ik ben erg benieuwd hoe die smaken, het deeg was prima!

Naar de emoefarm.

Er liepen 40 emoes in het park en nog eens 60 in het bos. Zo vertelde de eigenaar. Hij had ook nog 4 tieners en een baby van 6 dagen oud. 

Wat een leuke beesten! Ze kijken zo scheel als het maar kan en dat geeft ze een heel ondeugende blik.

De mannen maken constant klokgeluiden, een leuk gehoor. De vrouwtjes zitten na het leggen van de eieren  12 dagen op de eieren, en daarna neemt de man het voor bijna 3 maanden over. Hij komt er geen moment vanaf, ook niet om te eten of te drinken. Ondertussen gaat de vrouw op zoek naar een 2e echtgenoot en soms ook nog naar een 3e. 

Voor de regels in de slachthuizen werden aangescherpt bracht de farmer elk jaar ongeveer 20 emoes weg voor de slacht. Nu heeft hij ze nog puur voor de toeristen en voor het plezier wat hij er aan beleefd.

Een hele leuke ervaring!!

Onderweg naar de farm kwamen we een zwarte zwijnenmoeder met 4 jonge varkentjes tegen, langs de rand van het bos. Die zie je nooit, zei Karen, maar ze waren al weg voordat ik de telefoon erbij kon pakken om ze te schieten.

Er zat een teek op mijn blouse. En later zaten er nog 2 op mijn lichaam. Gelukkig nog niet erg vast gezogen, en kon ik ze er redelijk gemakkelijk afhalen. In totaal heb ik er 5 gevonden. Toen was ik het zat en ben onder de douche gestapt en heb al mijn kleren in de was gegooid. Vast ergens langs gelopen waar net een tekenbijeenkomst was of zo....

De cupcakes zijn mislukt. Je kan er iemand een gat mee in het hoofd gooien. Ik opperde om ze te gebruiken als bodem voor de cheesecake, maar dat zag Karen niet zitten.

Jaap had een bloemetje voor me mee. Een bloeiende tak eucalyptus. Leuke afsluiting van de blog van deze week!

2022. September Australie week 3.

 Zaterdag.

Vanmorgen begonnen met de kleine koffer in te pakken voor onze vakantie in Kalbarri, en vandaag zal ik die nog wel een paar keer uit en inpakken. Twijfel, twijfel. Wat moet er mee, hoe zal het weer zijn, dat soort vragen hihi.

Jaap in paniek. Nou ja, dat is hij niet zo gauw, maar hij zag op de afleveringsbon van Karen's auto staan dat ze niet meer met de auto mocht rijden omdat de banden erg slecht waren. Hij zag zijn vrije zaterdag al de mist in gaan want hij moest nu nog achter andere banden aan omdat we morgen naar Kalbarri gaan. En dat moet natuurlijk wel in een veilige auto. Nu is een andere auto zo geregeld, want een ritje Perth en ik heb een huurauto. Was niet nodig. Jaap is aan het bellen geslagen en vond een adres in Midland waar ze tijd hadden en de juiste maat banden. Goed geregeld broer!!

De kruk alvast in de auto gezet zodat ik die niet vergeten kon. 

Zondag. 

Rond 9 uur vertrokken. Eerst Charly naar Evan gebracht en door een prachtig groen Australië de eerste stop in Gingin. De cappuccino was er heerlijk, en de toiletten zo smerig dat zelfs er boven hangen  geen optie was! Het eerstvolgende benzinestation aangedaan en de toiletten waren erg oud, maar brandschoon. Het laatste stuk rijden viel vies tegen, Geen oceaan te zien en Kalbarri lijkt steeds verder weg te liggen. We reden langs het grote roze meer, bij Port Gregory. Heel wat anders dan het zielige roze meer in het zuiden van Australië, drie jaar terug, Alma!!

foto van ansichtkaart...

In Kalbarri bij de makelaar de sleutels van het appartement opgehaald. Een knap appartement met 2 slaapkamers. Het is schoon en het park ziet er ook netjes uit. Hier houden we het de komende dagen wel vol!!

Koffer uitgepakt, even ruzie met de Optus ( mobiele wifi), en als ik die eenmaal aan de praat heb blijkt dat we hier ook gewoon wifi hebben. Met een zwak signaal, foto's uploaden lukt meestal niet...

Een restaurant uitgezocht, een visrestaurant op een onooglijke plek, maar het was er vreselijk druk. Geen plaatsen meer vrij: er speelde een liveband, en wat ik er van mee kreeg speelden ze goed!!

Op naar een volgend restaurant. Het zat op de eerste verdieping, boven een slagerij, en heette heel toepasselijk Restaurant Upstairs. Het eten was goed, alleen de door mij uitgekozen grote garnalen met iets met een vreselijke naam, viel erg tegen. De garnalen waren wel heel lekker, maar het bedje van platte pasta heb ik laten staan.

Heerlijk relaxed gezeten en gegeten. Morgen proberen we het visrestaurant opnieuw.

Maandag.

Wat een storm vannacht!! Ook al heb ik er niet al te veel van gemerkt. Vanochtend ging het nog steeds goed tekeer en we zijn boodschappen gaan doen. En een kapper opzoeken voor Karen. Die hebben we nog niet gevonden. Er staan er 3 op internet en op de site van het touristenbureau, maar dat is heel oude informatie. Ze knippen niet meer.....  

Foto's gemaakt en een stuk over het strand gelopen. Koffie gedronken en een stukje terug gereden tot vlak aan de kolkende oceaan en daar weer prachtige foto's kunnen maken. 

Naar de supermarkt voor wat vergeten boodschappen en om de fruitvoorraad aan te vullen, en daarna terug naar het appartement voor koffie en een smootie.

Opnieuw voor een gesloten deur bij het visrestaurant. Gister vanwege volle bak en nu gewoon gesloten, maar we proberen het van de week nog wel een keer. Voor nu de fish and chips bezocht en het bestelde mee naar het appartement genomen. Ik had verwacht dat je daar kon gaan zitten eten, maar dat was er niet bij. Het was er druk, maar het wachten waard!Ik had een visbox met frite (de frite hoefde ik niet maar dat werd niet begrepen denk ik), een lekkere saus erbij en aan de vis had ik meer dan genoeg. Wat zat er in de box: een flink stuk haai, grote garnalen, echte krab, inktvisring, grote mossel en een schelpdier. Allemaal gefrituurd en erg lekker! Karen houdt niet van vis, en zij had een hamburger waar je met 2 man nog een beste hap aan zou hebben, en veel patat. In het appartement heerlijk van gegeten en allebei dik tevreden!

'sAvonds naar de tv gekeken, de begrafenis van koningin Elisabeth...

Dinsdag.

Op naar het Nationaal Park net voorbij Kalbarri. De toegang was 15 dollar per auto en dat was het meer dan waard. We hebben maar 2 plekken bezocht, en ik eigenlijk maar 1. Kalbarri skywalk. Twee plateau's die boven het park hangen en van waar je een prachtig uitzicht hebt op de diepte, de bergen en een riviertje wat zich door het landschap slingert. In de brochure staat dat de plateaus voorzien zijn van glazen vloeren, maar die zijn vervangen door metalen roosters. Op voor koffie, maar helaas was de koffiemachine stuk. De enige plek in het park waar je koffie kan drinken, en dan een mededeling dat dat helaas niet mogelijk is. Jammer, we waren er aan toe.

Verder naar Natures Window. Een door de tijd en de wind ontstaan gat in een rots waardoor je prachtige foto's kunt maken van de omgeving. Ik ben er niet naar toe gelopen. Veel trappen en vooral een schuin aflopend pad, wat je op de terugweg natuurlijk ook weer moet trotseren. Karen is wel gegaan, speciaal voor mij om een foto van het raam te maken, maar is vlak bij het raam ook omgekeerd. Het pad werd steeds smaller en liep langs een steile afgrond, en ze voelde zich niet veilig meer. Geen live foto's dus, jullie moeten het doen met een foto van een ansichtkaart.

foto van ansichtkaart

In Kalbarri koffie gedronken met een tosti. Ketchup erbij en daar werd erg vreemd tegenaan gekeken. Tosti wordt hier kaal gegeten....

Door naar het grote roze meer, naar Port Gregory. Afgelopen zondag was het knalroze, maar nu was er bijna geen kleur te bekennen.

 

Erg jammer, we hebben er 65 kilometer voor gereden en later hoorden we dat dat kwam vanwege de bewolking. Het kleurt roze bij een stralend blauwe lucht. Dan schijnen de algen die de kleur veroorzaken aktief te worden. Zoiets... We zijn het "havenstadje" ingereden, een paar huizen bij elkaar en 1 kleine supermarkt, samengevoegd bij het prachtige strand. Er lagen wat jachten in de baai voor anker, en dat was met het blauwe water en het witte zand weer een mooi gezicht.

'sAvonds een afspraak gemaakt om op donderdag(woensdag zat al vol)  een rivercruise te maken. Volgens de website gaan we vooral veel vogels zien, en als we geluk hebben ook zeearenden. 

Woensdag.

Naar het voeren van de pelikanen gaan kijken, en er waren heel wat mensen die hetzelfde dachten. Er kwam een mevrouw met 2 emmers kleine vissen, maar vandaag was er maar 1 jonge pelikaan (en veel zeemeeuwen) die er trek in had. Ze eten 2 tot 4 kilo vis per dag, en de reden dat ze gevoerd worden: 

Rond 1970 zat er een visboer op de plek waar Karen en ik onze cappuccino drinken, recht tegenover de huidige voederplaats. De visboer maakte zijn gevangen vis op het grasveld tegenover zijn zaak schoon, en de pelikanen hadden dat al gauw door. Ze zaten vaak al te wachten op het restafval van de schoongemaakte vis. Maar toen de visboer zijn handel van de hand deed bleven de pelikanen komen en staken zelfs de weg over om te kijken waar hun vis bleef. Voor ieders veiligheid is er toen besloten om elke ochtend op het zelfde tijdstip de pelikanen te gaan voeren. Vandaag was er maar 1, maar meestal zijn het er 5 of 6.

Gegeten in het Kalbarri Motor Hotel. We waren er dik op tijd, je kon er pas vanaf 6 uur eten, en konden als een van de eersten ons eten bestellen. Eerst een biertje en voor Karen een dieet-coke, en in de tijd dat we dat aan het opdrinken waren was de rij voor het bestellen van het eten tot buiten de toegangsdeur gegroeid. 

Het eten was goed en niet duur. Karen koos een Thaise chickencurry en ik had snapper met garnalensaus. De keuken was niet erg uitgebreid maar beslist de moeite waard.

'sAvonds al om 8 uur in bed. We hebben ook nog een stuk over het strand gelopen, zonder kruk, en dat voelde ik best. Als een blok in slaap gevallen

Donderdag.

Al redelijk vroeg wakker, en om kwart over 8 hebben we ons gemeld bij de steiger om een rivercruise van 2,5 uur te gaan maken. Er gingen ongeveer 30 mensen mee, en een vrolijke schipper die heel veel vertelde over de rivier, maar waar ik niet veel van opgestoken heb, (raar accent) en die er ook heel veel onzin tussen door gooide. 

Helaas niet zo veel gezien als ik had gehoopt, en wat ik heb gezien liet zich niet schieten. Zoals een zeearend soort, kangaroos en de pelikanen.

Wat ik wel heb gezien en kunnen vastleggen zijn veel witte reigers. Een leuk tussendoor feitje: zodra we bij de rivier aankwamen vloog er een meeuw mee. Dat doet hij elke dag tot dat hij een lange vinger heeft gehad.

Aan het einde van de tocht even aangelegd op een eiland. Niks te zien, niks te beleven dus iedereen was al gauw weer aan boord. 

Langs de rivier groeien veel zoutwater asperges, samphire, . Verboden te oogsten, men is blij dat het weer terug is. Het is als groente behoorlijk duur, zo'n 50 dollar per pond en schijnt heel lekker te zijn.

Tussen neus en lippen door vroeg de schipper of er nog mensen deze week in het National Park waren geweest en of de coffeemachine nog steeds buiten werking was. Dat is dus al een tijdje zo...

Bij terugkomst liet hij ons nog even "genieten " van de golfslag door de hoge golven buiten het kalme haven gebied. Tussen de haven/strand en de oceaan is een pier gebouwd die er voor zorgt dat het water aan het strand rustig is en de kinderen er veilig in kunnen spelen.

Al met al een leuk, rustig uitje.

Ingesmeerd met factor 50, maar toch best verbrand. Zon, wind en water, dat kan ook niet anders!

Het is een nationale vrije dag en bijna alles is gesloten. Aan gewezen op een coffee food truck op een parkeerplaats voor de dagelijkse cappuccino. Was eigenlijk maar een zwak aftreksel van wat we anders dronken maar de muffin was perfect!

śAvonds een derde poging gedaan om naar het visrestaurant te gaan, proberen te boeken via internet, maar helaas weer alles vol geboekt. Erg jammer, het is duidelijk een erg populaire tent waarvoor je lang van te voren een tafel moet reserveren. Maar weer naar de fish and chips gegaan en een burger en een fishbox meegenomen naar het appartement. En omdat het een nationale vrije dag is kregen we een extraatje: de bon werd met 10 procent verhoogd.... Raar volk, die Australiërs!

Vrijdag.

Het zit er weer op. Een paar heerlijke dagen gehad en lang niet alles gezien wat de moeite waard was. Een goede reden om ooit nog eens terug te komen!!

Rond 9 uur zijn we vertrokken. Helaas was de cappuccino-tent gesloten vandaag enbij de coffetruck stond een lange rij wachtende mensen. Bovendien stonden er twee andere dames in die behoorlijk traag waren.

Verder gereden dus maar. Langs het roze meer, de lucht was stralend blauw maar het was denk ik nog te vroeg om het hele meer roze te laten kleuren. Geen extra foto waard.

Langs de weg van Kallabri naar Port Gregory liggen heel veel aangereden/dode dieren. Waarom worden die niet uit de berm gehaald en verder het bos in gelegd? Karen kon me het antwoord niet geven, en ik vind het een triest gezicht en bovendien lijkt het mij dat al die dode, opgeblazen en stinkende dieren niet echt bevorderlijk zijn voor de wildbeleving van wie dan ook.

In Northamton cappuccino gedronken met een overheerlijke curry-pie, en daarna door gereden richting Geralton en op het zelfde punt als de heenreis weer de weg kwijt.....

De Indyroad genomen en in Leeming weer een stop gemaakt. Als je ooit een voorbeeld wilt zien van een gore wc, dan moet je daar eens gaan kijken. Ongelooflijk. Die wc was in maanden niet schoon gemaakt, en ik ben er boven gaan hangen omdat ik toch wel hoge nood had. Zelfs voor het doortrekken heb ik een papiertje gebruikt, en mijn handen in de auto gereinigd met een vochtig doekje.

De koffie was niet te drinken en het rookworstje lag er al een tijdje. Alles van mij, en de pie van Karen hebben we voor een vriendelijke meeuw achter gelaten. 

Onderweg nog wat foto's geschoten van de prachtige bloeiende bomen, waarna ik de laatste 3 uur het stuur heb over genomen. Wordt steeds relaxeter, links rijden.

2022. september Australië week 2

Zaterdag.

Bovenstaande foto is de firelane die door de vele regen van afgelopen weken behoorlijk uitgehold is. Om er met de tractor of de auto te kunnen rijden moeten eerst de gaten weer worden opgevuld.

Vannacht een kleindochter op de app die graag wilde weten hoe het hier in Australië is, en daarbij even vergat dat het hier 6 uur later is. Ze schrok wel even toen ik haar vertelde dat ik in bed lag en het half 3 was, maar het is beslist niet erg. Ik vind het leuk dat er belangstelling voor mijn verblijf hier is, ook al is dat midden in de nacht!

Karen is naar Tineke voor een verjaardagspartijtje van Willow, en Jaap is een half uurtje later ook die kant op vertrokken, Hij neemt steaks mee terug en vers wit brood. Lekker!!

6 alpaca's in het weiland voor het huis. De grond is van Jaap, en de buurman zet er af en toe zijn schapen, en nu dus 6 alpaca's op te grazen. Iedereen blij. Jaap hoeft niet te maaien en de buurman heeft extra grasland om zijn beesten te laten grazen.

Ze laten zich alleen niet aanraken, en dat vind ik een beetje jammer. Ze zien er zo wollig en zacht uit, en dat wil ik eigenlijk ook wel voelen.

In het zonnetje gezeten. 

Na 10 minuten weer naar binnen gegaan, je brand weg.

Karen was vroeg in de avond ook weer terug, en ze had 2 mooie linnen blouses voor me mee. Gaan mee de koffer in naar Kalbarri!

Vroeg naar bed gegaan, mijn ogen vielen dicht.

Nog even wat appen en een spelletje Candycrush spelen en dan ogen dicht! 

Het is hier 's nachts nog donkerder dan in Zweden. Echt pikzwart, en alleen kilometers verderop een paar kleine lichtjes van woningen die daar staan. Het beetje licht op de voorgrond is van mijn slaapkamerraam.

Zondag.

Vanochtend werd ik wakker gelachen door een kookaburra. Gisteravond had ik het met een vriend over zijn verblijf in Oost Australië en het vroege wakker worden door de kookaburra's. Heel toevallig dat ik er deze ochtend ook heen hoor, het is de eerste keer hier.

Mijn goede camera er bij gepakt.  Helaas is hij behoorlijk ontregeld. Uit veiligheidsoverwegingen had ik hem goed verpakt in de koffer in het ruim opgeborgen, maar of dat zo'n goed idee is geweest? Bij stralend weer blijft hij vragen de flits te gebruiken en de timer staat ingesteld. Ik kan er evengoed wel foto's mee maken, en heb een rondje werkplaats gemaakt.

Later nog een klein ommetje gemaakt. Over de firelane nog een stukje verder naar boven. Daar heb ik van de week tegen een wat ik dacht dode boomstronk getrapt, maar die was zo hard als beton. Vermoedelijk door mieren of termieten gemaakt....

Weer terug was Karen cappuccino cupcakes aan het bakken. En die waren erg lekker!!

Maandag.

Weer een minuut of 20 gelopen. De wandelmogelijkheden zijn niet zo groot, dus het bleef bij het op en neer lopen van de oprijlaan. Nou is dat ook best een stuk lopen, en het pad heeft steile stukken, dus de nodige calorieën heeft dat evengoed wel gekost! 

Voor diegenen die geen idee hebben waarover ik praat:

Dit screenshot is van Jaaps eigendom.

Bovenin staat het huis, met daarachter de werkplaats. Rechts van het huis is een grote watertank. Google is niet zo van update's, want deze opname van Toodyay en omgeving is al minstens 6 jaar oud. Er staat al een paar jaar een tweede watertank naast het huis.

Voor het huis is een zwembad, maar dat is door de bomen niet te zien. Het hele stuk tot de weg onderin is van Jaap, met links tussen de bomen door de oprijlaan, en rechts weer een firelane die op deze foto nog niet onkruidvrij gemaakt is.

Nogmaals de oprijlaan, gezien vanaf  het begin naast het huis. Het eind ervan is niet te zien...

Al de bomen naast de laan heeft Karen toen ze hier kwamen wonen zelf geplant. De meesten waren niet groter dan een cm of 10, en werden tegen liefhebbers van jonge boompjes beschermd door autobanden. Er is nu nog een boom waar nog steeds een band omheen zit, de rest is in de loop van de jaren verwijderd om de bomen beter te laten groeien.

Dinsdag.

Slechte nacht.

Het goot van de lucht, stormde als een gek en onweerde ook nog even. sliep ik eindelijk, vanmorgen vroeg, werd ik wakker door een hard dichtvallende deur.....

Het gaat nog steeds flink te keer (het is op dit moment net 1 uur in de middag geweest) en alles wat los lag heeft ondertussen een andere plek gekregen.Ook de kookaburra weer gehoord. Dit maal ver weg, en zo te horen was hij niet alleen. Leuk, van mij mag hij blijven!!

de kookaburra is een ijsvogelsoort.

Volgens google kan de vogel ongeveer 40 cm hoog worden, maar volgens Jaap zijn ze zo groot als de kraaien. 

Als het weer opknapt wil ik vandaag weer een uurtje lopen. Goed voor mijn bloedsuikerwaarde, want dat ligt de laatste dagen behoorlijk te hoog. Al de lekkere zoetigheden, en het heerlijke eten, eisen hun tol....

Op google earth heb ik gekeken voor alternatieve wandelroutes, maar een duidelijk beeld ervan heb ik niet gekregen. Je ziet het verschil tussen een firelane  en een doorgaande weg niet.  Volgende week, in Kalbarri, komt het vast wel goed. Ik vermoed dat we heel wat langs het strand zullen wandelen, en op de diverse bezienswaardigheden zullen we ook wel veel lopen...

Karens kippenhok. Of dat was het ooit.

Er zaten een 6-tal kippen in, tot een vos een weg naar binnen had gevonden en zich tegoed kon doen aan een makkelijk maal....

Woensdag.

Naar Midland geweest, een groot winkelcentrum in Perth, en stom stom stom, ik was mijn kruk vergeten mee te nemen.

Gezocht naar de Opusshop, waar we gewoon voorbij waren gelopen. Ik heb daar 25 Gb internet gekocht en daarbij een nieuwe simkaart voor de mobiele wifi. Hoop dat het werkt, want als we in Kalbarri verblijven is het wel lekker als we een internetverbinding hebben.

Heerlijk Chinees geluncht, lekkere cappuccino gedronken en wat anders dan zwarte en witte shirts in de uitverkoop aangeschaft. Meteen de toiletten ingedoken en een ander shirt aangetrokken; het shirt wat ik aan had was versierd met een behoorlijke vetvlek en bovendien bij de broekband had het ook nog eens diverse gaatjes. Het was het laatste shirt wat de vuilnisbak in kon....

Ook nog gekeken naar een knappe zwarte broek, maar die zaten allemaal om de billen en bovenbenen zo ruim dat ik daar wel twee keer mijzelf in kwijt kon....

Ondertussen begon door het geforceerde lopen mijn hele lijf pijnlijk aan te voelen, en eenmaal terug ben ik een uurtje op de bank gaan liggen. Karen ging de hond ophalen, die was zolang bij een vriendin gebracht, dus ik had dat uurtje voor mezelf.

vergeten... ik denk dat water geven geen zin meer heeft!

Later heeft Jaap aardappeltjes voor me gebakken. Op de manier zoals mijn moeder dat altijd deed: elk plakje stuk voor stuk omdraaien tot ze lekker knapperig en bruin geworden zijn. Ze waren heerlijk!!

Nog even geprobeerd een leuke herinnering op te halen: 6 jaar terug gingen we na het eten regelmatig naar Gidgegannup (ongeveer 45 km hier vandaan) om daar in een klein winkeltje een ijsje te gaan halen. Ik kon het als de dag van gisteren voor me halen, maar helaas gingen bij Jaap geen herkenningsbelletjes rinkelen.....

"s Avonds ingestort, en om half 9 al naar bed gegaan. Als een blok in slaap gevallen.

Donderdag.

Het plan was om vandaag naar Perth, Tineke, te gaan, maar de auto moest een servicebeurt hebben. Die moest dan eind van de middag weer opgehaald worden, en dat gingen we vermoedelijk niet redden. Tineke afgezegd, en daar gaan we nu heen als we terug zijn van onze kleine strandvakantie.

Vlees voor de bbq van morgen, en groentes voor de salades gekocht, en 2 koffertjes voor de meiden van Tineke.

's Avonds bij toeval een stuk van een programma gezien over de mormonen in Utah. De macht van de mannen en de polygamie die heel normaal schijnt te zijn. Wil er verder niet veel over zeggen, alleen dat ik er erg van schrok dat zoiets nog bestaat! Te triest voor woorden.

Op tijd naar bed en te druk in mijn hoofd om rustig te kunnen gaan slapen.

Vrijdag.

Jaap is thuis. Niet zo lekker zegt hij zelf. 

Ik vind dat niet verwonderlijk, hij werkt zich uit de naad. Oververmoeid denk ik.

Vanavond bbq-en met Evan, de vriendin van Karen, en collega Dave van Jaap met zijn vrouw.

Jaap doet ondertussen alles behalve rustig aan. Hij is de bbq uit elkaar aan het halen om goed schoon e maken en te controleren of alles nog naar behoren werkt. En niks bbq-en op houtskool (jammer...), maar op gas.

Bij Jaap hoef je alleen maar te vragen: he, geen bbq op houtskool?? en 10 minuten later zijn we samen een echte bbq aan het bouwen!

Overal vandaan wordt hout gehaald om tot stukken te worden gezaagd, en een half uurtje later ligt er een berg hout naast de bbq!! Vanmiddag een plaat ophalen om het vlees op te leggen en meteen wat laatste boodschappen doen. Ik zeg TOP!!

De plaat was prima. Zelfs een rand erom heen gelast, en twee handvatten. En in het midden een gat geboord zodat het vocht uit het vlees weg kon lopen.

Dave en zijn vrouw Net waren er op tijd, en Evan (of eigenlijk is het Yvon hoorde ik vandaag) kwam even later met vlees, salades, en een tobleronne cheesetaart. Jaap had inmiddels het vlees op de bbq gelegd, en we hebben heerlijk gegeten!

We zullen morgen wel veel aan de pavlova en de cheesecake vast zitten, er is nog zoveel over, maar ach, dat lopen we er komende week wel weer af!!

pavlova